ساخت حسگرهایی که در مغز حل میشوند
محققان موفق به تولید نوعی از حسگرهای نظارت بر مغز شدهاند که پس از به پایان رسیدن عمر مفید، در مغز بیمار حل میشوند.
این فناوری بسیار کاربردی خواهد بود، به ویژه با در نظر گرفتن شرایط دشواری که برای خارج کردن چنین ایمپلنتی از مغز بیمار به وجود خواهد آمد. باز کردن مجدد یک جراحی قدیمی میتواند منجر به آسیبهای تروماتیک شده و خارج کردن چنین قطعهای در بسیاری از موارد دشوارتر از قرار دادن اولیه آن در محل مورد نظر است.
بزرگترین مشکل ایمپلنتهای مغزی، عدم پذیرش است. پس از اینکه پزشکان یک حسگر خاص را در مغز بیمار قرار میدهند، ممکن است با گذشت زمان سیستم ایمنی فرد این ایمپلنت را به عنوان یک جسم خارجی شناسایی کند که باید از بدن بیمار خارج شود، به این ترتیب مشکلات بسیار پیچیدهای اتفاق خواهد افتاد.
به همین دلیل محققان دانشگاه واشنگتن یک حسگر مغزی بی سیم بسیار کوچک (کوچک تر از دانه برنج) طراحی کردهاند که پس از انجام وظیفه مورد نظر در مغز بیمار حل میشود. فرآیند انحلال این حسگر به واسطه استفاده ترکیبی موثر از پلی لاکتیک کو گیلولیک اسید و سیلیکون صورت میگیرد، این ترکیب حسگر را قادر میسازد تا اطلاعات حیاتی مانند دما و فشار جمجمه را منتقل کرده و تنها چند روز پس از اینکه در معرض یک ماده آلی قرار گرفت، از بین برود. لازم به ذکر است که این حسگرها در حال حاضر تنها روی موش ها آزمایش شده اند و هنوز اندکی با کار گذاشتن آنها در مغز انسان فاصله داریم.
ارسال نظر