تاکید «شیخ نور» بر ائتلاف اعتدال
«ناطق پروژه عبور از روحانی را کلید زد؛» این جمله‌ای بود که از ۱۰ روز گذشته تا همین روز پیش در رسانه‌ها دست‌به‌دست می‌شد؛ جمله‌ای براساس یک نقل‌قول از شیخ نور، آن هم در جلسه انتخاباتی جبهه اعتدال‌گرایان. نقل‌قولی که از سوی آذرباد، نایب‌رئیس جبهه اصلاح‌طلبان، بیان شد و طبق گفته او، علی‌اکبر ناطق‌نوری در آن جلسه گفته بود با نظر بزرگان در یافتن گزینه‌های دیگر فعال باشید.
روزنامه وقایع اتفاقیه - الهه محمدی: «ناطق پروژه عبور از روحانی را کلید زد؛» این جمله‌ای بود که از ۱۰ روز گذشته تا همین روز پیش در رسانه‌ها دست‌به‌دست می‌شد؛ جمله‌ای براساس یک نقل‌قول از شیخ نور، آن هم در جلسه انتخاباتی جبهه اعتدال‌گرایان. نقل‌قولی که از سوی آذرباد، نایب‌رئیس جبهه اصلاح‌طلبان، بیان شد و طبق گفته او، علی‌اکبر ناطق‌نوری در آن جلسه گفته بود با نظر بزرگان در یافتن گزینه‌های دیگر فعال باشید.
همین اظهارنظرها کافی بود که کسانی مانند علی یونسی، دستیار ویژه رئیس‌جمهوری، با لحنی گلایه‌آمیز خواستار توضیح ناطق‌نوری درباره اظهاراتش مبنی‌بر حمایت اصلاح‌طلبان به گزینه‌ای غیر‌از روحانی در انتخابات شود. حالا چند روزی از انتشار این اظهارات می‌گذرد و شیخ نور تصمیم گرفته دراین‌باره توضیحاتی ارائه کند. او دیروز در حاشیه مراسم جشن عید غدیر نمایندگی ولی فقیه در جمعیت هلال‌احمر با اشاره به انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم گفته که گزینه‌ای غیر‌از حسن روحانی در نظر ندارد و سخنانی که به نقل از او درباره حمایت از شخصی جز ایشان مطرح شده، جعلی و ساختگی است و آن را تکذیب می‌کند.
او تأکید کرد، در این ماجرا گفته‌اند عده‌ای نزد من آمدند و من به آنها گفته‌ام غیر‌از آقای روحانی فرد دیگری را انتخاب کنیم که این حرف بی‌ربطی است. ناطق‌نوری گفت: «اصل ماجرا این‌گونه است، کسانی که نزد من آمدند نظر دیگری داشتند و من به آنها گفتم از در این اتاق که بیرون رفتید این حرفتان را دیگر تکرار نکنید و حتما شما خودتان را طرفدار آقای روحانی می‌دانید و باید از ایشان حمایت و دفاع کنید.» او با تأکید بر اینکه من هم درباره آقای روحانی نظر موافق دارم، گفت؛ علاوه‌بر این، هم ایشان از دوستان من است و هم اینکه او را موفق می‌دانم و ان‌شاءالله آقای روحانی در صحنه هستند و خواهند بود و من گزینه دیگری غیر‌از او برای انتخابات سال ۹۶ در ذهنم نیست.
بر مدار اعتدال
شیخ نور گاهی خبرساز است؛ علی‌اکبر ناطق‌نوری که سال‌هاست دیگر به‌طور مستقیم در صحنه‌های سیاسی کشور حضور ندارد، در این سال‌ها سعی کرده با کناررفتن از میادین انتخاباتی، نقشش را به‌عنوان راهنما ایفا کند؛ البته راهنمایی‌هایی بیشتر از جنس اصلاح‌طلبانه. هرچند عمر این مشاوره‌های اصلاح‌طلبانه به سابقه اصول‌گرایی‌اش نمی‌رسد. کسانی که دوم خرداد سال ۷۶ را به یاد دارند، یادشان هست در آن انتخابات، با حمایتی که جامعه روحانیت مبارز و تشکل‌های همسو و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از او کردند، رقیب سیدمحمد خاتمی شد و البته با رأی هفت میلیونی‌اش از او شکست خورد.
علی‌اکبر ناطق‌نوری آن روزها و البته سال‌های بعدش هم اصول‌گرای دوآتشه و البته اعتدالی بود؛ فردی که با پیشنهاد اصول‌گرایان، ریاست شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی را برعهده گرفت و همچنان یکی از چهره‌های مؤثر و بانفوذ اصول‌گرایان به شمار می‌آمد اما به نظر می‌رسید کم‌کم چرخشش از این طیف مشهود شده بود. در همان سال پرحادثه ۸۸ و بعد از آنکه محمود احمدی‌نژاد در مناظره انتخاباتی‌اش با میرحسین موسوی، آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی و پسران او را مفسد اقتصادی خواند، با اینکه در لاک سکوتش فرورفت و این سکوت سال‌ها طول کشید اما باز هم می‌شد فاصله‌گرفتن او از اصول‌گرایان را فهمید. تا اینکه خودش کار را تقریبا تمام کرد؛ به‌طوری‌که در انتخابات ۹۲ او به‌همراه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی، سیدمحمد خاتمی و سیدحسن خمینی، حسن روحانی را به‌عنوان کاندیدای نهایی ائتلاف معرفی کردند و ضمن تشکر از کناره‌گیری عارف، به حمایت از روحانی پرداختند. بعد از اعلام این حمایت بود که معرفی‌کننده حسن روحانی برای گزینه نهایی اصلاح‌طلبان مشخص شد: علی‌اکبر ناطق‌نوری. این خبر را هاشمی‌رفسنجانی اعلام کرد و گفت نظر من برای انتخابات یازدهم آقای ناطق‌نوری بوده اما او نپذیرفته و حسن روحانی را پیشنهاد کرده است.
به‌خاطر همین هم هست که تحلیلگران سیاسی نقش ناطق را در رسیدن حسن روحانی به ریاست‌جمهوری بی‌بدیل می‌دانند و به دلیل همین حمایت بود که از این پس بعضی از اصلاح‌طلبان، او را از آن جریان اصلاحات دانستند و البته اصول‌گرایان به‌شدت این موضوع را نفی و ناطق را همچنان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین رهبران خود معرفی کرده و دلیل این حمایت را اعتدال‌گرایی حسن روحانی دانستند، نه اصلاح‌طلبی او اما او در این کشاکش‌های سیاسی هر دو طیف، در تمام روزهای انتخابات سال ۹۲ و حتی روزهایی که احمدی‌نژاد خانواده او را نشانه گرفته بود - با اینکه گاهی خبرهای کوتاهی از او به گوش می‌رسید- همچنان بر ساکت‌ماندن خود اصرار کرد تا اواخر تیر سال ۹۳ که به‌عنوان سخنران شب احیا در مرقد امام‌خمینی(ره) بر منبر رفت و بالاخره سکوت خود را شکست.
ناطق در این سخنرانی نسبت به آنچه «سکوت مصلحت‌آمیز در برابر فسادهای گذشته» خواند، انتقاد کرد و چند روز بعد از این سخنرانی در گفت‌وگویی با خبرآنلاین گفت، احمدی‌نژاد را برای مدیریت کشور به صلاح نمی‌دانسته است؛ همان احمدی‌نژادی که در سال ۸۲ برای تکیه‌زدنش بر صندلی شهرداری تهران تلاش کرده بود و اگرچه سخنان او مورد انتقاد حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان، قرار گرفت و سخنان او را سخنانی مورد استقبال دشمنان نظام توصیف کرد اما با همین سخنرانی، واضح شد که ناطق این سال‌ها دیگر آن ناطق مصلحت‌اندیش روزهای سکوت و گذر نیست.
او دیگر از پیله سکوت خارج شده و ترجیح می‌دهد حرف بزند تا بخواهد چشمش را بر آنچه به قول خودش به صلاح کشور نبوده است، ببندد و شاید به‌خاطر همین هم باشد؛ درحالی‌که چهره‌های اصول‌گرا بر طبل جدایی او از حسن روحانی می‌کوبند و بعضی از ضرورت معرفی‌کردن گزینه‌هایی آلترناتیو به جای حسن روحانی در صورت تمایل‌نداشتن او به شرکت در انتخابات سال آینده یا ردصلاحیت او سخن می‌گویند، شیخ نور همچنان بر همان عهد سال ۹۲ وفادار است.
