گفتگو با نیلوفر اردلان؛ کاپیتان تیم ملی فوتبال بانوان

مجله یکشنبه: فوتبال بانوان دیر شروع شد اما کسانی که به این ورزش علاقه داشتند آنقدر با دل و جان پشت هدفشان ایستادند که توانستند در کمترین زمان پله های پیشرفت را طی کنند. با وجود اینکه فوتبال بانوان دست کمی از آقایان ندارد اما فوتسالیست ها آنقدر قوی هستند که حداقل وقتی وارد میادین مسابقه می شوند امیدی برای کسب مقام در دل ها وجود دارد.

نیلوفر اردلان یکی از بازیکن های تیم ملی فوتسال است که در کنار بازی در این تیم، کاپیتانی تیم ملی فوتبال بانوان ایران را هم تجربه می کند. اردلان از همان سال های ابتدایی پا گرفتن فوتبال بانوان در کشور حضور پررنگی داشته و الان به عنوان یکی از باسابقه ترین فوتبالیست های کشور در تیم ملی است.


کاپیتان تیم فوتبال آنقدر به تیم ملی فوتسال بانوان ایمان دارد که می داند در آینده ای نه چندان دور قرار است مدال های رنگارنگ آسیایی و جهانی را بر گردن بیاویزد.

ورزش را چه سالی شروع کردید؟

- از سال ۷۵ بود که به طور رسمی فعالیت ورزشی خودم را در سالن حجاب شروع کردم و تا به امروز هم ادامه دارد.

قبل از اینکه فوتبال را به عنوان ورزش اصلی انتخاب کنید، چه ورزشی می کردید؟
- به خاطر اینکه به ورزش های با توپ علاقه داشتم تابستان ها، والیبال و بسکتبال ثبت نام می کردم. تابستان سال 75 بود که می خواستم برای والیبال ثبت نام کنم؛ متوجه شدم در کنار والیبال، فوتسال هم هست و در رشته فوتسال ثبت نام کردم. از همان زمان بازی در تیم فوتسال شروع شد.

قبل از اینکه در رشته فوتسال ثبت نام کنید تجربه پا به توپ شدن داشتید؟

- در همین حد که با دوستان یا پدرم بازی کنم نه بیشتر از این؛ چون جایی نبود که بخواهم بیشتر از این تجربه فوتبال به دست آورم.

بعد از اینکه تصمیم گرفتید به جای والیبال برای ورزش فوتسال ثبت نام کنید، اطرافیان به این تصمیم شما ایراد نگرفتند؟

- چون پدرم دروازه بان بود و الان هم مربی هستند مشکلی از این بابت نداشت. تنها مادرم یک مقدار نگران درسم بود که سعی کردم مادرم را هم راضی نگه دارم.


الان چه تحصیلاتی دارید؟

- کارشناس تربیت بدنی هستم.

چقدر طول کشید تا وارد تیم ملی شدید؟

- اولین سالی که تیم ملی فوتسال بانوان تشکیل شد من وارد تیم شدم. سال ۷۹-۷۸ برای بازی در کشورهای اسلامی بود که تیم ملی هم تشکیل شد و از همان دور اول تشکیل تیم ملی حضور داشتم.

چطور فوتسال بانوان در این چند سال تا این حد رشد کرد؟

- علاقمند به این ورزش زیاد بود، به طوری که تمام شهرستان ها و شهرهای توابع تهران تیم تشکیل دادند و بازی ها بین آنها شروع شد. همان دوره، چون نوجوان بودم در نوجوانان کشوری مقام اول را به دست آوردیم و در بزرگسالان دوم شدیم. بعد از این بازی ها بهترین بازیکن های تهران و شهرستان ها برای تیم ملی انتخاب شدند. تیم ملی سال ۷۸ تشکیل شد و در سال ۷۹ هم اولین دوره بازی کشورهای اسلام یبود که در آن دوره از مسابقات مقام اول را به دست آوردیم.


لیگ فوتسال بانوان از چه سالی تشکیل شد؟

- در سال های ابتدایی تشکیل تیم فوتسال بانوان لیگی وجود نداشت. بازی ها همان مسابقات کشوری بود. چیزی به نام لیگ که در این ۵-۴ سال اخیر هست وجود نداشت. ۷-۶ دوره بیشتر از لیگ برتر فوتسال بانوان نمی گذرد و در این لیگ تیم های قوی و خوبی شرکت می کنند. فوتسال بانوان لیگ دسته یک و دو دارد و رده های سنی مختلف تیم تشکیل شده. امسال هم برای سومین سال متوالی تیم ما یعنی ایثار پرسپولیس قهرمان شد.

شما هم در تیم ملی فوتبال بانوان هستید، هم فوتسال؛ چطور از بین لیگ برتر فوتبال و فوتسال، فوتسال را انتخاب کردید؟

- با توجه به شرایطی که فوتبال دارد شخصا برای من بازی در آن یک مقدار سخت تر و مشکل تر است. فعلا ترجیح می دهم در فوتسال باشم.

کشورهایی مثل روسیه و امارات می خواستند که در تیم آنها بازی کنید.

- امارات اعتقاد داشت که باید بدون حجاب بازی کنیم و من هم قبول نکردم. علاوه بر این گفتند که به فرزند و همسرم اقامت نمی دهند و فقط خود من می توانم در این کشور اقامت داشته باشم که نپذیرفتم. تیم روسیه هم که به ایران آمده بود به من و یکی از هم تیمی هایم گفتند که ما از نظر قوای جسمانی توانایی بازی کردن در لیگ روسیه را داریم اما صحبت آنها به این معنی نبود که ما را برای بازی در تیم هایشان دعوت کرده اند. تنها آنها اعتقاد داشتند که ما توانایی بازی در لیگ آنها را داریم.

پس کلا شما به خاطر شرایط حجاب از هر کشوری پیشنهاد بازی شود قبول نمی کنید.

- بله، چون پایبند قوانین هستم و دوست دارم برای تیم ملی مملکت خودم بازی کنم. بازی با حجاب کاملا برای ما جا افتاده و مشکلی به خاطر داشتن پوشش اسلامی نداریم به طوری که در هنگام بازی و تمرین چه مرد باشد یا نباشد، چه فیلمبرداری کنند یا نه ما با حجاب بازی می کنیم.


فوتسال بانوان چقدر طرفدار و تماشاچی دارد؟

- با توجه به تبلیغاتی که در رسانه های مختلف می شود مخصوصا بعد از اینکه مسائل حجاب مطرح شد به این ورزش خیلی پرداختند و بیشتر شناخته شد. فوتسال بانوان تماشاچی به اندازه خودش دارد و طبیعی است که مثل آقایان برای تماشای بازی ما نیایند. یکسری بازی ها که بازی خوبی هستند، البته اطلاع رسانی خوبی هم برای آنها می شود. جمعیت برای تماشا می آید، حدود ۳۰۰-۲۰۰ نفر می شود. مثلا بازی ایران و روسیه با توجه به اینکه در سالن هندبال بود و اطلاع رسانی هم شده بود نزدیک ۲۵۰-۲۰۰ نفر آمده بودند که به نظر من باز هم جای امیدواری دارد. حداقل یک تعدادی هستند که به بازی بانوان علاقمندند و از نزدیک برای تماشا می آیند.
هدف بعدی فوتسال بانوان بعد از دو بار قهرمانی در غرب آسیا چیست؟

- ان شاءالله قهرمانی. در آسیا حریف های سرسختی مثل ژاپن و تایلند هستند که فکر می کنم با تلاش مداوم بتوانیم از پس آنها نیز بربیاییم. هدف بعدی جام جهانی کوچک پرتغال است و می خواهیم در این مسابقه نتیجه خوب و قابل قبولی را به دست آوریم.

شما بازی های فوتبال بانوان خارج از ایران را دنبال می کنید؟

- اینکه بخواهم بازی های آنها را دنبال و تماشا کنم نه؛ فقط در همین حد که در سایت ها راجع به آنها بخوانم. با توجه به محدودیت هایی که داریم نمی توانیم این فیلم ها را ببینیم یا دانلود کنیم. فیلم ها در دسترس نیستند و دانلود کردن آنها هم خیلی سخت است. اگر از فدراسیون بخواهید به شما فیلم آموزشی فوتبال آقایان را بدهند آن را در اختیارتان خواهند گذاشت اما برای بانوان به خاطر یکسری محدودیت ها این امکان وجود ندارد.

بازی ما تماشاگرپسند است.


فوتسال بانوان به اندازه فوتسال مردها دیدنی هست؟

- تیم روسیه تیم چهارم جهان است. هر سال هم آنها برای بازی از ما دعوت می کنند هم ما از آنها دعوت می کنیم. هر دوی ما نیز دعوت همدیگر را قبول می کنیم. روسیه تیم کمی نیست که بخواهد با هر تیمی بازی کند و همیشه ما را به عنوان یک حریف تدارکاتی خوب به حساب می آورد و نتیج هایی که به دست می آوریم هم نتیجه های قابل قبولی اند. یا ۲-۲ یا ۱-۱ مساوی کردیم یا ۱-۰ باختیم. نتیجه ها طوری است که وقتی ما خودمان را با تیم چهارم جهان مقایسه می کنیم می بینیم که چیزی از آنها کم نداریم و تنها علتی که باعث می شود از ما برتری پیدا کنند به خاطر تجربیاتی است که در مسابقات بین المللی شرکت کردند و ما هنوز چنین تجربیاتی را به دست نیاورده ایم و این مشکل با شرکت در مسابقات مختلف، حل خواهد شد.

