اعلام بهاء سبدهزینه‌‌ماهانه هرخانواده تهرانی
شهرداري‌تهران كه همه ساله كيفيت زندگي در پايتخت و همچنين وضعيت متغيرهاي كلان اقتصادي در اين شهر را بررسي مي‌كند در تازه‌ترين گزارش، از افزايش بهاي سبد‌هزينه‌اي خانوارها و همچنين گرايش پايتخت‌نشينان به تملك و اجاره آپارتمان‌هاي متراژ كوچك خبر داده است.
شهرداري‌تهران كه همه ساله كيفيت زندگي در پايتخت و همچنين وضعيت متغيرهاي كلان اقتصادي در اين شهر را بررسي مي‌كند در تازه‌ترين گزارش، از افزايش بهاي سبد‌هزينه‌اي خانوارها و همچنين گرايش پايتخت‌نشينان به تملك و اجاره آپارتمان‌هاي متراژ كوچك خبر داده است.
از جزئيات سالنامه آماري شهرداري تهران حاكي است: حداقل هزينه ماهانه خانوارهاي ساكن تهران، رقمي معادل يك ميليون و ۲۱۶ هزار تومان است؛ به طوري كه هزينه سالانه خانوارهاي مناطق شهري تهران حداقل ۱۴ ميليون و ۶۰۰ هزار تومان برآورد شده است كه ۱۲ ميليون آن را هزينه‌هاي غيرخوراكي و مابقي را خوراكي تشكيل مي‌دهد.
سهم هزينه تامين مسكن شامل اجاره‌بها يا قيمت خريد، بخش قابل توجهي از هزينه‌هاي غيرخوراكي را به خود اختصاص مي‌دهد.
آخرين آمار از چيدمان جمعيت تهران در مناطق ۲۲گانه كه مربوط به سال ۸۸ مي‌شود، نيز نشان مي‌دهد: ۲ميليون و ۳۷۳ هزار خانوار - با بُعدخانوار سه‌نفر- در اين كلانشهر ساكن هستند كه مجموع جمعيت تهران را به ۸ ميليون و ۲۱۷ هزار نفر رسانده است. براين اساس منطقه ۲۲ داراي كمترين جمعيت ساكن و منطقه۴ داراي بيشترين جمعيت ساكن است.
نتايج بررسي‌هاي شهرداري‌تهران همچنين درباره كيفيت زندگي و اوضاع اقتصاد مسكن در پايتخت نشان مي‌دهد: گرايش متقاضيان مسكن به سمت واحدهاي مسكوني با متراژ كمتر از ۱۰۰ متر افزايش پيدا كرده است، به طوري كه عمده تهراني‌ها تمايل به اجاره يا خريد آپارتمان‌هاي ۵۰ تا ۷۰ مترمربعي با حداقل داراي ۲ اتاق را دارند كه همين گرايش هم‌اكنون باعث افزايش واحدهاي مسكوني با تعداد دو اتاق در سطح شهر تهران شده است.
براساس آمار منتشر شده، ساختمان‌هاي مسكوني نوساز در مناطق تهران اغلب مساحتي بين ۴۰ تا ۷۰ مترمربع دارند، اما متوسط زيربناي مسكوني در اين كلانشهر هنوز بالاتر از ۱۰۰ مترمربع گزارش شده است.
آن‌طور كه شهرداري‌تهران اعلام كرده، در پايتخت، ۵۷ درصد ساكنان مالك آپارتمان هستند و مابقي اجاره‌نشين يا به صورت رايگان در خانه‌هاي سازماني سكونت مي‌كنند.
در تحليل شهرداري تهران درباره نحوه تصرف مسكن در پايتخت تاكيد شده است: شاخص تصرف ملكي در برخي از جوامع توسعه‌يافته همچون آلمان و سوئيس از ميزان بسيار پاييني برخوردار است و كمتر از ۴۰ درصد كل ساكنان را تشكيل مي‌دهد، اما در برخي ديگر از كشورها همچون انگلستان، اين شاخص بالا و در حد ۷۰ درصد است.
در كشورهايي كه شاخص تصرف ملكي در آنها پايين است، بخش عمده‌اي از اراضي و همچنين واحدهاي مسكوني شهرها در مالكيت شهرداري‌ها قرار دارد و در عين حال با توجه به سطح رفاه و برنامه‌هاي دولت در تامين مسكن، مردم در اين كشورها انگيزه كمتري براي مالكيت مسكن دارند.
