مظفری: آدمی نیستم عینک دودی بزنم!
مجید مظفری گفت: از این هنرپیشهها نیستم که عینک بگذارم تا کسی من را نشناسد. اتفاقا عینکم را برمیدارم تا مردم من را بشناسند، جلو بیایند تا با آنها احوالپرسی کنم.
- به نظر میرسد شما جزو آن دسته از هنرمندانی بودید که در سال گذشته در حیطه کاریتان اتفاقهای خوبی را تجربه کردید، اما پیش از اینکه بخواهم در مورد آنها بپرسم میخواهیم بدانیم مجید مظفری چقدر به آداب و رسوم و نحوه برگزاری مواردی که مربوط به سال جدید بود، پایبند بوده و آنها را انجام داده است.
مظفری: ما به سنتهای قشنگ خود پایبند هستیم، قدم بهار و سال جدید را هم به هموطنان عزیزم تبریک میگویم و امیدوارم سال خوبی را پیش رو داشته باشند. من هم مانند هر ایرانی دیگر که به سنتهای سرزمینش پایبند است، سفره هفتسین را پهن کردیم و مهمتر از همه طیب و طاهر پای سفره هفتسین در انتظار سال تحویل نشستیم.
مظفری: تا وقتی پدر و مادرم در قید حیات بودند، قبل و بعد از لحظه تحویل سال، نماز میخواندند، من و خواهر و برادرانم نیز سعی میکنیم همان آداب و رسوم را که دیدهایم در خانههای خود انجام دهیم.
- با توجه به اینکه در حال حاضر اطرافیانتان بیشتر توقع دارند که از شما عیدی بگیرند، آیا خودتان نیز از افراد خانواده یا اطرافیانتان عیدی دریافت میکنید.
مظفهری: تا آنجا که زورمان برسد سعی میکنیم عیدی بگیریم و اگر هم نتوانیم زورمان را به کسی تحمیل کنیم، مجبوریم عیدی بدهیم.(میخندد)
- سال گذشته برای شما چطور سپری شد؟ کمی به اتفاقاتی که برایتان افتاده است،نگاه میکنم به نظرم میرسد سال خوبی را سپری کرده باشید.
مظفری: بله، همینطور است بعد از سالها در جشنواره فیلم یاس برایم بزرگداشت گرفتند و مدیر کاخ مردمی جشنواره فیلم فجر شدم که اتفاق خوشایندی بود و از همه اینها مهمتر در فیلم سینمایی «کفشهایم کو» به کارگردانی کیومرث پوراحمد، بازی کردم. این حضورم در سینما بعد از ۱۳ سال اتفاق افتاد. مجموع این اتفاقها را در سال ۹۴ به فال نیک میگیرم. خلاصه منظورم این است که در سال ۹۴، به قول بعضیها ما را بازی دادند و دیگر نیمکتنشین نبودیم.
- برای سال جدید برنامه ویژهای دارید؟
مظفری: چند فیلمنامه به من پیشنهاد شده است که مشغول خواندن آنها هستم، اما فعلا به نتیجه خاصی نرسیدهام.
- در سال جدید برای سینماگران و فرهنگ این سرزمین چه آرزویی میکنید؟
مظفری: ابتدا آرزو میکنم همه سلامت باشند و امیدوارم همیشه در فضای فرهنگی اگر رقابتی وجود دارد، رقابتها سالم باشد، همچنین آرزمندم به یک سینمایی برسیم همچون سینمایی که در دهه ۶۰ و ۷۰ داشتیم که مردم آن را دوست داشتند.
- برای مردم سرزمین و مخاطبان خود چه آرزویی میکنید؟
مظفری: روزی زیاد، آرامش و دلی شاد برای مردم سرزمینم آرزو می کنم. امیدوارم با عشق دست به دست هم بدهیم و میهن خود را آباد کنیم.
- با توجه به اینکه در سال گذشته دخترتان، نیکی مظفری اولین فیلم سینمایی خود را بازی کرد و در جشنواره فیلم فجر با فیلم «نقطه کور» حضور داشت، به طور جدی وارد دنیای بازیگری شد. در این ایام که به مسافرت میروید، طبعا مردم علاقه دارند نزدیکتان شوند، عکس یادگاری بگیرند و یا امضا بگیرند. این شرایط همراهانتان و یا خودتان را که برای تعطیلات به جایی سفر کردهاید، ناراحت نمیکند؟
مظفری: خوشبختانه من و دخترم هر دوی ما بازیگر هستیم و از آنجایی که بازیگرها هم آدمهای خودخواهی هستند و دوست دارند خودشان را عرضه کنند، اتفاقا خوشحال میشویم. (میخندد)
- برای سفر کدام منطقه از ایران را انتخاب میکنید؟
مظفری: اصولا یا به شمال میروم یا به تبریز. در شمال خواهرم پذیرانی ماست و در تبریز نیز دوستان خوبی دارم که برای دیدنشان به آنجا میروم، ولی دوست دارم بگویم ما از این هنرپیشهها نیستیم که عینک بگذاریم تا کسی ما را نشناسد. اتفاقا عینکمان را برمیداریم تا ما را بشناسند، جلو بیایند و احوالپرسی کنیم.
نظر کاربران
ایشان همسایه ما هستند و اتفاقاً همیشه که نه ولی خیلی موقعها از عینک دودی استفاده می کنند .