۵ نکته درباره قطع سخنان روحانی در صداوسیما
قطع پخش مستقیم سخنان رئیس‌جمهور در جمع پزشکان از شبکه خبر صداوسیما که در آستانه هفته دولت اتفاق افتاد، در عین اینکه موضوع تازه‌ای نیست، اما در خور تأمل است.
عصر ایران: قطع پخش مستقیم سخنان رئیس‌جمهور در جمع پزشکان از شبکه خبر صداوسیما که در آستانه هفته دولت اتفاق افتاد، در عین اینکه موضوع تازه‌ای نیست، اما در خور تأمل است.
سخنان آقای روحانی زمانی قطع شد که او به اشتباهات دولت احمدی‌نژاد کنایه زد و گفت: «اگر امکان داشت قطعنامه‌ها را پاره کنیم، پاره می‌کردیم اما این امکان وجود نداشت.»
بعد از این کنایه که تشویق و هلهله حاضران را در پی داشت، پخش مستقیم، قطع و برنامه دیگری پخش شد.
پیش از این محمود احمدی‌نژاد در اسفند ۱۳۸۵ با زیر سوال بردن ساختار سازمان ملل متحد گفته بود: «شما فکر می‌کنید که اگر جمع شوید و کاغذ پاره صادر کنید، می‌توانید جلوی ملت ایران را بگیرید.»
به این بهانه چند نکته را می‌توان یادآور شد:
۱- با خروج محمد سرافراز از صداوسیما و آغاز ریاست علی عسگری و تغییراتی در سازمان و نوع مواجهه و نشستن او در مقابل رئیس‌جمهور که تداعی‌گر حالت رئیس و مرئوس بود، گمان می‌رفت این رسانه که اصرار دارد از خود با صفت «ملی» یاد کند رفتار خود را در قبال دولت به عنوان ملموس‌ترین نماد و نهاد حاکمیتی اصلاح کند.
این امید خصوصاً بعد از تغییر معاونت سیاسی که در دوره سرافراز به معاونت خبر تغییر نام داده بود فزونی گرفت. در نگاه بدبینانه، اتفاق اخیر نشان می‌دهد در بر همان پاشنه می‌چرخد ولی اگر نخواهیم بر پایه یک مورد قضاوت کنیم، باید گفت انتقاد از دولت قبل در زمره خطوط قرمز صداوسیماست و در موارد دیگر چنین رفتاری از آنان سر نمی‌زند و تنها همین مورد مشمول سانسور میشود و چه‌بسا رئیس هنوز کاملاً مسلط نشده باشد و این اتفاق تکرار نشود.
۲- مطابق قانون اساسی «رئیس جمهوری عالی‌ترین مقام رسمی کشور پس از مقام رهبری» است. بنابراین می‌توان پرسید آیا کسی یا کسانی در صدا و سیما مصلحت مملکت را بیش از رئیس‌جمهور می‌دانند؟
اگر رئیس مجلس شورای اسلامی تریبون نماینده‌ای را قطع می‌کند به این خاطر است که در جایگاه بالاتری نشسته و اداره جلسه را بر عهده دارد و همان نمایندگان ریاست را به او سپرده و طبعاً این حق را هم تفویض کرده‌اند که اگر خارج از آئین‌نامه سخن گفت، رئیس مجلس صدای او را قطع کند. اما آیا رئیس سازمان صدا و سیما هم نسبت به رئیس‌جمهور چنین شأنی دارد؟
۳- دولت جمهوری اسلامی ایران را شاید بتوان یگانه دولت در جهان دانست که رسانه دیداری - شنیداری ندارد! طی ۳۸ سالی که از استقرار جمهوری اسلامی ایران می‌گذارد همه دولت‌ها کمابیش با این چالش روبه‌رو بوده‌اند.
در دوره‌هایی البته صدا و سیما با دولت همکاری کامل داشته و از جمله می‌توان به مقاطعی اشاره کرد که امام مدیرعامل سازمان - محمد هاشمی - را به حمایت از دولت میرحسین موسوی موظف کرده بود؛ یا سال‌های اول ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی که برادرش این‌بار به عنوان «رئیس» همچنان جام‌جم را در اختیار داشت و این‌بار چنان افراط شد که برای رئیس جمهوری به جر عنوان «سردار سازندگی» ضمیر جمع به کار می‌رفت و در اخبار گفته میشد: «رئیس‌جمهوری گفتند، رئیس‌جمهوری رفتند و مانند آن...»
حکایت دولت اصلاحات البته نیاز به توضیح ندارد و تنها یادآوری برنامه «چراغ» کافی است. در دولت احمدی‌نژاد خصوصا دوره اول صدا و سیما چنان جانبداری می‌کرد که گمان می‌رفت برای اولین‌بار «نظام» و «دولت» مساوی یا مساوق شده‌اند و همین، کار را برای منتقدان بسیار دشوار کشور کرده بود.