شهرداري تهران معتقد است: در كلانشهر تهران بالا بودن ميزان تصرف ملكي به عنوان وضعيت مطلوب بخش مسكن تلقي مي‌شود، زيرا از يك‌سو در نگاه خانوارها، مسكن به عنوان محل سكونت، سرمايه و نوعي پس‌انداز براي خود و فرزندان است و از سوي ديگر، برنامه‌هاي دولت در تامين مسكن و بالا بردن شاخص تصرف ملكي مسكن به عنوان يك سياست مثبت تلقي مي‌شود.
حرکت انبوه سازان به سمت تقاضای بازار
گرایش تهرانی‌ها به سمت خرید یا اجاره آپارتمان‌های با متراژ کوچک انبوه‌سازان پایتخت را هم به این سمت سوق داده است.
نتایج آخرین تحقیقات مجموعه شهرداری تهران در خصوص سبد هزینه خانوارهای تهرانی نشان می‌دهد در چند سال اخیر تمایل خانواده‌های تهرانی برای مالکیت یا اجاره به سمت واحدهای زیر ۱۰۰ مترمربع کشیده شده است. اما سوال اینجا است که آیا طبع انبوه‌سازان نیز با تغییر ذائقه خانواده‌ها به سمت ساخت واحدهای کوچک متراژ تغییر کرده است؟
محمدمهدی مافی، عضو سابق هیات مدیره انجمن انبوه‌سازان تهران در رابطه با تمایل انبوه‌سازان پایتخت به ساخت متراژ کوچک‌تر گفت: مسلما انبوه‌سازان با توجه به شرایط و تقاضای بازار مسکن به ساخت واحدهای متراژ کوچک‌تر روی آورده‌اند چون در این وضعیت واحدهای خود را با سهولت بیشتر و سود منطقی‌تر به فروش می‌رسانند.او اظهار کرد:
به نظر می‌رسد نتایج این تحقیقات از روی پایان کار واحدهای احداثی به دست آمده باشد که در حقیقت الگوی مصرفی مردم را نشان می‌دهد.
او به تفاوت ساخت واحدهای زیر ۱۰۰ متر با آپارتمان‌های با مساحت بالای ۱۰۰ متر مربع اشاره کرد و گفت:ساخت واحدهای کوچک‌تر در مقایسه با واحدهای بالای ۱۰۰ متر برای انبوه سازان اندکی در هزینه‌های ساخت متفاوت است به طوری که ساخت واحدهای متراژ پايین اندکی هزینه بیشتری را به انبوه سازان تحمیل می‌کند اما با توجه به اینکه عامل تعیین‌کننده در تعیین متراژ واحدها تقاضای بازار است با وجود این هزینه چون در حال حاضر واحدهای کوچک‌تر تقاضای بیشتری دارد هزینه‌های اضافی پوشش داده می‌شود.
منبع: دنیای اقتصاد
از جزئيات سالنامه آماري شهرداري تهران حاكي است: حداقل هزينه ماهانه خانوارهاي ساكن تهران، رقمي معادل يك ميليون و ۲۱۶ هزار تومان است؛ به طوري كه هزينه سالانه خانوارهاي مناطق شهري تهران حداقل ۱۴ ميليون و ۶۰۰ هزار تومان برآورد شده است كه ۱۲ ميليون آن را هزينه‌هاي غيرخوراكي و مابقي را خوراكي تشكيل مي‌دهد.
سهم هزينه تامين مسكن شامل اجاره‌بها يا قيمت خريد، بخش قابل توجهي از هزينه‌هاي غيرخوراكي را به خود اختصاص مي‌دهد.
آخرين آمار از چيدمان جمعيت تهران در مناطق ۲۲گانه كه مربوط به سال ۸۸ مي‌شود، نيز نشان مي‌دهد: ۲ميليون و ۳۷۳ هزار خانوار - با بُعدخانوار سه‌نفر- در اين كلانشهر ساكن هستند كه مجموع جمعيت تهران را به ۸ ميليون و ۲۱۷ هزار نفر رسانده است. براين اساس منطقه ۲۲ داراي كمترين جمعيت ساكن و منطقه۴ داراي بيشترين جمعيت ساكن است.
نتايج بررسي‌هاي شهرداري‌تهران همچنين درباره كيفيت زندگي و اوضاع اقتصاد مسكن در پايتخت نشان مي‌دهد: گرايش متقاضيان مسكن به سمت واحدهاي مسكوني با متراژ كمتر از ۱۰۰ متر افزايش پيدا كرده است، به طوري كه عمده تهراني‌ها تمايل به اجاره يا خريد آپارتمان‌هاي ۵۰ تا ۷۰ مترمربعي با حداقل داراي ۲ اتاق را دارند كه همين گرايش هم‌اكنون باعث افزايش واحدهاي مسكوني با تعداد دو اتاق در سطح شهر تهران شده است.
