نگران چهار تار مو باشیم یا دادههای حیاتی ملی؟!
به بهانه هک شدن سایت هلدینگ «سراوا»، چند نکته به ذهن متبادر می شود:برخی آسیب پذیریها در عین حال که صدمات بزرگی وارد میکنند، اما نه تنها جدی گرفته نمیشود، بلکه شاید اصلا دیده نشود.
پایگاه اطلاع رسانی چند ثانیه نوشت: به بهانه هک شدن سایت هلدینگ «سراوا»، چند نکته به ذهن متبادر می شود:برخی آسیب پذیریها در عین حال که صدمات بزرگی وارد میکنند، اما نه تنها جدی گرفته نمیشود، بلکه شاید اصلا دیده نشود.
اوضاع سایبری کشور ایده آل نیست. شرکتهایی که اطلاعات هویتی و .... مردم را در اختیار میگیرند، باید نسبت به حفظ و نگهداری داده ها مسئولیت پذیر باشند و حاکمیت با قانون گذاری باید آنها را مسئولیت پذیر کند.
جریمه سنگین یکی از ابزارهایی است که بواسطه قانون برای بازدارندگی از کاهلی و بی مسئولیتی در رفتار حفاظتی کمپانی ها می توان بکار گرفت. راه های فرار دریافت مالیات و عوارض آزادراه توسط حاکمیت به فوریت بسته می شود اما جایی که مسئله درآمد مالی دولت، محور نیست و مسئله اصلی حفاظت از داده های مردمی است، دغدغه ای وجود ندارد.
معمولی ترین سایت هابرای ارایه خدمت، کد ملی و تلفن همراه را درخواست میکنند، اما هیچ مسئولیتی نسبت به حفاظت از آن بر عهده نمی گیرند و در صورت افشا و ایجاد خسارت برای فرد دریافت کننده خدمات، به هیچ کس پاسخگو نیستند و هیچ خسارتی هم پرداخت نمی کنند. شاید بتوان گفت که اصلا چنین تعریفی در قوانین حقوقی کشور وجود نداشته باشد!
کمپانی های بزرگی چون اسنپ و دیجی کالا، کاربران میلیونی دارند و احتمالا دادههای فراوانی را از موبایل هوشمند مردم دریافت و ذخیره میکنند، اما آیا نسبت به روز مبادا، آینده نگری کردهایم؟ قوانین پیشگیرانه برای جلوگیری از تخلف احتمالی یا هک شدن دیتابیس کمپانیهای مذکور و خسارات آینده را مصوب کرده ایم؟
اساسا در دنیای دیجیتالی امروز، نگاه کلان وجود دارد یا فقط نگران چهار تار موی سلبریتی اینستاگرامی و خردادیانهای مونث الوان هستیم؟!
ارسال نظر