از قالیباف تا کرباسچی و ملک‌مدنی
همه شهرداران تهران؛ از توسلی تا حناچی
تعداد زیادی از شهرداران تهران دارای رزومه‌هایی از استانداری و فرمانداری در شهرها و استان‌های دیگر جز تهران بودند.
خبر آنلاین: تعداد زیادی از شهرداران تهران دارای رزومه‌هایی از استانداری و فرمانداری در شهرها و استان‌های دیگر جز تهران بودند.
غلامحسین کرباسچی، محمود احمدی‌نژاد، محمدحسن ملک‌مدنی و محمد علی افشانی. حالا حناچی جز معدود شهردارانی است که تخصص مرتبط با مدیریت شهری دارد.
محمدحسین نجاتی: کلانشهر تهران امروز کلیدار خود را شناخت. شهری مملو از چالش‌ها و آسیب‌های متعدد اجتماعی، زیست‌محیطی و شهری که کار را برای هر مدیری سخت می‌کند. بررسی تخصص همه شهرداران تهران اما نشان می‌دهد تجربه‌ها و سوابق سیاسی بیش از تخصص در مدیریت شهری در انتخاب شهردار در تهران نقش داشته است.
به طوریکه از میان همه شهرداران پایتخت تنها محمد توسلی و حالا پیروز حناچی دارای مدرک دانشگاهی مرتبط با مدیریت شهری بود اند.
علاوه بر این نکته، تعداد زیادی از شهرداران تهران دارای رزومه‌هایی از استانداری و فرمانداری در شهرها و استان‌های دیگر جز تهران بودند.
غلامحسین کرباسچی، محمود احمدی‌نژاد، محمدحسن ملک‌مدنی و محمد علی افشانی از جمله کسانی هستند که یا شهردار و یا فرماندار و استاندار بوده‌اند.
اولین شهردار
پس از پیروزی انقلاب اسلامی محمد توسلی عضو شورای مرکزی و رییس دفتر سیاسی نهضت آزادی به عنوان اولین شهردار تهران در نظام جمهوری اسلامی انتخاب شد.
وی متولد ۱۳۱۷ و فارغ التحصیل از دانشکده فنی دانشگاه تهران بود. او در دانشگاه‌های آمریکا و آلمان هم تحصیل کرده، و از اسفند ۱۳۵۷ تا دی ۱۳۵۹ سمت شهردار تهران را به عهده داشت.
توسلی در سال ۱۳۵۹ و در پی اختلاف با یکی از وزرای دولت شهید رجایی از شهرداری تهران استعفاء داد.
شهردار دوم
شهردار دوم تهران پس از انقلاب سید رضا زواره‌ای است که بعد‌ها حقوقدان عضو شورای نگهبان و کاندیدای دوره سوم و چهارم انتخابات ریاست جمهوری هم بود.
وی در سال ۱۳۵۹ به مدت کمتر از یک ماه مسئولیت شهرداری تهران را به عهده گرفت.
وی با توجه به شرایط پس از انقلاب و لزوم توجه بیشتر به قشر مستضعف به دنبال فراهم کردن امکانات بیشتر برای زندگی آن‌ها بود و بار‌ها تاکید می‌کرد که نباید میلیارد‌ها تومان صرف مترو و بزرگراه‌ها شود، تا وقتی که ریزش یک برف و یا باران موجب ناراحتی و آزار مردم جنوب شهر که بازوی انقلاب اسلامی بوده‌اند، می‌شود. انصاف نیست به ساختن بزرگراه‌ها بپردازیم.
سومین شهردار
سید کمال‌الدین نیک روش سومین شهردار تهران بود که از ۱۳۵۹ الی ۱۳۶۰ به مدت هفت ماه شهردار پایتخت شد.
دوران نیک روش، هم همچنان تحت تاثیر دیدگاه‌های انقلابی و توجه بیشتر به قشر ضعیف و محروم بود. این استاد دانشگاه پلی تکنیک تهران می‌گفت مردم نباید راضی شوند دولت وجوهی را که باید در دورافتاده‌ترین نقاط کشور مصرف شود، صرف شهروندان کند.
چهارمین شهردار
چهارمین شهردار تهران غلامحسین دلجو است که از سال ۶۰ تا ۶۱ به مدت ۱۳ ماه کلیددار پایتخت بود.
سخنرانی دلجو در اجلاس شهرداران پایتخت‌های کشورهای اسلامی به زبان عربی و قول‌هایی درباره خروج کلیه انبارهای بزرگ عمومی و خصوصی به خارج تهران، از جمله مواردی است که از این دکترای مدیریت دانشگاه علامه به یاد مانده است.
او پست‌هایی در وزارت کشور و پست، تلگراف‌وتلفن داشته و مدتی مدیرعامل بیمه ایران هم بوده است.
شهردار پنجم پایتخت
کلید شهر تهران ۹ ماهی هم در جیب محمدکاظم سیفیان بود. او که با عضویت در حزب ملل اسلامی پیش از انقلاب سابقه مبارزه و زندان رفتن را داشت، از ابتدای تاسیس دانشگاه امام صادق(ع) در کنار آیت‌الله مهدوی‌کنی بود و از راست‌های سنتی به حساب می‌آمد.
ششمین شهردار
بعد از سیفیان، حسین بنکدار چهار ماه به عنوان ششمین شهردار تهران خدمت کرد تا پس از او نوبت به سیاسیون برجسته‌تر برسد.
هفتمین شهردار پایتخت
محمدنبی حبیبی به عنوان هفتمین شهردار پایتخت نسبت به شهرداران سابق مدت طولانی‌تری توانست شهردار پایتخت بماند. او به مدت ۴۴ ماه از ۱۳۶۲ الی ۱۳۶۶ در ساختمان شهرداری تهران ماند.
هشتمین شهردار تهران
سید مرتضی طباطبائی در سال ۶۶ از سوی علی اکبر محتشمی‌پور وزیر کشور سکان مدیریت شهری را بر عهده گرفت و تا سال ۶۸ (۱۶ ماه) این منصب را بر عهده داشت.
او برادر سید صادق طباطبائی، فرزند آیت الله سلطانی طباطبایی، همسر فرشته اعرابی- نوه دختری امام خمینی- خواهرزاده امام موسی صدر و برادر زن سید احمد خمینی است.
نهمین شهردار تهران
غلامحسین کرباسچی از سال ۶۸ تا ۷۷ (۱۰۸ ماه) شهردار تهران بود.
او که سابقه تحصیل در حوزه علمیه قم را دارد، در دوران جنگ نماینده امام خمینی در ژاندارمری جمهوری اسلامی بود. کرباسچی پس از پایان جنگ و در دولت هاشمی رفسنجانی شهردار تهران شد.
او آخرین شهرداری بود که دولت منصوب کرد و پس از او شهردار توسط شورای شهر انتخاب شد.
تکمیل شبکه بزرگراهی تهران، ارتقای کیفیت محیط زیست، بهبود، تقویت جایگاه شهرداری در تصمیمات اداری، تاسیس موسسه همشهری و انتشار روزنامه همشهری از جمله اقدامات وی عنوان شده است.
دهمین شهردار پایتخت
مرتضی الویری پس از کرباسچی دهمین شهردار تهران شد و مدت ۳۲ ماه از ۱۳۷۸ الی ۱۳۸۰ شهردار پایتخت بود.
او مهندس برق دانشگاه صنعتی شریف بود که سابقه سه دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی را در کارنامه خود دارد.
یازدهمین شهردار تهران
محمدحسن ملک‌مدنی از اعضای کارگزاران در سال ۸۰ به عنوان شهردار پایتخت انتخاب شد و تا سال ۸۱ فعالیت کرد.
وی پیش از آن سابقه شهرداری اصفهان را داشت.
دوازدهمین شهردار تهران
در فاصله سال ۸۱ تا ۸۲ محمدحسین مقیمی به مدت چهار ماه سرپرستی شهرداری تهران را به عهده داشت.
وی سال ۱۳۵۸ شهردار خمین و در سال ۱۳۶۸ قائم‌مقام معاون اجرایی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بود.
سیزدهمین شهردار پایتخت
در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۲بر اساس تصمیم اعضای شورای اسلامی شهر تهران محمود احمدی نژاد شهردار تهران شد و ۲۶ ماه شهردار تهران بود اما بلافاصله از بهشت به پاستور رفت و رییس جمهور مردم ایران در دولت‌های نهم و دهم بوده است.
وی در سال ۱۳۷۶موفق به دریافت دکترای مهندسی و برنامه‌ریزی حمل و نقل از دانشگاه علم و صنعت شد.
چهاردهمین شهردار
علی سعیدلو در فاصله رفتن شهردار قبلی تهران برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری و پیروزی‌اش در انتخابات به مدت حدود سه ماه سرپرست در شهرداری تهران بود.
پانزدهمین شهردار پایتخت
محمدباقر قالیباف از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴ که در آن پیروز نگردید در شهریور ۱۳۸۴ با اجماع شورای شهر به سمت شهردار تهران انتخاب شد.
وی پیش از این در قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا، نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی انتظامی سمت فرماندهی داشته است.
قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ نامزد گردید و با حدود شش میلیون رأی نفر دوم شد.
شانزدهمین شهردار تهران
منتخبین پنجمین دوره شورای اسلامی شهر تهران با انجام رأی گیری، محمدعلی نجفی را به عنوان شانزدهمین شهردار پایتخت انتخاب کردند. نجفی در این سمت تنها ۷ ماه دوام آورد و به دلایلی همچون بیماری نتوانست در شهرداری تهران ماندگار شود.
هفدهمین شهردار
محمد علی افشانی هفدهمین شهردار تهران بود که توانست، با رای اعضای شورای شهر پنجم تهران شهردار کلانشهر تهران شود. افشانی پیش از این معاون عمرانی وزیر کشور و استاندار فارس بود.
افشانی اما در شهرداری تهران بخت یارش نبود و خیلی زودتر از آنچه فکرش را می‌کرد با بهشت خداحافظی کرد. براساس قانون عدم بکارگیری بازنشستگان در سمت‌های رسمی افشانی مجبور به خداحافظی شد.
او اما از هیچ تلاشی برای ماندن در شهرداری فروگذار نکرد اما سه قوا او را مجزای از این قانون ندانستند.
هجدهمین شهردار
پس از افشانی حالا پیروز حناچی کلیددار پایتخت شد. پیروز حناچی، متولد سال ۱۳۴۳ و دارای مدرک کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه تهران و دکترای تخصصی معماری - مرمت شهری و باز زنده سازی شهرهای تاریخی از دانشگاه تهران است.
از سوابق اجرایی وی می توان به معاون نظام مهندسی و اجرای ساختمان وزارت مسکن و شهرسازی، دبیر شورایعالی شهرسازی و معماری کشور، عضو شورای عالی ترافیک، رئیس مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی معماری و شهرسازی وزارت مسکن و شهرسازی، معاون معماری و شهرسازی و دبیر شورایعالی معماری و شهرسازی ایران اشاره کرد.
وی پیش از این معاون فنی و عمرانی شهرداری تهران بود.
نظر کاربران
احتمال می دهم این نظر رو سانسور کنید اما وقتی از رزومه آقای کرباسچی به این خوبی یاد کردید بد نبود راجع به میزان خطوط مترو تهران ، افتتاح تونل ها و برزگراه های شهری ، میزان افزایش فضای سبز در تهران،میزان فعالیت های فرهنگی در شهرداری در زمان آقای قالیباف هم یادی می کردیدو همچنین از محکومیت جناب آقای کرباسچی و اموالی که از بیت المال ضایع کرده بود
پاسخ ها
کرباسچی خورد و برد و الان شده ....
دوساله که تهران مثلا شهردار داره ولی عملا هیچ اتفاقی نیافتاده
به نظرمن آقای کرباسچی وقالیباف بهترین شهردار تهران بودن خیلی زحمت کشیدن
بهترین شهردار تهران کرباسچی بوده
آقای قالیباف کار زیاد انجام داده ولی ذکر نشده
اگر الان بگم قالیباف تهران را ساخت همه من را متهم به سیاسی بازی میکنند
اين برترينها فقط بلده از اصولگراها بد بگه
قالیباف و کرباسچی بهترینها بودن