علیرضا منصوریان: استقلالی بسته ام که هواداران کیف کنند!

هفته نامه چلچراغ - چیا فوادی: با انتخاب علیرضا منصوریان به جای پرویز مظلومی باشگاه استقلال از زیر فشار رسانه ای و افکار عمومی طرفداران استقلال درآمد. بازیکن سابق استقلال که روی سکوها محبوبیت ویژه ای دارد، به عنوان سرمربی استقلال انتخاب شد تا هواداران استقلال حسابی امیدوار شوند. علیرضا منصوریان پس از خداحافظی از فوتبال، خیلی زود وارد جرگه مربیان شد و البته تجربه های چندان موفقی نداشت. او چند هفته در پاس همدان سرمربی بود، مدتی آکادمی استقلال را مدیریت کرد و بعد به تیم ملی امید رسید و در دو مقطع سرمربی بود، مدتی آکادمی استقلال را مدیریت کرد و بعد به تیم ملی امید رسید و در دو مقطع سرمربی تیم ملی امید بود و بعد سرمربی باشگاه نفت تهران شد و با این تیم در رقابت های داخلی و خارجی درخشید.

سهمیه آسیایی گرفت، به فینال جام حذفی رسید و در نهایت توانست فصل پیش در حالی که نفت بحران مالی داشت، این تیم را از بحران نجات دهد و حتی با شرایطی که تیم داشت، استقلال و پرسپولیس را در تهران شکست داد. در هر حال پس از بحران های زیادی که پرویز مظلومی در استقلال داشت و شکست سنگین داربی و شکست در فینال حذفی با تصمیم هیات مدیره استقلال، این علیرضا منصوریان جوان بود که سرمربی استقلال شد. با او گفت و گویی انجام دادیم که خواندنی از کار درآمده است.

علیرضا منصوریان، بالاخره تو به آرزویت رسیدی...

آرزویم بود که روزی سرمربی استقلال شوم و بتوانم این تیم را سربلند کنم. من یک استقلالی دوآتشه هستم. اصلا شما بیشتر از دوآتشه حساب کن.

۲۰۰۰ آتشه؟

برو بالاتر (می خندد).

خیلی ها می گویند که تو باید فصل پیش سرمربی استقلال می شدی...

شاید درست بگویند، اما خب قسمت این بود که یک فصل دیگر سرمربی نفت تهران بمانم.

اما به استقلال نزدیک شده بودی.

نزدیک بودم، اما خب دور هم بودم. مثل نام آن فیلم معروف شده بودم. خیلی دور، خیلی نزدیک، اما خدا خواست که سرمربی استقلال نباشم و حالا خدا خواست که سرمربی استقلال باشم.

فصل سختی را در نفت گذراندی...

بله، فصل سختی بود. خیلی به من و بازیکنانم در نفت بد گذشت. البته ما با همه توان و تعصب برای نفت تهران کار کردیم.

می گویند که تو عامل نابودی نفت بوده ای...

من؟

بله چند بازیکن و مدیرعامل سابق نفت این را گفته اند...

من واقعا ناراحتم و نمی دانم که چه بگویم. من نمی دانم چرا برخی آقایان چشم هایشان را بسته اند. من که سرمربی نفت تهران بوده ام، خوب می دانم که در این تیم چه خبر است. خوب می دانم که چه کسانی دوست دارند نفت واگذار شود. چطور آن زمان که بازیکنان تیم نفت نیمرو می خوردند و پول اسکان در هتل را نداشتیم و از جیب خرج تیم را می دادم، عامل نابودی نفت نبودم؟ حالا که کمر به نابودی نفت تهران و فوتبال تهران بسته اند، من شده ام عامل نابودی؟

شما از جیب خرج می کردی؟

بله، من از جیب خرج می کردم. می توانید بروید بپرسید.

بعد به شما پول را پس می دادند یا نه؟

من تمرکزم حالا روی استقلال است و نمی خواهم بیشتر از این صحبت کنم، اما من همین الان نزدیک به یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان از باشگاه نفت طلب دارم.

واقعا؟ چه سنگین...

تا به الان چیزی گفته ام؟ به روی کسی آورده ام؟ حالا که عامل نابودی نفت معرفی شده ام، مجبور شدم زبان باز کنم و حرف بزنم. آن روزهایی را که با دست های خالی در لیگ قهرمانان آسیا می درخشیدیم، فراموش کرده اند؟ آن زمان نفت را من نابود کردم که به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا بردم. بله آن زمان من نفت را نابود کردم که در تهران استقلال و پرسپولیس را مقابل چشمان چند ده هزار نفری هوادارانشان بردیم.

اگر این ها نابود کردن است، من قبول می کنم که عامل نابودی نفت تهران هستم. من دلم به حال جوانان نفت تهران می سوزد. مگر فقط تیم بزرگ سالان است؟ تیم نوجوانان و جوانان امید هم هست. شما مجله جوان ها هستید. مجله چلچراغ هستید، بیایید بروید ببینید چه دارد بر سر فوتبال پایه پایتخت می آید. نفت هم خودش یک پرونده ویژه می طلبد.

مصاحبه مان نفتی شد، برسیم به استقلال، از تیمی که امسال بسته ای راضی هستی؟

خب من وقتی به استقلال آمدم، هدفم این بود که نقاط ضعف استقلال را برطرف کنم و نقاط قوت را بیشتر تقویت کنم. اما در هر حال باید بدانید که هر مربی وقتی به تیمی می رود، یک فهرستی دارد. این فهرست شامل بازیکنان ورودی و خروجی است.

همین لیست ورودی و خروجی برای یک مربی کار را سخت نمی کند؟

از چه لحاظ؟

شما خب بزرگانی را از استقلال کنار گذاشته ای...

ببینید، یک وقت هست که شما روی یک موضوع غلط پافشاری می کنی. یک وقت هست که کاری می کنی که همه می گویند آن کار درست است.

یعنی شما می گویی آن هایی که کنار گذاشتی، حقشان بوده کنار گذاشته شوند؟

بحث من یک چیز دیگر است. الان هواداران درباره کنار گذاشته شده ها چه می گویند؟ شما بگو.

اکثرا راضی هستند...

خب پس من نظر افکار عمومی را جلب کرده ام. کارشناسان چه می گویند؟

آن ها هم اکثرا راضی هستند.

خب، پس کار من درست بوده.

اما خب برخی واقعا برای استقلال زحمت کشیده بودند و شاید توقع نداشتند کنار گذاشته شوند...

فاکتورهای کنار گذاشتن فرق می کند. من خودم تا دیدم بدنم نمی کشد، از فوتبال خداحافظی کردم. برخی این را دوست ندارند. حالا فرقی نمی کند در کدام خط باشند. هوادار و کارشناس عملکردها را می بینند. الان هواداران در داربی قبل که استقلال سنگین باخت، عملکردها را دیدند. خود بازیکنی هم که در فهرست مازاد رفته، می داند که فصل پیش چطور قهرمانی را از استقلال گرفته است.

البته فوتبال بازی اشتباهات است...

اشتباه در چند بازی پشت سر هم؟ در چند مقطع؟ من هر کدام از بازیکنانی را که کنار گذاشته ام، با بررسی بوده است و خدا شاهد است که حب و بغضی در کار نبوده. خیلی ها را هم حفظ کرده ام که کمتر کسی باور می کرد. من عملکردها نگاه کرده ام. سعی کردم استقلال پوست بیندازد و هم هوادار راضی باشد و هم شما رسانه ای ها و کارشناس ها.

اما فصل قبل هم پرویز مظلومی ادعا می کرد استقلال را جوان کرده...

مظلومی استاد من است و من واقعا دوست داشتم استقلال با پرویز مظلومی هم قهرمان لیگ برتر شود و هم جام حذفی. از صمیم قلب آرزو می کردم.

البته اگر می شد، تو سرمربی استقلال نمی شدی...

اشکالی نداشت. نمی شدم، اما تیم محبوم دو جام به ویترین افتخاراتش اضافه می شد.

این اظهارنظر مطمئنا جالب است...