براساس آمار منتشر شده، ساختمان‌هاي مسكوني نوساز در مناطق تهران اغلب مساحتي بين ۴۰ تا ۷۰ مترمربع دارند، اما متوسط زيربناي مسكوني در اين كلانشهر هنوز بالاتر از ۱۰۰ مترمربع گزارش شده است.
آن‌طور كه شهرداري‌تهران اعلام كرده، در پايتخت، ۵۷ درصد ساكنان مالك آپارتمان هستند و مابقي اجاره‌نشين يا به صورت رايگان در خانه‌هاي سازماني سكونت مي‌كنند.
در تحليل شهرداري تهران درباره نحوه تصرف مسكن در پايتخت تاكيد شده است: شاخص تصرف ملكي در برخي از جوامع توسعه‌يافته همچون آلمان و سوئيس از ميزان بسيار پاييني برخوردار است و كمتر از ۴۰ درصد كل ساكنان را تشكيل مي‌دهد، اما در برخي ديگر از كشورها همچون انگلستان، اين شاخص بالا و در حد ۷۰ درصد است.
در كشورهايي كه شاخص تصرف ملكي در آنها پايين است، بخش عمده‌اي از اراضي و همچنين واحدهاي مسكوني شهرها در مالكيت شهرداري‌ها قرار دارد و در عين حال با توجه به سطح رفاه و برنامه‌هاي دولت در تامين مسكن، مردم در اين كشورها انگيزه كمتري براي مالكيت مسكن دارند.
شهرداري تهران معتقد است: در كلانشهر تهران بالا بودن ميزان تصرف ملكي به عنوان وضعيت مطلوب بخش مسكن تلقي مي‌شود، زيرا از يك‌سو در نگاه خانوارها، مسكن به عنوان محل سكونت، سرمايه و نوعي پس‌انداز براي خود و فرزندان است و از سوي ديگر، برنامه‌هاي دولت در تامين مسكن و بالا بردن شاخص تصرف ملكي مسكن به عنوان يك سياست مثبت تلقي مي‌شود.
حرکت انبوه سازان به سمت تقاضای بازار
گرایش تهرانی‌ها به سمت خرید یا اجاره آپارتمان‌های با متراژ کوچک انبوه‌سازان پایتخت را هم به این سمت سوق داده است.
نتایج آخرین تحقیقات مجموعه شهرداری تهران در خصوص سبد هزینه خانوارهای تهرانی نشان می‌دهد در چند سال اخیر تمایل خانواده‌های تهرانی برای مالکیت یا اجاره به سمت واحدهای زیر ۱۰۰ مترمربع کشیده شده است. اما سوال اینجا است که آیا طبع انبوه‌سازان نیز با تغییر ذائقه خانواده‌ها به سمت ساخت واحدهای کوچک متراژ تغییر کرده است؟
محمدمهدی مافی، عضو سابق هیات مدیره انجمن انبوه‌سازان تهران در رابطه با تمایل انبوه‌سازان پایتخت به ساخت متراژ کوچک‌تر گفت: مسلما انبوه‌سازان با توجه به شرایط و تقاضای بازار مسکن به ساخت واحدهای متراژ کوچک‌تر روی آورده‌اند چون در این وضعیت واحدهای خود را با سهولت بیشتر و سود منطقی‌تر به فروش می‌رسانند.او اظهار کرد:
به نظر می‌رسد نتایج این تحقیقات از روی پایان کار واحدهای احداثی به دست آمده باشد که در حقیقت الگوی مصرفی مردم را نشان می‌دهد.
او به تفاوت ساخت واحدهای زیر ۱۰۰ متر با آپارتمان‌های با مساحت بالای ۱۰۰ متر مربع اشاره کرد و گفت:ساخت واحدهای کوچک‌تر در مقایسه با واحدهای بالای ۱۰۰ متر برای انبوه سازان اندکی در هزینه‌های ساخت متفاوت است به طوری که ساخت واحدهای متراژ پايین اندکی هزینه بیشتری را به انبوه سازان تحمیل می‌کند اما با توجه به اینکه عامل تعیین‌کننده در تعیین متراژ واحدها تقاضای بازار است با وجود این هزینه چون در حال حاضر واحدهای کوچک‌تر تقاضای بیشتری دارد هزینه‌های اضافی پوشش داده می‌شود.
منبع: دنیای اقتصاد
باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر