حمید رسایی: رفراندم برای رابطه با آمریکا؟ موافقم! (۲)

هفته نامه تماشاگران امروز: حمید رسایی را باید از سلبریتی های گروه پایداری محسوب کرد. یکی از تند مزاج ترین چهره های محله تند مزاجان. رسایی که در دوران ریاست جمهوری هشت ساله احمدی نژاد یکی از پر و پا قرص ترین حامیان او محسوب می شد - اگرچه می گوید به محمود انتقادات تندی هم داشته است - با آمدن حسن روحانی به خیابان پاستور مجبور شد صدایش را بالاتر ببرد. منتقد دائمی و جدی اصلاح طلبان و سیاست های موسوم به اعتدال و یکی از بی مهارترین معترضان به ظریف و برجام.


سفر خارجی زیاد داشته اید؟

- حدود ۲۵ کشور رفته ام. البته ربطی به نماینده بودنم ندارد.

قرار بود جام جهانی برزیل بروید، چه شد نرفتید؟

- ما در کمیسیون اصل ۹۰ گزارشی درباره تخلفات در جام جهانی ۲۰۰۶ دادیم چون تقریبا ۶ نهاد دولتی در جام جهانی درگیر هستند. میراث فرهنگی، وزارت ورزش، وزارت ارشاد، وزارت خارجه و ... ما گفتیم در جام جهانی قبل این تخلفات صورت گرفته. از هر وزارتخانه ای هیاتی می رود و خود فدراسیون هم یکی از نهادهای اصلی است. من گفتم نماینده ها این همه سفر خارجی به اسم نظارت می روند که خیلی از آنها بی فایده است ولی اینجا واقعا جا دارد یک نماینده به عنوان ناظر برود.

اگر آن سفرها توجیه داشته باشد، این سفر صد برابر آنها توجیه دارد. این مسئله در کمیسیون مطرح شد و اعضا رأی دادند که بله این سفر توجیه دارد. درباره سفرهای نماینده ها در هیات رییسه تصمیم گیری می شود. در آنجا هم تصویب شد و گفتند خودت برو. من گفتم نمی توانم چون نمی توانم نزدیک ۱۵ روز در سفر باشم و برایم امکانش نیست. به آقای پورمختار هم گفتم من نمی توانم بروم.

فکر کردید ۱۵ روز زیاد است برای اینکه دولت روحانی نفس بکشد؟!

- دولت روحانی خودش برای خودش مشکل تنفسی درست می کند نه ما برای آنها. مثل پرداخت حقوق های چند ده میلیونی به مدیرانش ولی آن روز من برای سفر رفتن مشکل شخصی داشتم. در همان زمان یک عده ای هم خیلی نگران شدند.

نگرانی از چه؟

- به هر ترتیب ما تا الان آدم اهل معامله ای نبوده ایم. برخی دستگاه ها خوش شان نمی آید کسی بر آنها نظارت کند. من مخالفت کردم ولی آقای پورمختار گفت ما شما را چون به موضوع تسلط داری معرفی می کنیم. اگر مشکلت برطرف شد برو، اگر هم نشد که هیچ. در همین حین که کمیسیون به تشریفات مجلس نامه زد، در همین دعواهای سیاسی یکی از کسانی که آنجا بود نامه را به رسانه ها رساند.

در عرض ۱۰ روز ۴۵۰ خبر در مورد سفر من منتشر شد. کار به بیست و سی هم کشید. البته این نشانه همان ضرب المثلی بود که می گفت قطاری که حرکت نمی کند، سنگ نمی خورد. بخشی هم تحریک جریان فساد در فوتبال بود. بخشی از آن هم جریان سیاسی مقابل بود. من هم جواب می دادم. گفتم اگر قرار است من با این تیترها حرف و نظرم عوض شود که دیگر رسایی نیستم.

وسوسه سفر خارجی نداشتید؟

- نه، من سفرهای خارجی زیادی قبل از نمایندگی و در دوره ای که طلبه عادی بودم داشته ام. دو سال در خارج از کشور با خانواده زندگی کرده ام. کسانی که در خارج از کشور دعوت می کنند هم از مراکز رسمی تبلیغی جمهوری اسلامی هستند و هم ممکن است مجامع غیردولتی باشد. مثلا من چهار پنج دهه منبر رفتم که مربوط به دولت ایران نبود.