او معتقد است، اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان باید همه سرمایه سیاسی و اجتماعی‌شان برای انتخابات آینده را روی روحانی بگذارند و حالا هرچقدر کسانی مانند بابک آذرباد، نایب‌رئیس جبهه اصلاح‌طلبان، حضور تنهای روحانی در انتخابات سال آینده را ریسک بزرگی برای اصلاح‌طلبان بدانند یا از ضرورت حضور کسانی مانند محمدجواد ظریف، محمدرضا عارف یا خود ناطق‌نوری سخن به میان آورند، به نظر می‌رسد شیخ نور همچنان بر تصمیم خود برای حرکت در مدار اعتدال پایدار است، چراکه هزینه‌های تحمیلی جریان تندرو بر پیکر منافع ملی، ناطق را برای همیشه از بازی در زمین افراطی‌ها دور کرده است.
همین اظهارنظرها کافی بود که کسانی مانند علی یونسی، دستیار ویژه رئیس‌جمهوری، با لحنی گلایه‌آمیز خواستار توضیح ناطق‌نوری درباره اظهاراتش مبنی‌بر حمایت اصلاح‌طلبان به گزینه‌ای غیر‌از روحانی در انتخابات شود. حالا چند روزی از انتشار این اظهارات می‌گذرد و شیخ نور تصمیم گرفته دراین‌باره توضیحاتی ارائه کند. او دیروز در حاشیه مراسم جشن عید غدیر نمایندگی ولی فقیه در جمعیت هلال‌احمر با اشاره به انتخابات ریاست‌جمهوری دوازدهم گفته که گزینه‌ای غیر‌از حسن روحانی در نظر ندارد و سخنانی که به نقل از او درباره حمایت از شخصی جز ایشان مطرح شده، جعلی و ساختگی است و آن را تکذیب می‌کند.
او تأکید کرد، در این ماجرا گفته‌اند عده‌ای نزد من آمدند و من به آنها گفته‌ام غیر‌از آقای روحانی فرد دیگری را انتخاب کنیم که این حرف بی‌ربطی است. ناطق‌نوری گفت: «اصل ماجرا این‌گونه است، کسانی که نزد من آمدند نظر دیگری داشتند و من به آنها گفتم از در این اتاق که بیرون رفتید این حرفتان را دیگر تکرار نکنید و حتما شما خودتان را طرفدار آقای روحانی می‌دانید و باید از ایشان حمایت و دفاع کنید.» او با تأکید بر اینکه من هم درباره آقای روحانی نظر موافق دارم، گفت؛ علاوه‌بر این، هم ایشان از دوستان من است و هم اینکه او را موفق می‌دانم و ان‌شاءالله آقای روحانی در صحنه هستند و خواهند بود و من گزینه دیگری غیر‌از او برای انتخابات سال ۹۶ در ذهنم نیست.
بر مدار اعتدال
شیخ نور گاهی خبرساز است؛ علی‌اکبر ناطق‌نوری که سال‌هاست دیگر به‌طور مستقیم در صحنه‌های سیاسی کشور حضور ندارد، در این سال‌ها سعی کرده با کناررفتن از میادین انتخاباتی، نقشش را به‌عنوان راهنما ایفا کند؛ البته راهنمایی‌هایی بیشتر از جنس اصلاح‌طلبانه. هرچند عمر این مشاوره‌های اصلاح‌طلبانه به سابقه اصول‌گرایی‌اش نمی‌رسد. کسانی که دوم خرداد سال ۷۶ را به یاد دارند، یادشان هست در آن انتخابات، با حمایتی که جامعه روحانیت مبارز و تشکل‌های همسو و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از او کردند، رقیب سیدمحمد خاتمی شد و البته با رأی هفت میلیونی‌اش از او شکست خورد.