۴- اگر روحانی می‌خواست تنگناهای خود را در هفته دولت اعلام کند بهتر از این سند چه می‌توانست ارائه کند؟ شاید از این منظر صدا و سیما به رئیس‌جمهوری لطف کرده باشد! چراکه صدای رئیس‌جمهوری از طریق شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های تلگرامی فیلم این سخنرانی منتشر شده و شبکه‌های مختلف ماهواره‌ای نشان داده‌اند و می‌دهند و سانسور صدا و سیما مانند گذشته تأثیرگذار نیست.
۵- این رفتار نشان می‌دهد که پاره‌ای ملاحظات در حد تعارفات است و روحانی باید صریح‌تر باشد، به‌جای واکنش‌های احساسی و انتظار پخش مستقیم به تلویزیون برود و رو به دوربین سخنرانی کند. حتی اگر صدا و سیما اصرار داشته باشد شکل فعلی - حضور و پرسشگری دو خبرنگار - حفظ شود، رئیس‌جمهوری نباید خود را به چارچوبی که آنان ترسیم می‌کنند محدود سازد.
مهم نیست روحانی چه گفته که صدا و سیما قطع کرده است؛ مهم این است که صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران سخنان «رئیس» جمهوری اسلامی ایران را قطع کرده است.
این یادآوری هم خالی از لطف نیست که در سال ۱۳۵۸ مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری اولین رئیس جمهوری ایران که به دلیل بستری بودن امام خمینی در بیمارستان قلب برگزار میشد، به‌صورت مستقیم از صدا و سیما پخش میشد اما با اختلال و قطع همراه بود در حالی که ساختمان مرکزی صدا و سیما درست مجاور بیمارستان است و عذر فنی پذیرفتنی نبود و پس از آن سید محمد موسوی خوئینی عضو شورای سرپرستی و نماینده امام مسئولیت آن را پذیرفت و کنار رفت.
واقعیت این است که از اتفاقاتی این‌گونه، نه رئیس‌جمهوری و دولت آسیب می‌بینند و نه افکار عمومی بی‌خبر می‌ماند، چون حصارها و انحصارها شکسته و آنچه در این میان بیش از همه در معرض آسیب است، اعتبار خود صدا و سیماست و هرقدر هم نسبت به وزیران لحن مهربانانه‌تری بگیرد، مادامی که شخص رئیس‌جمهوری راضی نباشد، این اعتماد احیا نخواهد شد.
سخنان آقای روحانی زمانی قطع شد که او به اشتباهات دولت احمدی‌نژاد کنایه زد و گفت: «اگر امکان داشت قطعنامه‌ها را پاره کنیم، پاره می‌کردیم اما این امکان وجود نداشت.»
بعد از این کنایه که تشویق و هلهله حاضران را در پی داشت، پخش مستقیم، قطع و برنامه دیگری پخش شد.
پیش از این محمود احمدی‌نژاد در اسفند ۱۳۸۵ با زیر سوال بردن ساختار سازمان ملل متحد گفته بود: «شما فکر می‌کنید که اگر جمع شوید و کاغذ پاره صادر کنید، می‌توانید جلوی ملت ایران را بگیرید.»
به این بهانه چند نکته را می‌توان یادآور شد:
۱- با خروج محمد سرافراز از صداوسیما و آغاز ریاست علی عسگری و تغییراتی در سازمان و نوع مواجهه و نشستن او در مقابل رئیس‌جمهور که تداعی‌گر حالت رئیس و مرئوس بود، گمان می‌رفت این رسانه که اصرار دارد از خود با صفت «ملی» یاد کند رفتار خود را در قبال دولت به عنوان ملموس‌ترین نماد و نهاد حاکمیتی اصلاح کند.
این امید خصوصاً بعد از تغییر معاونت سیاسی که در دوره سرافراز به معاونت خبر تغییر نام داده بود فزونی گرفت. در نگاه بدبینانه، اتفاق اخیر نشان می‌دهد در بر همان پاشنه می‌چرخد ولی اگر نخواهیم بر پایه یک مورد قضاوت کنیم، باید گفت انتقاد از دولت قبل در زمره خطوط قرمز صداوسیماست و در موارد دیگر چنین رفتاری از آنان سر نمی‌زند و تنها همین مورد مشمول سانسور میشود و چه‌بسا رئیس هنوز کاملاً مسلط نشده باشد و این اتفاق تکرار نشود.