شما هم که روحانی اروپا پسند شده اید.

- نه. من پاکستان و لبنان هم رفته ام. دو سال در آفریقا بودم. فیلیپین هم رفتم. اتفاقا همیشه می گفتم من را جاهایی که نیاز است بفرستید. البته در دوره نمایندگی برخی از کشورهای اروپایی چون به راحتی به مبلغین ویزا نمی دادند و پاسپورت من سیاسی بود و راحت تر می توانستند با آن ویزا بگیرند، در مواردی سفر به آنجا داشتم.

ارتباط شما با شخص رهبری یا دفترشان چطور است؟ غیر از دیدار نماینده ها و ... ایشان را می بینید یا می دیدید یا هیچ وقت شده نقطه نظر ویژه ای نسبت به فعالیت های شما داشته باشند؟

- همه مسئولان در فرصت هایی مثل اعیاد یا در برخی روزهای ملاقات های محدودی با افراد مختلف دارند. می توانند از این فرصت استفاده کنند و خدمت ایشان برسند و گاهی هم فرصت می شود و مطالب شان را بیان می کنند.

قبل از دوره نمایندگی چه؟

- اولین دیدارم قبل از اینکه من مسئول باشم اتفاق افتاد. من حدود سیزده چهارده تالیف دارم که درباره مباحث روز و مستند هستند. آسیب شناسی و تحلیل مسائل فرهنگی و سیاسی در این کتاب ها گاهی برای اینکه یک حرف را مستند کنم، شاید دو روز وقت گذاشته ام. آیت الله مشکینی به من می گفتند تو اینقدر که روی روزنامه ها وقت گذاشته ای اگر در فقه و اصول وقت می گذاشتی، الان مجتهد بودی. البته بعد تاکید می کردند که غصه نخور تکلیف امروزت همین کارهاست. مجتهد زیاد داریم.

از کی شروع کردید، از دوره اصلاحات؟

- قبل از آن هم تالیف داشتم ولی بعد از شروع اصلاحات و بعد از قتل های زنجیره ای که من دیدم یک جریان کتاب سازی درست شده، تصمیم گرفتم روی موضوعات روز کار کنم و مستند کتاب بنویسم که خیلی هم بازخورد داشت. آن ایام کتاب پایان داستان غم انگیز که درباره حکم ایشان (به قاب عکس رهبری روی دیوار اشاره می کند) درباره قانون مطبوعات بود را خودشان دیده بودند. دو جلد کتاب حدود ۸۰۰ صفحه است که مستند و مستدل است و برای اولین بار در آن کار تصویری از تیتر مطبوعات هم صورت گرفته و تیتر روزنامه ها اسکن شده و در کتاب قرار گرفته. آقا این را دیده بود و خیلی خوشش آمده بود.

چند سال تان بود؟

- حدود ۳۰ سال. تا آن زمان من حتی دیدار عمومی رهبری در حسینیه هم نرفته بودم. اولین دیدار من با آقا همین دیداری بود که بعد از اینکه ایشان کتاب ها را دیده بودند از طریق انتشارات ما را پیدا کردند و در یکی از همین دیدارهای روز دوشنبه که حدود ۲۰ تا ۳۰ نفر افراد مختلف حضور دارند، ما هم رفتیم و نشستیم و فرصت شد چند کلمه هم صحبت کردم. برایم جالب بود که ایشان تا این اندازه به مسائل و کارهای فرهنگی اهمیت می دهد.

جلد کتاب تان هم کاملا مشخص است که مربوط به دوره اصلاحات است، آن زمان جلدهای هیجان انگیز مد بود.

- اثر هم می کرد. الان این کتابی که دست شماست چاپ چهارم است تا شش چاپ رفته. جمع تیراژ کتاب های چاپ شده در دفتر جریان شناسی تاریخ معاصر که ۱۴عنوان آن مربوط به بنده بود، حدود یک میلیون نسخه می شود.

با آقای احمدی نژاد ارتباطی دارید؟

- نه ارتباطی نداریم.

هنوز هم از احمدی نژاد دفاع می کنید؟

- بله از خدماتش دفاع می کنیم چرا نکنیم؟ ولی خصوصی. با اینکه ما را به این متهم می کنند که مطلق از احمدی نژاد دفاع کرده ایم اما یک جلسه نشده من پیش آقای احمدی نژاد بنشینم و انتقاد نکنم.

