می توان این بازی را در خاورمیانه جدی نگرفت!
خاورمیانه عربی و خلیج فارس به نحوی آزار دهنده به بحران و شوک های دیپلماتیکی عادت کرده است. هنوز از شوک مصايب قطر خارج نشده ایم ، چند روز است بحران مناسبات کویت و ایران خود نمایی می کند.
نخست،مقامات امنیتی کویت چرا تا پیش از سال ۲۰۱۴ علیه این گروه اقدام جدی به عمل نیاوردند، در حالی که یکی از اعضای خاندان آل صباح با این گروه رابطه داشته است. این شاهزاده اکنون کجاست و در کجای این پرونده حضور دارد؟
دوم،هم موقعیت جغرافیایی منطقه کشاورزی «العبدلی» در شمال کویت وهم معدود افراد وابسته به گروه مذکور، به گونه‌ای نبوده و نیست که اگر فعالیت غیر متعارفی توسط آنها در حال انجام بوده، مقامات امنیتی از آن بی خبر مانده باشند. توجیه اينكه شاید فعالیتی نداشته اند(!) با توجه به حجم اتهامات وارده به آنها منطقی به نظر نمی رسد .عبدالحميد دشتي نماينده سابق پارلمان كويت به‌طورتلويحي، غیرعادی بودن روند رسیدگی به پرونده "العبدلی" را تایید کرده است.
سوم، نوع اتهامات وارده به اعضای گروه به قدری جدی ست که سابقه دستگاه قضایی کویت نه تنها نشانی از اغماض در اتهامات مشابه از خود بر جای نگذاشته،بلکه در موارد سبک تر احکام بسیار سنگین تا اعدام برای مجرمین صادر کرده است. در حالی که ۲ ماه پیش دادگاه عالی، دو حکم اعدام سران این گروه رابه زندان تبدیل کرد.احکامی شبیه سایر اعضای متواری گروه که دادگاه مدعی ست به ایران گریخته اند امامدرکی ارائه نکرده است .
حال صرف نظر از میزان اهمیت و اصالت سوالات مطرح شده، محافل ناظران سیاسی (ولو با استناد به قرائت مسئولان کویتی ونه الزاما تکذیب ایرانی ها) مایل هستند با زوایای بیشتری ازپرونده آشنا شوند.این کنجکاوی بیشتر به این دلیل است که حتی اگر قرائت پر ابهام مسئولان کویتی پذیرفته شود، اما نوع واکنش آنها در برابر تهران(کاهش سطح کادر دیپلماتیک سفارت ایران) تناسبی با حجم اتهامات وارده ندارد.روابط تهران و اعراب آنقدر ها هم تعارف بردار نیست که با مطرح شدن چنین اتهاماتی، یکی از طرفین عرب بخواهد به سادگی از کنار آنها عبور کند . اساس وبنیان ادعا بسیارعجیب وتردید برانگیز است.دو فرضیه می تواند مطرح باشد.
۱- پس از بحران قطر،کویت از سوی ائتلاف عربستان در شورای همکاری خلیج فارس زیر فشار شدیدی برای ایجاد محدودیت در مناسبات خود با تهران قرار گرفته است.کویت که از یک طرف مایل به رودرویی با متحدان منطقه یی خود نیست و از طرف دیگر میلی هم به فاصله گرفتن معنا داراز ایران ندارد ، با زنده کردن موضوعی داخلی که مربوط به دوسال پیش بوده،حدی از بحران را وارد میدان کرده که به جای رویکرد تنش زا در عرصه دیپلماسی عمومی که می تواند پای دیگران را به میدان بکشاند، زمینه یی کاملا داخلی،قضایی و قابل مدیریت دارد.عبدالحميد دشتي با اشاره به غيابي بودن دادگاه‌هاي اعضاي گروه "العبدلي" می گوید "هيچ نقل قول مستقيمي از سوي اين افراد مبني بر ارتباط با ايران وجود ندارد".
۲- با قضایی جلوه دادن موضوع (ونه کل حاکمیت) از سوی کویتی ها، من فکر میکنم آنها با زیرکی خاصی اصل بحران را از چارچوب یک موضوع عربی ویا مرتبط با شورای همکاری خلیج فارس نجات دادند . با درکی دیپلماتیک از اجزای بلوک بحران اکنون می توان فهمید کویتی ها با نگاه به آینده،مسیر دیپلماسی با ایران را تعمدا مسدود نکردند.
ارسال نظر