بیل کلینتون، رئیس جمهور ساکسیفون نواز

برترین ها:

نام: ویلیام جفرسون کلینتون

زادروز: ۱۹ اوت ۱۹۴۶ ‏(۶۹ سال)

محل تولد: هوپ، آرکانزاس

ملیت: ایالات متحده آمریکا

حزب سیاسی: دموکرات

۴۲مین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا از ۲۰ ژانویه ۱۹۹۳ - ۲۰ ژانویه ۲۰۰۱

۵۰مین دادستان آرکانزانس

همسر: هیلاری رودهام کلینتون

فرزندان: چلسی کلینتون

دانشگاه: مدرسه حقوق ییل

پیشه: سیاستمدار

تخصص: وکالت


ویلیام جفرسون «بیل» کلینتون (زاده شده به نام ویلیام جفرسون بلایت سوم ۱۹ اوت ۱۹۴۶) چهل و دومین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ بوده‌است. او که عضو حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا است پیش از انتخاب به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا به مدت ۱۲ سال فرماندار پنجاهم و پنجاه و دوم ایالات جنوبی آرکانزاس را بر عهده داشت. او بعد از فرانکلین روزولت و جان کندی جوانترین شخصی است که به عنوان رئیس جمهور خدمت کرده‌است.

کلینتون سیاست‌مدار نئو دموکراتی است که مسئول اصلی فلسفه حکومتی «راه سوم» می‌باشد که دو دورهٔ ریاست جمهوری وی از مصداق‌های این فلسفه به حساب می‌آیند. کلینتون رئیس جمهور دورانی بود که طولانی‌ترین دوره رشد اقتصادی در حال صلح به شمار می‌آمد که بودجهٔ میزان و مازاد کلی را در برداشت. در دورهٔ اول ریاست جمهوری وی، قانون‌گذاری‌هاو سیاست‌های اقتصادی متعددی مشاهده شد. دورهٔ دوم ریاست‌جمهوری وی بیشتر تحت تأثیر رسوایی جنسی بیل کلینتون بود. وی نهایتاً توسط مجلس سنای ایالات متحده آمریکا تبرئه شد و در دفتر ریاست جمهوری برای تکمیل دوره ریاست جمهوری‌اش باقی‌ماند. از دیگر حوادث دورهٔ دوم ریاست جمهوری کلینتون جنگ کوزوو بود.


کلینتون در حالی کاخ سفید را ترک می‌کرد که مردم توسط نظرسنجی‌ها اخلاق و رفتار وی را زیر سؤال برده بودند. هر چند، وی رضایت ۶۵ درصد را به دست آورده بود که بالاترین میزان در بین روسای جمهور بعد از جنگ جهانی دوم بود. بعد از ترک دفتر ریاست جمهوری، کلینتون در امور سخنرانی عمومی و فعالیت‌های انسانی مشغول شد. وی نهاد ویلیام کلینتون را تأسیس کرد تا تبلیغ و پرداختن به مسائل جهانی از جمله رفتار و جلوگیری از بیماری ایدز و گرم شدن زمین را دنبال کند. در سال ۲۰۰۴، وی زندگی‌نامهٔ خود را با نام «زندگی من» را منتشر کرد. همسر وی هیلاری رودهام کلینتون در سال ۲۰۰۰ به عنوان سناتور ایالت نیویورک انتخاب شد. کلینتون پایه‌گذار بنیاد کلینتون است و ریاست آن را بر عهده دارد.

دوران جوانی

ویلیام جفرسون بلایت سوم در شهر هوپ از ایالت آرکانزاس به دنیا آمد. نام او بعد از نام پدرش ویلیام جفرسون بلایت کوچک انتخاب شد. پدر وی که یک فروشندهٔ در حال سفر بود، سه ماه زودتر از تولد پسرش در یک تصادف کشته شد. در سال ۱۹۵۰، مادر وی با شخصی به نام روگان کلینتون که در کار فروش اتومبیل شریک برادرش بود، ازدواج کرد.

تا به چهارده سالگی نرسیده بود، بیلی، نام خانوادگی پدرخوانده‌اش را برای نام خودش انتخاب نکرده بود. وی همیشه از پدرخوانده‌اش به عنوان یک قمارباز و الکلی یاد می‌کرد و بارها عنوان کرده که پدرخوانده‌اش همیشه با مادرش و برادرخوانده‌اش بدرفتاری می‌کرده‌است.


