سوپراستارهای قدیمی و محبوب کجا هستند؟

روزنامه هفت صبح: آندره بازن اعتقاد داشت: «حد متوسط دوام نبوغ سینمایی چیزی میان 5 تا 15 سال است.کسانی که بیش از این از آن برخوردار می شوند، بیشتر در سایه ذکاوت و استعداد است تا نبوغ». این تئوری البته بیشتر در مورد سازندگان فیلم ها صدق می کند اما در میان بازیگران هم کم و بیش چنین نکته ای به چشم می خورد. به این گزاره آندره بازن می توان یک نکته دیگر را هم افزود. اینکه با گذر زمان، جدا از کیفیت و دوام نبوغ هنرمند، تغییر سلیقه عمومی هم در رانده شدن هنرمندان محبوب قدیمی به حاشیه مؤثر است.

این امر در بازیگران که چهره شان هم تاثیر بسزایی در محبوبیت شان دارد، نمود بیشتری دارد.برای همین کمتر بازیگری پیدا می کنید که توانسته باشد در دوره های مختلف نظر سلیقه های متعددیرا به خود جلب کرده و خود را در سطح اول سینما حفظ کند. با این وجود هنوز که هنوز است نام بسیاری از بازیگران بزرگ قدیمی برای جلب نظر تماشاگران کافی است.

در همین دوران هم خیلی ها پیگیر جدیدترین پروژه هایی هستندکه در آنها می توانند شاهد حضور بازیگرانی چون جک نیکلسون، آل پاچینو یا رابرت دنیروباشند. برای خیلی ها، هنوز که هنوز است تماشای چهره شکسته این بازیگران و حضورهای گاه کوتاه آنها در فیلم های سینمایی، غنیمت است. بازیگران شاید افول کنند اما طرفداران هرگز!

رابرت رد فورد

با راه اندازی جشنواره ساندنس، فعالیت های او در قامت بازیگر و کارگردان با وقفه هایی در طول این سال ها روبرو شده است. بعد از ساخت فیلم ناکام«شیرها برای بره ها» با بازی خودش، مریل استریپ و تام کروز، تا همین سال گذشته فعالیتی در مقام بازیگر و کارگردان نداشت تا اینکه سال گذشته فیلم پرستاره «شراکتی که نگهش می داریم» را باز هم با بازی خودش در نقش اصلی ساخت. شیا لابوف، جولی کریستی، سوزان ساراندن، نیک نولتی، کریس کوپر، ترنس هوارد، استنلی توچی، ریچارد جنکینز|، آناکندریک و برندان گلیسون هم در این فیلم جلوی دوربین ردفورد رفتند. امسال به عنوان تنها بازیگر فیلم «همه چیز از دست رفته» (جی. سی. چندر) ظاهر شد.

فیلم آینده اش در مقام کارگردان قرار است درام - کمدی ماجرایی «قدم زدن در جنگل» باشد. نیک نولتی و خود ردفورد قرار است بازیگران این فیلم باشند. ردفورد همچنین در فیلم «کاپیتان آمریکا: سرباز زمستان»ایفای نقش کرده است.


جک نیکلسون

رکورددار نامزدی جایزه اسکار در میان تماتم بازیگران مرد تاریخ سینما، در این سال ها گزیده کارتر از هر زمان دیگری ظاهر شده است، به طوری که از سال 2000 تنها در هفت فیلم و در 10 سال اخیر تنها در سه فیلم ایفای نقش کرده است. آخرین بار بازیش در «رفتگان» (مارتین اسکورسیزی) با استقبال فراوان روبرو شد و بعد از آن فقط شاهد دو فیلم با حضور نیکلسون بودیم.

آخرین بار در فیلم «شما چطور می دانید؟» مجددا با یار قدیمی اش، جیمز ال. بروکس همکاری کرد (دوتا از سه تا اسکار نیکلسون به خاطر بازی در فیلم های بروکس به دست آمده اند). اما نه فیلم و نه بازی نیکلسون دیده نشدند. در سه سال اخیر در هیچ فلیمی بازی نکرده است.

اخیرا خبری مبنی بر ابتلای نیکلسون به بیماری پارکینسون و احتمال خداحافظی او از عالم سینما منتشر شد که نیکلسون این خبر را تکذیب و اعلام کرد هنوز دوست دارد به بازیگری ادامه دهد و دنبال فیلمنامه های خوب می گردد. خبری خوش برای همه علاقه مندانی که خاطره بازی نیکلسون در آثاری چون «محله چینی ها»، «پرواز بر فراز آشیانه فاته» و «درخشش» را هیچ گاه فراموش نخواهند کرد.


داستین هافمن

به نظر می رسد هافمن زودتر از دیگر بازیگران هم نسلش متوجه شد که با گذر زمان، شانس حضورش در نقش اصلی فیلم های مهم کاهش می یابد. شاید به همین دلیل است که با نگاهی به کارنامه سال های اخیر هافمن، متوجه این نکته می شویم که هر چند هافمن رد دو دهه اخیر پرکار بوده اما بیشتر حضورهای مهم او در نقش های مکمل بوده است («در جستجوی ناکجاآباد»، «ملاقات با فوکرها»، «عطر: داستان یک قاتل»، «عجیب تر از خیال»).

یکی دو سال قبل هافمن تلاش کرد بختش را در تلویزیون بیازماید و نقش اصلی سریال «شانس» را برعهده گرفت. سریالی که تهیه کننده اجرایی و کارگردان یکی از اپیزودهایش مایکل مان معروف بود و به ماجرای شرط بندی های صورت گرفته در مسابقات اسب دوانی می پرداخت اما بخت با هافمن یار بود.

شبکه HBO تولید این سریال را نه به خاطر کیفیت پایین که به دلیل کشته و مجروح شدن سه اسب سر صحنه سریال و مشکلات به وجود آمده، متوقف کرد. سال گذشته اوهم به جرگه کارگردانان پیوست و فیلم جمع وجور «کوارتت» را با بازی مگی اسمیت، مایکل گامبون و تام کورتنی ساخت که با استقبال قابل قبول منتقدان هم روبرو شد.

در حال ایفای نقش در فیلم کمدی «سرآشپز» در کنار جان فاورو، اسکارلت جوهانسن، رابرت داونی جونیور و سوفیا ورگارا است. جان فاورو (کارگردان مجموعه فیلم های «مرد آهنی») کارگردانی این فیلم ار نیز برعهده خواهد داشت. هافمن همچنین مشغول صداپیشگی در سومین قسمت انیمیشن «پاندای کونگ فوکار» است.


مریل استریپ

ستاره های زن معمولا زودتر از بازیگران مرد به حاشیه می روند. بالا رفتن سن و چین و چروک های صورت، روی کارنامه بازیگری هنرپیشگان زن تاثیر بیشتری می گذارد. راستی کسی هیچ کدام از فیلم های اخیر فی داناوی را دیده است؟ چندتا از فیلم های اخیر دایان کیتون در مقام بازیگر در حد معقولی دیده شده اند؟ جولی کریستی بعد از نامزدی اسکار برای بازی در فیلم «دور از او» چه فعالیت مهمی در سینما داشته است؟

این وسط اما ماجرا برای مریل استریپ کاملا متفاوت است. او از معدود بازیگرانی است که حتی وقتی در فیلمی نه چندان مهم بازی می کند، بازیش به اندازه کافی به چشم می آید. در میان آثار سال های اخیر او، به کمتر فیلمی برمی خوریم که کارگردان بزرگ و نام آشنایی پشت دوربینش حضور داشته باشد اما برای بازی در همین فیلم ها، بازی مریل استریپ به اندازه کافی مورد تقدیر قرار گرفته است.

ضمن اینکه توانایی های استریپ باعث شده تا او توانایی بازی در فلیلم های متنوعی را داشته باشد. برای استریپ یک فیلم کمدی یا موزیکال فرقی با یک درام تلخ ندارد. او در هر فیلمی کارش را به خوبی انجام می دهد. سال گذشته فیلم بامزه «هوپ اسپرینگز» را در کنار تامی لی جونز روی پرده داشت و گویا همکاری با استریپ برای تامی لی جونز تجربه خوبی بوده است چرا که قرار است در تجربه کارگردانی آینده اش با نام «HOMESMAN» هم از حضور مریل استریپ در قامت بازیگر استفاده کند.
استریپ در کنار فیلم درام تامی لی جونز (که در مرحله پس از تولید قرار دارد) در کمدی فانتزی «به سوی جنگل» به کارگردانی راب مارشال در نقش ملکه خبیث جنگل ظاهر شده است. جیمز کوردن، جانی دپ، امیلی بلانت، کریس پاین و آنا کندریک از دیگر بازیگران فیلم هستند.

او همچنین در فیلم «اوت: اوسیج کانتی» در کنار جولیا رابرتز، اوان مک گرگور، کریس کوپر، ابیگیل برسلین، برندیکت کامبریاچ و جولیت لوئیس ظاهر شده است. برنامه آینده او هم بازی در درام علمی - تخیلی «THE GIVER» براساس رمان مشهوری از لویس لوری است که وادیم پرلمان (کارگردان «خانه ای از شن و مه») کار اقتباس از این کتاب را انجام داده است. جف بریجز و آلکساندر اسکارسگارد قرار است استریپ را در این فیلم همراهی کنند.


آل پاچینو

در سال های اخیر، بیشتر در تلویزیون موفق بوده تا در سینما. «فرشتگان در آمریکا»، «شما جک را نمی شناسید» و «فیل اسپکتور»، سه محصول تلویزیونی شبکه HBO که پاچینو در آنها حضور داشته، با موفقیت روبرو شدند و آل پاچینو هم مهمترین جوایزش را در هزاره جدید به واسطه حضور در همین آثار دریافت کرد.

در سینما اما اوضاع او چندان مناسب نبوده است. دو سال قبل بازی در فیم «جک وجیل»باعث شد تا سرانجام نام آل پاچینو هم در میان دریافت کنندگان جایزه تمشک طلایی ثبت شود.سال گذشته در فیلم گنگستری مفرح «STAND UP GUYS» در کنار دو بازیگر مطرح هم نسلش، کریستوفر واکن و آلن آرکین، ظاهر شد. فیلمی دلچسب که کمتر از لیاقتش دیده شد و قدر دید.

بازی در فیلم تلویزیونی «فیل اسپکتور» به کارگردانی دیویدممت درباره زندگی تهیه کننده بزرگ و جنجالی موسیقی که چند سال قبل به اتهام قتل درجه سه به زندان افتاد، پاچینو را برای سومین بار نامزد جایزه امی کرد. هر چند این دفعه برخلاف دو بار قبلی، پاچینو در کسب جایزه ناکام ماند. سال گذشته همچنین در سومین تجربه کارگردانی اش فیلم «سالومه» را براساس نمایشنامه ای از اسکار وایلد جلوی دوربین برد. فیلمی که به نظر می رسد حال و هوایی شبیه «در جستجوی ریچارد»، اولین تجربه کارگردانی پاچینو، داشته باشد.
پروژه های کنجکاوی برانگیزی در برنامه دارد؛ از جمله فیلم «تصور کن» (که نامش برگرفته از نام ترانه معروفی از جان لنون است)، فیلم به کارگردانی دان فوگلمن که در آن پاچینو با بازیگرانی چون جنیفر گارنر، کریستوفر پلامر و آنت بنینگ همبازی شده است.

همچنین فیلم «منگلهورن» به کارگردانی دیوید گوردون گرین قرار است به زودی با بازی پاچینو در نقش اصلی جلوی دوربین برود. هالی هانتر و کریس مسینا قرار است در این فیلم در مقابل پاچینو ظاهر شوند. پاچینو یک بار بعد از دهه طلایی هفتاد، در دهه هشتاد روزگار چندان خوبی را سپری نکرد تا اینکه در دهه 90 یک بار دیگر به اوج برگشت. دهه اول هزاره سوم هم برای پاچینو دهه درخشانی نبود. آیا پاچینو یک بار دیگر می تواند موفقیت دهه 90 خود را تکرار کند؟


رابرت دنیرو

دیگر غول بازیگری دهه هفتاد هم مثل آل پاچینو در این سال ها کارنامه پر فراز و نشیبی داشته است. از سال ۲۰۱۰ پرکارتر از قبل شده است به طوری که هر سال نام دنیرو را حداقل در ۴-۳ پروژه سینمایی می توان دید. سال گذشته با بازی در «کتاب بارقه امید» (دیوید او. راسل) بعد از دو دهه مجددا نامزد اسکار شد تا نشان دهد کماکان دود از کنده بلند می شود.

دردو سه سال اخیر در فیلم های کم و بیش موفقی چون «بیکران» (نیل برگر) و آثار ناکامی چون «فصل شکار» (مارک جان استیون جانسن) و «عروسی بزرگ» (جاستین زاکام) بازی کرده است. اما برخلاف پاچینو آنقدر خوش اقبال بوده که تمشکی ها به او روی خوش نشان ندهند!

در سال های اخیر نام دنیرو را چندین بار در فیلم های پرستاره سال دیده ایم و آنطور که از شواهد پیدا است، در یکی دو سال آینده هم خواهیم دید! این روزها فیلم کنجکاوی برانگیز «خانواده» (لوک بسون) با بازی دنیرو، میشل فایفر و تامی لی جونز روی پرده رفته است.

فیلم کمدی «آخرین وگاس» (جان تورتولتاوب) را در کنار مایکل داگلاس، مورگان فریمن و کوین کلاین آماده نمایش دارد. در ضمن همکاری قبلی دنیرو با او.راسل اینقدر برای هر دو موفقیت آمیز بوده که هر دو تصمیم به تکرارش گرفته اند.
«حقه بازی آمریکایی» فیلم جدید او. راسل با حضورکلی بازیگر مطرح (کریستین بیل، بردلی کوپر، جنیفر لارونس، جرمی رنر، ایمی آدامز و دنیرو) از همین الان یکی از کنجکاوی برانگیزترین فیلم های امسال به شمار می رود. فیلمی که قرار است 25 دسامبر 2013 اکران شود و احتمال موفقیتش در فصل جوایز خیلی زیاد است.

آیا دنیرو باز هم می تواند برای بازی در فیلمی از دیوید او. راسل نامزد جایزه اسکار شود؟ دنیرو فیلم «بازی کینه» (پیتر سگال) را هم در کنار سیلوستر استالونه، کیم بسینگر، آلن آرکین و کوین هرت آماده نمایش دارد. تریلر جنایی «متل» (دیوید گروویک) با بازی دنیرو جان کیوزاک در مرحله پس از تولید است و قرار است در «دست های سنگی» (جاناتان یاکوبوویتز) در کنار ادگار رامیرز و «آبنبات فروشی» (استفن گاگان) در کنار کریستف والتز، جیسون کلارک و عمر ساز بازی کند.