پرریسکترین و کمریسکترین بازارها کداماند؟
اقتصاد و سیاست دو مقوله تاثرپذیر از هم، بار دیگر برادری خود را در عرصه جهانی به نمایش گذاشتند. یک سال پر از پستی و بلندی در اقتصاد ایران از توافق وین در بهار ۹۴ تا برگزیت که سرنوشت اقتصاد ایران و جهان را تغییر داد.
با این حال یک نقطه بینابین میان دو موضوع بسیار مهم توافق وین و رایگیری خروج انگلیس از اتحادیه اروپا وجود داشت که بازارها را از رخوت و رکود دامنهدار اقتصادی که به بازارهای مالی نیز سرایت کرده بود، خارج کرد.
در بازه یک سال گذشته قانون بازده بالاتر، ریسک بالاتر دیگر در بازارهای کشور مصداقی نداشت.
در کنار تحولات سیاسی سال گذشته حول محور مناقشات هستهای بار دیگر موضوع نوسانات قیمت نفت و دیگر منابع طبیعی، منبع تصمیمگیری بسیاری از سرمایهگذاران در بازارها بوده است. با حذف تدریجی ریسکهای سیاسی از بازار، توجهات به سمت بخش واقعی اقتصاد و در صدر آن نفت جلب خواهد شد، زیرا رشد بخشهای دیگر صنعتی با وقفه روبهرو است و امیدها به بازار نفت است.
سپردههای بانکی در کشور به دلیل عدم سیاستگذاری درست نرخ آن، معمولاً تغییرات عمدهای ندارد. با سیاستگذاری انقباضی پولی برای کاهش نرخ تورم، دولت نرخ سود بانکی را در زمستان سال 1392 به 22 درصد رساند و این موضوع درجلوگیری از رشد تورم بسیار تاثیرگذاری بالایی داشت.
در سال 1395 نیز دو موج کاهش نرخ سپردهها به 18 و 15 درصد بازارهای دیگر را تا حدودی تحت تاثیر قرار داد. ولی هنوز نیز بانکها جذابیت زیادی برای سرمایهگذاری دارند، زیرا در حالت رکودی که حاشیه سود کارخانهها بسیار پایین و منفی است، حتی در نرخ 15 درصد سپردههای بانکی، بورس تهران مهیای شرایط خوبی نخواهد بود و این موضوع نشاندهنده این است که نرخهای سود، اگر تا سطح سودآوری فعالیت غالب پروژههای اقتصادی کشور نرسد، همچنان جذاب و پرمشتری خواهد بود.
البته این شایعه وجود دارد که تا پایان سال نرخ سود به ۱۰ و زیر ۱۰ درصد برسد. در صورتی که این موضوع محقق شود میتوان انتظار ورود پول به بازارهای دیگر و صندوقهای سرمایهگذاری را داشت. البته باید در نظر گرفت که این موضوع باید در کنار پرداخت بدهیهای دولت به شبکه بانکی برای حفظ ذخایر و قابلیت تسهیلاتدهی آنها باشد، در غیر این صورت بانکها با مشکل جدی مواجه خواهند شد.
بازار مسکن در شرایط حاضر در رکود قابل توجه به وجود آمده از ابتدای دولت قرار دارد. هزینههای مالی بالای پروژههای مسکن برای دریافت تسهیلات در کنار کاهش قدرت خرید خانوارها در بخش مسکن باعث ایجاد رکود دامنهدار در این بخش و رونق نسبی بازار رهن و اجاره شده است.
در زمینه وضعیت قسمت رهن و اجاره، سود بانکی به عنوان یک متغیر بسیار مهم ایفاکننده نقش است. در این زمینه برای سرمایهگذاری در بخش مسکن و استفاده برای اجاره به جهت کاهش نرخ سود، نرخ اجارهبها را در بلندمدت کاهش میدهد و بازار مسکن از لاک خود خارج خواهد شد.
این سرمایهگذاری در مستغلاتی همچون ویلا و زمینهای کشاورزی نیز به دلیل ماهیت حفظ ارزش نیز صورت خواهد پذیرفت.
