آشتی ملی در جامعه ما معنایی ندارد
اصرار اين روزهاي رسانه‌ها و فعالان مرتبط با جريان اصلاحات در بهره‌گيري از واژه «آشتي ملي» و حتي قلمداد كردن حضور پرشور و حماسي مردم ايران در روز ۲۲بهمن به اين عنوان را تنها و تنها مي‌توان ظلم در حق نظامي دانست كه طي سال‌هاي اخير به دليل برخي از عملكردهاي افراطي اين طيف از فعالان سياسي، لطمات جبران‌ناپذيري را متحمل شده است.
عباس حاجی نجاری در جوان نوشت: اصرار اين روزهاي رسانه‌ها و فعالان مرتبط با جريان اصلاحات در بهره‌گيري از واژه «آشتي ملي» و حتي قلمداد كردن حضور پرشور و حماسي مردم ايران در روز ۲۲بهمن به اين عنوان را تنها و تنها مي‌توان ظلم در حق نظامي دانست كه طي سال‌هاي اخير به دليل برخي از عملكردهاي افراطي اين طيف از فعالان سياسي، لطمات جبران‌ناپذيري را متحمل شده است.
بهره‌گيري از واژه آشتي ملي براي جوامعي معنا مي‌يابد كه دچار بحران‌هاي درون‌ساختاري و شكاف‌هاي عميق سياسي و قومي باشند ولي استفاده از آن براي بازگشت بخشي محدود از عناصر يك طيف سياسي به قدرت، محلي از اعراب ندارد، چراكه فعالان اين طيف سياسي هيچ گاه از قدرت به دور نبوده و همين روزها كه دم از آشتي ملي مي‌زنند، قوه مجريه و بخش عمده‌اي از قوه مقننه را در اختيار دارند و اگر در برخي از عرصه‌ها نظير مجلس نهم حضور گسترده نداشتند، تنها و تنها به علت اختلافات دروني خود آنها در زمينه تحريم و يا عدم تحريم بود كه نهايتاً منجر به اين شد كه رئيس دولت اصلاحات با حضور در پاي صندوق‌هاي رأي در يكي از روستاهاي شهرستان دماوند به آن واكنش نشان دهد. اما در زمينه استفاده ابزاري از راهپيمايي دهها ميليوني مردم انقلابي ايران براي زمينه‌سازي بازگشت معدودي از عناصر اين جريان سياسي به عرصه قدرت نكاتي چند قابل ذكر است.
۱ ـ آنچه باعث محروميت برخي از عناصر اين جريان براي كسب مقامات عالي و يا احياناً برخي از محدوديت‌ها شده است، نقش مؤثر آنها در فتنه بعد از انتخابات ۱۳۸۸ رياست جمهوري است، وگرنه قبل از آن هم در اركان قدرت حضور داشتند و هيچ محدوديتي نيز براي تحركات سياسي نداشتند و دليل بارز آن نيز تأييد صلاحيت افرادي نظير ميرحسين موسوي يا كروبي براي نامزدي رياست جمهوري است و حتي موضوع حصر نيز به ايفاي نقش آنها در هدايت آشوبگرانه ماه‌هاي بعد از انتخابات ارتباطي پيدا نمي‌كند چراكه سران فتنه تا بهمن سال ۱۳۸۹ آزادانه فعاليت داشتند اما زماني كه در راستاي راهبرد بيگانگان تلاش براي ايجاد يك بحران داخلي در كشور نظير بحران سوريه را داشتند آنگاه مبتني بر مصالح نظام براي آنها محدوديت ايجاد شد.
۲ ـ مطالبه اصلي نظام از محدود عوامل اين طيف به رغم هزينه سنگيني كه در جريان فتنه بر نظام تحميل كرده بودند اين بود كه همانگونه كه در جلسات خصوصي بر سلامت انتخابات تأكيد داشته و تقلب را نفي مي‌كردند، به صورت عيان و آشكار نيز براي مردم بيان كنند يا آنجا كه در اجتماعات آنها شعار عليه نظام داده مي‌شد (نظير انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است) آنها با اين تحركات ساختارشكنانه مرزبندي كنند كه هنوز هم اين امر اتفاق نيفتاده است.
