داغ محمد، ۵۶متر و ۳ثانیه
محمد بزرگی، یکی از چتربازان مطرح ایران، پنجشنبه ۲ بهمن ۹۹ در مراسم سالگرد شهدای آتش نشان ساختمان پلاسکو در اکباتان تهران پرواز کرد، اما چترش گره خورد و در یک صحنه دلخراش روی زمین سقوط کرد و به کام مرگ فرو رفت.
برترین‌ها: محمد بزرگی چترباز معروف کشورمان بود. به یاد شهدای ساختمان پلاسکو، جانش را داد. می‌خواست یاد آن‌ها را زنده نگه دارد، اما نمی‌دانست که این مراسم به بهای جانش تمام می‌شود. به ارتفاع رفت. از آن بالا هیجانش برای پریدن زیاد بود. مثل همیشه که از پرنده بودن خود لذت می‌برد، اما درست سه ثانیه با مرگ فاصله داشت. ۵۶ متر ارتفاع بود. ولی سقوط مرگبار او تنها سه ثانیه طول کشید. یادداشت روزنامه شهروند و شهرآرا درباره‌ی این حادثه در ادامه می خوانید.
سه ثانیه تا مرگ
یک، دو، سه. دقیقا به اندازه همین سه عدد همه‌چیز ویران شد. آسمان و زمین برای محمد بزرگی یکی شد. همه چشم‌ها به بالا بود. همه نظاره‌گر این مرد پرنده بودند. قرار بود باز هم یکی از همان پرش‌های هیجان‌انگیز خود را انجام دهد. ساعت ۸ صبح بود. شرایط هوا کمی نامساعد بود، اما محمد می‌خواست با پریدن از بالای نردبان جرثقیل آتش‌نشانی با چتر به زمین فرود بیاید. دوست نداشت از این کار دست بکشد، اما ناگهان در فاصله ۵۰ متری زمین که قرار بود چترش باز شود چتر به دور خودش پیچید. گره خورد و این جوان به‌شدت روی زمین سقوط کرد.
محمد بزرگی متاهل بود و اطرافیانش درباره او می‌گویند که همواره تنهایی به چتربازی می‌رفته و اعتقاد داشته که می‌تواند کارهای عجیب را انجام بدهد. این اتفاق در حالی رقم خورده که سازمان آتش نشانی و به خصوص مسئولان آتش نشانی شهرک اکباتان اعتقاد داشتند انجام چنین کاری از ارتفاع ۵۸ متری یک اقدام خطرناک محسوب می‌شود و به همین خاطر هم مخالفت‌های زیادی انجام دادند. اما با اصرار خودش به پریدن از ارتفاع پایین موافقت مسئولان را گرفت که درنهایت نیز منجر به مرگش شد.
می‌خواستیم مراسم را کنسل کنیم
دانیال وحدتی از دوستان صمیمی محمد است. دوستی که درست در لحظات آخر، در سه ثانیه شوم، نظاره‌گر پرواز مرگبار رفیقش بود. او آن صبح پنجشنبه را برای ما اینطور روایت می‌کند: «شرایط آب‌وهوا مناسب نبود. آن روز همراه محمد بودم. جمعیت زیادی آمده بودند تا پرواز محمد را تماشا کنند. همسرش آنجا بود، من و یکی دو نفر از دوستان صمیمی‌اش هم آنجا بودیم. آتش‌نشانان هم حضور داشتند. مراسم در ایستگاه آتش‌نشانی در فاز یک اکباتان برگزار شد. مردم هم آمده بودند. به محمد گفتم شرایط هوا نامساعد است. گفت می‌دانم، ولی برای کنسل کردن خیلی دیر است. به این همه مردمی که آمده‌اند تا مراسم را تماشا کنند چه بگوییم. گفت خودم انجامش می‌دهم. می‌دانست که پرواز سختی را پیش رو دارد.»
بزرگ‌ترین آرزوی مرد پرواز
محمد پیش از این هم بار‌ها خطر کرده بود. بار‌ها تا پای مرگ رفته بود. برای همین تصور میکرد که این بار نیز از پس آن برمی‌آید: «محمد گفت حالا که این جمعیت آمده نمی‌توانیم کنسل کنیم. او آماده شد و رفت برای پرواز. من با بیسم از پایین شمارش معکوس می‌خواندم. یک، دو، سه. به کوتاهی همان یک دو سه رفیقمو از دست دادم. از داخل عینکم می‌دیدم دارد تلاش می‌کند تا چتر را باز کند. ولی کاری از دستم بر نمی‌آمد. انگار عزرائیل با شمارش معکوس من خودش را آماده کرده بود. باد ناگهان پیچید. محمد خیلی پرش داشت. او اصلا بی‌تجربه نبود. می‌دانست این کار خطرناکه، ولی عشقش را داشت. باد، پایلوت را روی صورتش قرار داد. چتر باز نشد. محمد همیشه می‌گفت اگه قرار باشد به زودی بمیرم دوست دارم در پرواز بمیرم. او به آرزویش رسید. اولین عزیزی بود که کنارش و بالای سرش بودم. دیدن آخرین نفس رفیقت بزرگ‌ترین درد دنیاست.»
تمام مجوزها را داشت
وحدتی در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: «محمد متولد سال ۷۲ بود. او از سال ۹۴ پرواز را شروع کرد. البته تا پیش از آن خلبان پاراگلایدر بود. شغلش هم پیمانکار خطوط انتقال آب بود. ولی تمام عشقش پرواز بود. همسرش هم چترباز است. آن‌ها سال ۹۱ با هم ازدواج کردند. دو برادر هم دارد. پدرش هم در قید حیات نیست. در خانواده‌شان فقط محمد و همسرش چترباز بودند. محمد از هیچ خطری نمی‌ترسید. عاشق این بود که یک‌بار با لباس آتش‌نشانی اینکار را انجام دهد. برای آتش‌نشانان احترام بسیار ویژه‌ای قائل بود. تمام دغدغه‌اش این بود که به یاد شهدای پلاسکو این کار را انجام دهد. تمام مجوزهایش را هم گرفته بود. از شهرداری، آتش‌نشانی و تمام ارگان‌های مربوط. خودش هم کلی هزینه کرد. یعنی نه تنها پولی در کار نبود، بلکه از جیب خودش هم هزینه کرد. در آخر هم به آرزویش رسید.»
عشق به لباس آتش‌نشانی
یکی دیگر از دوستان نزدیک محمد، روایت برگزاری این مراسم را توصیف می‌کند و می‌گوید: «از شیراز برمی‌گشتیم. محمد به من گفت می‌خواهم برای شهدای آتش‌نشان پلاسکو کاری انجام بدهم. از من خواست کنارش باشم. من هم گفتم با افتخار قبول می‌کنم. خواست تا با دوستان آتش‌نشانم هماهنگ کنم تا بتواند لباس عملیاتی آن‌ها را بپوشد و بپرد. من هم هماهنگ کردم. او رفت و لباس آتش‌نشانی را پوشید. نردبان را هم دید. خیلی ذوق داشت. به من پیام داد و گفت نمیدانی چه حالی دارم که این لباس مقدس را پوشیدم. بغض کرده‌ام. خلاصه کلی با هم حرف زدیم. رفت دنبال مجوز‌های این کار.
در تمام مراحل با او در تماس بودم. حتی یک بار گفت که روز جمعه هماهنگ شده تا بپرد. ولی بعد گفت به خاطر مشکلات پیش‌آمده در صدور مجوز، جمعه کنسل شد. من داشتم به سفر می‌رفتم. به من زنگ زد و گفت که خیلی ذهنش درگیر است. موانع زیادی وجود دارد. من هم گفتم هرچه دلت می‌گوید. می‌گفت شاید اصلا بی‌خیال شوم. چند روز بعد تماس گرفت و گفت من پنجشنبه می‌پرم. گفت خیلی فکر کردم توکل برخدا می‌خواهم بپرم. از من خواست کنارش باشم، اما من در سفر بودم و نتوانستم پیش او بروم. تا اینکه این خبر را شنیدم. همیشه دلش می‌خواست در یکی از پرش‌هایش بمیرد نه در تصادف و مریضی.»
