کارل فلیپ امانوئل باخ، پدر تکنیک پیانوی مدرن
کارل فلیپ امانوئل باخ، آهنگساز بنام آلمانی، فرزند یوهان سباستیان باخ بود. او یکی از معروف‌ترین پسران باخ به‌شمار می‌رود.
خبرگزاری ایمنا: کارل فلیپ امانوئل باخ، آهنگساز بنام آلمانی، فرزند یوهان سباستیان باخ بود. او یکی از معروف‌ترین پسران باخ به‌شمار می‌رود. کارل فلیپ امانوئل باخ (Carl Philipp Emanuel Bach) پنجمین فرزند (یوهان سباستیان باخ) و (ماریا باربارا باخ) و دومین فرزند آن‌ها بود که زنده ماند. وی در تاریخ هشتم مارس سال ۱۷۱۴ میلادی در شهر وایمار از استان تورینگن به‌دنیا آمد.
گئورگ فلیپ تله‌مان هنگام غسل تعمید کارل فلیپ امانوئل باخ، پدرخواندگی وی را تقبل نمود. او سه سال بیشتر نداشت که به‌اتفاق خانواده به شهر کوتن نقل مکان نمود و در همان شهر وارد مدرسه لاتین شد. در سال ۱۷۲۳ یوهان سباستیان به سمت مدیر هنری گروه کُر توماس در شهر لایپزیک انتخاب شد و خانواده‌اش مجبور به ترک محل اقامت خود در کوتن و مهاجرت به لایپزیک شدند.
امانوئل در سن ده سالگی به‌مدرسه توماس که پدرش علاوه بر مدیریت آن، تدریس زبان لاتین را نیز در آن به عهده داشت، وارد شد. او از سنین جوانی استعداد خود را در زمینه موسیقی بروز داد. وی در سال ۱۷۳۱ تحصیلات عالی خود را در رشته حقوق قضایی در دانشگاه لایپزیک آغاز و پس از یک سال خود را به دانشگاه ویادرینا در شهر فرانکفورت (اودر) منتقل نمود.
امانوئل باخ تحصیلات خود را در سال ۱۷۳۸ با موفقیت به پایان رساند اما به‌دلیل علاقه و عشق به موسیقی از فعالیت در رشته تحصیلی‌اش چشم پوشید و تمام زندگی خود را وقف این هنر نمود. در سال ۱۷۴۰ امانوئل به‌عنوان نوازنده در ارکستر شاهزاده پروس - فریدریش که در همان سال به سلطنت رسیده بود - به شهر روپین فراخوانده شد.
در بیست و چهار سالگی نوازنده کلاویه در ارکستر ولیعهد پروس شد. دو سال بعد، هنگامی که ولیعهد با نام «فردریک دوم» بر تخت سلطنت جای گرفت، کارل فیلیپ امانوئل کار خود را در پوستدام ادامه داد. در آنجا پنج نوبت در هفته، پادشاه را که فلوت می‌زد، در کنسرت سلطنتی همراهی می‌کرد. باخ در این دوره از زندگی‌اش، یکی از بهترین نوازندگان کلاویه در اروپا محسوب می‌شد.
ساخته‌های او که از سال ۱۷۳۱ آغاز شده بود، دربرگیرنده سی قطعه سونات و کنسرتو است. از جمله معروف‌ترین سونات‌های باخ سونات پروسی (۱۷۴۲) و سونات وورتمبرگی (۱۷۴۴) است که اولی را به افتخار فریدریک بزرگ و دومی را در بزرگداشت حکمران کل وورتمبرگ ساخت. زندگی پربار امانوئل در برلین و انتساب لقب «باخ برلینی» به وی همراه با آثار شکوهمندی است که وی در این شهر خلق کرد.
آثار کارل فلیپ امانوئل باخ سرشار از پیام‌های نیرومند دوران خروش و طوفان روشن‌فکری اروپاست و تلفیق موسیقی باروک با سبک‌های برگزیده و احساساتی در قالبی از شور و تنش‌های توفانی، نمایشی از هنرمندی اوست. موسیقی دوران خروش و طوفان، موسیقی گسست ملودی‌ها و جهش‌های ناگهانی است. گذری آرام از گذرگاه‌های پرفراز و نشیب است که پیوند خود را با سنت دیرینه باروک می‌گسلد و امانوئل باخ این هنرمند بزرگ سده هجدهم میلادی آن را در اوج شکوهمندی اعلام می‌دارد.
تحولی را که یوهان ولفگانگ گوته، فریدریش شیلر و سرانجام گئورگ بوشنر در زمینه ادبیات این دوره طوفانی به‌وجود آوردند، امانوئل باخ چنین دگرگونی‌ای را در قلمرو موسیقی پدید آورد. در ۱۷۵۰ بیهوده کوشید جانشین پدرش در سنت‌توماس لایپزیگ شود، در آن زمان هنوز نمی‌دانست که در هامبورگ خوشبخت‌تر خواهد شد.