۲- مطابق قانون اساسی «رئیس جمهوری عالی‌ترین مقام رسمی کشور پس از مقام رهبری» است. بنابراین می‌توان پرسید آیا کسی یا کسانی در صدا و سیما مصلحت مملکت را بیش از رئیس‌جمهور می‌دانند؟
اگر رئیس مجلس شورای اسلامی تریبون نماینده‌ای را قطع می‌کند به این خاطر است که در جایگاه بالاتری نشسته و اداره جلسه را بر عهده دارد و همان نمایندگان ریاست را به او سپرده و طبعاً این حق را هم تفویض کرده‌اند که اگر خارج از آئین‌نامه سخن گفت، رئیس مجلس صدای او را قطع کند. اما آیا رئیس سازمان صدا و سیما هم نسبت به رئیس‌جمهور چنین شأنی دارد؟
۳- دولت جمهوری اسلامی ایران را شاید بتوان یگانه دولت در جهان دانست که رسانه دیداری - شنیداری ندارد! طی ۳۸ سالی که از استقرار جمهوری اسلامی ایران می‌گذارد همه دولت‌ها کمابیش با این چالش روبه‌رو بوده‌اند.
در دوره‌هایی البته صدا و سیما با دولت همکاری کامل داشته و از جمله می‌توان به مقاطعی اشاره کرد که امام مدیرعامل سازمان - محمد هاشمی - را به حمایت از دولت میرحسین موسوی موظف کرده بود؛ یا سال‌های اول ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی که برادرش این‌بار به عنوان «رئیس» همچنان جام‌جم را در اختیار داشت و این‌بار چنان افراط شد که برای رئیس جمهوری به جر عنوان «سردار سازندگی» ضمیر جمع به کار می‌رفت و در اخبار گفته میشد: «رئیس‌جمهوری گفتند، رئیس‌جمهوری رفتند و مانند آن...»
حکایت دولت اصلاحات البته نیاز به توضیح ندارد و تنها یادآوری برنامه «چراغ» کافی است. در دولت احمدی‌نژاد خصوصا دوره اول صدا و سیما چنان جانبداری می‌کرد که گمان می‌رفت برای اولین‌بار «نظام» و «دولت» مساوی یا مساوق شده‌اند و همین، کار را برای منتقدان بسیار دشوار کشور کرده بود.
۴- اگر روحانی می‌خواست تنگناهای خود را در هفته دولت اعلام کند بهتر از این سند چه می‌توانست ارائه کند؟ شاید از این منظر صدا و سیما به رئیس‌جمهوری لطف کرده باشد! چراکه صدای رئیس‌جمهوری از طریق شبکه‌های اجتماعی و گروه‌های تلگرامی فیلم این سخنرانی منتشر شده و شبکه‌های مختلف ماهواره‌ای نشان داده‌اند و می‌دهند و سانسور صدا و سیما مانند گذشته تأثیرگذار نیست.
۵- این رفتار نشان می‌دهد که پاره‌ای ملاحظات در حد تعارفات است و روحانی باید صریح‌تر باشد، به‌جای واکنش‌های احساسی و انتظار پخش مستقیم به تلویزیون برود و رو به دوربین سخنرانی کند. حتی اگر صدا و سیما اصرار داشته باشد شکل فعلی - حضور و پرسشگری دو خبرنگار - حفظ شود، رئیس‌جمهوری نباید خود را به چارچوبی که آنان ترسیم می‌کنند محدود سازد.
مهم نیست روحانی چه گفته که صدا و سیما قطع کرده است؛ مهم این است که صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران سخنان «رئیس» جمهوری اسلامی ایران را قطع کرده است.
این یادآوری هم خالی از لطف نیست که در سال ۱۳۵۸ مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری اولین رئیس جمهوری ایران که به دلیل بستری بودن امام خمینی در بیمارستان قلب برگزار میشد، به‌صورت مستقیم از صدا و سیما پخش میشد اما با اختلال و قطع همراه بود در حالی که ساختمان مرکزی صدا و سیما درست مجاور بیمارستان است و عذر فنی پذیرفتنی نبود و پس از آن سید محمد موسوی خوئینی عضو شورای سرپرستی و نماینده امام مسئولیت آن را پذیرفت و کنار رفت.