جلسات تان تا زمانی که ایشان رییس جمهور بود ادامه داشت؟

- بله. بعد از رفتن ایشان جلسه ای نداشته ام. فقط تلفنی یک بار صحبت کردم.

الان اگر آقای احمدی نژاد کاندید شوند، نظر شما به ایشان نزدیک است؟ چون ایشان فعالیت خود را شروع کرده.

- بله ایشان کارش را شروع کرده اند. من هم در زمان خودش تصمیم می گیرم ولی این طور نیست که سیاسی رأی بدهیم. یک امر نسبی است. زمانش که برسد آدم تشخیص می دهد چه کسی اصلح است.

آیا احمدی نژاد را با روحانی مقایسه می کنید؟

- من اصلا آقای احمدی نژاد و روحانی را با هم مقایسه نمی کنم چون قیاس مع الفارق است. روحانی را باید با خاتمی و هاشمی و هاشمی مقایسه کرد چون از یک جنس هستند.

به عنوان رییس جمهور که می شود مقایسه کرد.

- نه اصلا مقایسه غلط است. بعضی ها به من می گویند شما که از آقای احمدی نژاد انتقاد می کردید، الان وضعیت با آقای روحانی خوب است؟ می گویم اصلا این مقایسه غلط است، من همیشه احمدی نژاد را با خودش مقایسه می کردم. می گفتم آقای احمدی نژاد سال ۹۰ با احمدی نژاد سال ۸۴ تفاوت جدی دارد. اتفاقاتی در دو سال آخر افتاد که نمی توانیم به راحتی از آنها عبور کنیم. البته تاکید می کنم که این در مقایسه با عملکرد آقای روحانی نیست والا اتفاقات این چند سال آقای روحانی که ضرباتش بیشتر از آن بوده.

چه تفاوت هایی بین آنها می بینید.

- روز اول که آقای روحانی رییس جمهور شد به مجلس آمد، رفتم به او گفتم چون آخوند هستی من هم آخوند هستم، نکاتی را دلسوزانه می گویم. به آقای روحانی گفتم که احمدی نژاد یک ویژگی هایی داشت که شما ندارید و چون بعد از او رییس جمهور شده ای، اگر اینها را همچنان نداشته باشی، نداشتن آنها به روحانیت ضربه می زند. یکی از ویژگی ها مردم داری احمدی نژاد بود که روحانی این خصلت را ندارد. دیده اید بعضی ها خودکارباز هستند، بعضی ها ماشین باز، بعضی ها تمبرباز هستند، یعنی عشق شان جمع کردن تمبر و خودکار است.

به نظر من احمدی نژاد مردم باز بود. این رفتارها در برابر مردم فیلمش نبود. اخلاقش این طور بود. یکی نامه داشت می ایستاد، دست مردم را می بوسید و ... این ویژگی را دارد. نسبت به مردم یک رابطه عاطفی دارد ولی آقای روحانی این طور نیست. نگاهش به مردم از بالا به پایین است. ما به این طور طلبه ها می گوییم آخوند عصا قورت داده. آقای احمدی نژاد وقتی به مجلس می آمد حتی نماینده هایی که قبولش هم نداشتند دور و برش را می گرفتند ولی روحانی به مجلس می آید اصلا این طور نیست.

مثل آقای هاشمی؟

- به نظرم آقای هاشمی در این خصلت بهتر از روحانی است.

پرستیژ منظورتان است؟

- نگاهشان به بقیه نگاه بالا به پایین است، خصوصا اگر مسئول شوید.


آقای هاشمی این طور نبود؟

- نه در این حد و اندازه. آقای هاشمی دفتر و دستک و پرستیژ داشت و سلسله مراتبی بود. یک بار در مجلس جلسه سه قوه بود، از تلویزیون هم پخش می شد. آقای شاهرودی علمایی حرف زد. اکثر توده نفهمیدند. آقای علی لاریجانی هم خیلی با اصطلاحات و فلسفی حرف زد (که او هم که نگاه بالا به پایین دارد) خیلی ها نفهمیدند. آقای احمدی نژاد آمد مثل مردم کف خیابان حرف زد. همه فهمیدند. دکتر فهمید، مهندس فهمید، کشاورز و کارگر هم فهمید.

