۱۰ راننده‌ی برتر تاریخ فرمول یک

برترین‌ها: برای کسانی که عاشق سرعت هستند، مسابقات فرمول یک همواره یکی از بزرگ‌ترین سرگرمی‌ها بوده است. به جرأت می‌توان گفت که هیجان و رقابتی که در این مسابقات وجود دارد را در هیچ مسابقات دیگری نمی‌توان یافت.

در این مسابقات، بزرگ‌ترین شرکت‌های خودروسازی دنیا هر ساله از بهترین تکنولوژی‌ها و امکانات خود در جهت سرعت و کیفیت بیشتر ماشین‌ها استفاده می‌کنند. اما در مسابقات فرمول یک، همه چیز به ماشین‌ها مربوط نمی‌شود. در واقع بخش مهمی از بار مسئولیت این مسابقات بر دوش رانندگان این اتوموبیل‌ها است.

در طول تاریخ این مسابقات نیز، رانندگان بزرگی وجود داشته‌اند که توانسته‌اند با دقت و مهارت خود، نام خود را در تاریخ این مسابقات ماندگار کنند. بعضی از این رانندگان این حرفه را کنار گذاشته‌اند، اما تعدادی از آن‌ها هنوز در حال کسب افتخار هستند. در ادامه با برترین‌ها همراه باشید تا ۱۰ راننده‌ی برتر تاریخ مسابقات فرمول یک را معرفی کنیم که شما نیز احتمالاً نام آن‌ها را شنیده‌اید.

۱۰. جنسون الکساندر باتن

• قهرمانی در مسابقات فرمول یک: ۱
• تعداد کل قهرمانی‌: ۱۵
• امتیاز کل: ۱۲۳۵

جنسون الکساندر لیونل باتن، راننده‌ی فرمول یک اهل کشور انگلستان است که در در گذشته با تیم مک‌لارن همکاری می‌کرده است. او در مسابقات قهرمانی جهان فرمول یک در سال ۲۰۰۹ برای تیم «BRAWN GP» توانست عنوان قهرمانی را کسب کند. باتن در سال ۲۰۱۰ و برای همکاری با لوییس همیلتون، قهرمان سابق جهان به تیم مک‌لارن پیوست.

جنسون در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۱ در برنامه‌ی معروف «تخته گاز» جزء برترین راننده‌های سال انتخاب شد. ﺑﺎﺗﻦ ﮐﺎﺭﺗﯿﻨﮓ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻦ ۸ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺁﻏﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖﻫﺎﯼ ﺍﻭلیه ﺩﺳﺖ ﯾﺎﻓﺖ. ﺍﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ مسابقات ﻓﺮﻣﻮﻝ ﯾﮏ ﺑﺎ ﺗﯿﻢ ﻭﯾﻠﯿﺎﻣﺰ در سال ۲۰۰۰ شرکت کرد و اولین عنوان خود را در مسابقات جایزه بزرگ مجارستان کسب کرد.

او در دوران حرفه‌ای خود با تیم‌های مک‌لارن، مرسدس بنز و هوندا توانسته است مجموعاً ۱۵ جایزه‌ی گرندپری را کسب کند. باتن در مسابقات جهانی فرمول یک در سال ۲۰۱۳ در پایان توانست رتبه‌ی ۹ را کسب کند. او بیشتر به خاطر سبک رانندگی بسیار حرفه‌ای و توانایی در کنترل فشار‌ها معروف بوده است.

باتن آخرین مسابقه‌ی دوران حرفه‌ای خود را در سال ۲۰۱۷ و در مسابقات گرندپری موناکو انجام داد. از باتن به عنوان یکی از بهترین راننده‌های تاریخ فرمول یک یاد می‌شود و در لیست ما در رتبه‌ی ۱۰ قرار می‌گیرد.

