تصمیم سازان ۲۰۱۵، از «علی اکبر صالحی» تا «پوتین»
خوب یا بد، این گروه مهمترین کلیدهای جهانی را در دست دارد.
هفته نامه صدا: رسیدن به «بله» چندان آسان نیست. با این حال، امسال دیپلمات ها و سیاستمداران پشت درهای بسته درو هم جمع شدند تا درهای بسته طولانی مدت به روی ایران و کوبا را بگشایند، مسیر فروپاشی یونان را وارونه کنند (لااقل برای حال حاضر) و به بحران آوارگان در مقیاس وسیع رسیدگی کنند. متفکران جهانی دیگر هم به دلیل سیاست خارجی فمینیستی، بررسی تغییرات آب و هوایی با وجود محدودیت های اقتصادی کشورهای فقیر و قرار دادن دانش در بطن توسعه ملی در صدر اخبار قرار گرفتند. خوب یا بد، این گروه مهمترین کلیدهای جهانی را در دست دارد.
آنگلا مرکل: صدراعظم آلمان
برای رد سیاست کم اهیمت جلوه دادن آوارگان
در ماه اوت، دولت مرکل از اجرای قانوان دوبلین سر باز زد؛ قانونی که در بیشتر موارد بنابر آن کشورهای اتحادیه اروپا آواردگان را به کشوری که برای وورد به این قاره از آن عبور کرده اند باز می گردانند. این قانون به عنوان قانونی غیرانسانی برای اخراج آوارگان از مقاصد مورد نظرشان و تحمیل باری بر کشورهای مرزی اتحادیه اروپا به انتقاد کشیده شده است. مرکل همچنین به طور استراتژیک از وزن و نفوذ خود برای فشار بر سایر دولت های اروپایی مانند مجارستان استفاده کرده که به نوبه خود از پذیریش سهم مهاجران خود سر باز زده اند.
مارگون والستروم، امسال به شکلی شجاعانه حقوق زنان در مسائل بین المللی را مطرح کرد. والستروم آشکارا از حقوق بشر در عربستان انتقاد کرد و پس از آن عربستان سفیر خود را در استکهلم فراخواند. بلافاصله پس از آن، سوئد توافقات تسلیحاتی بلندمدت و ارزشمند خود با ریاض را متوقف کرد. فارن پالیسی با او در مورد تازیانه زدن به نویسنده و متفکر جهانی «رائف بداوی»، حقوق زنان در حل وف صل مخاصمات و پاسخگویی سازمان ملل در مورد تجاوزات جنسی مصاحبه کرده است.
«ترویج و احترام به حقوق جهانی بشر هسته اصلی سیاست خارجی سوئد است. مجازات های بدنی غیرقابل پذیرش بوده و با کنوانسیون های مروبوطه در حقوق بشر سازگاری ندارد. در تمام دنیا، ما موارد فراوانی از تهدید علیه آزادی بیان می بینیم. من به راستی معتقدم که آزادی رسانه ای جوامع را قدرتمندتر می سازد.»
«مشارکت معنی دار زنان در فرآیند صلح به صلح پایدارتری می انجامد. تونس و کلمبیا مثال های خوبی هستند. سوئد از شبکه های زنان سوری و مشارکت آنان در فرآیندهای محلی و بین المللی برای آتش بس و صلح سازی از طریق همکاری های توسعه ای ما با جامعه مدنی سوریه حمایت می کند که ارزش آن ۵۰ میلیون کرون (۵.۷ میلیون دلار) در سال می شود. در بلندمدت، دولت به دنبال آغاز طرح شبکه زنان میانجیگر سوئد ظرف دو سال است که برای کمک به مذاکرات صلح در اقصا نقاط جهان آمادگی خواهند داشت».
«هرگونه سوءاستفاده جنسی از قوانین سازمان ملل (نه فقط) در ماموریت های صلحبانی که مردم بومی به طور اخص در آن آسیب پذیر هستند، غیرقابل پذیرش است. تمام اتهامات از این دست باید به درستی بررسی شوند. من خوشحالم که دبیر کل موضع سفت و سختی در مورد سوءاستفاده های جنسی اتخاذ کرده و زمینه را برای اجرای سیاست «تساهل صفر» در این مورد فراهم کرده است. خبرچینان نقش مهمی در این زمینه بازی می کنند. ما باید تلاش هایمان برای شکستن سکوت و مبارزه با مصونیت از مجازات را با بهبود ساز و کارهای موثر برای حفاظت، امنیت و کرامت بازماندگان و شاهدان ترکیب کنیم.
بن رودز و ریکاردو زونیگا؛ رابرتا جاکوبسون و جوزفینا ویدال: دیپلمات در واشنگتن و کوبا
برای پر کردن شکاف در تنگه فلوریدا
یکی از فصل های طولانی مدت جنگ سرد در دسامبر ۲۰۱۴ بسته شد؛ آنگاه که ایالات متحده اعلام کرد روابط کامل خود با کوبا را برقرار خواهد کرد. این روند مصالحه و آشتی از سوی دو دستیار کاخ سفید هدایت می شد: بن رودز و ریکاردو زونیگا که بیش از ۷۰ ساعت مذاکرات مخفی با هاوانا در مورد مسائلی دشوار مانند تبادل زندانیان و کاهش تحریم های اقتصادی دشاتند.
در سال ۲۰۱۵، رابرتا جاکوبسون از وزارت خارجه امریکا و جوزفینا ویدال از وزارت خارجه کوبا هدایت این مسیر را در دست گرفتند تا پیچ و مهره تنش زدایی را سفت تر کنند. آنها گاهی دچار تنش و درگیری می شدند (مثلا در مورد پناه دادن به فراریان دو کشور) و گاهی با مسیر دشوار سیاست مواجه می شدند (مانند درخواست عمومی فیدل کاسترو مبنی بر عقب نشینی امریکا از کنترل خلیج گوانتانامو که امریکا آماده پذیرش آن نبود). با این حال، آنها زمینه را برای عصر جدیدی از همکاری ها فراهم کردند: در ماه جولای، هر دو کشور سفارت های خود در هاوانا و واشنگتن را برای اولین بار پس از نیم قرن گشودند.
یانیس واروفاکیس: وزیر دارایی سابق یونان
برای ایستادگی در برابر تروئیکای اروپایی
در نبرد سیاسی مهم سال جاری میان یونان و اتحادیه اروپایی، هیچ کس سرزنده تر از واروفاکیس با اتحادیه اروپا نبرد نکرد. وزیر دارایی چپگرای یونان از حزب سیریزا اقدامات ریاضتی را تا حدودی روشی برای کشاندن کشورش به سوی بدترین رکورد از جنگ جهانی دوم به این سو دانست. او خواستار مسیر اقتصادی متفاوتی بود- عمدتابخشش بدهی ها و بازسازی دوباره ساختار اقتصادی- و به سرعت طلبکاران اروپایی را به باد انتقاد گرفت. او به یک روزنامه اسپانیایی گفت: «آنچه آنها با یونان انجام دادند فقط یک نام دارد: تروریسم».
در مذاکرات مربوط به وام نجات، دیدگاه های مناقشه انگیز واروفاکیس و شخصیت غضبناک او باعث خشم نمایندگان اتحادیه اروپایی شد. او در ماه جولای به این امید استعفا داد تا راه را برای مذاکرات آتی کشورش باز و زمینه تسهیل معاملات برای نجات اقتصاد کشورش را فراهم کند. اما وقتی توافق بعدی خواستار ریاضت بیشتر شد، به همکاران سابقش در حزب سیریزا روی آورد. او در ماه سپتامبر در مصاحبه با CNBC اعلام کرد که «یک بچه ۱۰ ساله با اطلاعات اولیه ریاضیاتی می تواند دو دو تا، چهار تا کند و بفهمد که این طرح نمی تواند موفق از آب درآید.»
علی اکبر صالحی و ارنست مونیز: رییس سازمان انرژی اتمی ایران و وزیر انرژی امریکا
برای نبرد علم با علم
دیپلمات ها در سال جاری برای توافق هسته ای تاریخی میان ایران و قدرت های جهانی اعتباری زیاد به دست آوردند. با یان حال، این دو فیزیکدان بودند که در مورد مسائل علمی بحث کردند تا امکان تحقق یک توافق بزرگ فراهم شود.
علی اکبر صالحی، رییس سازمان انرژی اتمی ایران، و ارنست مونیز، وزیر انرژی امریکا، در سال ۲۰۱۴ به مذاکرات پیوستند و با استفاده از تخصص شان حد و حدود مر بوط به سانتریفیوژهای ایران را به بحث گذاشتند. امسال، آنها طرح و توافق موفقیت آمیزی را به بحث گذاشتند و توانستند زمینه مصالحه برای همکاری عملی قوی تر در این حوزه از سوخت هسته ای تا سرطان درمانی را فراهم کنند.
ولادیمیر پوتین: رییس جمهور روسیه
برای ایفای نقش مصلح
ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه، سپتامبر جاری حمله به سوریه را ظاهرا با هدف حمایت از منافع مسکو آغاز کرد، اما پوتین نقش دیگری را هم برای خود قائل است- نقش میانجی- و این عملیات را با زبانی دقیق توصیف کرده است. او در نشستی در ماه اکتبر، همان ماهی که از بشار اسد در مسکو استقبال کرد تا راه حلی سیاسی برای بحران را به بحث بگذارد اعلام کرد: «تنها هدف کمک به ایجاد صلح است». (مسکو اصرار دارد که حملاتش نیورهای داعش را هدف قرار می دهد؛ واشنگتن می گوید حملات روسیه نیروهای ضداسد را هدف قرار داده و دیده بان سوری حقوق بشر هم آمار مرگ و میر غیرنظامیان را ثبت کرده است). با این حال، نرخ محبوبیت پوتین به ۹۰ درصد نزدیک شده است. درسطح جهانی، او باعث تقویت اسد شده، روسیه را به یکی از طرف ها برای رسیدن به صلح تبدیل کرده و چنانکه سی.ان.ان می گوید: «باعث تحقیر... امریکا شده است».
شیخ حسینه: نخست وزیر بنگلادش
برای انطباق با چالش غرق شدن کشورش
اگرچه بنگلادش تنها ۳دهم درصد از گازهای گلخانه ای جهانی را تشکیل می دهد اما بالا آمدن سطح آب اقیانوس می تواند باعث بی خانمان شدن بیش از ۱۸ میلیون نفر تا سال ۲۰۵۰ شود. شیخ حسینه که در این رابط ساکت ننشسته، حافظت از محیط زیست را به اولویتی ملی تبدیل کرد و باعث شد در پاییز سال جاری جایزه «قهرمان سازمان ملل» را از آن خود کند.
در سال ۲۰۰۹، بنگلادش در زمره اولین کشورهای در حال توسعه در جهان بود که یک استراتژی تغییرات آب و هوایی برای خود ترسیم کرد. از آن زمان، بنگلادش متعهد به اصلاح قانون اساسی برای حفاظت از منابع طبیعی شده و میلیون ها خانه خارج از محدوده را با انرژی خورشیدی تجهیز کرده است. این کشور اکنون ۶ تا ۷ درصد از بودجه سالانه کشورش را برای انطباق با تغییرات آب و هوایی کنار گذاشته است.
محمد بن سلمان: وزیر دفاع عربستان سعودی
برای در پیش گرفتن رویکردی تهاجمی
محمد بن سلمان از زمانی که در ماه ژانویه به وزارت دفاع کشورش رسید- خوب یا بد- دست به تهاجم نظامی علیه دشمنان منطقه ای کشورش زده و باعث بازتعریف نقش کشورش در خاورمیانه شده است. این شاهزاده جوان رهبری حمله به حوثی های یمن را برعهده گرفته و ثابت کرده که حاضر است «خون» و «پول» خرج کند تا نفوذ تهران در دنیای عرب را از میان ببرد. اما تسلط او بر سیاست داخلی کشورش هم قابل توجه است. او به عنوان فرزند مورد نظر پادشاه، شرکت نفتی عربستانی سعودی را اداره کرده و تابستان جاری چندین معامله با روسیه ترتیب داد. نیویورک تامیز می گوید: «این شاهزاده قدرتی بسیار بیشتر از شاهزاده های دیگر در تاریخ عربستان دارد».
امینه غُرِیب: رییس جمهور جزیره موریس
برای کاربرد روشی علمی برای توسعه
ایالات متحده ۳ درصد از توید ناخالص داخلی خود را روی تحقیقات علمی صرف می کند و کره جنوبی تقریبا ۴ درصد. اما برای بسیاری از دولت های آفریقایی- که امینه غریب، رییس جمهور موریس برای آن ابراز تاسف می کند- این رقم زیر ۱ درصد است.
در ماه ژوئن، بدون هیچ گونه سابقه سیاسی، امینه به عنوان اولین زن رییس جمهور در جزیره موریس انتخاب شد. او یکی از برجسته ترین سفرای آفریقایی در زمینه هزینه کردن برای مسائل علمی است. او متعهد شده که با سرمایه گذاری در «بیوپارک ها» و بخش فناوری هم اشتغال داخلی را افزایش دهد و هم درآمد را بالا ببرد. او همچنین متعهد شده که «اتحاد برای تسریع برتری در علم» در آفریقا را راه بیندازد که هدفش سرمایه گذاری ۱۰۰ میلیون دلاری در منابع و تضمین این مساله بوده که آفریقایی ها- و نه کشورهای غربی- اهداف علمی در آزمایشگاه های این قاره را تعیین کنند. موریس در بین کشورهای آفریقایی از بالاترین میزان درآمد سرانه که بالغ بر ۹۰۰۰ دلار می شود، برخوردار است. امینه غریب متولد ۱۹۵۹ در یک خانواده مسلمان هندی الاصل و پژوهشگر و متخصص زیست شناسی است.
آنگلا مرکل: صدراعظم آلمان
برای رد سیاست کم اهیمت جلوه دادن آوارگان
در ماه اوت، دولت مرکل از اجرای قانوان دوبلین سر باز زد؛ قانونی که در بیشتر موارد بنابر آن کشورهای اتحادیه اروپا آواردگان را به کشوری که برای وورد به این قاره از آن عبور کرده اند باز می گردانند. این قانون به عنوان قانونی غیرانسانی برای اخراج آوارگان از مقاصد مورد نظرشان و تحمیل باری بر کشورهای مرزی اتحادیه اروپا به انتقاد کشیده شده است. مرکل همچنین به طور استراتژیک از وزن و نفوذ خود برای فشار بر سایر دولت های اروپایی مانند مجارستان استفاده کرده که به نوبه خود از پذیریش سهم مهاجران خود سر باز زده اند.
مارگوت والستروم: وزیز خارجه سوئد
برای انتخاب یک سیاست خارجی فمینیستیمارگون والستروم، امسال به شکلی شجاعانه حقوق زنان در مسائل بین المللی را مطرح کرد. والستروم آشکارا از حقوق بشر در عربستان انتقاد کرد و پس از آن عربستان سفیر خود را در استکهلم فراخواند. بلافاصله پس از آن، سوئد توافقات تسلیحاتی بلندمدت و ارزشمند خود با ریاض را متوقف کرد. فارن پالیسی با او در مورد تازیانه زدن به نویسنده و متفکر جهانی «رائف بداوی»، حقوق زنان در حل وف صل مخاصمات و پاسخگویی سازمان ملل در مورد تجاوزات جنسی مصاحبه کرده است.
«ترویج و احترام به حقوق جهانی بشر هسته اصلی سیاست خارجی سوئد است. مجازات های بدنی غیرقابل پذیرش بوده و با کنوانسیون های مروبوطه در حقوق بشر سازگاری ندارد. در تمام دنیا، ما موارد فراوانی از تهدید علیه آزادی بیان می بینیم. من به راستی معتقدم که آزادی رسانه ای جوامع را قدرتمندتر می سازد.»
«مشارکت معنی دار زنان در فرآیند صلح به صلح پایدارتری می انجامد. تونس و کلمبیا مثال های خوبی هستند. سوئد از شبکه های زنان سوری و مشارکت آنان در فرآیندهای محلی و بین المللی برای آتش بس و صلح سازی از طریق همکاری های توسعه ای ما با جامعه مدنی سوریه حمایت می کند که ارزش آن ۵۰ میلیون کرون (۵.۷ میلیون دلار) در سال می شود. در بلندمدت، دولت به دنبال آغاز طرح شبکه زنان میانجیگر سوئد ظرف دو سال است که برای کمک به مذاکرات صلح در اقصا نقاط جهان آمادگی خواهند داشت».
«هرگونه سوءاستفاده جنسی از قوانین سازمان ملل (نه فقط) در ماموریت های صلحبانی که مردم بومی به طور اخص در آن آسیب پذیر هستند، غیرقابل پذیرش است. تمام اتهامات از این دست باید به درستی بررسی شوند. من خوشحالم که دبیر کل موضع سفت و سختی در مورد سوءاستفاده های جنسی اتخاذ کرده و زمینه را برای اجرای سیاست «تساهل صفر» در این مورد فراهم کرده است. خبرچینان نقش مهمی در این زمینه بازی می کنند. ما باید تلاش هایمان برای شکستن سکوت و مبارزه با مصونیت از مجازات را با بهبود ساز و کارهای موثر برای حفاظت، امنیت و کرامت بازماندگان و شاهدان ترکیب کنیم.
بن رودز و ریکاردو زونیگا؛ رابرتا جاکوبسون و جوزفینا ویدال: دیپلمات در واشنگتن و کوبا
برای پر کردن شکاف در تنگه فلوریدا
یکی از فصل های طولانی مدت جنگ سرد در دسامبر ۲۰۱۴ بسته شد؛ آنگاه که ایالات متحده اعلام کرد روابط کامل خود با کوبا را برقرار خواهد کرد. این روند مصالحه و آشتی از سوی دو دستیار کاخ سفید هدایت می شد: بن رودز و ریکاردو زونیگا که بیش از ۷۰ ساعت مذاکرات مخفی با هاوانا در مورد مسائلی دشوار مانند تبادل زندانیان و کاهش تحریم های اقتصادی دشاتند.
در سال ۲۰۱۵، رابرتا جاکوبسون از وزارت خارجه امریکا و جوزفینا ویدال از وزارت خارجه کوبا هدایت این مسیر را در دست گرفتند تا پیچ و مهره تنش زدایی را سفت تر کنند. آنها گاهی دچار تنش و درگیری می شدند (مثلا در مورد پناه دادن به فراریان دو کشور) و گاهی با مسیر دشوار سیاست مواجه می شدند (مانند درخواست عمومی فیدل کاسترو مبنی بر عقب نشینی امریکا از کنترل خلیج گوانتانامو که امریکا آماده پذیرش آن نبود). با این حال، آنها زمینه را برای عصر جدیدی از همکاری ها فراهم کردند: در ماه جولای، هر دو کشور سفارت های خود در هاوانا و واشنگتن را برای اولین بار پس از نیم قرن گشودند.
یانیس واروفاکیس: وزیر دارایی سابق یونان
برای ایستادگی در برابر تروئیکای اروپایی
در نبرد سیاسی مهم سال جاری میان یونان و اتحادیه اروپایی، هیچ کس سرزنده تر از واروفاکیس با اتحادیه اروپا نبرد نکرد. وزیر دارایی چپگرای یونان از حزب سیریزا اقدامات ریاضتی را تا حدودی روشی برای کشاندن کشورش به سوی بدترین رکورد از جنگ جهانی دوم به این سو دانست. او خواستار مسیر اقتصادی متفاوتی بود- عمدتابخشش بدهی ها و بازسازی دوباره ساختار اقتصادی- و به سرعت طلبکاران اروپایی را به باد انتقاد گرفت. او به یک روزنامه اسپانیایی گفت: «آنچه آنها با یونان انجام دادند فقط یک نام دارد: تروریسم».
در مذاکرات مربوط به وام نجات، دیدگاه های مناقشه انگیز واروفاکیس و شخصیت غضبناک او باعث خشم نمایندگان اتحادیه اروپایی شد. او در ماه جولای به این امید استعفا داد تا راه را برای مذاکرات آتی کشورش باز و زمینه تسهیل معاملات برای نجات اقتصاد کشورش را فراهم کند. اما وقتی توافق بعدی خواستار ریاضت بیشتر شد، به همکاران سابقش در حزب سیریزا روی آورد. او در ماه سپتامبر در مصاحبه با CNBC اعلام کرد که «یک بچه ۱۰ ساله با اطلاعات اولیه ریاضیاتی می تواند دو دو تا، چهار تا کند و بفهمد که این طرح نمی تواند موفق از آب درآید.»
علی اکبر صالحی و ارنست مونیز: رییس سازمان انرژی اتمی ایران و وزیر انرژی امریکا
برای نبرد علم با علم
دیپلمات ها در سال جاری برای توافق هسته ای تاریخی میان ایران و قدرت های جهانی اعتباری زیاد به دست آوردند. با یان حال، این دو فیزیکدان بودند که در مورد مسائل علمی بحث کردند تا امکان تحقق یک توافق بزرگ فراهم شود.
علی اکبر صالحی، رییس سازمان انرژی اتمی ایران، و ارنست مونیز، وزیر انرژی امریکا، در سال ۲۰۱۴ به مذاکرات پیوستند و با استفاده از تخصص شان حد و حدود مر بوط به سانتریفیوژهای ایران را به بحث گذاشتند. امسال، آنها طرح و توافق موفقیت آمیزی را به بحث گذاشتند و توانستند زمینه مصالحه برای همکاری عملی قوی تر در این حوزه از سوخت هسته ای تا سرطان درمانی را فراهم کنند.
ولادیمیر پوتین: رییس جمهور روسیه
برای ایفای نقش مصلح
ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه، سپتامبر جاری حمله به سوریه را ظاهرا با هدف حمایت از منافع مسکو آغاز کرد، اما پوتین نقش دیگری را هم برای خود قائل است- نقش میانجی- و این عملیات را با زبانی دقیق توصیف کرده است. او در نشستی در ماه اکتبر، همان ماهی که از بشار اسد در مسکو استقبال کرد تا راه حلی سیاسی برای بحران را به بحث بگذارد اعلام کرد: «تنها هدف کمک به ایجاد صلح است». (مسکو اصرار دارد که حملاتش نیورهای داعش را هدف قرار می دهد؛ واشنگتن می گوید حملات روسیه نیروهای ضداسد را هدف قرار داده و دیده بان سوری حقوق بشر هم آمار مرگ و میر غیرنظامیان را ثبت کرده است). با این حال، نرخ محبوبیت پوتین به ۹۰ درصد نزدیک شده است. درسطح جهانی، او باعث تقویت اسد شده، روسیه را به یکی از طرف ها برای رسیدن به صلح تبدیل کرده و چنانکه سی.ان.ان می گوید: «باعث تحقیر... امریکا شده است».
شیخ حسینه: نخست وزیر بنگلادش
برای انطباق با چالش غرق شدن کشورش
اگرچه بنگلادش تنها ۳دهم درصد از گازهای گلخانه ای جهانی را تشکیل می دهد اما بالا آمدن سطح آب اقیانوس می تواند باعث بی خانمان شدن بیش از ۱۸ میلیون نفر تا سال ۲۰۵۰ شود. شیخ حسینه که در این رابط ساکت ننشسته، حافظت از محیط زیست را به اولویتی ملی تبدیل کرد و باعث شد در پاییز سال جاری جایزه «قهرمان سازمان ملل» را از آن خود کند.
در سال ۲۰۰۹، بنگلادش در زمره اولین کشورهای در حال توسعه در جهان بود که یک استراتژی تغییرات آب و هوایی برای خود ترسیم کرد. از آن زمان، بنگلادش متعهد به اصلاح قانون اساسی برای حفاظت از منابع طبیعی شده و میلیون ها خانه خارج از محدوده را با انرژی خورشیدی تجهیز کرده است. این کشور اکنون ۶ تا ۷ درصد از بودجه سالانه کشورش را برای انطباق با تغییرات آب و هوایی کنار گذاشته است.
محمد بن سلمان: وزیر دفاع عربستان سعودی
برای در پیش گرفتن رویکردی تهاجمی
محمد بن سلمان از زمانی که در ماه ژانویه به وزارت دفاع کشورش رسید- خوب یا بد- دست به تهاجم نظامی علیه دشمنان منطقه ای کشورش زده و باعث بازتعریف نقش کشورش در خاورمیانه شده است. این شاهزاده جوان رهبری حمله به حوثی های یمن را برعهده گرفته و ثابت کرده که حاضر است «خون» و «پول» خرج کند تا نفوذ تهران در دنیای عرب را از میان ببرد. اما تسلط او بر سیاست داخلی کشورش هم قابل توجه است. او به عنوان فرزند مورد نظر پادشاه، شرکت نفتی عربستانی سعودی را اداره کرده و تابستان جاری چندین معامله با روسیه ترتیب داد. نیویورک تامیز می گوید: «این شاهزاده قدرتی بسیار بیشتر از شاهزاده های دیگر در تاریخ عربستان دارد».
امینه غُرِیب: رییس جمهور جزیره موریس
برای کاربرد روشی علمی برای توسعه
ایالات متحده ۳ درصد از توید ناخالص داخلی خود را روی تحقیقات علمی صرف می کند و کره جنوبی تقریبا ۴ درصد. اما برای بسیاری از دولت های آفریقایی- که امینه غریب، رییس جمهور موریس برای آن ابراز تاسف می کند- این رقم زیر ۱ درصد است.
در ماه ژوئن، بدون هیچ گونه سابقه سیاسی، امینه به عنوان اولین زن رییس جمهور در جزیره موریس انتخاب شد. او یکی از برجسته ترین سفرای آفریقایی در زمینه هزینه کردن برای مسائل علمی است. او متعهد شده که با سرمایه گذاری در «بیوپارک ها» و بخش فناوری هم اشتغال داخلی را افزایش دهد و هم درآمد را بالا ببرد. او همچنین متعهد شده که «اتحاد برای تسریع برتری در علم» در آفریقا را راه بیندازد که هدفش سرمایه گذاری ۱۰۰ میلیون دلاری در منابع و تضمین این مساله بوده که آفریقایی ها- و نه کشورهای غربی- اهداف علمی در آزمایشگاه های این قاره را تعیین کنند. موریس در بین کشورهای آفریقایی از بالاترین میزان درآمد سرانه که بالغ بر ۹۰۰۰ دلار می شود، برخوردار است. امینه غریب متولد ۱۹۵۹ در یک خانواده مسلمان هندی الاصل و پژوهشگر و متخصص زیست شناسی است.
پ
ارسال نظر