۴۰ سال، ۱۰ ستاره؛ بهترین فوتبالیستهای ایرانی بعد از انقلاب
چهل سال از انقلاب سال ۱۳۵۷ میگذرد. این لیست بهترین بازیکنان ایران در این چهار دهه است. بخوانید و زیاد هم سخت نگیرید. اما چند نکته را در نظر بگیرید. اینکه بازیکنان بزرگی وجود داشته اند که شاید در سالهای بعد از انقلاب حضور داشتند، اما بخش اصلی درخشش آنها به سالهای قبل از انقلاب مربوط میشود.
۱. علی دایی
علی دایی متولد اردبیل است، اما در دوران دانشجویی در تهران کشف شد. با تیم تاکسیرانی و بعدش جذب بانک تجارت شد. بلندبالا، جنگنده و باهوش. در ۲۳ سالگی به تیم ملی دعوت شد و در مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ درخشید و آقای گل شد. یکی دو سال بعد در تیم ملی با خداداد عزیزی و کریم باقری سه تفنگدار مشهور فوتبال ایران را تشکیل دادند. در جام ملتهای آسیا در امارات آقای گل شد و فقط در یک بازی ۴ گل به کره جنوبی زد. همراه تیم ملی به جام جهانی ۹۸ صعود کرد و بعد از نیم فصل توپ زدن در پرسپولیس به آلمان رفت و شش سال در آرمینیابیلفلد، بایرن مونیخ و هرتابرلین بازی کرد. در این شش سال او موفق شد به تیمهای بزرگی مثل چلسی و آث میلان گل بزند. ناکامی در جام ملتهای سال ۲۰۰۰ و عدم توفیق در راهیابی به جام جهانی ۲۰۰۲ او را ناامید نساخت. همراه تیم ملی در جام ملتهای سال ۲۰۰۳ به مقام سوم رسید و به جام جهانی ۲۰۰۶ هم راه یافت که خب درخشش چندانی نداشت.
۲. علی کریمی
بچه مارلیک در فردیس کرج است. در مسابقات فوتسال جام رمضان در تیم فتح چهره شد و در ۲۰ سالگی علی پروین او را به پرسپولیس آورد تا سه فصل پیاپی در پرسپولیس بازی کند و دو قهرمانی لیگ ایران را به دست بیاورد. در بازیهای آسیایی بانکوک در سال ۱۹۹۸ در پست غیرتخصصی پیستون چپ درخشید و نامی برای خود در سطح آسیا دست و پا کرد. پیشنهاد اتلتیکو مادرید را رد کرد تا به الاهلی امارات بپیوندد. در امارات فوق العاده ظاهر شد.
۳. احمدرضا عابدزاده
جوان آبادانی مهاجر به اصفهان که در سال ۱۳۶۶ بعد از شورش ستارههای تیم ملی علیه دهداری، در ۲۱ سالگی دروازه بان اول تیم ملی ایران شد و ۱۱ سال این پست را ترک نکرد. او با تیم ملی ایران به مقام سوم در دو جام ملتهای آسیا در سالهای ۱۹۸۸ و ۱۹۹۶ رسید و همین طور قهرمانی بازیهای آسیایی پکن در سال ۹۰. او از ارکان صعود تیم ملی به جام جهانی ۹۸ بود.
عابدزاده سه فصل در استقلال بازی کرد و با این تیم قهرمان ایران و باشگاههای آسیا شد و بعد ۷ فصل پیاپی دروازه بان پرسپولیس بود و سه قهرمانی ایران نیز به دست آورد. عابدزاده تمام دوران بازی اش از مصدومیت زانو رنج میبرد و به دفعات پست حفاظت از دروازه تیم ملی را به بازیکنانی مثل غلامپور و نکیسا سپرد، اما همیشه جای خالی اش احساس میشد. او یکی از شجاعترین و بااعتمادبه نفسترین فوتبالیستهایی است که در ایران ظاهر شده اند. تخصص بزرگ او مهار ضربات پنالتی بود و بسیاری از عناوین تیم ملی ایران در این سالها مدیون این مهارت فوق العاده او بوده است.
۴. مهدی مهدوی کیا
فوتبال را در ردههای نوجوانان و جوانان از جنوب شهر تهران شروع کرد. از بانک ملی تهران و در ۱۸ سالگی جذب پرسپولیس شد و به یکی از مهمترین ستارگان تیم استانکو بدل شد و دو سال پیاپی قهرمان باشگاههای ایران را تجربه کرد. او سریع، دونده، دریبل زن و شوتزن بود و از توانایی در ارسال سانترهای زهردار نیز سود میجست. در ۱۹ سالگی به تیم ملی راه یافت. در تیم مایلی کهن، ابتدا مهاجم بود، بعد پیستون راست شد و سپس به عنوان هافبک نفوذی بازی کرد.
۵. کریم باقری
جوان استوار اهل تبریز در ۱۸ سالگی و در تراکتورسازی چهره شد و توسط علی پروین به تیم ملی فراخوانده شد. اما اولین تورنمنت بزرگ او با تیمایران با شکست و ناکامی همراه بود. او که در دفاع چپ به کار گمارده شده بود نتوانست چندان درخشان ظاهر شود. اما از سال ۹۵ و با وجود آمدن مایلی کهن، ابتدا در دفاع وسط و سپس با توجه به تواناییهای تکنیکی ملموس و اشتباق بی پایانش به شرکت در نقشههای هجومی به هافبک منتقل شد. حضور باقری در خط میانی و هماهنگیاش با دایی و عزیزی دوران اوج فوتبال ایران را رقم زد. او به عنوان یک هافبک دفاعی ۵۰ گل ملی به ثمر رسانده که رقم حیرت انگیزی است.
۶. خداداد عزیزی
یکی از باهوشترین و ناسازگارترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران. کسی که بدون عضویت در استقلال یا پرسپولیس به بازیکنی محبوب بدل شد. او بازیکن ابومسلم مشهد بود و تکنیک تاپش در همان اوج جوانی آوازه شد. دریبل زن، پاسور و بسیار سریع بود. او اولین دعوت به تیم ملی را که توسط پروین انجام شد رد کرد، اما در نهایت در ۲۴ سالگی و در تیم مایلی کهن یکی از بهترین زوجهای هجومی تاریخ فوتبال ما را در کنار علی دایی تشکیل داد. این دو نفر و البته با حضور کریم باقری در میانه میدان، پیکانهای هجومی تیم ایران بودند. درخشش او در جام ملتهای آسیا در سال ۱۹۹۶ موجب شد تا عنوان مرد سال فوتبال آسیا را به دست بیاورد. در مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ درخشش عزیزی به خصوص در دو بازی پلی آف مقابل استرالیا از ارکان صعود ایران به جام جهانی بود.
۷. سیروس قایقران
هافبک رعنای بندر انزلی. در دهه ۶۰ با ملوان درخشید و به یمن مهارتش در شوتزنی، مدیریت بازی و شم گلزنی به تیم ملی راه یافت و با کنار زدن ستارههای پرسپولیس و استقلال به بازیکن ثابت تیم پرستاره دهداری در جام ملتهای آسیا تبدیل شد. او در جام ملتهای ۱۹۸۸ و همین طور بازیهای آسیایی پکن از بهترین بازیکنان فوتبال ایران بود و یکی از کاملترین هافبکهایی که تاریخ فوتبال ایران به چشم دیده است.
۸. ناصر محمدخانی
ستاره گریزپایی که در سالهای ۵۶ و ۵۷ در راه آهن تهران و در جام تخت جمشید چهره شد و در بعد از انقلاب به ستاره بانک ملی تبدیل شد و بعد از یک فصل درخشش خیره کننده به پرسپولیس آمد. استارتهای سریع و قدرت دریبلینگ شگفت انگیزش غیرقابل مهار بود. او به سرعت به ستاره محبوب پرسپولیس بدل شد و حرکات هماهنگش با حمید درخشان یکی از جاذبههای بصری پرسپولیس دهه شصت محسوب میشد. نقش او در موفقیتهای پرسپولیس پرآوازه دهه ۶۰ غیرقابل انکار است. به خصوص در دو بازی فوق العاده در نیمه نهایی باشگاههای تهران در سال ۱۳۶۵. وقتی یک گل به استقلال زد و دو پنالتی گرفت و باعث شکست خرد کننده سه بر صفر آبیها شد و در فینال هم با یک شوت از ۳۰ متری جام قهرمانی را به پرسپولیس هدیه کرد. یک شوت پای چپ فوق العاده سنگین که دروازه شاهین تهران را فروریخت.
۹. فرشاد پیوس
گلزنترین بازیکنی که در تاریخ فوتبال ایران ظاهر شده است. حتی گلزنتر از غلامحسین مظلومی و همایون بهزادی و علی دایی! او یک سانترفوروارد متوسط القامت بود که گلهای خود را با استارتهایی سریع و ضربات دقیق زمینی که با هر دو پای چپ و راست مینواخت به ثمر میرساند. او چارچوب را به خوبی میشناخت. پیوس با راه آهن چهره شد و بعد مدتی هم در شاهین توپ زد، اما سال ۶۵ به پرسپولیس آمد و زوج ناصر محمدخانی شد و با پرسپولیس به همه افتخارات ممکن دست پیدا کرد.
۱۰. جواد نکونام
هافبک بلندبالای اهل شهر ری در اواخر دهه ۷۰ در پاس تهران جلوه گر شد. ۷ فصل در پاس بازی کرد و در کنار خداداد عزیزی و آرش برهانی با این تیم قهرمان لیگ برتر شد. او در ۲۰ سالگی به تیم ملی هم راه یافت. در پستی که کریم باقری حرف اول را میزد و در مرحله بعد هم حامد کاویانپور. خداحافظی باقری در سال ۱۳۸۰ و نزول چشمگیر کاویانپور، نکونام را ارباب بی رقیب مرکز زمین تیم ملی ساخت. او از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۵، ۱۵۱ بازی برای تیم ملی انجام داد و رکورددار محسوب میشود. به دو جام جهانی ۲۰۰۶ و ۲۰۱۴ به همراه تیم ملی صعود کرد و در جام ملتهای آسیا سال ۲۰۰۳، ۲۰۰۷، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ به عنوان بازیکن فیکس بازی کرد. او هفت فصل در لالیگا گذراند و با حفظ کیفیت استاندارد بازی خود به مهرهای موثر در تیم اوساسونا بدل شد.
لیست جانشین
۱۱. محمد پنجعلی، دفاع وسط مسلط و ماهر تیم ملی و پرسپولیس دهه ۶۰،
۱۲. حمید علیدوستی، مهاجم تیزپای دارایی تهران در ده ۵۰ که در دهه ۶۰ از ارکان تیم هما شد. سریع، گلزن و جنگنده
۱۳. عبدالعلی چنگیز، ستاره درخشان ذوب آهن اصفهان که در دهه ۹۰ به شاه مهره استقلال تهران بدل شد
۱۴. مجتبی محرمی، دفاع چپ سختگیر و تکنیکی و جنجالی شاهین که در پرسپولیس و تیم ملی سالهای سال درخشید
۱۵. جواد زرینچه، دفاع راست فوق العاده تیم استقلال و تیم ملی که با مجید نامجو مطلق سالها زوج هماهنگی را تشکیل دادند
۱۶. حمید درخشان، هافبک چپ پایی که استایل پا به توپش تکرار نشدنی است. در دهه ۵۰ در جام تخت جمشید چهره شد و در دهه ۶۰ از ستونهای پرسپولیس و تیم ملی بود
۱۷. سید مهدی ابطحی، بازیکن وفادار تیم وحدت تهران که بدون بازی در پرسپولیس و استقلال به تیم ملی راه یافت. تکنیکش خیره کننده بود
۱۸. وحید هاشمیان، مهاجمی که در پاس درخشید و در اوج جوانی راهی آلمان شد. با قدرت سرزنی شگفت انگیز
۱۹. مجید نامجو مطلق، گوش راست تکنیکی که در دهه ۶۰ در بانک ملی درخشید و با تکنیک سحرانگیزش در عنفوان جوانی به مهمترین ستاره استقلال بدل شد
۲۰. فرهاد مجیدی، ستاره دیرپا و خاموش نشدنی استقلال که هرچند در عرصه ملی ندرخشید، اما در میان آبیها جایگاهی اسطورهای پیدا کرد
نظر کاربران
اکثر مربوط به جام جهانی ۹۸ میشوند
مربی سابق تیم ملی کویت ، میلان ماچالا بعد از بازی با ایران گفت اگه من عابدزاده رو درون دروازه تیم ملی کویت داشتم ، این تیم رو قهرمان جهان می کردم .
خیلی ها از قلم افتادن ! ولی جالب بود ! یاد ایام گذشته افتادم !
داداش اینا که همه پرسپولیسی هستن....استقلال رو دریاب گناه دارن .....
همه ستاره ها پرسپولیسی بودن . عجب تیمیه این پرسپولیس . استقلالم واقعا تیم خوبیه و بازیکنهای تاپی داشته .مثل منصوریان . نمیدونم چرا از میناوند و استیلی اسم برده نشده و منصوریان یا هاشمی نسب یا شاهرودی رهبری فرد . پاشا زاده عنایتی . البته ده نفر اول که گفته شده کاملا درست بود
تو لیست از ده نفر هفت نفر پرسپولیسی هستن . که کاملا درسته
جا بیرانوند خالیه
واقعا لیست منصفانه ای بود. بازی همشون لذت بخش بود
عشق فقط شیر پیا بختیاری عابدزاده
با همه موافقم بجز 6 و 10
قشنگ معلومه نویسنده این متن لنگی بوده
همه پرسپولیسین
همش پرسپولیسین که ؟ همشون حقشون بود جز نکونام خدایش باید جای نکونام خاکپور رو مینوشتین
پاسخ ها
کاملا اشتباه میکنی نکونام واقعا بازی ساز بود
انصافا علی دایی یه سر و گردن از همشون بالاتره
همه انصافا عالی بودن ولی من علی دائی و خداداد و نکو نام خیلی دوست دارم
این است پرسپولیس
دایی فوتبال ایران و کشور ایران را به جهانیان معرفی کرد. از فوتبال خوشم نمیاد ولی معرفت دایی و گل های دایی فوتبال را در ایران خوشمزه کرد. تا جایی افراد بسیار مسن را به تماشا کشاند
دایی فوتبال ایران و کشور ایران را به جهانیان معرفی کرد. از فوتبال خوشم نمیاد ولی معرفت دایی و گل های دایی فوتبال را در ایران خوشمزه کرد. تا جایی افراد بسیار مسن را به تماشا کشاند
پاسخ ها
احسنت
دایی به این لیست تعلق نداره....آقای گل شدنش مربوط به بازیهای پرتعداد با نپال و ماکائو و میانمار و....میشه که تا بیست گل در یه بازی هم میخوردن طوری که کریم باقری که دفاعی بود پنجاه تا زد و اکر باندازه دایی بازی میکرد قطعا بیشتر از اون هم گل میزد...دایی پنج سال اضافه در تیم ملی ماند(با تکیه به روابط و نفوذ و ثروت و...) و ایران رو از دو جام جهانی محروم کرد ....برانکو الان ثابت کرده که مربی خوب و تاکتیکی هست اما اون زمان تنها هنر تیمش این بود که توپ رو از هرجای زمین به سمت سر دایی ارسال کنن تا شاید به سرش بخوره و به گل تبدیل بشه و بهمین دلیل بود که با بهترین بازیکنای تاریخ سه تا از قطر خوردیم و....ضمنا بخاطر اینکه دایی بتونه همواره فیکس باشه و در شرایطی که مارادونا و رونالدو و مسی هم تعویض میشن دایی هیچوقت به مربیها اجازه تعویض خودش رو نداد(و اونها جرات و جسارت لازم رو نداشتن چون نتیجه تعویضش اخراج مربی بود) و برای تداوم تحمیلش به تیم ملی یک نسل از مهاجمهای ایران سوختن و ما که امروز انقد مهاجم سطح اول داریم که طارمی و انصاری فر باید وینگر برن و کاوه و گوچی دعوت نمیشن(یا نیمکت نشین میشن)بعد از افتضاح جهانی ۲۰۰۶ که بالخره با فشار مقامات بالا و در اثر نارضایتی شدید جامعه دایی ناچار از تیم ملی اخراج شد تا سالها ایران از داشتن یه مهاجم معمولی هم محروم بود
پاسخ ها
بازی کردنش تو اروپا چی اونم به نپال مالدیو بر میگرده بازی تو فینال قهرمانان اروپا چی اگه منچستر اون کامبک تاریخی رو نزده بود تنها ایرانی بود که دستش به کاپ قهرمانی اروپا رسیده فوتبال کشور تو با همین علی آقای دایی میشناسن بعد تو که هیچی سرت نمیشه اومدی نظر میدی الآنم تیم ضعیف هست چرا یکی نمیتونه بزنه جای احترام انتقاد میکنه یه کی که سر سوزن از فوتبال سرش نمیشه تنها کسایی ک جاشون نبود نکونام بود و مجیدی که باید گفت تو ۱۰۰دبازیکن برتر هم نیست چ برسه ۲۰ محرم ،اشکان ، حسین کعبی میناوند ، منصوریان ، و کلی ستاره دیگه بودن ک به مجیدی دیگه نمیرسید این مقام حتی خود محمود فکری 🤣