راز ماندگاری «مسابقه محله» چیست؟

مسعود روشن پژوه در این سال ها اجرای برنامه های متعددی را برای تلویزیون عهده دار بوده است؛ با این حال هنوز که هنوز است اغلب بینندگان تلویزیونی او را با «مسابقه محله» می شناسند؛ برنامه ای که حدود ۳۰ سال است در مقاطع مختلف از صداوسیما پخش شده است.

خبرگزاری ایسنا: مسعود روشن پژوه در این سال ها اجرای برنامه های متعددی را برای تلویزیون عهده دار بوده است؛ با این حال هنوز که هنوز است اغلب بینندگان تلویزیونی او را با «مسابقه محله» می شناسند؛ برنامه ای که حدود ۳۰ سال است در مقاطع مختلف از صداوسیما پخش شده است.

مسعود روشن پژوه مجری، تهیه کننده و کارگردان تلویزیونی در گفت و گو با استودیو هشت رادیو نمایش، دلیل موفقیت و یا استمرار در ساخت برنامه ها را دانستن فوت کوزه گری در کار دانست.

او درباره طرحی که برای تاریخ ۹۹/۰۹/۰۹ درخصوص «مسابقه محله» در ذهن داشت، توضیح داد: این تاریخ ۳۰ امین سال اجرای یک مسابقه تلویزیونی در تاریخ تلویزیون است و همین طور تا این تاریخ ۲۹۰۰ برنامه تلویزیونی از جنس مسابقه محله ساخته شده است، بنابراین برای این تاریخ برنامه ریزی کرده بودم تا مخاطب هایی که در آن سال در برنامه ام حضور داشتند را دعوت کنم و با آن ها صحبت کنم.

روشن پژوه درباره نحوه پیدایش فکر و ایده مسابقه محله افزود: این فکر و ایده اولیه را آقای امیر سماوات که در حال حاضر کارگردان سینما هستند، دادند، ایشان برای این کار تست مجری گری گذاشته بودند و ۶۰ ـ ۷۰ نفر آمده بودند و خودِ من هم رفته بودم تا چک سریالی که در آن بازی کرده بودم را از آقای سماوات بگیرم، در حین نوشتن چک در پارک ساعی آقای سماوات به من گفت میکروفن را بگیر و با پسر بچه ای که در پارک است مصاحبه کن، خلاصه اینکه طرح اولیه این مسابقه در اینجا شکل گرفت و بنا را بر این گذاشتند که در قالب کودک و نوجوان پنجره ای را از قاب تلویزیون بر روی محله ای که مردم زندگی می کنند، باز کنند.

وی خاطرنشان کرد: در حقیقت قاب دوربین بر روی محله هایی بود که مردم در آن زندگی می کردند و همین باعث شد بچه ها با این برنامه هم ذات پنداری کنند؛ به طوری که شیطنت کودکان، بازی هایشان، صحبت های پدربزرگ و مادربزرگ هایشان روی آنتن بود.

روشن پژوه در آخر درباره نحوه برنامه سازی برای مخاطب نسل جدید که هوشمندتر شده و ذائقه اش تغییر کرده است، گفت: در دهه ۶۰ انتظارات مردم خیلی محدود بود و مردم دنبال تجملات نبودند و ساده زیست بودند، اما در حال حاضر هم با تغییر همه شرایط زندگی، کسانی هستند که مواردی که برای ما خاطره شده، برای آن ها وسیله زندگی است و با آن زندگی می کنند.

وی در پایان گفت: الگوی بچه ها بزرگترهایشان هستند و همواره به دنبال یک زندگی آرام و بدون دغدغه هستند ، اما در این بین ناخودآگاه وارد بازی بزرگترها می شوند و اینجاست که بچه ها زیاده خواه می شوند و دیگر هیچ چیز توقع ها و آرزوهایشان را برآورده نمی کند.