۳ ـ حضور حماسي مردم در ۹دي يا انتخابات سال ۹۲ و همينطور حضور دهها ميليوني در مراسم راهپيمايي ۲۲ بهمن امسال كه جهانيان را متحير كرد، نشان دهنده اين است كه به رغم لطماتي كه نظام از اين طيف متحمل شده، اما وحدت و انسجام ملي مخدوش نشده و حركت انقلابي مردم مسير روشن خود را طي مي‌كند، چراكه اگر قرار بود كشور نياز به آشتي ملي داشته باشد ديگر آن مشاركت حداكثري در انتخابات ۹۲ يا اين حضور ملي شكل نمي‌گرفت.
۴ـ اگرچه اوج‌گيري بحث «آشتي ملي» اين روزها و بعد از درگذشت آقاي هاشمي رفسنجاني به اين موضوع باز مي‌گردد كه بنا به اذعان برخي از فعالان اين طيف، آنها حلقه وصل خود با نظام را از دست داده‌اند، اما واقعيت اين است كه هيچ گاه مسير نظام براي آنها بسته نشده و به جز معدودي از آنها كه دليل آن هم ذكر شد هر گاه اراده داشتند، توانسته‌اند تعامل داشته باشند و نظام هم از ظرفيت آنها استفاده كرده است.
۵ ـ بر اين اساس همانگونه كه ذكر شد طرح موضوع «آشتي ملي»، در شرايطي كه در انتخابات اخير رياست جمهوري و مجلس عناصر اين جريان با تمام قوت و قدرت حضور داشته‌اند و در شرايط كنوني نيز فراكسيوني قوي و تقريباً تمامي دولت را در اختيار دارند، معنايي جز اين ندارد كه با بهره‌گيري از آن چهره‌اي بحراني از شرايط كنوني نظام ارائه دهند كه البته منافع آن را دشمنان نظام مي‌برند و با تكرار اين واژه سعي دارند، تصوير متلاطم و در حال فروپاشي از نظام ارائه داده و البته دشمنان اصلي نظام نيز متأثر از آن بر فشارها و تحريم‌ها و تهديدها بيفزايند.
۶ ـ اما حضور حماسي و دهها ميليوني مردم ايران كه نماد وحدت و انسجام ملي در كشور است، اين فرصت را ايجاد مي‌كند تا كساني كه طي سال‌هاي اخير با «خود ملت‌‌پنداري» اين همه هزينه را بر كشور تحميل كرده‌اند، به خود آيند و با «اعتذار» در پيشگاه خداوند و ملت انقلابي ايران، بيش از اين براي كشور هزينه‌سازي نكرده و بر طمع‌ورزي دشمنان عليه ملت ايران نيفزايند.
بهره‌گيري از واژه آشتي ملي براي جوامعي معنا مي‌يابد كه دچار بحران‌هاي درون‌ساختاري و شكاف‌هاي عميق سياسي و قومي باشند ولي استفاده از آن براي بازگشت بخشي محدود از عناصر يك طيف سياسي به قدرت، محلي از اعراب ندارد، چراكه فعالان اين طيف سياسي هيچ گاه از قدرت به دور نبوده و همين روزها كه دم از آشتي ملي مي‌زنند، قوه مجريه و بخش عمده‌اي از قوه مقننه را در اختيار دارند و اگر در برخي از عرصه‌ها نظير مجلس نهم حضور گسترده نداشتند، تنها و تنها به علت اختلافات دروني خود آنها در زمينه تحريم و يا عدم تحريم بود كه نهايتاً منجر به اين شد كه رئيس دولت اصلاحات با حضور در پاي صندوق‌هاي رأي در يكي از روستاهاي شهرستان دماوند به آن واكنش نشان دهد. اما در زمينه استفاده ابزاري از راهپيمايي دهها ميليوني مردم انقلابي ايران براي زمينه‌سازي بازگشت معدودي از عناصر اين جريان سياسي به عرصه قدرت نكاتي چند قابل ذكر است.