واقعیت این است که از اتفاقاتی این‌گونه، نه رئیس‌جمهوری و دولت آسیب می‌بینند و نه افکار عمومی بی‌خبر می‌ماند، چون حصارها و انحصارها شکسته و آنچه در این میان بیش از همه در معرض آسیب است، اعتبار خود صدا و سیماست و هرقدر هم نسبت به وزیران لحن مهربانانه‌تری بگیرد، مادامی که شخص رئیس‌جمهوری راضی نباشد، این اعتماد احیا نخواهد شد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
البته این حرف که واقعا ارزش پخش شدن نداشت. دوران مسخره کردن و تخریب تمام شده شما چیکار برای این مردم کردین؟
درود بر دکتر محمود احمدی نژاد
صدا وسیما باید زیر نظر دولت باشد وبه نماینگان مردم پاسخگو باشد مگر از دولت بودجه نمیگیره پس چرا به دولت وهیچ کس پاسخگو نیست (قدرت غییر پاسخگو فاسد وخودکامه میشود گفته مولا علی)
صدا و سیما کار خوبی کرد
چون سیما جای حرفهای نسنجیده نیست
گوش مردم حرمت داره نباید هر حرف نسنجیده را پخش کرد
درود بر احمدی نژاد قهرمان
با توجه به مدارد گفته شده رییس صدا وسیما را اخراج کنید.این که نشد کار هر چوپانی بیاد سرکار ودرامورداخلی کشور مداخله کنه.
زنده باد دکتر حسن روحانی
صدا و سیمای میلی...
ملا عمرها درصداوسیما هستند.وجایی دردل مردم ندارند
باوجود فضای مجازی قطع هرخبریامصاحبه چندان مهم نیست امامردم ازصداوسیما که باهزینه بیتالمال وپول همین مردم اداره میشودچنین انتظاری ندارند وازطرفی این برداشت میشود که ریاست جمهوریک کشورکه ازحق خودش نتواند دفاع کندمن یک فرد عادی که انتظار دارم اگرمشکلی برایم پیش ایدازطریق دولت که درراس ان رییس جمهوراست حمایت شوم زهی خیال باطل
بنظر من صداوسیما کار درستی کرد چون رییس جمهور میبایست در مورد گرانی شکر و مرغ و برنج صحبت میکردددددد
درودبر دولت تدبیر وامید
کارشون درست نیست چون ایشان رییس،اجرایی وریئيس یک قوه هستن شایدماازنظراتش خوشمان نیادولی نبایدبقیه رامحروم کنیم این نشون میده رسانه ملی نشده بلکه میلی شد!!!
خودش هزار عیب و علت دارد از بقیه ایراد می گیرد. میگن صافی به افتابه میگه تو دو سوراخ داری
متاسفم برای صداوسیما که به شعور مامردم بی احترامی کرده کسانی که به ایشان رای دادند چرا زمانی که اقای احمدی نژاد از پشت تریبون رقبایش را خس وخاشاک میخواند سخنان ایشان راقطع نکرد چرا فقط شعار میدهید وعمل نمیکنید
احمدی نژاد با اینکه ريس جمهور نیست افرادی داره که واسش سیمای میلی رو قطع کنند که اگر همین هامی ها رو روحانی هم داشت چه قدر میتونست پیشرفت کنه.البته تا اینجاش هم کلی خراب کاری رو جمع وجور کرده.البته اون طرف سکه این دو حزبی هم خیلب خوب هست از اختلاس ها جلوگیری میشه چون داییم از طرف حزب مقابل تحت نظرهستند.
صدا وسیما جز دروغ وسانسور حقایق مگه ماموریت دیگه ای داره واقعا متنفرم از این رسانه دروغ پرداز همه مردم را به ماهواره سوق دادن خدا ازسانش نگذره
بعداز سه سال انتقاد ازدولت قبلی کار درستی نیست همه خرابی های دولت فعلی را سرپوش گذاشتن است اگه کار ی دولت فعلی انجام داده ان را به مردم بازگو کند
فکر کردیم رفته گزارش صدروزشو بگه......
ازینکه اینقد نکات مهم را بازگو کردین کمال تشکر داریم...
این دولتم بجز محکوم کردن دولت قبل کار عملی نداره چقد ایده،اشتغال و کسب درآمد برای ملت به ارمغان اورده؟!
ای کاش صحبتها روحانی پخش میشد تا مردم بیشتر متوجه ضعف دولت روحانی میشدند هیچ کاری نکرده فقط دنبال تخریب دولت قبل آدم های کوچک این کارها می کنند بی صبرانه منتظر۲۹ اردیبهشت هستیم درود بر ابر مرد های تاریخ ایران
دولت باید پاسخگوی اعمال خود باشد نه اینکه ناکامیهای خود را گردن دیگری بندازد.صدا وسیما جای انحراف افکار عمومی نیست.
امام میگفت شما ملت ایران را از چه میترسانید. از حمله نظامی میترسانید. ملتی که عاشق شهادت است مگر از حمله نظامی میترسد. احمدی نژاد از آمریکد نمیترسید.
احمدی نژاد مردانه مقابل زورگویان ویاوه گویان آمریکایی ایستاد و سر خم نکرد
سلام
اینجا صدا و سیما هستش نه چاله میدون
یه بار این دولت، یه بارم اون دولت
مردم کار و زندگی دارند
البته بیشترشونم ندارند وگرنه اینهمه بیکار پیدا نمیشد که