زخمی کردن دیوارهای شهر چه مجازاتی دارد؟
این روزها اگر به دیوار کوچه و خیابان‌های شهر نگاهی بیندازیم، تبلیغات اقتصادی آژانس‌ها و بازاریان، متن‌های عاشقانه و ... به دیوار منازل مسکونی، دکه‌ها، مغازه‌ها، مدارس، ادارات و اماکن آموزشی و ورزشی را مشاهده می‌کنیم.
ایمنا: دیوارنویسی معضلی است که امروزه در مکان‌های مختلف شهر از جمله در و دیوار منازل، تابلوها و نمادهای شهری و حتی آثار تاریخی شاهد آن هستیم؛ افراد بدون توجه به تأثیر اقدام خود در برهم‌زدن زیبایی شهر، روی دیوارها مطالب یا تبلیغات خود را می‌نویسند که بخشی از این اقدام به‌دلیل ناآگاهی از قوانین است.
این روزها اگر به دیوار کوچه و خیابان‌های شهر نگاهی بیندازیم، تبلیغات اقتصادی آژانس‌ها و بازاریان، متن‌های عاشقانه و ... به دیوار منازل مسکونی، دکه‌ها، مغازه‌ها، مدارس، ادارات و اماکن آموزشی و ورزشی را مشاهده می‌کنیم، همچنین امروزه کمتر اثر تاریخی را می‌توان در ایران پیدا کرد که از این آسیب در امان مانده باشد و نشانی از جهل بر پیکره آن‌ها وجود نداشته باشد.
متن نویسی همیشه محدود به دیوارها نیست، بلکه دیوار و درِ منازل، تیرهای برق و دیوار مغازه‌ها نیز از این پدیده در امان نیستند و این عمل تبدیل به یکی از فعالیت‌های غیرمتعارف رایج در شهرها شده است؛ اقدامی که چهره شهر را مخدوش می‌کند و این یکی از عوامل نازیبایی شهر بوده که نشان‌دهنده وجود مشکلات فرهنگی در جامعه است.
دیوارنویسی پدیده جدیدی در جهان و ایران نیست و اصولاً هرگاه نظم شهری در جامعه‌ای به هم می‌خورد، شاهد بروز پدیده‌های جدیدی از جمله دیوارنویسی هستیم، این اقدام نوعی تخریب‌گری شهری است که برخی شهروندان با نیت و اهداف خاصی دست به آن می‌زنند و چهره زشتی از شهر را به تصویر می‌کشند.
با توجه به اینکه اکثر ابزارهای تبلیغاتی هزینه‌بر است، از این‌رو برخی افراد که همواره به دنبال تبلیغات همیشگی، آسان و کم‌هزینه هستند، دست به تبلیغ‌های دیوارنویسی می‌زنند و تنها با تهیه یک اسپری رنگی به جان دیوارهای شهر می‌افتند، این در حالی است که بر اساس ماده ۹۲ قانون شهرداری‌ها نوشتن هر نوع مطلب یا الصاق هر نوع نوشته‌ای روی دیوارهای شهر که مخالف مقررات باشد، ممنوع است و تخلف محسوب می‌شود، مگر در محل‌هایی که شهرداری برای نصب و الصاق اعلانات معین می‌کند و در این محل‌ها فقط باید به نصب و الصاق آگهی اکتفا کرد و نوشتن روی آن‌ها نیز ممنوع است؛ طبق این ماده قانونی متخلف علاوه بر تادیه خسارت مالکان به پرداخت جریمه محکوم خواهد شد.
در این راستا اقداماتی از جمله مشخص شدن مکان مناسب برای نصب آگهی، تغییر فرهنگ دیوارنویسی و معرفی روش‌های مناسب و نوین برای تبلیغات و اعمال قانون در مورد متخلفان، می‌تواند این نازیبایی شهری را کاهش دهد.
نوشتن روی دیوارها، حقوق شهروندان را تضییع می‌کند
محمد نورصالحی، رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: شعارنویسی روی دیوارها نوعی نازیبایی را برای شهر ایجاد و حقوق دیگر شهروندان را تضییع می‌کند.
وی با بیان اینکه زیبایی دیوارهای سطح شهر حق شهروندان است، ادامه می‌دهد: با افرادی که نسبت به شعارنویسی روی دیوارها اقدام می‌کنند، باید به‌صورت جدی برخورد شود.
رئیس شورای اسلامی شهر اصفهان تاکید می‌کند: شعارنویسی روی بناهای تاریخی نه‌تنها حقوق شهروندان را تضییع می‌کند، بلکه موجب ایجاد اختلال در میراث فرهنگی و تمدن جهان می‌شود.
ترمیم ۱۲ هزار متر مربع دیوارنویسی در شهر اصفهان طی یک سال
حمید قنادنیا، مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: کارشناسان حوزه خدمات شهری گزارشی در خصوص دیوارهایی که در ارتفاع پایین دچار آسیب یا شعارنویسی می‌شود، به شهرداری مناطق پانزده‌گانه ارائه می‌دهند تا نسبت به پاک کردن نوشته روی دیوار اقدام شود.
وی با بیان اینکه شعارهای نوشته شده روی دیوارهای سطح شهر روزانه توسط نیروهای گشت خدمات شهری بررسی می‌شود، ادامه می‌دهد: در مرحله دوم طرحی به‌صورت کامل روی دیوارهای لکه‌دار، نقش می‌بندد.
مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان تاکید می‌کند: دیوارهای که روی آن‌ها شعار نوشته شده است به دو دسته تقسیم می‌شود؛ در بعضی مواقع جنس دیوار آجری است و نوشته به‌راحتی پاک می‌شود، اما بعضی مواقع جنس دیوار سخت است و نوشته روی آن طی مراحل خاصی پاک خواهد شد.
قنادنیا می‌گوید: از سال گذشته تاکنون حدود ۱۲ هزار متر مربع از دیوارهای شعارنویسی شده در سطح شهر، ترمیم شده است.
وی اضافه می‌کند: دانش‌بنیان‌ها به‌تازگی محلولی را برای پاک‌سازی کامل دیوارهای لکه‌دار شده، ارائه داده‌اند که این محلول در مرحله امتحان و بررسی قرار دارد.
مدیرعامل سازمان زیباسازی شهرداری اصفهان خاطرنشان می‌کند: موضوع شعارنویسی روی دیوارهای شهر از سال‌های بسیار دور تاکنون وجود داشته است، اما کمتر شاهد این نوع تخریب در دیوارهای سطح شهر اصفهان هستیم.
قنادنیا با بیان اینکه شعارنویسی روی دیوارها یکی از ضوابط ممنوعه بیست‌وسه‌گانه زیباسازی است، می‌گوید: هرگونه نوشته روی دیوارها باید پاک شود.
وی با بیان اینکه دیوارنگاری روی دیوار تمام مکان‌ها از جمله مدارس نیاز به مجوز سازمان زیباسازی دارد، ادامه می‌دهد: بعضی شعارها روی دیوارهای سطح شهر از قبل باقی مانده است که به مرور زمان پاک می‌شود.
وندال‌ها شهر را دوست ندارند
امان‌الله باطنی، جامعه‌شناس شهری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: تخریب آثار تاریخی یا برهم ریختن گرافیک محیطی شهر را همچنان و به شکل جسته گریخته بر در و دیوار شهر مشاهده می‌کنیم.
وی با بیان اینکه وندالیسم نوعی ابراز وجود نامتعارف روی آثار تاریخی و تابلوهای گرافیک محیطی است، اضافه می‌کند: در وندالیسم افرادی را مشاهده می‌کنیم که برای دیده و شنیده شدن، دست به تخریب آثار تاریخی و شعارنویسی روی آن‌ها می‌زنند.
جامعه‌شناس شهری تاکید می‌کند: افرادی که نسبت به تخریب آثار تاریخی یا تابلوهای گرافیک محیطی اقدام می‌کنند، شهر را دوست ندارند و احساس می‌کنند که شهر نیز به لحاظ فیزیکی و کالبدی آن‌ها را دوست ندارد.
باطنی می‌گوید: شهروندانی که در توسعه شهری مشارکت بیشتری داشته باشند، شهر را از آن خود می‌دانند و هوای شهر را نیز بیشتر دارند و آن را کمتر تخریب می‌کنند.
وی ادامه می‌دهد: نقش گرافیک محیطی شهر بر فرهنگ و هویت شهری غیرقابل انکار است و در واقع بخش عمده‌ای از هویت بصری شهر را گرافیک محیطی تشکیل می‌دهد، اما در اصفهان شاهد نابسامانی گرافیک محیطی هستیم و رویه واحدی در گرافیک محیطی به چشم نمی‌خورد، همچنین در گرافیک محیطی شهر خبری از هنر فاخر اصفهان و عناصر فرهنگی شهر نیست و این موضوع موجب بی‌انضباطی بصری در شهر شده و هویت بصری آن را بسیار نامنسجم ساخته است.
احساس تعلق، وندالیسم را کاهش می‌دهد
جامعه‌شناس شهری خاطرنشان می‌کند: در شهر کلن آلمان، پلی به نام «هوهنتسولرنبروکه» وجود دارد که زوج‌های جوانی که قصد ازدواج با یکدیگر را دارند به نزدیکی این پل می‌آیند و با زدن یک قفل به حصار این پل پیاده‌رو، آغاز زندگی مشترک خود را جشن می‌گیرند.
باطنی می‌گوید: این پل توانسته است ابراز وجود نامتعارف را تبدیل به ابراز وجود متعارف کند و افراد هویت‌های خود را به این پل پیوست کنند که برای شهروندان خاطره مشترک ایجاد می‌کند.
وی اضافه می‌کند: نمونه جالبی که در ایران برای ایجاد احساس تعلق شهر به مردم می‌توان نام برد پروژه دیوار ۴۷ در تهران است.
جامعه‌شناس شهری تاکید می‌کند: پروژه دیوار ۴۷ در بخش درب شماره دو بوستان ولایت که پرترددترین مسیر در این بوستان است، اجرا شد تا مکانی برای ترسیم تصاویر و دل‌نوشته‌های مبتلایان سندروم داون و زمینه‌ای برای ورود این افراد به جامعه باشد، همچنین این پروژه احساس تعلق معلولان به شهر را افزایش می‌دهد.
باطنی می‌گوید: در اصفهان نیز نیازمند استفاده از برخی ظرفیت‌های محیطی و اجتماعی برای ایجاد احساس تعلق هستیم، زیرا احساس تعلق، وندالیسم را کاهش می‌دهد.
شعارنویسی و نقاشی که روی دیوار بدون اجازه صاحب ملک انجام شود، نوعی آسیب رساندن و تخریب است و یک عمل غیراخلاقی محسوب می‌شود، همچنین متن نوشته شده روی دیوار شهر تنها فرهنگ شهروندی آن شهر را زیر سوال می‌برد.
برای رفع این مشکل، می‌توان به تغییر فرهنگ دیوارنویسی و معرفی روش‌های مناسب و نوین برای تبلیغات اقدام کرد، همچنین آشنایی با قوانین نخستین گام برای رعایت آن‌ها است که اعمال قانون در مورد متخلفان و تلاش برای آگاهی‌بخشی به شهروندان در این زمینه مهم است.
ارسال نظر