کلینتون در کودکی به مدرسهٔ کاتولیک سنت جان و ابتدایی رمبل می‌رفت. کلینتون سپس به دبیرستان هات سپرینگ رفت، در جایی که یک دانش آموز فعال و رهبر بود. وی آنجا به نواختن ساکسیفون پرداخت و حتی برای مدت کوتاهی تصمیم گرفت در زندگی‌اش به موسیقی بپردازد؛ اما همان‌طور که در «زندگی من» توضیح می‌دهد:

«یک وقتی در شانزده سالگی، تصمیم گرفتم که به عنوان یک مسئول منتخب یک زندگی عمومی داشته باشم. من موسیقی را دوست داشتم و فکر می‌کردم می‌توانم خیلی خوب باشم، اما می‌دانستم هیچ وقت نمی‌توانستم جان کولترین باشم. من به دارو علاقه داشتم و فکر می‌کردم می‌تونم یک دکتر خوب باشم اما می‌دانستم که نمی‌توانستم مایکل دیباکی شوم؛ ولی می‌دانستم که در خدمت عمومی می‌توانم بسیار عالی باشم.»


در سال ۱۹۶۳ دو لحظهٔ بسیار تأثیرگذار در جوانی کلینتون رخ داد که به وی در تصمیم برای خدمت عمومی کمک کردند. اولی دیدار وی از کاخ سفید به عنوان عضو مجلس دانش‌آموزی کشور و دیدن رئیس جمهور جان کندی بود و دومی سخنرانی بسیار معروف مارتین لوتر کینگ کوچک با نام «رؤیایی دارم» بود که کلینتون این سخنرانی را تماماً حفظ کرد.


تحصیلات عالیه

کلینتون مدرک کارشناسی‌اش را از مدرسهٔ والش وابسته به وزارت خارجه گرفت و برای سناتور فولبرایت کار کرد. وی مشمول بورسیه‌ای (بورسیه رودس) برای تحصیل در کالج آکسفورد انگلیس شد. وی در دههٔ شصت بازی‌های تیم فوتبال چلسی را می‌دید و به یکی طرفدار این تیم تبدیل شد.

بعد از آکسفورد، کلینتون مدرک وکالتش را در سال ۱۹۷۳ از مدرسهٔ حقوق دانشگاه ییل گرفت. در این مدرسه با دختری به اسم هیلاری رودهام آشنا شد و در سال ۱۹۷۵ با او ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دختری به اسم چلسی است که در سال ۱۹۸۰ به دنیا آمد.

فعالیت سیاسی در آرکانزاس

در سال ۱۹۷۴ بعد از یک سال استادی در دانشگاه حقوق آرکانزاس، وی نامزد مجلس نمایندگان شد که رقیب وی با ۵۲ درصد آرا وی را شکست داد.


بیل کلینتون به عنوان جوان‌ترین فرماندار از سال ۱۹۷۹ برای فرمانداری ایالت آرکانزاس انتخاب شد.

وی در انتخابات سال ۱۹۸۰ برای فرمانداری شکست خورد؛ اما طولی نکشید که دو سال بعد دوباره به عنوان فرماندار انتخاب شد و در طول دههٔ پیش رو به اقتصاد ایالت کمک کرد. وی به چهرهٔ مهمی بین نئو دموکرات‌ها (شاخه‌ای از حزب دموکرات) تبدیل شد. نئو دموکرات‌ها به اصلاحات بهداشتی و کوچک شدن دولت اعتقاد داشتند که مورد حمایت دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بود.

رقابت و فعالیت انتخاباتی برای نامزدی

در سال ۱۹۸۷ گمانه زنی‌های رسانه‌ای از شانس کلینتون برای رقابت با آقای کومو فرماندار وقت ایالت نیویورک برای کاندیداتوری ریاست جمهوری حزب دموکرات خبر دادند. وی تا سال ۱۹۹۲ خود را به عنوان عضو برجسته و پیشروی جناح نو دموکرات‌ها در حزب دموکرات معرفی کرد.


انتخابات ریاست جمهوری

کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا سال ۱۹۹۲ پیروز شد (۴۳٫۰ درصد) در مقابل رقیب جمهوری‌خواهش رئیس جمهور وقت جورج هربرت واکر بوش و (۳۷٫۴ درصد) و رقیب میلیاردر و پوپولیست راس پروت که به عنوان نامزد مستقل رقابت می‌کرد. دلیل شکست رئیس جمهور وقت جورج اچ. بوش از او کاهش حمایت و تأیید مردم به ۴۰ درصد بود.

انتخاب کلینتون به اقامت ۱۲ سالهٔ پی در پی و اقامت ۲۰ سال از ۲۴ سال گذشته روسای جمهوری آمریکا از حزب جمهوریخواه ایالات متحده آمریکا در کاخ سفید پایان داد.

ریاست جمهوری

به محض در اختیار گرفتن پست ریاست جمهوری کلینتون قانونی را امضاء کرد که به موجب آن کارفرمایان را مجبور می‌کرد به کارمندان خود اجازه بدهند برای حاملگی یا وضعیت پزشکی جدی مرخصی بدون حقوق بدهند. در حالی که این اقدام یک اقدام مردم پسند بود وی تلاشش را برای عملی کردن یکی دیگر از قول‌هایی که در تبلیغات انتخاباتی داده بود آغاز کرد. بیل کلینتون به همجنس‌گرایان مرد و زن اجازه داد که بتوانند در نیروهای نظامی آمریکا خدمت کنند. هر چند این اقدام انتقادات زیادی از جبهه‌های راست و چپ به بار آورد. در نهایت کنگره ایالات متحده آمریکا با سیاست «نپرس، نگو»، این قانون را محدود کردبه این ترتیب که همجنسگرایان آمریکایی می‌توانستند تا زمانی که علایق جنسی‌شان مخفی باشد در ارتش مشغول به خدمت باشند.


مورد دیگری که کلینتون به آن پرداخت تجارت آزاد بود. کلینتون از توافقنامهٔ تجارت آزاد آمریکای شمالی(نفتا) حمایت می‌کرد و برای به دست آوردن حمایت جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها با آنان مذاکره کرد. این توافقنامه مخالفانی در دو اردوگاه جمهوری‌خواه و دمکرات داشت اما در نهایت توافقنامه تأیید شد.

کلینتون همچنین قانونی را تصویب کرد که به موجب آن خریداران اسلحه برای خرید اسلحهٔ دستی می‌بایست پنج روز صبر کنند.

کلینتون همچنین قانون مالی‌ای را تصویب کرد که به خانواده‌های با سطح درآمد متوسط و دارای فرزندان مستقل امکان می‌داد تا به فراخور شرایط خاص مورد نظر مقداری از مالیات بر درآمد را پس بگیرند. از مهم‌ترین رویدادهای ریاست او ماجرای فرقه دیویدیه بود. این واقعه در ۲۸ فوریه سال ۱۹۹۳ تا ۱۹ آوریل با یورش ناگهانی به شیوه جنگی در شهر واکو واقع در ایالت تگزاس آغاز شد و در ۱۹ آوریل، دولت آمریکا تانک‌ها را برای تخریب و نابودی و پخش کردن گاز در ساختمانی که مردم در آن زندگی می‌کردند، به محل اعزام کرد.

دولت آمریکا بهانه این کار را نگرانی‌های خود از وضع بهداشتی محل اقامت دیویدیان و جلوگیری از آزار و اذیت کودکان توسط دیوید کورش، رهبر این فرقه و همچنین طولانی شدن مدت زمان مأموریت و محاصره و در نتیجه خسته شدن مأموران اف بی آی، دانست که منجر به انتشار گاز در محل خانهٔ تحت محاصره شد. آتشی بسیار وحشتناک و جهنمی که حدود ۴۰ دقیقه ساختمان را سوزاند، که شاید یکی از وحشیانه‌ترین نوع کشتار در طول تاریخ است.


اما بعد از این حادثه فریادهای عمومی برای آغاز بررسی کنگره درباره این حادثه بلند شد، ولی پس از گذشت سال‌ها از این جهنم ایجاد شده، دلیل مرگ این فرقه همچنان پنهان باقی‌ماند. رهبر ایران در نماز جمعه ۲۹ خرداد سال ۸۸، با اشاره به این واقعه خطاب به سردمداران غرب، به ويژه آمريكا يادآور شدند كه كشوري كه دستش به خون افراد بيگناهي مانند زنان و كودكان پيرو فرقه ديويديان (داووديان) آلوده است، حق ندارد دم از حقوق بشر بزند.