یک اقتصاددان: وام خارجی صرفه اقتصادی دارد
روزنامه آرمان در گفت وگو با حمید دیهیم کارشناس اقتصادی نوشت: در وضعیت فعلی اقتصادی، وامگرفتن از خارج بهصرفه است. چون نرخ بهرهای که تولیدکنندگان به خارج میپردازند، کم است، باوجود افزایش نرخ ارز، برای تولیدکنندگان صرفه اقتصادی دارد.
روزنامه آرمان در گفت وگو با حمید دیهیم کارشناس اقتصادی نوشت: در وضعیت فعلی اقتصادی، وامگرفتن از خارج بهصرفه است. چون نرخ بهرهای که تولیدکنندگان به خارج میپردازند، کم است، باوجود افزایش نرخ ارز، برای تولیدکنندگان صرفه اقتصادی دارد.
حمید دیهیم، کارشناس اقتصادی، در گفتوگو با «آرمان» میگوید: «تضمینی که شبکهبانکی برای بازپرداخت وامهای خارجی ایجاد خواهد کرد، باعث میشود اروپاییها راحتتر و در نتیجه با نرخ بهره کمتری وامها را پرداخت کنند، ولی اگر بانکمرکزی این تضمین را ایجاد نکند، کشورهایخارجی ریسک زیادی را بر بهرههای خود خواهند کشید.»
دو موردی که در رابطه با فاینانسهای خارجی باید به آن توجه داشت، این است که اولا کسانی که وام گرفتهاند، باید نرخ سود را پرداخت کنند و در ثانی بازپرداخت وام باید با نرخ روز انجام شود. در برخی موارد، این دو مورد برای وامگیرنده بسیارگران تمام میشود.
نرخ ارز زمانی ۱۰۰۰تومان بود و الان به نزدیک ۴۰۰۰تومان رسیده؛ یعنی چهار برابر شده است. در آن مقطع زمانی که قیمت ارز بهیکباره افزایش یافت، کسانی که وامهای خارجی دریافت کرده بودند، در زمان بازپرداخت با مشکل مواجه شدند، چون نرخ ارز چندینبرابر شده بود، بهعلاوه اینکه آنها باید نرخ بهره بانکی را نیز پرداخت میکردند و مجموع این موارد برای تولیدکنندگان ما مشکلآفرین شده بود، اما در شرایط فعلی که بانکهای ما با مشکلاتی مواجه شدهاند و نرخ تسهیلات بانکی بسیار بالاست، بهنظر میرسد فعلا نرخ ارز مانند گذشته بالا نخواهد رفت.
زمانی که ارزش دلار هزار تومان بود، کالای خارجی که دو دلار قیمت داشت، در بازار ایران دوهزارتومان به فروش میرسید، اما الان که دلار به مرز ۴۰۰۰ تومان رسیده، کالای خارجی دودلاری، تقریبا هشتهزار تومان در بازار فروخته میشود و این موضوع امکان رقابت برای کالاهای ایرانی را فراهم کرده است؛ یعنی وضعیت مانند گذشته نیست. قیمت ارز بالا خواهد رفت، اما نه با سرعتی که ارز هزارتومانی افزایش قیمت داشت؛ درنتیجه الان برای تولیدکنندگان ایرانی بهصرفه است و آنها میتوانند اجناس خود را به قیمت بالاتری در بازار عرضه کنند. به هر میزان هم که نرخ ارز بالا رود، تولیدکنندگان میتوانند قیمت اجناس تولیدی خود را بالا ببرند.
همچنین چون نرخ بهرهای که تولیدکنندگان به خارج میپردازند، کم است، باوجود افزایش نرخ ارز، برای تولیدکنندگان صرفه اقتصادی دارد. در وضعیت فعلی، امکان گرفتن وام خارجی و پرداخت ارز آن توسط تولیدکنندگان به وجود آمده است، اما نکتهای که در اینجا قابل بحث است، این است که با اجازه بانکمرکزی، بانکها میتوانند وامهایخارجی را به روشی تضمین کنند تا سودی هم از این بابت نصیب بانکهای ایرانی شود، در غیر این صورت، کشورهای وامدهنده بهرههای بالایی خواهند گرفت.
این تخصیص بهشرطی که پروژهها بررسی شود، راهگشاست. باید بررسی شود آیا واقعا میتوانند این افزایش قیمت ارز بهعلاوه بهره کشورهای وامدهنده را بپردازند یا خیر؛ یعنی تمام این موارد باید با مقررات و اجازه بانک مرکزی یا یک سازمان جدید انجام شود. اگر دولت بهصورت مستقیم و غیرمستقیم این وامها را تضمین نکند، کشورهای خارجی بهرههای بسیار بالایی میگیرند و این بهنفع بخشخصوصی نیست. در واقع اگر بانک مرکزی راهی بیابد تا تضمین لازم ایجاد شود، وامدهندگان خارجی نیز نرخ ریسک بهره خود را بالا نخواهند برد.
اقصاد مثل رانندگی است؛ در مواقعی که مسیر صاف و هموار است، باید پدال را فشار داد و به مسیر ادامه داد و گاهی اوقات نیز باید توقف کرد یا از بیراهه رفت. وضع مشابهی درمورد ارز و سایر مسائل اقتصادی نیز وجود دارد. گاهی موضوعی صرفه اقتصادی دارد و گاهی ندارد. در وضعیت فعلی اقتصادی، وامگرفتن از خارج بهصرفه است.
ارسال نظر