۹. فرناندو آلونسو

• قهرمانی در مسابقات فرمول یک: ۲
• تعداد کل قهرمانی: ۳۲
• امتیاز کل: ۱۸۹۹

فرناندو آلونسو راننده‌ی فرمول یک اهل کشور اسپانیا است که در بین سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ موفق به قهرمانی در سه دوره‌ی پیاپی مسابقات کارتینگ شد. آلونسو سومین راننده‌ی جوان تاریخ مسابقات فرمول یک است که در این مسابقات شرکت کرده است. آلونسو برای اولین بار در سال ۲۰۰۱ و در مسابقه‌ی جایزه بزرگ استرالیا در مسابقات فرمول یک شرکت کرد. او در سال ۲۰۰۳ نخستین قهرمانی خود را با تیم رنو کسب کرد.

آلونسو همچنین توانست در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ دو عنوان قهرمانی فرمول یک را با تیم رنو کسب کند. ﺁﻟﻮﻧﺴﻮ ﭘﺲ ﺍﺯ ﮐﺴﺐ ﺩﻭ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﺗﯿﻢ ﺭﻧﻮ، ﺩﺭ ﺳﺎل ۲۰۰۷ ﺑﻪ ﺗﯿﻢ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ مک‌لارﻥ ﭘﯿﻮﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺗﯿﻤﯽ ﻟﻮییس ﻫﻤﯿﻠﺘﻮﻥ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﺷﺪ.

ﺍﻭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ جابجایی ﺑﺴﯿﺎﺭ راضی ﻭ ﺧﻮﺷﺤﺎﻝ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺩﯾﺮﯼ ﻧﭙﺎﯾﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺗﯿﻢ به مشکل خورد ﻭ ﻫﻤﻪی اتفاقات رسانه‌ای شد. ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ مورد ﺑﺎﺭﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ مسئوﻻﻥ ﺗﯿﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻠﺘﻮﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻭ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ ﻭ ﺑﺎ ﮐﺴﺐ ﺍﯾﻦ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺑﻪ این ﺗﯿﻢ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ بود ﻭ ﺟﺎﯾﮕﺎهی ﺑﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﺑﺎﻻﺗﺮ از همیلتون داشت. ﺍﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۷ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮕﯽ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻠﺘﻮﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ این دو ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺑﺎﻫﻢ به ﺭﻗﺎﺑﺖ پرداختند. ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ مسابقه‌ی ﺟﺎﯾﺰﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﺠﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻦ رقابت ﺑﻪ ﺍﻭﺝ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﯿﺪ ﻭ ﺣﻮﺍﺷﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﻋﻠﯿﻪ ﺗﯿﻢ مک‌لارن ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺮﺩ.

به دلیل این حواشی، آلونسو پس از گذراندن تنها یک فصل به تیم سابق خود رنو، برگشت، اما نتوانست عنوانی بهتر از مقام پنجمی کسب کند. ﺳﺎﻝ ۲۰۱۰ ﺳﺎﻟﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻟﻮﻧﺴﻮ ﺑﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺍﻭﺝ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ. ﺍﻭ ﻃﯽ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﯼ ﺑﻪ ﺗﯿﻢ ﺑﺰﺭﮒ ﻓﺮﺍﺭﯼ ﭘﯿﻮﺳﺖ ﻭ ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ ﮐﯿﻤﯽ ﺭﺍﯾﮑﻮﻧﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺗﯿﻢ ﺷﺪ. ﺍﻭ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﯾﮏ ﺍﯾﻦ ﺗﯿﻢ بود ﻭ با فیلیپه ماسا هم‌تیمی شد.

ﺁﻟﻮﻧﺴﻮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺳﺎﻝ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺧﻮﺑﯽ ﺭا ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺗﺎ ﻣﺮﺯ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﺟﻬﺎﻥ پیش ﺭﻓﺖ ﺍﻣﺎ با اختلافی ۴ امتیازی نسبت به سباستین فتل به مقام نایب قهرمانی رسید و نتوانست سومین قهرمانی خود را در مسابقات فرمول یک با تیم فراری کسب کند. آلونسو آخرین مسابقه‌ی رسمی خود را در سال ۲۰۱۸ انجام داد و بعد از آن رسماً از دنیای اتوموبیل‌رانی خداحافظی کرد. امروزه از آلونسو به عنوان یکی از بهترین راننده‌های تاریخ فرمول یک یاد می‌شود.

۸. سباستین فتل

• قهرمانی در مسابقات فرمول یک: ۴
• تعداد کل قهرمانی: ۵۲
• امتیاز کل: ۲۸۶۸

سباستین فتل راننده‌ی اتوموبیل‌رانی اهل کشور آلمان است که در حال حاضر برای تیم فراری رانندگی می‌کند. او نخستین با در سال ۲۰۰۷ و در مسابقه‌ی جایزه بزرگ ایالات متحده شرکت کرد و به مقام هفتمی رسید. دوران اوج فتل مربوط به سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ است. جایی که به عنوان راننده‌ای جوان در مسابقات اتوموبیل‌رانی خوش درخشید. تا جایی که رسانه‌ها به او لقب «شوماخر جوان» را داده بودند. سباستین ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۰۹ ﺑﻪ تیم ﺭﺩﺑﻮﻝ ﭘﯿﻮﺳﺖ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ۴ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ پیاپی را ﮐﺴﺐ کند. ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽﻫﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۱۴ ﺍﻭ ﻋﻤﻠﮑﺮﺩ ﻓﻮﻕﺍﻟﻌﺎﺩﻩ ﺑﺪﯼ ﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺩﻭﻣﯿﻦ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩﺍﯼ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ خود ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﺭﺍ ﺑﺒﺮﺩ.

ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۱۵ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺗﯿﻢ ﻓﺮﺍﺭﯼ ﻣﻠﺤﻖ ﺷﺪ ﻭ ﺟﺎﯼ ﻓﺮﻧﺎﻧﺪﻭ ﺁﻟﻮﻧﺴﻮ ﺭﺍ ﮔﺮﻓﺖ. ﺩﺭ آن ﻓﺼﻞ ﺍﻭ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ۱۳ ﺳﮑﻮ به دﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ همچنین موفق شد در ۳ مسابقه عنوان قهرمانی را کسب کند. ﺗﻤﺎﻡ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﺣﻀﻮﺭ ﺳﺒﺎﺳﺘﯿﻦ ﻓﺘﻞ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﺭﯼ، ﺍﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺪﻋﯽﻫﺎﯼ ﺍﺻﻠﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﯼ ۲۰۱۷ ﻭ ۲۰۱۸ ﮐﻪ ﺍﻭ ﻫﻤﯿﻠﺘﻮﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﮐﺸﯿﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺳﺪﺱ بنز ﻭ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﺑﺮﯾﺘﺎﻧﯿﺎﯾﯽﺍﺵ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﺷﺪﻧﺪ.

فتل همچنین جوان‌ترین راننده‌ای است که توانسته عنوان قهرمانی مسابقات فرمول یک را بدست آورد و با ۴ عنوان قهرمانی در این رقابت‌ها یکی از پرافتخارترین‌های این رشته به حساب می‌آید. این در حالی است که او به تازگی وارد ۳۲ سالگی شده است و هنوز زمان زیادی برای کسب افتخارات بیشتر دارد. عادت جالب فتل، نام گذاری ماشین‌هایش است. به طوری که تقریباً تمام ماشین‌های او از ابتدا تا کنون دارای نامی دخترانه بوده‌اند. فتل تا پایان سال ۲۰۲۰ با تیم فراری قرارداد دارد.

۷. میکا هاکینن

• قهرمانی در مسابقات فرمول یک: ۲
• تعداد کل قهرمانی: ۲۰
• امتیاز کل: ۴۲۰

میکا هاکینن راننده‌ی فنلاندی سابق فرمول یک بود که در سال ۲۰۰۱ به طور رسمی از مسابقات اتوموبیل‌رانی خداحافظی کرد. وی با حضور در تیم‌های لوتوس و مک‌لارن مجموعاً در ۱۶۵ مسابقه شرکت کرد. هاکینن نخستین بار در سال ۱۹۹۱ در مسابقات گرندپری ایالات متحده شرکت کرد که توانست رتبه‌ی سیزدهم را کسب کند. او به علت مصدومیت تقریباً چند سال از مسابقات اتوموبیل‌رانی کنار رفت و با برطرف شدن مصدومیت خود، بازگشت به مسابقات حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۹۵ به طور رسمی اعلام کرد. او نخستین پیروزی بین‌المللی خود را در مسابقات جایزه بزرگ سال ۱۹۹۷ کسب کرد.

هاکینن ۲ سال متوالی در سال‌های ۱۹۹۸ و ۱۹۹۹ به عنوان قهرمانی جهان دست یافت. هاکینن با ۲۰ قهرمانی و ۵۱ سکو، یکی از پرافتخارترین راننده‌های تاریخ تلقی می‌شود. وی آخرین قهرمانی خود را در سال ۲۰۰۱ در مسابقه‌ی جایزه بزرگ ایالات متحده کسب کرد. هاکینن به علت سبک منحصر به فرد رانندگی و همچنین زندگی شخصی بی حاشیه‌اش معروف بوده است. مهم‌ترین ویژگی او جسارتش در رانندگی با سرعت بالا در زمین‌های لغزنده بود. همچنین رسانه‌ها به هاکینن لقب «آقای خواموش» را داده بودند.

این امر به این دلیل بود که هاکینن همیشه قبل از هر سوال خبرنگاران، مکثی طولانی می‌کرد و عمدتاً کلمات محدودی در مصاحبه‌های خود به زبان می‌آورد. مایکل شوخامر در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود که میکا هاکینن همواره راننده‌ی مورد علاقه‌ی وی بوده است. هاکینن امروزه اغلب در برنامه‌های تلویزیونی مربوط به مسابقات اتوموبیل‌رانی به عنوان کارشناس فعالیت می‌کند.

۶. آلن پراست

• قهرمانی در مسابقات فرمول یک: ۴
• تعداد کل قهرمانی: ۵۱
• امتیاز کل: ۷۶۸

راننده‌ی فرانسوی مسابقات اتوموبیل‌رانی، آلن ماری پراست، راننده‌ای بود که در بین سال‌های ۱۹۸۷ تا سال ۲۰۰۱ رکورد بیشترین قهرمانی در مسابقات گرندپری را در اختیار داشت. او که با تیم‌های بزرگی همچون رنو، مک‌لارن و فراری کار کرده بود در ۲۰۲ مسابقه‌ی رسمی شرکت کرد. او نخستین گرندپری خود را در سال ۱۹۸۱ که در کشور فرانسه برگزار شد، کسب کرد. در سال ۱۹۸۲ در مسابقه‌ی گرندپری برزیل، پراست مقام سومی را بدست آورد، اما به دلیل رد صلاحیت نفرات اول و دوم، مقام قهرمانی به او رسید.

پراست همچنین در سال‌های ۱۹۸۵، ۱۹۸۶، ۱۹۸۹ و ۱۹۹۳ توانست ۴ بار مقام قهرمانی مسابقات فرمول یک را بدست آورد و به یکی از پرافتخار‌ترین رانندگان در این رشته تبدیل شود. ﺍﻭ ﺩﺭ دوران ﺣﻀﻮﺭ خود ﺩﺭ تیم ﺭﻧﻮ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ۹ ﮔﺮﻧﺪﭘﺮﯼ ﺭﺍ ﻓﺘﺢ ﮐﻨﺪ، ﺍﻣﺎ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﻓﻘﯿﺖﻫﺎ ﺁﻟﻦ ﺑﺎ ﻣﺪﯾﺮ ﺗﯿﻢ ﺭﻧﻮ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻞ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩ و همین امر زمینه ساز جدایی پراست از این تیم شد. پس از این اتفاق پراست به تیم مک‌لارن پیوست و توانست در دوران حضورش در این تیم انگلیسی، ۳۰ گرندپری را فتح کند. پراست ۲ عنوان قهرمانی فرمول یک خود را با تیم مک‌لارن به دست آورد.

وی همچنین نخستین راننده‌ی فرانسوی بود که موفق شد قهرمان مسابقات فرمول یک شود. بدون شک پراست یکی از بااستعدادترین رانندگان تاریخ فرمول یک به‌شمار می‌رود که البته با وجود افتخارات بسیار، زندگی حرفه‌ای او با حاشیه‌های زیادی نیز همراه بود. او در سال ۱۹۹۳ در آخرین مسابقه‌ی بین‌المللی خود مقام دوم را بدست آورد و در همان زمان نیز با بدست آوردن مجموعاً ۷۶۸ امتیاز به کارنامه‌ی پرافتخار خود پایان داد و از رقابت‌های اتوموبیل‌رانی خداحافظی کرد.

۵. استرلینگ ماس

• قهرمانی در مسابقات فرمول یک: ۰
• تعداد کل قهرمانی: ۱۶
• امتیاز کل: ۱۸۵

از استرلینگ ماس، راننده‌ی سابق انگلیسی مسابقات اتوموبیل‌رانی، اغلب به عنوان بزرگ‌ترین و بااستعدادترین راننده‌ای که موفق به فتح مسابقه‌ی فرمول یک نشده، یاد می‌شود. او کار خود را در مسابقه‌ی جایزه بزرگ سوئیس آغاز کرد و در آن مسابقات به مقام چهاردهم دست یافت. ماس اولین عنوان بین‌المللی خود را در مسابقه‌ی گرندپری که در سال ۱۹۵۵ و در انگلیس برگزار شد، بدست آورد.

او اولین راننده‌ی انگلیسی بود که موفق به کسب یک عنوان بین‌المللی در این مسابقات می‌شود. ماس مجموعاً در ۶۶ مسابقه‌ی فرمول یک حضور داشت و موفق شد در ۱۱ مسابقه نیز به پیروزی برسد، اما هیچ وقت نتوانست در مجموع عنوان قهرمانی این مسابقات را به‌دست آورد. او در طول دوران حرفه‌ای خود موفق به پیروزی در ۱۶ گرندپری شد و ۲۴ سکو را نیز به‌دست آورد. او در سال ۱۹۶۲ و به دلیل تصادف وحشتناکی که داشت مجبور شد مسابقات اتوموبیل‌رانی را کنار بگذارد. طی این حادثه نیمی از بدن ماس به مدت ۶ ماه فلج بود و تقریباً ۳۰ روز را در کما گذراند. به همین دلیل او هرگز نتوانست به این مسابقات برگردد.

۴. جکی استوارت

• قهرمانی در مسابقات فرمول یک: ۳
• تعداد کل قهرمانی: ۲۷
• امتیاز کل: ۳۵۹

جکی استوارت راننده‌ی اسبق مسابقات فرمول یک است که می‌توان او را بزرگ‌ترین راننده‌ی اهل کشور اسکاتلند قلمداد کرد. او یکی از نخستین کسانی بود که با مهارت و جسارت بالای خود نقش زیادی در شناخته شدن مسابقات فرمول یک داشت.

راننده‌ای که پس از گذست چندین دهه از مسابقات او، هنوز هم طرفداران زیادی در این رشته دارد. وی برای نخستین بار در سال ۱۹۶۵ در مسابقه‌ی جایزه بزرگ آفریقای جنوبی شرکت کرد و به مقام ششم رسید. در همان سال او نخستین قهرمانی جهانی خود را در مسابقاتی که در کشور ایتالیا برگزار می‌شد، کسب کرد.

او بعد‌ها توانست در ۳ گرندپری دیگر نیز به مقام اول برسد. استوارت به مدت ۱۹ سال رکورد دار بیشترین برد کسب شده توسط یک راننده‌ی بریتانیایی را در اختیار داشت. استوارت متعلق به نسلی بود که بیشتر رانندگان این نسل توسط حوادث وحشتناکی جان خود را از دست دادند.

در آن دوره رانندگان فرمول یک امنیت بسیار پایینی داشتند. استوارت در سال ۱۹۷۳ در آخرین مسابقه‌ی رسمی خود با سرعت ۲۷۰ کیلومتر از مسیر مسابقه خارج شد و به گارد اطراف مسیر برخورد کرد. در اثر این اتفاق وحشتناک استوارت دیگر نتوانست به مسابقات اتوموبیل‌رانی برگردد و برای همیشه از این حرفه خداحافظی کرد.

اما او پس از این حادثه تصمیم گرفت که پویشی در جهت امنیت بیشتر رانندگان این مسابقات تشکیل دهد و بسیاری از رانندگان نیز از این پویش حمایت کردند. همین امر سبب شد که در برگزاری این مسابقات، امنیت رانندگان در اولویت قرار بگیرد و جان بسیاری از رانندگان نجات یابد. امروزه از استوارت به عنوان یکی از بهترین رانندگان تاریخ فرمول یک یاد می‌شود.

۳. خوان مانوئل فانگیو

• قهرمانی در مسابقات فرمول یک: ۵
• تعداد کل قهرمانی: ۲۴
• امتیاز کل: ۲۷۷

از فانگیو می‌توان به عنوان یکی از اولین ابرستاره‌های اتوموبیل‌رانی در دنیا نام برد. خوان مانوئل فانگیو، ملقب به «ال چوکا» راننده‌ی اتوموبیل‌رانی کشور آرژانتین بود که توانست در این رشته افتخارات زیادی را کسب کند. او اولین مسابقه‌ی بین‌المللی خود را در سال ۱۹۳۸ انجام داد.

رکورد او مربوط به بیشترین قهرمانی جهان در مسابقات اتوموبیل‌رانی بین‌المللی تا ۴۶ سال شکسته نشد. او ۴ سال پیاپی بین سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۷ توانست قهرمانی جهان را بدست بیاورد. فانگیو همچنین تنها راننده‌ی آرژانتینی است که توانسته است ۴ بار موفق به کسب مسابقه‌ی جایزه بزرگ آرژانتین شود.

او همچنین بالاترین درصد پیروزی را در مسابقات فرمول یک در تاریخ را در اختیار دارد. فانگیو در ۵۱ گرندپری حضور داشت و از این تعداد ۲۴ مسابقه را به سود خود به پایان رساند. او برای تیم‌های آلفا رومئو، مرسدس بنز، مازراتی و فراری رانندگی کرد و برای هر کدام از این تیم‌ها افتخارات متعددی کسب کرد و رکورد‌های متعددی نیز از خود به جای گذاشت. فانگیو در سال ۱۹۹۵ و در سن ۸۴ سالگی درگذشت. امروزه از او به عنوان یکی بهترین‌های تاریخ یاد می‌شود.

۲. مایکل شوماخر

• قهرمانی در مسابقات فرمول یک: ۷
• تعداد کل قهرمانی: ۹۱
• امتیاز کل: ۱۵۶۶

مایکل شوماخر راننده‌ی مشهور و بازنشسته‌ی مسابقات فرمول یک، اهل کشور آلمان است. او در اولین مسابقه‌ی خود در گرندپری سال ۱۹۹۱ مقام هفتم را کسب کرد. شوماخر در سال ۱۹۹۲ نخستین قهرمانی گرندپری خود را در کشور بلژیک به‌دست آورد.

او تنها راننده‌ی تاریخ فرمول یک است که توانسته است در ۵ فصل پیاپی بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۴ رتبه‌ی اول را کسب کند. شوماخر ﺑﯿﺶﺗﺮ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻭﺭﺯﺷﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﯿﻢ ﻓﺮﺍﺭﯼ ﺳﭙﺮﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺗﯿﻢ ﻣﺮﺳﺪﺱ ﺑﻪ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﻣﻮﻝ ﯾﮏ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ. ﺍﻭ ﺍﻏﻠﺐ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻭ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩﻫﺎﯼ ﻓﺮﻣﻮﻝ ﯾﮏ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻭﺭﺯﺵ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﺩ.

ﺍﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﺭﮐﻮﺭﺩ ﺑﯿﺶﺗﺮﯾﻦ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻓﺮﻣﻮﻝ ﯾﮏ، ﺑﯿﺶﺗﺮﯾﻦ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺩﺭ ﺭﻗﺎﺑﺖ ﻫﺎﯼ ﺟﺎﯾﺰﻩ ﺑﺰﺭﮒ، ﮐﺴﺐ ﺑﯿﺶﺗﺮﯾﻦ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺳﺮﯾﻊﺗﺮﯾﻦ ﺩﻭﺭ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎﺕ ﻭ ﺑﯿﺶﺗﺮﯾﻦ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺩﺭ ﻃﻮﻝ ﯾﮏ ﻓﺼﻞ ‏است. شوماخر بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۷ به عنوان سفیر برند و توسعه دهنده‌ی اتوموبیل‌های فراری فعالیت کرد.

شوماخر در سال ۲۰۱۳ و در حالی که با پسرش مشغول ورزش اسکی بود، دچار سانحه‌ی شدیدی شد و به کما رفت. ﺷﻮﻣﺎﺧﺮ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻭﻗﻮﻉ ﺳﺎﻧﺤﻪ ﺍﺯ ﮐﻼﻩ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﮐﻼﻩ ﺍﯾﻤﻨﯽ ﺑﺮ ﺳﺮ نداشت، ﺩﺭ ﺟﺎ ﮐﺸﺘﻪ ﻣﯽﺷﺪ. خوشبختانه او به تازگی هوشیاری خود را به‌دست آورده است. بدون شک شوماخر نیز یکی از بزرگ‌ترین رانندگان فرمول یک به حساب می‌آید.

۱. آیرتون سنا

• قهرمانی در مسابقات فرمول یک: ۳
• تعداد کل قهرمانی: ۴۱
• امتیاز کل: ۶۲۰

آیرتون سنا داسیلوا، راننده‌ی برزیلی نامدار فرمول یک بود و بدون تردید سریع‌ترین راننده‌ی دهه‌ی ۹۰ میلادی به شمار می‌رفت. سنا نخستین مسابقه‌ی حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۸۴ و در مسابقه‌ی جایزه بزرگ برزیل انجام داد که رتبه‌ای بهتر از ۱۷ کسب نکرد.

در سال ۱۹۸۵ او در دومین مسابقه‌ی بین‌المللی خود در کشور پرتغال توانست نخستین قهرمانی جهان خود را جشن بگیرد. وی در سال ۱۹۸۸ توانست نخستین قهرمانی فرمول یک خود را کسب کند. پس از آن در سال ۱۹۹۰ نیز توانست دومین مقام قهرمانی خود را در مسابقات فرمول یک به‌دست آورد. سنا در سال ۱۹۹۱ توانست برای سومین بار به مقام قهرمانی فرمول یک دست یابد و به جوان‌ترین فردی تبدیل شد که موفق به انجام این کار می‌شود.

ﻭﯼ ﻫﻢﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎ ﺑﺮﺩﻥ ۶ ﻋﻨﻮﺍﻥ، ﺭﮐﻮﺭﺩ ﺩﺍﺭ ﺑﯿﺶﺗﺮﯾﻦ ﺑﺮﺩ ﺩﺭ تاریخ ﮔﺮﻧﺪﭘﺮﯼ ﻣﻮﻧﺎﮐﻮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩی ﻣﻮﻓﻖ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺩﺭ ﺑﺮﺩﻥ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪﻫﺎ ﺑﻪﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽﺁﯾﺪ. سنا تخصص زیادی در رانندگی در مسیر‌های بارانی و لغزنده داشت و در همه‌ی مسابقاتی که در آن‌ها باران می‌بارید مقام نخست را کسب می‌کرد. ﺳﻨﺎ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﮐﺴﯽ ﺑﻮﺩﻩ است ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺑﻘﻪی ﺟﺎﯾﺰﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﻮﻧﺎﮐﻮ ﺩﺭ ﺍﻭﻟﯿﻦ دوره‌ی ﺣﻀﻮﺭﺵ ﺑﻪ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺍﺳﺖ. آیرتون سنا در ماه می‌سال ۱۹۹۴ و در حالی که در مسابقه‌ی گرندپری سن‌مارینو در حال مسابقه دادن بود و پیشتاز از سایر رانندگان بود، طی حادثه‌ای دلخراش جان خود را از دست داد.

بسیاری از بهترین رانندگان تاریخ فرمول یک، سنا را بهترین راننده‌ی تاریخ این رقابت‌ها می‌دانند. این حادثه در حالی رخ داد که سنا تنها ۳۴ سال سن داشت و می‌توانست افتخارات بیشتری را نیز کسب کند.

منبع: sportsshow