بنابراین بازی ما طوری هست که بتواند تماشاچی را به سمت خودش جذب کند. وقتی برای مسابقه با روسیه رفتیم، تیم پرتغال هم در آنجا حضور داشت و از ما دعوت کرد تا دسامبر امسال برای جام جهانی کوچک که در پرتغال برگزار می شود شرکت کنیم. در این دوره از مسابقات تیم هایی مثل اسپانیا، برزیل، اکراین، روسیه، پرتغال و دو تیم دیگر در کنار ایران هستند. وقتی بهترین تیم های جهان جمع اند و از ما هم دعوت می شود تا در این مسابقه حضور داشته باشیم پس این توانایی را داریم که بتوانیم یک بازی تماشاگرپسند از خودمان نشان بدهیم.

خانواده ورزشی دارید؟

- غیر از پدرم که گفتم مربی هستند یک خواهر دارم که ورزش حرفه ای انجام نمی دهد و بیشتر تفریحی ورزش می کند.


شما یک فرزند ۳ ساله هم دارید؛ چطور توانستید ورزش و زندگی شخصی خود را طوری مدیریت کنید که بعد از ازدواج و بچه دار شدن هم فوتبال حرفه ای را دنبال کنید؟

- حدود یک سال و چند ماه به خاطر بارداری از میادین ورزش دور بودم اما به خاطر همت خودم و تشویق های همسرم انگیزه پیدا کردم تا دوباره به ورزش حرفه ای برگردم. خانواده ها نیز خیلی من را تشویق کردند که دوباره ورزش را از سر بگیرم.

همه دست به دست هم دادند و من را حمایت کردند؛ مخصوصا همسرم که باعث شد دوباره به فکر بازگشتن بیفتم چون خودم دیگر فکر برگشتن نداشتم. ناشکر نیستم. وقتی باردار شدم گفتم خدا خواسته و به خاطر فرزندم ورزش را کنار می گذارم که همسرم کمکم کرد برگردم. همین دلایل کافی بود تا من تمرین هایم را از سر بگیرم.

چطور توانستید دوباره با این سرعت به تیم ملی برگردید؟

- در این چند ماهی که در تیم نبودم خیلی تغییرات پیش آمده بود و مربی ها هم عوض شده بودند؛ اما همین که فهمیدند من دوباره برگشتم خیلی استقبال کردند و من را پذیرفتند. خودم هم با توجه به تلاش هایی که کردم و حمایت هایی که داشتم می خواستم دوباره جزو ترکیب اصلی باشم. ۷-۶ ماه تمرین های اختصاصی داشتم و خوشبختانه از نظر فیزیولوژی بدنم هم طوری نبود که از فرم بیفتم. خیلی سریع با یک رژیم غذایی و ورزش صحیح توانستم دوباره به روزهای اوجم برگردم. زمانی که برای تیم ملی انتخاب شدم خیلی طبیعی بود که مثل قبل نباشم اما بعد از دو ماه باز هم به روال عادی برگشتم و به آن چیزی که می خواستم رسیدم. فکر می کنم در این یکی دو سال اخیر هم خوب بازی می کنم.


شما اول با فوتسال شروع کردید و بعد وارد فوتبال شدید چطور الان کاپیتان فوتبال هستید اما کاپیتان فوتسال نه؟

- چون در فوتسال دو نفر از نظر سنی از من بزرگتر هستند. لیلا اقبالی که الان کاپیتان تیم است مثل من از همان ابتدا عضو تیم ملی بود و همین یک سال و چند ماه دوری من از تیم و وارد شدنم در تیم فوتبال باعث شد خانم اقبالی در این مدت سابقه بیشتری پیدا کند.

سخت نیست که هم فوتبال هستید هم فوتسال؟ در بین مردها کسی نیست که هم در تیم ملی فوتبال باشد، هم فوتسال. چطور در تیم بانوان چنین چیزی اتفاق افتاده؟

- علی کریمی از فوتسال به فوتبال آمد. وحید شمسایی یک دوره از فوتسال به فوتبال آمد اما متوجه شد در فوتسال موفق تر می تواند عمل کند. در فوتسال و فوتبال بانوان با توجه به یکسری از محدودیت ها و تعداد کم بازیکن که البته الان این مشکل تقریبا برطرف شده از ما خواستند تا در دو طرف بازی کنیم و ما هم با جان و دل قبول کردیم خدا خواست که بتوانم از پس هر دوی آنها بربیایم.

اگر از شما بخواهند یکی را انتخاب کنید، فوتسال را انتخاب می کنید یا فوتبال را؟

- فوتسال، چون در کل یک روند رو به رشدی را دنبال می کند و تفاوت زیادی با فوتبال دارد. برای اینکه بتوانیم در فوتبال قوی باشیم باید روی بچه های کوچکتر و نوجوان ها بیشتر کار و سرمایه گذاری شود تا بتوانیم یک تیم ملی بزرگسال قوی داشته باشیم. با وجود اینکه حمایت ها از فوتبال خیلی بیشتر است اما همیشه فوتسال موفق تر عمل می کند که دلیل این موضوع را دقیق نمی دانم چیست.