در سال ۱۷۵۳ باخ مهم‌ترین کتاب خود را در باب آموزش هنر صحیح نوازندگی کلاویه تألیف نمود که جلد دوم آن نیز طی سال ۱۷۶۲ در برلین منتشر شد. کارل فلیپ امانوئل باخ در سال ۱۷۶۸ پس از درگذشت پدرخوانده‌اش - گئورگ فلیپ تله‌مان - به سمت مدیریت و سرپرست هنری گروه کُر یوهانیوم در هامبورگ انتخاب و به لقب «باخ هامبورگی» مفتخر شد.
وی در این دوره، شاهکار‌های بی‌شمارش را چون مس در سی از پدرش، مس اثر هندل، استابات ما‌تر اثر هایدن و رکوییم اثر ژوملی را به دوستداران موسیقی عرضه کرد. باخ در راستای مسئولیت جدید خود بیش از پیش به موسیقی کلیسایی روی آورد و آثاری جاودانه خلق کرد.
ساخته‌های او در این دوره عبارت‌اند از: کُرهای مذهبی؛ آوازهای گروهی با همراهی کلاویه در بزرگداشت معراج و رستاخیز مسیح؛ سرگذشت قوم اسرائیل در صحرا و هفتاد قطعه کُر کلیسایی. علاوه بر این، وی مجموعه سونات‌های متعددی را برای دوستداران کلاویه خلق نمود. کارل فیلیپ امانوئل باخ، سرانجام در چهاردهم دسامبر سال ۱۷۸۸ در سن هفتاد و چهار سالگی در شهر هامبورگ درگذشت. آرامگاه وی در کلیسای میشاییلی مقدس قرار گرفته و برای بازدید عامه مردم آزاد است.
باخ یکی از مهم‌ترین آهنگسازان و موسیقیدانان بین دوره باروک و کلاسیک وین محسوب می‌شود. وی در زمان خود به‌نسبت، از پدرش یوهان سباستیان باخ معروف‌تر بود. عمده ساخته‌های کارل فلیپ امانوئل باخ عبارت‌اند از: «سونات‌های بسیاری برای سازهای گوناگون»، «آثاری برای ارگ و کلاویه»، «چندین اوراتوریو و کانتات» و... «چندین کنسرتو برای سازهای گوناگون از جمله فلوت، ویلنسل، کلاوسن، ویلن». این نظریه‌پرداز برجسته سازهای شستی‌دار، سرانجام «پدر تکنیک پیانوی مدرن» لقب گرفت. اثر او، «جست‌وجو در هنر واقعی برای نواختن سازهای شستی‌دار» (۱۷۵۳-۱۷۶۲)، کاری اساسی برای شناخت روش به‌کار بردن سازهای شستی‌دار در قرن هجدهم است.
به‌احتمال قوی موتسارت او را خوب می‌شناخت. در ۱۷۹۵، هایدن بی‌خبر از این‌که امانوئل باخ، هفت سال پیش از آن فوت کرده است، برای دیدن او به هامبورگ آمد. حساسیتی نزدیک به رمانتیک‌ها، قریحه برجسته‌اش در ریشه‌یابی ساز‌ها و تسلط بر عناصر ملودیک در بیشتر آثارش از او یک پیشرو می‌سازد. شاید کارل فلیپ امانوئل باخ را بتوان در ردیف نخستین آهنگسازان رمانتیک به‌حساب آورد.
فیلیپ امانوئل باخ، پیشوای موسیقی ارکستر و بانی فرم سونات کلاسیک نیز می‌باشد، وی بعد از اشتامیتس فرم سونات را تكمیل كرد. از او ترکیب سونات کلیسا و سونات مجلسی ایتالیایی و هم‌چنین تحت تأثیر «Sturm und Drang» آلمان شدت و ضعف آهنگ را در سونات مرسوم کرد و بعد‌ها کلاسیک‌های وین قواعد او را اساس کار خود قرار دادند.
فیلیپ امانوئل باخ در زمان حیات خود مقام ارجمندی داشت و حتی بیش از پدر خود در موسیقی اهمیت یافت. تا اواخر قرن هجدهم میلادی، لقب «باخ بزرگ» به او اطلاق می‌شد و وقتی هایدن و موتسارت از باخ با احترام نام می‌بردند منظور آن‌ها «فیلیپ امانوئل باخ» بود نه پدرش.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
تشکر
آثار پدرش یوهان سباستین باخ رو دوست دارم ولی آثار ایشون رو نشنیدم.
کل اجدادشون و نسل های بعدشون موسیقدان بودند.لطفا از موسیقیدانان بیشتر مطلب بذارین.ممنون.