برکناری پرویزخان مظلومی تصمیم من نبوده که، اما واقعا دوست داشتم استقلال با مظلومی موفق شود.

خیلی از بردن داربی صحبت می کنی...

من داربی باز هستم. واقعا همه ما استقلالی ها روی داربی هایی که ار سال ۹۰ استقلال نبرده حساس هستیم و می خواهیم این بار طلسم نبردن را بشکنیم. پنج سال شده و این اصلا خوب نیست.

این ماجرا پرسپولیسی ها را تحریک نمی کند؟

اتفاقا دوست داریم تحریک شوند. این فوتبال را زیبا می کند. استقلال و پرسپولیس قوی باشند، تیم ملی سودش را می برد.

حالا جدا از همه این ها، این که می گویند بازیکنان به خاطر رفاقت با منصوریان به استقلال می آیند، درست است؟

چه کسی این حرف را زده؟

خیلی ها، عینی چون تو با بازیکن های خوب مملکت که در تیم ملی امید سرمربی شان بودی، رفیق هستی، آن ها به استقلال می آیند؟

پس چرا وحید امیری و بیرانوند نیامدند؟

با بیرانوند که مشکل داشتی...

وحید امیری چه؟ وحید هم می شد استقلالی شود، اما خودش تصمیم گرفت به پرسپولیس برود. من هم برایش آرزوی موفقیت می کنم.

راست می گویند پول پیش زیادی گرفته است؟

من هم در رسانه ها خوانده ام؛ اما وحید گفته بود که به استقلال می آید، اما به پرسپولیس رفت.

کاوه رضایی هم گفت که به پرسپولیس می رود، اما سر از استقلال درآورد. حالا بگذریم، خب شما از این پول ها به بختیار رحمانی و کاوه رضایی نداده اید؟

ما براساس قانون قرارداد می بندیم. این چیزهایی که شما می گویید، عجیب است.

منظور من پول زیرمیزی نیست. اشتباه نکن یک وقت، منظورم یک رسم تازه است که بازیکنان پول پیش می خواهند، بعد قرارداد می بندند...

ما از این رسم ها نداریم، اما همه چیز به قرارداد بستگی دارد.

در هر صورت به نظر می رسد که دوره جدیدی در نقل و انتقالات فوتبال ایران شده باشد، البته همه می گویند که استقلال برنده شده و تیمی رویایی بسته است...

من مخالف این نظریه هستم. تیم ما یک تیم جوان است و رویایی نیست، اما استقلالی بسته ام که استقلالی ها کیف کنند. بعد هم پرسپولیس، هم گسترش فولاد و هم تراکتورسازی تیم خوبی بسته اند. ما شش بازیکن اضافه کرده ایم و بس. اگر هم می گویید روی اعتبار من است، من از استقلال اعتبار گرفته ام و به خاطر استقلال است که علیرضا منصوریان شده ام و حاضرم با اعتبارم برای استقلال هر کاری بکنم.

امید ابراهیمی را حفظ می کنید؟

همه تلاشمان این است که حفظش کنیم. امید هم استقلالی تمام عیار است. استقلال باید پر از این بازیکن ها باشد. یک بازیکن برزیلی هم اضافه می شود.

مجتبی جباری و پژمان منتظری چه؟

استقلال خانواده آن هاست و هر زمان دوست داشتند، می توانند به استقلال برگردند.

علیرضا منصوریان راستی از رستوران هایت چه خبر؟

من فست فود دارم و رستوران داری نمی کنم.

درآمدشان که خوب است...

خدا را شکر می کنم.

فست فود کلا برای سلامتی ضرر دارد...

خب شما زیاد نخوری و وزنت از اینی که هست بالاتر نرود، مشکلی ندارد. هفته ای یک بار به جایی بر نمی خورد.

به بازیکنانت هم همین را توصیه می کنی؟

نه اصلا، آن ها نباید فست فود بخورند. (می خندد) آن ها برنامه ویژه خودشان را دارند.

نمی خواهی شعبه های رستورانت را زیاد کنی؟

فعلا همین چند شعبه ای را که داریم، خوب بچرخانیم و مردم راضی باشند.