شرایط جوی نامساعد
این در حالی است که سرهنگ بهزاد پاینده، بنیانگذار پرش بیس‌جامپ در ایران، محل این حادثه را بررسی کرده است. او به عنوان کارشناس در این باره به ما گفت: «من طبق تجربه‌ای که دارم، براساس بررسی‌ها ۹۵ درصد، شرایط جوی نامساعد را دلیل این اتفاق می‌دانم. البته خودم در آنجا حضور نداشتم. نمی‌توان به صورت قطعی نظر داد. ولی طبق تجربیات و بررسی صحنه این را می‌گویم. معمولا در اینگونه پرواز‌های با ارتفاع کم، چتر دوم وجود ندارد. چون اصلا زمان استفاده از چتر دوم نیست. فرد فقط فرصت دارد که یک چتر را باز کند. اگر باز نشد حادثه رخ می‌دهد. دیگر وقتی برای استفاده از چتر دیگر نیست.
برای همین چتر دوم برای ارتفاع‌های بالای هزارمتر استفاده می‌شود. این پرش‌ها کوتاه است و از برج‌ها، آنتن‌های مخابراتی، پل‌ها و صخره‌ها صورت می‌گیرد؛ بنابراین فکر می‌کنم همه چیز استاندارد بوده و شرایط هوا چنین اتفاقی را رقم زده است. من، محمد بزرگی را می‌شناختم، او چترباز ماهری بود. بار‌ها از خطر‌های مختلف جان سالم به‌در برد. احتمالا در آن لحظه باد زیاد شده، مسیر منحرف شده و دستگیره چتر با جایی درگیر شده که این سقوط رخ داده است. این را هم می‌دانم که او تمام مجوزهایش را گرفته تا توانسته برنامه چنین پرشی را ترتیب دهد.»
برنامه‌ریزی شخصی
متخصصان چتربازی در تمام دنیا اعتقاد دارند که این کار حداقل نیاز به هزار تا هزار و پانصد متر ارتفاع دارد و اینکه یک چترباز حرفه‌ای بخواهد از ارتفاعی کوتاه مثل ۵۸ متر به پایین بپرد، بسیار خطرناک است. محمد بزرگی، اما این کار را انجام داد و متاسفانه اخرین پرش او با چتر بود.
ابراهیم کریمی، نایب رئیس انجمن ورزش‌های هوایی نیز در این خصوص گفت: «این پرواز کاملا شخصی بوده که این چترباز فوت شده است. طراحی این پرواز کار شخصی بوده و ارتباطی با انجمن نداشته است. ما مجوزی در این خصوص صادر نکرده بودیم. یک چترباز به طور شخصی می‌تواند از هر جایی بپرد. محمد بزرگی مجوزی برای انجام این مراسم از ما نگرفته است. البته اکنون مهم‌ترین موضوع این است که یک چترباز خوب آن هم در سالگرد شهدای پلاسکو از بین ما رفته است که به خانواده ایشان تسلیت عرض می‌کنیم.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
خدا صبر بده خیلی سخته
پاسخ ها
من متعجبم از آتش نشانی که علیرغم ریسک بسیار بالا و خطری که در این پرش متصور بود چرا لااقل از یک تشک نجات درست در زیر نقطه ی پرش این مرحوم آماده نکرده بودن که اگر به هر دلیلی چتر دیر باز شود یا باز نشود ،سقوط بی خطر باشد
این عینه خودکشیه
نوعی خودکشی تمام:
خوب اگه قرار بود اینکارو اتشنشانی انجام بده وپیش بینی خطر کنه الان این وضعه مملکت نبود همیشه باید اتفاق بیفته بعد همه کارشناس بشن
سازمان آتش نشانی غلط کرد که گفت محمد اصرار کرده...
و بیخود کرد مجوز صادر کرد....
حالا یکی نیست یقه این رئیس بی کفایت رو بگیره....
خیلی دردبزرگیه.خدا به خانوادشون صبر بده.
چرا تشک نزاشتن ؟....................به خاطر اینکه باید یک مسیری رو روی زمین بدوون و روی تشک چون نرم هست نمیشه دویید
جریان اون کلیپ چی بود ؟ چرا گفته هر اتفاقی بیفته هیچ کس مقصر نیست ؟ مسئله بو داره
روحش شادباشهدامهشورشود
خدا رحمتش کنه
روحش شاد ... حیف شد .
خدا رحمت کنه
براساس کدام دستورالعمل و آیین نامه از نردبان آتش نشانی که جهت امداد رسانی طراحی شده میتوان جهت چتربازی استفاده نمود . عدم رعایت استانداردهای ایمنی نتیجه ای جز این ندارد
پاسخ ها
تو نمیدانی در کشور ما خودکشی کردن آزاد است همانند آن موتور سوار که از روی اتوبوس خواست بپره:!!!
عجبا...یعنی اگه یک نفر بگه میخوام جلوی همه خودکشی کنم همه باید وایستن نگاه کنن چون تصمیم شخصیه؟...وقتی کارشناسان گفتن غیرممکنه نباید مجوز داده میشد
این بخاطر مردم و زشته و عیبه خیلیا رو بدبخت کرده
باز مثل خلبان ها خودش مقصر بوده و تمام مسئولین پاک و خوبن،
پاسخ ها
صد در صد شک نکن :
کسی نگفت ارتفاع 56متری خطر
داره یک تشک درمحل پهن کنیم
بعدمجوزصادر بشه
اونیکه مجوز داده الان باید جواب
بده
1219خیر سرش چترباز حرفه ای بوده
یدرصد فکر کن راضی ب این سوسول بازیا میشد و قبول میکرد تشک زیرش پهن کنن
روحش شاد
روحت شاد مرد بزرگ
پاسخ ها
خداوندرحمت کندوبه بازماندگانش صبربدهد.ولی تدارک تشک.و.....برای خطرات احتمالی بایدپیش بینی میکردند.که تمام تقصرها بگردن .بادوخودخدابیامرز بیندازند.
روحش شاد
مگر یکی از کارهای آتش نشانی نجات افراد از ارتفاع نیست ؟ اگر با درایت و تیز هوشی مسئولین تشک نجات آنجا آماده بود در نهایت با باز نشدن چتر محمد بر روی تشک می افتاد و از مرگ او جلو گیری میشد و قدرت و تیز هوشی آتش نشانی به نمایش گذاشته می شد ولی افسوس که ......
خدا بیامرزه و واقعان شغل آتش نشانی هم سخت وخطرناکه
خب خدا رو شکر کسی مقصر نیست، مقصر اصلی جريان هوا بوده
ضمن عرض تسلیت به همسر و خانواده این جوانمرگ وبا توجه به اسرار پریدن با ارتفاع کم سازمان آتش نشانی به هیچ عنوان اجازه پریدن نمی داد واگر هم می داد با زیر سازی و گذاشتن چندین تشک بروی هم ازمرگ این جوان مرحوم جلوگیری می شد.
خداوند به خانواده اش صبر بده
خداوند بیامرزدش
قهرمانی با خودنمائی فرق دارد!
با معرفت روحت شاد
خیلی جالبه...خودشون میگن ازنظرکارشناسی این کارخطرناک بوده ومخالفت داشتند....خوب حالاکه بنده خداغژل خداحافظی رودخونه میگن به اصرارخودش یوده...این یعنی فرارا مسئولیت ومتاسفانه هیچ یک ازروسای شهرداری هم لب به سخن بازنموده اندهنوز....که چراعلیرغم خطرات پیش بینی شده بااین کارمخالفت نکرده وبرنامه دیگه ای جهت یادبودشهدای پلاسکوپیش بینی میکردند....ضمن اینکه جهت خطرات احتمالی این کار دوستان آتش نشان مامیتونستندازامکانات خاص خودشون ازجمله تشکهای بادی استفاده کنند تااین اتفاق ناخوشایندبه قیمت جون یک انسان تموم نمیشد...مابایدتاکی چوب اینگونه بی مدیریتی هاروبخوریم...
خب که چی اینکارو کردی زنتو بدبخت و بیچاره کردی؛ خانوادتم تا آخر عمر باید داغتو تحمل کنن.هیچکس هم.پاسخگو نیست.
یک نفرآدم عاقل نبوده که جلوی این بنده خدارابگیره آخه باکدام امکانات تصمیم به این کارراانجام داده؟!!! جان جوان مردم ابنقدربی ارزش است؟ عجب شهرداری
اولا خودش اشتباه کرده چه ادم عاقلی با ارتفاع کم که حداقل 100متر نیازه چتر باز بشه و 50متر سقوط ازاد نیاز داره دوم اتش نشانی که یه تشک یا چیز ایمن قرار نداده زیر پاش
۱۱۵۰ تشک ۵۶ صربهدر ۳ بکن ببین چه فشاری روچترباز دارد تشک بزارن
اینجا ایرانه داغ باداغ جدید از یاد میره خدا صبر بده
صحنه ای غم انگیز بوده خداوند صبر بدهد به بازماندگان این حادثه
دوستانی که اطلاعات ندارن برای چی نظر میدن
کدوم تشک نجات وجود داره که از ارتفاع ۶۰ متری بپری نجات پیدا کنی لطفا اطلاعات کسب کنید بعد اظهار فضل بفرمایید
پاسخ ها
مرد حسابی حالا تشک نه تور که میتونستند نصب کنند...ایرانی جماعت رو هر چیزی یه بهانه ای داره
شما اول بدون شرایط چی بوده بعد دنبال تشک و تور و بقیه تجهیزات باش
محمد بزرگی همه مجوزها را در پرش از ارتفاع به کمک چتر گرفته بود!ولی نمیدونست در مراسمی می پرد که اصل جهل بنیانش را کنده،آخرچه مجوزی وقتی پایین محل پریدنش مسائل امنیتی مانند تشک باد در نظر گرفته نشده،این مجوزها مجوز خودکشی بوده من خودم شاکیم وتقاضا دارم دیه قتل عمد به خانواده ایشان پرداخت شود
من مانده ام تشک را دقیقاً باید کجا می ذاشته اند؟! و چه نوع تشکی؟ فکر کنم این هم از آن حرفهاست
ماایرانیها خیلی ازناحیه خودنمای ضربه خوردیم خدایش بیامرزد چه غمی دردل حانواده وما گذاشته باچقیمتی جبران می شه ب ی ب ان عززان داغ دیگری
نگذاشتن تشک بعنوان کار احتیاطی میتوانست تا حدودی از این فاجعه جلوگیری کنه، لیکن در حادثه پلاسکو در ابعاد خیلی بزرگتر هیچگونه دوراندیشی برای وقایع احتمالی نشده بود ایضا" در بسیاری دیگر از سازهای فعلی هم اینگونه میباشد که باید هر چه زودتر فکری کرد.
خدا بیامرزه ولی انسان عاقل این کار را انجام نمیدهد چه هجباری بوده که داغ مردم را تازه کند
دوستان کوته نظری که ندانسته از تشک نداشتن آتش نشانی ایراد میگیرید، انجام اینکار بنا به نوع فرود امکان پذیر نبوده، البته که می‌بود بهتر بود ولی ایرادی به آتش نشانی وارد نیست.
پاسخ ها
بالاخره تشک موثر بوده یا نبوده؟ با خودت درگیریا
خدا رحمتش کند های زیاد وپرشماری ساخته پرداخته کنید برای پترس فداکار خدا پترس وداستان سرایش باشاگردان کلاس که قصه را خوانده با راویان بی نام ونشان. دشت کربلا شریک کند تا انشاالله به جا یی برسند ومقامی باحقوق بالا تر به اینها تعلق بگیرد درود یاسه رود یا رودهای بیشتر بر تهیه کنندگان که اشک تولید کرند و رفتند وانهایی که در طوفان البکا هستند ومشغول خدمتند
خودکشی محض بود کارش
او اگر می بود دوباره صد باره و باز بیشتر این کار را می کرد .
ولی ارزش این کار ها زمانی که هدف نجات انسانی و یا کمک به بشریت باشد جذاب و قابل ستایش است بیایم به کمک یکدیگر بشتابیم . و از کمک کردن لذت ببریم .
نه نمایش برای ...
پسر خوب تو که هدفت مردن و به نوعی خودکشی بوده
چرا ازدواج کردی ؟؟ خانمتو داغون کردی ...
خانواده اتم یه طرف
و اینکه
محمد سنش پایین بوده خام بوده....
مسئولین چرا مجوز دادن ؟؟؟
روحش شاد ....
خداوند به بازماندگانش صبر عطا کنه .
وقتی عقل تعطیل بشه از این اتفاقات زیاد می افته......