مثل داستان آن [...] را لولو برد؟

- این یک ضرب المثل در ادبیات محاوره ای توده مردم است. از نظر شما قابل نقد است که می گویید رییس جمهور نباید این طور حرف بزند ولی اتفاقا مردم خوش شان می آید. امام هم همین طور بود. می گفتند آمریکا مثل شیری است که غرش می کند اما از ترس از آن طرفش یک چیزهایی می ریزد بیرون. به آقای روحانی گفتم شما این ویژگی را ندارید و این به ضرر روحانیت است. مردم بدشان می آید. ویژگی دوم این بود که احمدی نژاد شخصا ساده زیست بود. آقای روحانی این طور نیست.

چه دفتر کارش، چه زندگی شخصی اش و چه ماشینش و ... اینها همه از همین ویژگی نشأت می گیرد. اتفاقا همین روحیه اشرافی گری باعث شد تا فرهنگ حقوق ها در این دولت تغییر کند. ایشان همان اول دولت حقوق ۵ میلیونی وزرا را چندین برابر کرد و همین موج رفت در همه جا. ویژگی سوم احمدی نژاد هم این بود که خودش و دولتش پر کار بود. یک عده نقد دارند می گویند این پر کاری فایده داشت یا نه؟ ولی پر کار بود و واقعا مردم می دیدند که از کله سحر کار می کرد و یک جاهایی هم می برید ولی آقای روحانی کاملا برعکس است.

این طور نیست که پیگیری و پرکاری داشته باشد، حتی در ماه فقط یک جلسه دولت را می رود، بقیه اش را جهانگیری اداره می کند. وزرا اکثرا نالان هستند و می گویند ما اصلا آقای روحانی را نمی بینیم و نمی توانیم رو در رو صحبت کنیم.

همان ابتدای کار شما اینها را از کجا می دانستید که به آقای روحانی گفتید؟

- بالاخره ما این دوستان را می شناسیم. الان مثلا ما با بعضی از دوستان مجلسم یا خیلی از سیاسی ها مراوده داریم و می دانیم چه ویژگی هایی دارند. ۱۰ سال دیگر به جایی برسند آنها را می شناسیم. بعضی از این ویژگی ها را هم دوستان گفتند.

اگر انتخابات بین روحانی و احمدی نژاد باشد کدام یک رأی می آورند؟

- آقای احمدی نژاد در بین توده ها پایگاه دارد ولی نباید دلش را به این رأی خوش کند. پایگاه اجتماعی مهم است ولی این پایگاه اجتماعی چون مربوط به توده هاست ضربه پذیر هم هست. می تواند در یک هفته انتهایی به انتخابات با یک جنگ روانی تغییر کند. یک زمانی شما فقط در توده ها پایگاه اجتماعی دارید، یک زمانی در خواص هم پایگاه اجتماعی دارید.

خواص ضربه گیر هستند. آقای احمدی نژاد بین توده ها پایگاه اجتماعی دارد. مردم یک چیزهایی از او دیده اند که از آقای روحانی برعکس آن را دیده اند. اگر آقای احمدی نژاد نتواند این خواص را توجیه و همراه کند، ضربه پذیری اش بالا می رود به دلیل این که همان طور که طرفداران جدی دارد، دشمنان پروپاقرصی هم دارد.

احمدی نژاد این اواخر می خواست همین کار را بکند که شما تاییدش نمی کردید؟

- نه این طور نیست. این اواخر اطرافیان احمدی نژاد به دنبال این بودند که با شیوه هایی پایگاه اجتماعی او را فراتر از پایگاه اصلی خودش ببرند. برای همین با طرح ایرانیت و با هم نشینی با هنرپیشه ها و این اقدامات دنبال این بودند ولی این رفتارها برای چنین طیفی از طرفداران احمدی نژاد رفتار کپی بردارانه است نه اصل. مثل اینکه آقای روحانی با این ویژگی های شخصیتی که گفتم الان در سفر استانی مثل احمدی نژاد دست مردم را ببوسد. کسی از روحانی این را باور نمی کند. این رفتار باید در همه جا ساری و جاری باشد.

ولی احمدی نژاد می خواست رضایت آنها را به دست بیاورد.

- اشتباهش همین بود. گفتم چون آن طیف این کارهای احمدی نژاد برایشان کپی است و اصل نیست. اگر قرار باشد به خاطر هدیه تهرانی و کوروش و داریوش به احمدی نژاد مراجعه کنند، می گویند تو داری فیلم بازی می کنی. چرا از اول این طور نبوده ای.

این مشکل تنها احمدی نژاد نبود. آقای قالیباف و محسن رضایی هم این مشکل را داشتند.

- برای همین کارهای آنها هم نمی گرفت. البته احمدی نژاد ویژگی هایی داشت که آنها نداشتند.

ولی آقای روحانی تکلیفش مشخص است.

- تکلیفش در چی مشخص است؟ آقای روحانی تنها رییس جمهوری است که بدنه اجتماعی ندارد. بدنه اجتماعی روحانی برای آقای خاتمی و هاشمی است. من همیشه به دولت آقای روحانی می گویم «دولت خاشمی». نصفش برای خاتمی است، نصفش برای هاشمی. عارف هم بدنه اجتماعی ندارد. همه رؤسای جمهور پایگاه اجتماعی داشتند.

مثل آقای هاشمی که پایگاهش توده ها نبود چون آنها را له کرد، خواص هزینه داده برای انقلاب هم پایگاه او نبودند. خواص متوسط به بالا یا تکنوکرات ها پایگاه اجتماعی آقای هاشمی بودند. هاشمی مدیرها را سیر کرده بود. برای همین آنها را همیشه به دنبال خودش داشت. الان هم همان طیف دنبال هاشمی هستند چون در سایه او به آلاف و الوف می رسند. آقای خاتمی هم بدنه اجتماعی داشت در بین طیف روشنفکر و دانشجو و هنرمندان چهره و مشهور.

توده های مردم را هم با طرح اینکه من متولی دین آسان هستم و طرف مقابل اهل خشونت و دین سخت است تا مدتی همراه خود کرد اما بعد از کنفرانس برلین این واقعیت لو رفت که اینها مروجان بی دینی و سکولاریسم هستند. بدنه اجتماعی آقای احمدی نژاد هم در توده های عمومی مردم، مستضعفین، بچه حزب اللهی ها و ... بود. تا این دو سال آخر که آقای احمدی نژاد با رفتارهایی که داشت طیفی از این جماعت را از خود دور کرد. همه اینها پایگاه و بدنه اجتماعی داشتند اما آقای روحانی پایگاه اجتماعی ندارد و بعد از افتضاحی که در پرداخت حقوق های کلان و پاداش های چند صد میلیونی به وجود آمده به شدت جایگاهش در افکار عمومی را از دست داده است.

آقای لاریجانی هم پایگاه اجتماعی ندارد؟

- اخلاق او هم مثل آقای روحانی است. برای توده ها جذبه ندارد. آقای لاریجانی وقتی در برابر رأی مردم قرار گرفت عوض شد. این را به خودش هم گفتم.

رأی مردم را مهم نمی دانید؟

- اگر شما قدرت طلب باشی هر سازی که مردم بزنند، شما می رقصید... ولی مردم از شما این را نمی خواهند. همین مردم وقتی تو دنبال شان بروی و برسند به کوچه بن بست به شما اعتراض می کنند که تو که می دانستی راه غلط است چرا راه درست را نرفتی. شما اگر بگویی من آن مسیری را رفتم که شما دوست داشتید، در پاسخت می گویند ما تو را انتخاب کرده بودیم تا بر اساس میزان دسترسی ات به اطلاعات، تصمیم درست بگیری. یعنی اعتراض می کنند و حق دارند و درست می گویند.

اما اینکه می گویید احمدی نژاد برای رأی مردم می رود خودش را تغییر می دهد و قبول دارید که نظر و رأی مردم اینقدر تاثیرگذار است، خودش خوب است.

- من این را بیشتر از شما قبول دارم چون به خاطر رأی مردم کتک هم خورده ام. من که نمی گویم رأی مردم بد است. در دوره غیبت، حتی در دوره حضور امام معصوم هم این یک قاعده عقلی است. مقبولیت به اندازه مشروعیت - از نظر عقلی نه از نظر شرعی - باید باشد. شما بهترین خیاط باشی وقتی سوزن نداری نمی توانی بدوزی. شما امام عادل باش وقتی مردم تو را نخواهند نمی توانی کار کنی.

الان شما موافق رفراندوم برای رابطه با آمریکا هستید؟

- بله. به شرطی که اول بعضی چیزها را به مردم بگویند. مثلا مسئولینی که بچه های شان در خارج از کشور درس می خوانند و زندگی می کنند چه کسانی هستند و نظرشان درباره رابطه با آمریکا چیست.

اینها را در 9 دی بنویسید.

- می نویسیم که وضع مان این است پس فکر می کنید برای چی ما را توقیف می کنند؟ قصه بز بز قندی که نمی نویسم. اصلا بدون این شرط هم من حاضرم رفراندوم بگذاریم. فکر می کنید مردم رأی می دهند.

اصلا خود رفراندوم در کشور ما تابو شده.

- تا به حال ما چند رفراندوم داشته ایم. یکی همین انصراف از یارانه ها. مردم رأی ندادند. البته این طور نیست که مردم در همه کشورها درباره حقوق اساسی هر ساعت نظر بدهند.

40 سال یک بار که می شود.

- ساز و کار دارد. دو سوم مجلس باید اظهار ضرورت کنند.

ولی آقای روحانی وقتی این حرف را زد، مجلس به او حمله کردند. گفت می توانیم برجام و توافق هسته ای را به رفراندوم بگذاریم، دوستان شما به او حمله کردند که یعنی چی.

- نه. ما این را نگفتیم. حرف ما این بود که وقتی یک مسئله محرمانه است مردم چطور رأی بدهند؟ من همین الان هم می گویم برای برجام رفراندوم بگذارید ولی واقعیت ها را اول به مردم بگویید. وقتی یک چیزی محرمانه است چطور می شود از مردم نظر خواست؟

مردم رییس جمهور انتخاب کرده اند و به برنامه هایش رأی داده اند، به تیم مذاکراتش هم اعتماد دارند. بعد هم می خواهند برجام را تایید کنند. مذاکره که قابل تفسیر است. هر کس ممکن است بگوید من از آن جمله خوشم نیامد. از جواب سلام جان کری خوشم نیامد.

- شما به عنوان یک آدم با سواد روزنامه نگار، می دانید سر چه چیزی می خواهیم توافق کنیم؟ چی می خواهیم بدهیم؟ چی می خواهیم بگیریم؟ اگر قرار باشد رأی مردم در رفراندم نافذ و با علم باشد، باید همه چیز را به مردم بگویند. همین الان که ما اینجا نشسته ایم برجام چند پیوست دارد که محرمانه است و حتی همین ها که در مجلس هستند، نمی دانند.

وزیر بهداشت پوپولیست نیستند؟ همه جا با دوربین می روند و ... شما خودتان هم خیلی رسانه ای هستید.

- من این را قبول ندارم. یک مدیر باید اطلاع رسانی کند. هر کس کار نکرده و عرضه ندارد به آن یکی می گوید پوپولیست.

یعنی از کابینه فقط آقای هاشمی قبول شدند؟

- بعضی ها نمره قبولی شاید بیاورند ولی نمره قابل قبول نه. بالاخره ساختار جوری است که شما وقتی در این ساختار قرار بگیری به صورت طبیعی خدماتی دارد. نمی توانیم بگوییم یک دولت ضرر دارد منتهی این دولت منافعش کمتر است. این دولت روی وزارت خارجه متمرکز شده.

نمره نمی گیرد.

- از نظر من نه. وزارت خارجه در مذاکره با 5+1 خلاصه شده و از میان آنها هم فقط امید دولت به رابطه با آمریکاست. شما غیر از این تحرک دیگری می بینید؟ خود وزرا می گویند ما به رییس جمهور دسترسی نداریم. همه تخم مرغ های دولت در سبد برجام است.

تعبیرشان این بود که آنجا یک گره اساسی است.

- خب غلط بود و نتیجه ای هم نگرفتند. الان 6 ماه هم از تصویب نهایی برجام گذشته. در این فاصله هم هیچ اتفاقی نمی افتد. خیلی ها می گویند آمریکا در این فاصله یک ساله تا انتخابات 96 امتیاز می دهد برای اینکه روحانی دوباره رأی بیاورد. من می گویم این طور نیست. من وقتی خودم را جای آمریکایی ها می گذارم به این نتیجه می رسم که نباید به دولت روحانی امتیاز بدهم چون می بینم این دولت یک دولت فشارپذیر است.

با این تعبیر شما الان سه سال فشار آورده و امتیاز گرفته، این یک سال را چرا شل نکند که 4 سال دیگر امتیاز بگیرد؟

- برای اینکه تحلیل های آنها از ما واقعی تر است. برآورد آنها این است که دولت آقای روحانی ادامه پیدا نمی کند.

شما از کجا می دانید؟

- من مواضع شان را می بینم. آنها اتاق های فکر و تحلیل دارند. بعد هم آنها واقعیت ها را می بینند. ما هم که کر و کور نیستیم. آدم هایی که من می شناسم، فامیل، دوستان و رفقایم و ... موج این است. مگر این که اتفاق خاصی بیفتد، اینکه رقیب چه کسی باشد، اینکه در جریان اصولگرایی چه اتفاقی بیفتد. اینکه آقای هاشمی یک علی اکبر ولایتی سبز کند به عنوان رأی شکن و ... اما من الان می گویم که اگر هفته بعد انتخابات باشد، روحانی رأی نمی آورد.

********************************

الان مشغولیت شما بیشتر کجاست؟ نشریه ۹ دی هم که توقیف است. فعالیت تان الان چیست؟

- یکی از فعالیت هایم همین است که الان در خدمت شما هستیم و مصاحبه می کنم. بقیه اوقاتم را هم با مطالعه و جلساتی که دعوت می شوم و پیگیری برای آماده سازی چند کتابی که در انتشارات ۹ دی قصد چاپ آن را داریم.

در رسانه ها و فضای مجازی هم فعال هستید.

- بالاخره از جمله معدود افرادی هستم که در فضای مجازی مخاطب دارم.

از نظر اداری کارمند وزارت ارشاد هستید. الان شما مرخصی هستید یا مامورید یا...

- الان در برزخم. هنوز تکلیفم در وزارت ارشاد معلوم نشده. البته روز اول به آقای جنتی پیام دادم که من کارمند هستم و برایم فرق نمی کند وزیر کی باشد ولی خب طبیعی است که قانون یک پیش بینی هایی برای کارکنانی که ماموریت شان در نهاد دیگری تمام می شود یا کسانی که جانباز هستند کرده که باید رعایت شود.

پس فعلا استندبای هستید؟

- بله.

در روزهای گذشته به رییس سازمان بازرسی کشور گیر داده بودید...

- آقای سراج می گوید من به آقای حسین فریدون گفتم این فرد (مدیرعامل بانک رفاه) خیلی فاسد است. خب این یعنی چی؟ شما رییس سازمان بازرسی هستی. حسین فریدون چه کاره است؟ تازه اگر او تخلف کرده باید یقه اش را بگیری. بیش از حسین فریدون باید آقای سراج مقصر باشد که می دانسته این تخلف می کند، اختیار قانونی هم داشته، فقط ایستاده نگاه کرده.

در ختم آقای خزعلی من یک موضوعی را از آقای سراج پیگیری کردم گفت فلانی این را ول کن، مدیر عامل بانک رفاه خیلی وضعش خراب است برو پیگیری کن. من نایب رییس کمیسیون اصل ۹۰ هستم، شما پرونده را به ما بده تا پیگیر شویم. می گفت نه شما دنبالش باش. البته من مسئله را در کمیسیون مطرح کردم ولی گفتند چون سازمان بازرسی روی مسئله کار می کند، دو نهاد موازی دنبال یک مسئله نباشیم. خیلی از مشکلات ما همین است. واقعا اگر این مشکلات در دولت احمدی نژاد بود، آقای سراج این طور برخورد می کرد؟

یعنی تندتر برخورد می کرد؟

- صددرصد.

این طور نیست.

