دو گزينه مطلوب رياست مجلس
رئيس شوراي عالي اصلاحات چند روز پيش اعلام كرد رقابتي ميان آقاي عارف و لاريجاني نيست. آقاي عارف درمجموع داراي شخصیت متين واخلاقي است و اصولا حضور ايشان درصحنه سياسي، سياست را با نوعي وزانت همراه ميكند.
ورود آقاي عارف به صحنه انتخابات شور و شوق ايجاد كرد و كنار رفتن او نيز به موقع بود و در واقع شايد بتوان ادعا كرد يكي از علل موفقيت آقاي روحاني درسال ۹۲ تصميم عارف براي ترك صحنه رقابت رياستجمهوري بود كه اين رفتار نبايد فراموش شود. اكنون اما بحث رياست مجلس به نقل رسانهها تبديلشده است كه دو گزينه تا به امروز براي اين كرسي مطرح هستند كه مشي و رفتار هر دو مورد تاييد همگان است.
هركدام از اين ۲ گزينه مشخصات خود را دارند كه براي انتخاب رياست مجلس دهم يك پيشنهاد مطرح ميشود و آن اينكه همه نمايندگان منتخب در يك جلسه غيرعلني براي راي به يكي از دو گزينه مطرح براي رياست مجلس به توافق برسند. انتخاب رئيس مجلس داراي دوجنبه است، نخست اينكه رئيس مجلس، رئيس يكي از قواي سه گانه است كه بر عملكرد قوه مقننه رياست دارد.
جنبه دوم كه از اهميت زيادي برخوردار است در بخشكاري و عملي است؛ بدين معنا كه شخص عهدهدار كرسي رياست بايد مورد نظر نمايندگان مجلس باشد، بنابراين به نظر ميرسد تصميمگيري درباره اين مهم بايد به منتخبان ملت سپرده شود هر چند گروهها و احزاب ميتوانند نظر خود را در اعلام كنند اما نبايد فشاري از بيرون به مجلس تحميل شود. وقتي دوگزينه مطلوب وجود دارد بايد اجازه داده شود كه تصميم نهايي از سوي نمايندگان مجلس بدون فشارهاي بيروني اتخاذ شود البته ممكن است اين مساله با رايزني داخلي مجلس به توافق منجر شود اما خبرخوشحالكننده اين است كه آقاي عارف شايعه هرگونه رقابت ميان خود و آقاي لاريجاني را رد كرده است و نامطلوب اين بود كه هر دو نفركانديدا شوند و در يك جلسه علني موضوع رياست مجلس مورد بررسي قرار گيرد.
اگر اين اتفاق بيفتد شاهد يك رقابت نابجا در مجلس خواهيم بود و مجلس تضعيف خواهد شد. البته اميدواريم از اصولگرايان تندرو كسي كانديدا نشود؛ زيرا اگرچنين اتفاقي بيفتد زمين بازي تغييرخواهد كرد. اينكه براي حل رقابت ميان دو جناح در مجلس آينده كسي میانجیگری کند امرمطلوبي نيست بههيچوجه دولت نبايد دراين مساله دخالت كند چون اين تصميم خلاف اصل تفكيك قواست. همچنين احزاب سياسي نيز بايد دست نمايندگان را باز بگذارند يعني به تصميم منتخبان خود احترام بگذارند.
جاي شكر وجود دارد كه هر دو گزينه افراد مطلوب و معقولي هستند. واقعا هر اندازه احزاب در اين مساله وارد شوند، سازندهتر هستند. سرمايههاي برجسته اصلاحات نيز نبايد در اين مورد هزينه شوند اين افراد كه سرمايه اصلاحات هستند بايد درنقاط حساس ورود پيدا كنند. دركناركشيدن آقاي عارف نقش رئيس دولت اصلاحات مهم بود اما شايد لازم نباشد بخواهيم از بزرگان هزينه كنيم و بزرگان هم اظهارنظري در اين مساله نخواهند كرد.
آقاي لاريجاني دارای شخصيت معتدلي است و سعي در تعامل با تمامي جناحها دارند و آقاي عارف هم همينطور برخي فكر ميكنند كه آقاي عارف شايد درتضاد با ساير نهادها باشند كه بههيچوجه اينطور نيست و آقاي عارف با توجه به عضويت در مجمع تشخيص مصلحت نظام و ارتباطات خوبي كه دارند گزينه نامطلوبي براي ساير نهادها غير از مجلس نيستند و همه ميدانند كه آقاي دكتر عارف شخصيت تعاملپذيري است و واقعيتهاي قانونينهادهاي مختلف را به رسميت ميشناسد و انسان قانونمداري است واحترام همه نهادها را نگاه ميدارند همان طوركه آقاي لاريجاني ميتوانند با تعامل با نهادها رفتار كنند آقاي عارف هم ميتوانند این کار را انجام دهند. حال اينكه بهترين گزينه چهكسي است بايد به طور قاطع اين تصميم را به مجلس سپرد ولي اين مساله تا روز انتخابات هيات رئيسه به درازا نینجامد و قبلا اين مساله را حل كنند.
ارسال نظر