علی‌اکبر ناطق‌نوری آن روزها و البته سال‌های بعدش هم اصول‌گرای دوآتشه و البته اعتدالی بود؛ فردی که با پیشنهاد اصول‌گرایان، ریاست شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی را برعهده گرفت و همچنان یکی از چهره‌های مؤثر و بانفوذ اصول‌گرایان به شمار می‌آمد اما به نظر می‌رسید کم‌کم چرخشش از این طیف مشهود شده بود. در همان سال پرحادثه ۸۸ و بعد از آنکه محمود احمدی‌نژاد در مناظره انتخاباتی‌اش با میرحسین موسوی، آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی و پسران او را مفسد اقتصادی خواند، با اینکه در لاک سکوتش فرورفت و این سکوت سال‌ها طول کشید اما باز هم می‌شد فاصله‌گرفتن او از اصول‌گرایان را فهمید. تا اینکه خودش کار را تقریبا تمام کرد؛ به‌طوری‌که در انتخابات ۹۲ او به‌همراه آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی، سیدمحمد خاتمی و سیدحسن خمینی، حسن روحانی را به‌عنوان کاندیدای نهایی ائتلاف معرفی کردند و ضمن تشکر از کناره‌گیری عارف، به حمایت از روحانی پرداختند. بعد از اعلام این حمایت بود که معرفی‌کننده حسن روحانی برای گزینه نهایی اصلاح‌طلبان مشخص شد: علی‌اکبر ناطق‌نوری. این خبر را هاشمی‌رفسنجانی اعلام کرد و گفت نظر من برای انتخابات یازدهم آقای ناطق‌نوری بوده اما او نپذیرفته و حسن روحانی را پیشنهاد کرده است.
به‌خاطر همین هم هست که تحلیلگران سیاسی نقش ناطق را در رسیدن حسن روحانی به ریاست‌جمهوری بی‌بدیل می‌دانند و به دلیل همین حمایت بود که از این پس بعضی از اصلاح‌طلبان، او را از آن جریان اصلاحات دانستند و البته اصول‌گرایان به‌شدت این موضوع را نفی و ناطق را همچنان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین رهبران خود معرفی کرده و دلیل این حمایت را اعتدال‌گرایی حسن روحانی دانستند، نه اصلاح‌طلبی او اما او در این کشاکش‌های سیاسی هر دو طیف، در تمام روزهای انتخابات سال ۹۲ و حتی روزهایی که احمدی‌نژاد خانواده او را نشانه گرفته بود - با اینکه گاهی خبرهای کوتاهی از او به گوش می‌رسید- همچنان بر ساکت‌ماندن خود اصرار کرد تا اواخر تیر سال ۹۳ که به‌عنوان سخنران شب احیا در مرقد امام‌خمینی(ره) بر منبر رفت و بالاخره سکوت خود را شکست.
ناطق در این سخنرانی نسبت به آنچه «سکوت مصلحت‌آمیز در برابر فسادهای گذشته» خواند، انتقاد کرد و چند روز بعد از این سخنرانی در گفت‌وگویی با خبرآنلاین گفت، احمدی‌نژاد را برای مدیریت کشور به صلاح نمی‌دانسته است؛ همان احمدی‌نژادی که در سال ۸۲ برای تکیه‌زدنش بر صندلی شهرداری تهران تلاش کرده بود و اگرچه سخنان او مورد انتقاد حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه کیهان، قرار گرفت و سخنان او را سخنانی مورد استقبال دشمنان نظام توصیف کرد اما با همین سخنرانی، واضح شد که ناطق این سال‌ها دیگر آن ناطق مصلحت‌اندیش روزهای سکوت و گذر نیست.
او دیگر از پیله سکوت خارج شده و ترجیح می‌دهد حرف بزند تا بخواهد چشمش را بر آنچه به قول خودش به صلاح کشور نبوده است، ببندد و شاید به‌خاطر همین هم باشد؛ درحالی‌که چهره‌های اصول‌گرا بر طبل جدایی او از حسن روحانی می‌کوبند و بعضی از ضرورت معرفی‌کردن گزینه‌هایی آلترناتیو به جای حسن روحانی در صورت تمایل‌نداشتن او به شرکت در انتخابات سال آینده یا ردصلاحیت او سخن می‌گویند، شیخ نور همچنان بر همان عهد سال ۹۲ وفادار است.
او معتقد است، اصلاح‌طلبان و اعتدال‌گرایان باید همه سرمایه سیاسی و اجتماعی‌شان برای انتخابات آینده را روی روحانی بگذارند و حالا هرچقدر کسانی مانند بابک آذرباد، نایب‌رئیس جبهه اصلاح‌طلبان، حضور تنهای روحانی در انتخابات سال آینده را ریسک بزرگی برای اصلاح‌طلبان بدانند یا از ضرورت حضور کسانی مانند محمدجواد ظریف، محمدرضا عارف یا خود ناطق‌نوری سخن به میان آورند، به نظر می‌رسد شیخ نور همچنان بر تصمیم خود برای حرکت در مدار اعتدال پایدار است، چراکه هزینه‌های تحمیلی جریان تندرو بر پیکر منافع ملی، ناطق را برای همیشه از بازی در زمین افراطی‌ها دور کرده است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر