علیرضا کریمی، چهره خبرساز ورزشی در سال ۹۶

سالنامه ایران - محمد محمدی سدهی:

سال 96 یکی از چهره های خبرساز بودی، البته نه از نظر کسب موفقیت در میدان ورزشی بلکه به دلیل عدم رویارویی با نماینده رژیم صهیونیستی که این موضوع سروصدای زیادی به پا کرد، چه نظری در این مورد داری؟

- سال ۹۶ از نظر ورزشی برای من سال بدی نبود اما در این سال به یکباره یک اتفاق بد باعث شد تا خبرساز شوم. اتفاقات مسابقات امیدهای جهان باعث شد تا این قضیه سروصدای زیادی به پا کند. من در مسابقه با حریف روس جلو بودم و املا سرتر از او کشتی گرفتم اما به یکباره همه چیز تغییر کرد و باعث شد تا اخباری منتشر شود که حقیقتا برای من ناراحت کننده بود و باعث شد تا نامم بر سر زبان ها بیفتد. البته من از این موضوع خوشحال نیستم و دوست داشتم همانند ورزشکاران دیگر با تلاش خودم شناخته شوم و با رفتن روی سکو به این مهم دست یابم نه این که یک اتفاق باعث شود تا نامم در اخبار منتشر شود. بحث باخت مصلحتی من کاملا اتفاقی بود و خبرش به سرعت نه تنها در کشور بلکه در دنیا پیچید.

در مورد حس و حالت بگو. 2، 3 روز اول اوج ناامیدی ات بود و به نظر می رسید که با یک بن بست مواجه شدی و کاملا تنها هستی؛ چقدر در این فضای تنهایی اذیت شدی؟

- از آن اتفاق بخصوص در روزهای اول بسیار ناراحت بودم اما پس از پشت سر گذاشتن روزهای ابتدایی آن اتفاق بد را فراموش کردم. روزهای اول برای من حقیقتا سخت سپری شد اما پس از بازگشت به ایران، مربیان، خانواده و دوستانم حامیان من بودند و کمک کردند تا هر چه زودتر این دوران سخت و همراه با ناامیدی را پشت سر بگذارم. دوست ندارم کشتی گیر یا ورزشکار دیگری در چنین جوی قرار بگیرد و چنین روزهایی را پشت سر بگذارد. یک ورزشکار تمرین می کند و زحمت می کشد تابه بهترین نحو ممکن در میادین حضور یابد و پرچم کشور را بالای سر ببرد اما یک اتفاق مانع از خودنمایی ورزشکار می شود، اتفاقی که واقعا آزار دهنده است. این موضوع برای همه ورزشکاران هم این گونه است و می آیند و زحمت می کشند و این اتفاق برای شان می افتد اما هیچ کس سراغ شان را نمی گیرد. به هر حال این موضوع را فراموش کردم و به آینده چشم دوخته ام.

در آن زمان بیشتر از چه کسی روحیه گرفتی؟

- اول از همه خانواده ام بودند که به من کمک کردند و پس از آن هم دوستانم. البته بعد از دوستانم هم مردم به من کمک زیادی کردند و توانستم این دوران را پشت سر بگذارم. باید از همه مردم تشکر کنم که در آن زمان باعث دلگرمی من شدند. مردم من را قهرمان دانستند و این موضوع برای من کاملا خوشایند بود.

اگر این اتفاق در المپیک برایت بیفتد چطور؟ مجددا می توانی آن را فراموش کنی؟

- آن زمان قضیه متفاوت می شود و آن اتفاق بدتری است که قطعا جبرانش بسیار سخت خواهد بود. این مسابقاتی که من در آن شرکت کردم، مسابقات امیدهای جهان بود. مسابقات بزرگسالان نبود که نتیجه و مدالش ارزشمند باشد. هدف من کسب طلای جهان و المپیک است که همین مسائل انگیزه من را بیشتر می کنند آن اتفاقات تلخ را فراموش کنم. امیدوارم که دیگر با چنین قضیه ای روبرو نشوم و به صورت طبیعی بتوانم در مسیر زندگی ورزشی ام به بالاترین مدال ها دست یابم.

البته این بار اول نبود و 4 سال پیش هم چنین شرایطی را تجربه کردی. دوباره با این موضوع روبرو شدی. این موضوع چقدر باعث شد تا از نظر روحی بهم بریزی؟

- بله، در مسابقات جوانان جهان این اتفاق افتاد و قبل از فینال به کشتی گیر اسرائیلی خوردم. بار اول برای کسی مهم نبود و هیچ کس پیگیر نشد و متاسفانه هیچ اعتنایی به این موضوع نکردند. آن زمان هم این موضوع باعث ناراحتی من شد اما هیچ اتفاقی نیفتاد و شاید تا پیش از مسابقات امیدهای جهان کسی از این موضوع اطلاع نداشت.

اما این بار توجهات به تو جلب شد و اگر اتفاق بار اول تکرار می شد و توجهی به تو نمی شد بعید می دانم که به کشتی باز می گشتی.

- این گونه نیست. درست است که سخت است اما اگر این بار هم با بی توجهی روبرو می شدم مجددا باز می گشتم و تمریناتم را ادامه می دادم.

حذف از مسابقات امیدهای جهان باعث دلخوری ات شد اما پس از آن اتفاق توسط ارگان های مختلف از شما قدردانی شد، آیا این قدردانی ها موجب شد تا دلخوری ات از بین برود؟

- پس از آن جریان مراسم هایی برگزار شد و در این مراسم ها از من عکس می گرفتند و نشان دادند که در حال دلجویی از من هستند اما حقیقتا آن گونه که عکس ها می گویند، نیست و این حرکات جنبه تبلیغاتی داشته و در حد همان عکس و فیلم ها بود. البته دیگر این اتفاق یا به اصطلاح این دلجویی ها، فراموش شده و بعید است که اتفاق خاصی بیفتد و باید از نظر مالی به من یا امثال منی که متضرر می شویم کمک شود. این دلجویی ها به همان چند روز اول خلاصه شد. البته نه اتفاقی که برای من افتاد بلکه متاسفانه هر نوع اتفاقی که در کشورمان می افتد به همان چند روز اول خلاصه می شود. در کشور ما تمام هیاهوها در همان روزهای اول است و پس از آن فراموش می شود.

در این بین دیداری هم با رهبر معظم انقلاب داشتی، از این دیدار بگو.

- دیدار با رهبری برای من کاملا ارزشمند بود و این که توانستم از نزدیک رهبر معظم انقلاب را ببینم یکی از خاطرات خوبم محسوب می شود.

در خصوص این ماجرا یک دیدگاهی وجود دارد و آن حفظ آرمان های کشورمان در عدم رویارویی با نمایندگان رژیم صهیونیستی است اما ورزش ما سرتر از اسرائیل است و ما می توانیم در میدان مسابقه جواب دندان شکنی به این رژیم غاصب بدهیم؛ در صورت مواجهه با حریف اسرائیلی می توانستی او را ضربه کنی؟

- این کشتی گیر اسرائیلی کشتی گیر قدرتمندی نبود و من به راحتی می توانستم او را شکست دهم اما ما هم تلاش مان حفظ آرمان های کشور است و این موضوع هم اهداف اصلی ما به شمار می آید.

از نظر تو چقدر می تواند این موضوع روزی عملی شود و ما با شکست حریفان اسرائیلی در میدان مسابقات باعث غرور بشویم؟

- این بحث به مسئولان ورزشی و سیاسی کشورمان مربوط می شود که بیایند و چاره ای بیندیشند، چون قطعا در آینده مجددا این اتفاق برای کشتی گیران و حتی ورزشکاران سایر رشته ها هم خواهد افتاد و اگر فکری نشود قطعا جرایم سختی در انتظار ورزش ما خواهد بود. قبول دارم اسرائیل ظالم است و ظلم می کند اما مسئولان ورزش ما نباید به راحتی زحمات من را نادیده بگیرند. تنها دلخوشی همه ما به کسب مدال های جهانی و پس از آن خوشحال کردن مردم و گرفتن پاداش است، ما کشتی گیران تنها کارمان ورزش است و در نار ورزش هیچ شغال و منبع درآمدی نداریم و نمی توانیم به گونه ای دیگر خودمان را تامین کنیم.

2 بار عدم رویارویی با نمایندگان رژیم صهیونیستی را تجربه کردی؛ صحبتی با ورزشکاران در خصوص این موضوع داری تا دچار بحران روحی نشوند؟

- در وهله اول باید بگویم که مسئولان کشور باید فکری در خصوص رویارویی با نمایندگان رژیم صهیونیستی بکنند و در صورتی که این اتفاق افتاد، ورزشکاران ناامید نشوند و مجددا بیایند و کارشان را دنبال کنند و دلسرد نشوند.

در مورد محرومیتت برای ما بگو؛ 6 ماه از میادین دور شدی، این در حالی است که اخبار غیر رسمی از محرومیت مادام العمر حکایت می کرد اما خوشبختانه این اتفاق نیفتاد. این می توانست ضربه سنگینی به تو وارد کند.

- در ابتدا باید بگویم که پس از شنیدن خبر محرومیتم بسیار ناراحت شدم چرا که در این بحث اصلا مقصر نبودم. عدم رویارویی با ورزشکاران اسرائیلی در رشته های دیگر هم اتفاق افتاد و فکر نمی کنم که ورزشکار مقصر باشد. شنیده بودم که محرومیتم خیلی سنگین تر بود اما رسول خادم و مسئولان فدراسیون تلاش کردند که کمتر باشد. خدا را شکر می کنم که این اتفاق نیفتاد و محرومیتم سنگین نبود و می توانم به میادین بازگردم. از سویی دیگر باید بگویم که خوشحالم فدراسیون کشتی تعلیق نشد. این اتفاق ناگواری برای کشتی بود و می توانست ضربه سختی به کشتی گیران وارد کند اما خوشبختانه با درایت خادم این اتفاق نیفتاد.

کلا دنبال حاشیه هم نیستی؟

- همیشه از مسائل حاشیه ای فرار کردم. البته در سال ۹۶ با این اتفاق، دچار حواشی زیادی شدم اما همیشه تلاش کردم از این حاشیه ها فرار کنم. امیدوارم که در آینده با چنین حواشی روبرو نشوم و بتوانم با خیال راحت تر به کارم ادامه دهم.

آینده کشتی ات را چطور می بینی؟ رقیبت در تیم ملی هم حسن یزدانی نامدار است؟

- به آینده امیدوارم و تمام تلاشم را می کنم تا در سال های پیش رو و در تمرینات با تمام وجودم کار کنم. انشاءالله که خدا هم کمکم کند تا بتوانم بهترین نتایج را بگیرم. رقیبم یزدانی است اما کشتی گیری که بخواهد مدال بگیرد و عضو تیم ملی شود باید بدون هیچ حرف و حدیثی دوبنده تیم ملی را مال خود کند. با وجود محرومیت به تمریناتم در تیم ملی ادامه می دهم هر چند مسابقات آسیایی و جام جهانی را از دست دادم اما پس از ۶ ماه با قدرت به میادین باز خواهم گشت.