۱ ـ آنچه باعث محروميت برخي از عناصر اين جريان براي كسب مقامات عالي و يا احياناً برخي از محدوديت‌ها شده است، نقش مؤثر آنها در فتنه بعد از انتخابات ۱۳۸۸ رياست جمهوري است، وگرنه قبل از آن هم در اركان قدرت حضور داشتند و هيچ محدوديتي نيز براي تحركات سياسي نداشتند و دليل بارز آن نيز تأييد صلاحيت افرادي نظير ميرحسين موسوي يا كروبي براي نامزدي رياست جمهوري است و حتي موضوع حصر نيز به ايفاي نقش آنها در هدايت آشوبگرانه ماه‌هاي بعد از انتخابات ارتباطي پيدا نمي‌كند چراكه سران فتنه تا بهمن سال ۱۳۸۹ آزادانه فعاليت داشتند اما زماني كه در راستاي راهبرد بيگانگان تلاش براي ايجاد يك بحران داخلي در كشور نظير بحران سوريه را داشتند آنگاه مبتني بر مصالح نظام براي آنها محدوديت ايجاد شد.
۲ ـ مطالبه اصلي نظام از محدود عوامل اين طيف به رغم هزينه سنگيني كه در جريان فتنه بر نظام تحميل كرده بودند اين بود كه همانگونه كه در جلسات خصوصي بر سلامت انتخابات تأكيد داشته و تقلب را نفي مي‌كردند، به صورت عيان و آشكار نيز براي مردم بيان كنند يا آنجا كه در اجتماعات آنها شعار عليه نظام داده مي‌شد (نظير انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است) آنها با اين تحركات ساختارشكنانه مرزبندي كنند كه هنوز هم اين امر اتفاق نيفتاده است.
۳ ـ حضور حماسي مردم در ۹دي يا انتخابات سال ۹۲ و همينطور حضور دهها ميليوني در مراسم راهپيمايي ۲۲ بهمن امسال كه جهانيان را متحير كرد، نشان دهنده اين است كه به رغم لطماتي كه نظام از اين طيف متحمل شده، اما وحدت و انسجام ملي مخدوش نشده و حركت انقلابي مردم مسير روشن خود را طي مي‌كند، چراكه اگر قرار بود كشور نياز به آشتي ملي داشته باشد ديگر آن مشاركت حداكثري در انتخابات ۹۲ يا اين حضور ملي شكل نمي‌گرفت.
۴ـ اگرچه اوج‌گيري بحث «آشتي ملي» اين روزها و بعد از درگذشت آقاي هاشمي رفسنجاني به اين موضوع باز مي‌گردد كه بنا به اذعان برخي از فعالان اين طيف، آنها حلقه وصل خود با نظام را از دست داده‌اند، اما واقعيت اين است كه هيچ گاه مسير نظام براي آنها بسته نشده و به جز معدودي از آنها كه دليل آن هم ذكر شد هر گاه اراده داشتند، توانسته‌اند تعامل داشته باشند و نظام هم از ظرفيت آنها استفاده كرده است.
۵ ـ بر اين اساس همانگونه كه ذكر شد طرح موضوع «آشتي ملي»، در شرايطي كه در انتخابات اخير رياست جمهوري و مجلس عناصر اين جريان با تمام قوت و قدرت حضور داشته‌اند و در شرايط كنوني نيز فراكسيوني قوي و تقريباً تمامي دولت را در اختيار دارند، معنايي جز اين ندارد كه با بهره‌گيري از آن چهره‌اي بحراني از شرايط كنوني نظام ارائه دهند كه البته منافع آن را دشمنان نظام مي‌برند و با تكرار اين واژه سعي دارند، تصوير متلاطم و در حال فروپاشي از نظام ارائه داده و البته دشمنان اصلي نظام نيز متأثر از آن بر فشارها و تحريم‌ها و تهديدها بيفزايند.
۶ ـ اما حضور حماسي و دهها ميليوني مردم ايران كه نماد وحدت و انسجام ملي در كشور است، اين فرصت را ايجاد مي‌كند تا كساني كه طي سال‌هاي اخير با «خود ملت‌‌پنداري» اين همه هزينه را بر كشور تحميل كرده‌اند، به خود آيند و با «اعتذار» در پيشگاه خداوند و ملت انقلابي ايران، بيش از اين براي كشور هزينه‌سازي نكرده و بر طمع‌ورزي دشمنان عليه ملت ايران نيفزايند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
حالا قیافه نگیرید دلتون رو هم خوش نکنید اصولگراها همیشه در اقلیت هستند و خواهند بود . اصلاح طلبها هم با اکثریتی که دارنداحتیاج به شما ندارند