رحیمی: هیچ انتظاری از کشتی نداشته باشید
حسن رحیمی کشتی‌گیر تیم‌ملی ایران دارنده مدال طلای جهان در‌سال ٢٠١٣ است.
روزنامه شهروند: حسن رحیمی کشتی‌گیر تیم‌ملی ایران دارنده مدال طلای جهان در‌سال ٢٠١٣ است. او سال گذشته نیز موفق به کسب مدال نقره جهان شد. رحیمی حالا یکی از امیدهای ایران برای کسب مدال در المپیک ریو محسوب می‌شود اما او امید زیادی به کاروان کشتی ایران ندارد و دلیل این موضوع را نیز عدم توجه فدراسیون و مسئولان مختلف به رشته کشتی می‌داند. رحیمی معتقد است با این شرایطی که در فدراسیون و به‌ویژه تیم‌های ملی وجود دارد، به هیچ‌وجه نباید به مردم قول کسب مدال داد. گفت‌وگوی «شهروند» را با حسن رحیمی کشتی‌گیر تیم‌ملی ایران خواهید خواند:
شرایط تمرینی‌ات چطور است؟
حقیقتش را بخواهید، حرفی برای گفتن نیست. شرایط گویاست. همه می‌بینند که ما با چه سختی‌هایی تمرین می‌کنیم. از نظر تمرینی شرایط خوبی داریم؛ تمرینات را با انگیزه بالا دنبال می‌کنیم و تنها مشکل‌مان نبود امکانات است.
یعنی فدراسیون کمکی به شما نمی‌کند؟
فدراسیون خودش نیاز به کمک دارد. هیچ نهادی فدراسیون را حمایت نمی‌کند؛ وضع ما ورزشکاران با مسئولان فدراسیون هیچ تفاوتی ندارد. باور کنید ورزشکاران و هم رئیس فدراسیون به یک اندازه زیر فشار هستند. اتفاقا آقای خادم با این‌که مشکلات زیادی دارند اما از هر طریقی شده، شرایط را مهیا می‌کند اما درمجموع وضع خوبی نداریم.
منظورت به‌طور واضح از امکانات چیست؟
زمانی که شما قصد انجام کاری را دارید، مطابق با همان کار باید آماده‌سازی کنید. ما برای المپیک آماده می‌شویم اما امکانات‌مان درحد المپیک نیست. تجهیزاتمان، تغذیه، مکان‌های ورزشی، اردوها و... هیچ‌کدام از این مسائل به آن اندازه‌ای که باید باشد، نیست. این درحالی است که زمان زیادی هم تا المپیک باقی نمانده و شرایط‌مان خوب نیست.
با این شرایط باید از کشتی‌گیران ایران حاضر در المپیک قطع امید کنیم؟
من فکر نمی‌کنم اتفاق خاصی صورت گیرد. ما هرکاری از دستمان برمی‌آمد، انجام دادیم اما نتیجه خاصی را در برنداشت. وقتی رئیس فدراسیون به رئیس‌جمهوری نامه می‌نویسد و نتیجه‌ای در برندارد، دیگر ما که جای خود داریم. من حتی سکه‌های قهرمانی دوسال قبل را نیز دریافت نکرده‌ام. سری به خانه کشتی بزنید؛ هیچ چیزی آن‌جا وجود ندارد. قطعا این المپیک هم به پایان می‌رسد و اتفاقی صورت نمی‌گیرد. سوالم این است که چرا هرچه به جلو می‌رویم، شرایط برای ما بدتر می‌شود. ورزش کشوری مثل روسیه که درکشتی حرف برای گفتن دارد، روزبه‌روز بهتر می‌شود اما ما پسرفت می‌کنیم. در روسیه اعلام کرده‌اند هرکسی قهرمان المپیک شود تا آخر عمر تحت حمایت وزارت ورزش روسیه خواهد بود.
این ٣٠٠ سکه‌ای که برای پاداش کسب مدال طلا مقرر کرده‌اند، انگیزه‌ای ایجاد می‌کند؟
به نظر شما طلای المپیک را می‌توان با ٣٠٠ سکه مقایسه کرد؟ ایجاد انگیزه یعنی این‌که آقایی که در المپیک قهرمان کشتی می‌شوی، در ازای این کار تو به شما یک خانه خواهیم داد. آیا تا این حد ارزش نداریم؟
راستی تو در انتخابی تیم‌ملی شرکت نکردی؛ چرا؟
برای من انتخابی برگزار نشد چون اصلا کسی نبود که من بخواهم با او کشتی بگیرم یا ادامه دهم. چند وزن دیگر هم بود که در آن انتخابی برگزار نشد. البته هنوز درباره آینده چیزی مشخص نیست اما احتمالا در وزن خودم کشتی می‌گیرم.
همه مشکلات را گفتی اما واقعا برای خودت شانس کسب مدال قایل نیستی؟
به هرحال ته دلم دوست دارم روی سکو بروم. باور کنید ما ورزشکاران همه کار می‌کنیم تا نام ایران را برافراشته کنیم اما گاهی اوقات مسائلی پیش می‌آید که ناراحت می‌شویم. قطعا برای خودم شانس کسب مدال قایل هستم و برای رسیدن به این مهم تلاش می‌کنم.
به نظر خودت چقدر به این هدف نزدیک هستی؟
با شناختی که از خودم دارم، آمادگی بدنی‌ام عالی است و شرایط روحی و روانی بدی هم ندارم. من با وجود همه مشکلات برای کسب مدال طلا روی تشک می‌روم.
شرایط تمرینی‌ات چطور است؟
حقیقتش را بخواهید، حرفی برای گفتن نیست. شرایط گویاست. همه می‌بینند که ما با چه سختی‌هایی تمرین می‌کنیم. از نظر تمرینی شرایط خوبی داریم؛ تمرینات را با انگیزه بالا دنبال می‌کنیم و تنها مشکل‌مان نبود امکانات است.
یعنی فدراسیون کمکی به شما نمی‌کند؟
فدراسیون خودش نیاز به کمک دارد. هیچ نهادی فدراسیون را حمایت نمی‌کند؛ وضع ما ورزشکاران با مسئولان فدراسیون هیچ تفاوتی ندارد. باور کنید ورزشکاران و هم رئیس فدراسیون به یک اندازه زیر فشار هستند. اتفاقا آقای خادم با این‌که مشکلات زیادی دارند اما از هر طریقی شده، شرایط را مهیا می‌کند اما درمجموع وضع خوبی نداریم.
منظورت به‌طور واضح از امکانات چیست؟
زمانی که شما قصد انجام کاری را دارید، مطابق با همان کار باید آماده‌سازی کنید. ما برای المپیک آماده می‌شویم اما امکانات‌مان درحد المپیک نیست. تجهیزاتمان، تغذیه، مکان‌های ورزشی، اردوها و... هیچ‌کدام از این مسائل به آن اندازه‌ای که باید باشد، نیست. این درحالی است که زمان زیادی هم تا المپیک باقی نمانده و شرایط‌مان خوب نیست.
با این شرایط باید از کشتی‌گیران ایران حاضر در المپیک قطع امید کنیم؟
من فکر نمی‌کنم اتفاق خاصی صورت گیرد. ما هرکاری از دستمان برمی‌آمد، انجام دادیم اما نتیجه خاصی را در برنداشت. وقتی رئیس فدراسیون به رئیس‌جمهوری نامه می‌نویسد و نتیجه‌ای در برندارد، دیگر ما که جای خود داریم. من حتی سکه‌های قهرمانی دوسال قبل را نیز دریافت نکرده‌ام. سری به خانه کشتی بزنید؛ هیچ چیزی آن‌جا وجود ندارد. قطعا این المپیک هم به پایان می‌رسد و اتفاقی صورت نمی‌گیرد. سوالم این است که چرا هرچه به جلو می‌رویم، شرایط برای ما بدتر می‌شود. ورزش کشوری مثل روسیه که درکشتی حرف برای گفتن دارد، روزبه‌روز بهتر می‌شود اما ما پسرفت می‌کنیم. در روسیه اعلام کرده‌اند هرکسی قهرمان المپیک شود تا آخر عمر تحت حمایت وزارت ورزش روسیه خواهد بود.
این ٣٠٠ سکه‌ای که برای پاداش کسب مدال طلا مقرر کرده‌اند، انگیزه‌ای ایجاد می‌کند؟
به نظر شما طلای المپیک را می‌توان با ٣٠٠ سکه مقایسه کرد؟ ایجاد انگیزه یعنی این‌که آقایی که در المپیک قهرمان کشتی می‌شوی، در ازای این کار تو به شما یک خانه خواهیم داد. آیا تا این حد ارزش نداریم؟
راستی تو در انتخابی تیم‌ملی شرکت نکردی؛ چرا؟
برای من انتخابی برگزار نشد چون اصلا کسی نبود که من بخواهم با او کشتی بگیرم یا ادامه دهم. چند وزن دیگر هم بود که در آن انتخابی برگزار نشد. البته هنوز درباره آینده چیزی مشخص نیست اما احتمالا در وزن خودم کشتی می‌گیرم.
همه مشکلات را گفتی اما واقعا برای خودت شانس کسب مدال قایل نیستی؟
به هرحال ته دلم دوست دارم روی سکو بروم. باور کنید ما ورزشکاران همه کار می‌کنیم تا نام ایران را برافراشته کنیم اما گاهی اوقات مسائلی پیش می‌آید که ناراحت می‌شویم. قطعا برای خودم شانس کسب مدال قایل هستم و برای رسیدن به این مهم تلاش می‌کنم.
به نظر خودت چقدر به این هدف نزدیک هستی؟
با شناختی که از خودم دارم، آمادگی بدنی‌ام عالی است و شرایط روحی و روانی بدی هم ندارم. من با وجود همه مشکلات برای کسب مدال طلا روی تشک می‌روم.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر