۸ روش عجیب تاریخی برای دفن «خون‌آشام‌ها»!
مردم قرن‌هاست که از خون‌آشام‌ها ترسیده‌اند و این ترس در گذشته بسیار جدی‌تر و واقعی‌تر از امروز بوده است. در واقع همین ترس بود که گاهی باعث می‌شد مردم شیوه‌های خاصی برای دفن بعضی از مردگان ابداع کنند.
فرادید: کاوش‌های باستان‌شناسی در چند دهۀ گذشته منجر به کشف گورهایی شده که آن‌ها را اصطلاحا «تدفین خون‌آشام» می‌نامند. از نظر باستان‌شناسان این تدفین‌های عجیب و غریب در واقع تکنیک‌هایی هستند که مردمان دوره‌های گذشته به کار می‌بردند تا مانع از خروج مردگان از قبر شوند.
این شیوه‌های تدفین که تقریبا در سراسر جهان مشاهده شده‌اند، به ویژه در فاصلۀ قرون ۱۴ تا ۱۷ میلادی در اروپا رواج داشتند. اما نشانه‌های این نوع تدفین را حتی در قرن پنجم میلادی و در گورستان‌های مربوط به روم باستان نیز می‌توان دید.
معمولا هر زمان که مرگ‌های دسته‌جمعی اتفاق می‌افتاد (مانند زمانی که همه‌گیری طاعون رخ می‌داد) این نوع تدفین‌ها نیز رواج بیشتری پیدا می‌کردند. مردم فکر می‌کردند که مردگان اگر از قبر خارج شوند ممکن است ابتدا به اعضای خانواده، بعد به همسایگان و بعد از آن به مردم دیگر در روستا آسیب بزنند؛ این همان چیزی است که ما امروز به عنوان الگوی پخش بیماری‌های واگیردار می‌شناسیم اما در قرون وسطی مردم آن را بازگشت مرده به دنیا و آسیب زدن به زندگان تلقی می‌کردند.
در تدفین‌های خون‌آشامی مختلف که تا امروز در دنیا کشف شده‌اند، ۸ تکنیک متفاوت تدفین مشاهده شده است:
۱. قرار دادن داس روی گلو
در سال 2022 باستان‌شناسان بقایای یک زن لهستانی مربوط به قرن هفدهم را کشف کردند که یک داس به طوری روی گلویش قرار گرفته بود که مانع برخاستن و بیرون آمدن او از قبر شود!
2. استفاده از قفل‌های مثلثی برای بستن انگشتان
در همان گورستان واقع در لهستان، «خون‌آشام» دیگری در سال 2022 کشف شد؛ یک کودک 5 تا 7 ساله که یک قفل مثلثی به پاهایش بسته شده بود. این قفل که در گورهای دیگری نیز مشابه آن مشاهده شده است به احتمال زیاد با این هدف به کار می‌رفت که مرده را به زمین چسبانده و در قبر نگه دارد.
3. دفن کردن با صورت رو به خاک
یک شیوۀ عجیب دیگر برای تدفین افراد غیرعادی، قرار دادن جسد در قبر به صورت دَمَر بوده است؛ این شیوۀ تدفین بسیار نامعمول بود و هرگز در گورستان‌های مسیحی عادی به کار نمی‌رفت.
4. گذاشتن سنگ‌های بزرگ روی جسد
برخی از گورهای غیرعادی کشف شده در لهستان، مربوط به افرادی است که سنگ‌هایی بزرگ به ویژه بر روی گلو یا بازوهایشان قرار داده شده است. یکی از افرادی که با این شیوه به خاک سپرده شده بود یک زن باردار بوده است. این شیوه تدفین را نیز باستان‌شناسان با تلاش برای ممانعت از بیرون آمدن مرده از قبر مرتبط می‌دانند.
5. گذاشتن سر و پا روی سینه!
گور مردی که به «خون‌آشام کنتیکت» شهرت یافته
یک مورد بسیار خاص از تدفین خون‌آشام در دهۀ 90 میلادی در ایالت کنتیکت آمریکا کشف شد. در آنجا جسد مرد 55 ساله‌ای پیدا شد که اوایل قرن نوزدهم میلادی به خاک سپرده شده بود. جمجمه و استخوان‌های ران این فرد قطع شده و هنگام تدفین بر روی سینه‌اش قرار گرفته بودند. باستان‌شناسان به این نتیجه رسیده‌اند که این تکنیک برای جلوگیری از بازگشت این فرد به دنیای زندگان اجرا شده است.
تحقیقات نشان داده که این فرد مبتلا به بیماری سل بوده است و بنابراین کاهش وزن شدید، خاکستری شدن رنگ پوست و بالا آوردن خون از علائم بیماری او بوده که ممکن است روستاییان این حالت را به نوعی تعبیر به «خون‌آشامی» کرده باشند.
6. بیرون آوردن جسد و سوزاندن
باز هم در یکی از ایالت‌های شمال شرق آمریکا، در سال 1894، خانواده‌ای که برخی اعضایش را به علت بیماری سل از دست داده بود، برای جلوگیری از بازگشت آن‌ها، دو پسرشان را از گور بیرون آورده و اجسادشان را در همانجا سوزاندند. این واقعه را یکی از روزنامه‌های آن دوران، حدود هشت سال بعد از رخ دادنش گزارش کرده است.
7. قرار دادن سنگ یا آجر در دهان
بعضی‌ها سنگ را روی بدن مرده می‌گذاشتند تا وزن آن باعث نگه داشتن او در گور شود؛ اما برخی دیگر این سنگ یا آجر را در دهان مرده قرار می‌دادند تا احتمالا مرده نتواند با دهانش راه خود را به سوی بیرون قبر باز کند. این نوع تدفین در سال 2009 در ایتالیا کشف شد؛ بقایای یک زن قرن شانزدهمی در این گور یافت شد که آجر بزرگی در دهانش جا داده شده بود. بقایای جسد این زن در یک گور جمعی پیدا شد که احتمالا مربوط به افرادی بوده که به علت طاعون از دنیا رفته بودند.
یک مورد دیگر از این شیوۀ تدفین نیز مربوط به یک کودک ده ساله است که در قرن پنجم میلادی از دنیا رفته و سنگی در دهانش قرار داده شده. باستان‌شناسان فکر می‌کنند در این مورد، قرار دادن سنگ در دهان برای جلوگیری از ورود ارواح خبیث و جادوگران به درون بدن مرده و تبدیل آن به یک موجود آسیب‌زننده بوده است.
8. دوختن جسد به زمین
بقایای قطعۀ فلزی در سمت چپ سینۀ فرد مشخص است
یک شیوۀ معمول دیگر برای جلوگیری از خروج مردگان، میخکوب کردن جسد آن‌ها به زمین بوده است. در سال 2012 باستان‌شناسان دو جسد را در بلغارستان کشف کردند که با میله‌های ضخیم فلزی که در قلبشان فرو رفته بود به زمین چسبانده شده بودند. به گفتۀ باستان‌شناسان این شیوۀ تدفین برای جلوگیری از بازگشت مردگان حتی تا اوایل قرن بیستم نیز در بلغارستان معمول بوده است.
ارسال نظر