- چرا نیست؟

آقای احمدی نژاد و دوستان شان که پرونده های شان مشخص است. آقای احمدی نژاد آن روزها می گفت خط قرمز من کابینه ام است ولی بعد از پایان کارش چند نفر از اطرافیانش به دادگاه رفتند و متهم شدند؟ اگر در زمان فسادشان برخورد می شد بهتر نبود؟

- البته حرف احمدی نژاد را ما هم می گفتیم غلط است ولی همان زمان هم گفتیم قوه قضاییه اگر قوه قضاییه است کنار رییس جمهور هم کسی فساد دارد برود بگیرد. چرا نمی کردند. فساد هر جا که هست باید برطرف شود. همان موقع هم ما گفتیم اگر دور و بر آقای احمدی نژاد فاسد است، قانون هم به شما اجازه داده برو یقه اش را بگیرد.

اطراف احمدی نژاد فساد نبود؟

- کجا نیست؟ شما یک جا را به من بگو انسان باشد و فساد نباشد. شما برو نهج البلاغه را باز کن. خطبه ها و نامه های امیرالمومنین بیشتر خطاب به کسانی است که خود حضرت سر کار گذاشته. بعضی ها را عزل می کرد و بعضی ها را هم عزل نمی کرد چون می گفت همین ها را دارم. من خودم اشتباه و خطا نمی کنم؟ طبیعی است. آدمیزاد هر جا باشد این چیزها پیش می آید. سیستم اگر این طور بود که فساد را دید و آن را توجیه کرد، آن وقت باید گفت سیستم هم فاسد است.

چند فرزند دارید؟

- دو پسر و یک دختر دارم. کوچکترین پسرم ۹ سالش است که از دیروز تا حالا ۴ جلد کتاب نوشته. خودش چند ورق را به هم چسبانده، نقاشی هم برایشان می کشد. یکی میمون قهرمان است، یکی مرغ و خروس و ... دیشب ساعت سه نصف شب قبل از سحری خوردن کتاب فروشی راه انداخته بود به ما می فروخت. بچه های بزرگترم هر دو رشته گرافیک هستند. پسرم ۲۴ ساله و دخترم ۱۹ ساله است.

کجا تحصیل می کنند؟

- دخترم هنوز دانشگاه نرفته کنکور دارد. پسرم هم دانشگاه علمی کاربردی می خواند.

از پارتی شما استفاده نکرده یک دانشگاه خوب برود؟

- نه. من در این جور موارد خیلی سختگیر هستم. بچه ها هم می دانند و جوری بار آمده اند که از من هزینه نمی کنند.

آقازاده نیستند؟

- نه. سطح زندگی من بعد و قبل از نمایندگی هیچ فرقی نکرده. کما اینکه قبل از نمایندگی ام با دوره نمایندگی فرق نکرد. یعنی یک زندگی ثابتی دارم.

بچه ها علاقه فعالیت اجتماعی و سیاسی ندارند؟

- دخترم علاقه مند و پیگیر است و دنبال می کند اما پسرم نه. تازه ازدواج هم کرده و اصلا در این حال و هوا نیست.

در تحریریه ۹ دی کمک نمی کند؟

- نه.

در بحث سیاسی با شما همراه و همفکر هستند؟

- نه. گاهی منتقد هم هستند.

گاهی اوقات یا در کل؟ شما این مشکل را ندارید که بچه ها اصلاح طلب شوند؟

- نه (با تأمل) این طور نیست.

خیلی با قاطعیت نمی گویید.

- نوسان دارند. مثلا پسر من در انتخابات رأی اش مطابق رأی من نبود. دو هفته بعد از انتخابات به کل یادش رفت. الان هم با این وضع و اوضاع گلایه اش بیشتر است ولی من هیچ وقت برای انتخابات در خانه دستوری حرف نمی زنم. حتی به همسرم هم نمی گویم به چه کسی رأی بدهد. اگر بپرسند می گویم به اینها رأی بدهید، نپرسند نمی گویم.

پرسیدن ندارد، موضع شما مشخص است.

- نه. من لیستی رأی نمی دهم. مثلا در همین انتخابات اخیر به همه افراد لیست اصولگرایی رأی ندادم.

از لیست امید به کسی رأی دادید؟

- نه. ولی به لیست مشهور هم کامل رأی ندادم. دور قبل پایداری و جبهه متحد دو لیست جداگانه داشتند من به لیست پایداری کامل رأی ندادم.

لیست پایداری که باید خیلی به شما نزدیک باشد.

- نزدیک هستند ولی برای انتخابات هشت نفر از دوستان لیست دیگر را بیشتر قبول داشتم. آقای بذرپاش و رحماندوست و زاکانی و ...