بازار ارز کشور در بازه مورد بررسی تحت تاثیر نوسانات قیمت نفت است و همچنان قیمت در حدود 20دلاری نفت در دیماه 95 شرایط پرهیجانی را برای بازار ارز رقم زد و این شرایط به گونهای بود که ارز تا سقف 3650تومانی پیش رفت. با حذف ریسکهای سیاسی و مقاصد سوداگرایانه از بازار ارز، بازار تحت تاثیر شرایط تحمیلشده به بانک مرکزی جهت کنترل بازار ارز و ذخایر تصمیمگیری نمیکند و به متغیرهای جهانی و وضعیت اقتصاد جهانی نیز واکنش نشان میدهد.
با این حال شکست روند نزولی بازار نفت، قیمت نفت را در اردیبهشت ۹۵ به بالاترین سطح خود در سال گذشته رساند. پس از تجربه نفت ۴۸دلاری که تحت تاثیر احتمال فریز نفتی از سوی اعضای اوپک بود، بازار نفت روند نزولی دوباره خود را شروع کرد.
با این حال موضوع برگزیت، نگرانی کشورهای عضو اوپک در مورد کاهش شدید قیمت نفت را به دنبال داشته و موضوع فریز نفتی بار دیگر در کشورهای نفتی مطرح شده است. در صورتی که این موضوع به وقوع بپیوندد، کاهش قابل توجه نرخ ارز دور از انتظار نیست.
صدرنشینی طلا تحت تاثیر برگزیت
اونس جهانی طلا، تحت تاثیر آینده مبهم اقتصاد جهانی پس از خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، به یکباره جهش عمدهای داشت. در این مواقع سرمایهگذاران به فکر تثبیت دارایی خود هستند و بازار طلا بهترین بازار جهت جذب سرمایهگذاران است. در کشور ما نیز قیمت سکه دو نیروی نرخ دلار و اونس جهانی است.
با این حال فریز نفتی میتواند یک محرک بسیار قدرتمند جهت رشد قیمت اونس جهانی طلا باشد و قسمت مربوط به بازار ایران بستگی به سیاستهای ارزی و صادراتی داخل دارد.
بورس تهران در سال گذشته سرخط تمام منابع خبر اقتصادی کشور بوده و حوادث بسیاری آن را به عنوان مهمترین بازار در سال گذشته مبدل ساخته است. پس از صعود در بازه تیرماه و در جهت اخبار مذاکرات، با به ثمر رسیدن توافق وین، به یکباره ماجرا عوض شد و روند بورس تهران به یکباره تغییر کرد.
اجرایی شدن برجام و امید به تغییر وضعیت خودروسازان به دلیل سفرهای خارجی هیاتهای اقتصادی و اعلام قراردادها وضعیت بورس تهران را تغییر داد. در این بازه خودروسازان روند صعودی بسیار مناسبی داشتند و بازار را نیز با خود همراه کردند. با این حال با شروع سال جدید و اعلام پیشبینیهای شرکتها از جمله خودروسازان، نشان از ادامه وضعیت نامناسب اقتصاد کشور داشت و شاخص فرآیند نزولی خود را بار دیگر آغاز کرد.
با وجود انتصاب جدید و امید به حذف ایرادات ساختاری بورس تهران، لیدرهای نامناسب روانی بازار، شرایط را برای سرمایهگذاری سخت کرده است. با این حال که رشد صنعتی ایران با مشکل مواجه شده است، تنها راه رونق بورس تهران گره زدن روند شاخص به روند گروههای کامودیتی و نفتی است. زیرا میتوان از تاثیرات آن به صورت آنی استفاده کرد. ضرایب بتای گروههای فلزی و پتروپالایشی نیز به ترتیب 6 /2 و 9 /1 است، پس میتوان انتظار جو روانی مناسبی از این گروهها در صورت بهبود وضعیت اقتصاد جهانی داشت.
ارسال نظر