مربیانی که لیگ برتر ۹۴ را جذاب خواهند کرد

روزنامه هفت صبح: لیگ پانزدهم یک جذابیت ویژه دارد؛ اینکه تمام داشته های فوتبال ایران در زمینه مربیگری، امسال صاحب تیم هستند. اگر فیروز کریمی را فاکتور بگیریم، روی نیمکت 16 تیم لیگ برتری مربیانی نشسته اند که می توانند توقع تمام فوتبالدوستان را فراهم کنند. آنهایی که دنبال مربی خارجی هستند می توانند به برانکو و دراگان اسکوچیچ فکر کنند.

طرفداران مربیانی که تیم های شان زیبا و هجومی بازی می کنند، دیدارهای ذوب آهن و نفت تهران را پیگیری خواهند کرد و حتی ف. کاف ها هم صاحب دو نماینده در لیگ برتر هستند. از همه مهمتر حضور همزمان علی دایی و امیر قلعه نویی است که قطعا جذابیت های لیگ را بیشتر خواهد کرد. به قول معروف جنس مربیان لیگ برتری جور جور است. این موضوع بهانه ای شد برای تک نگاری در مورد هفت مربی ای که بیشتر از همه در کانون توجه قرار دارند و قطعا عکس شان در طول سال، بارها و بارها روی جلد مطبوعات قرار خواهد گرفت.

اثبات پختگی لازم


«تصمیم گرفتم زمانی به استقلال بیایم تا دیگر از دیدگاه این آقایان محترم «پختگی لازم» را داشته باشم تا جای بهانه باقی نگذارم.» این مهمترین بخش بیانیه علیرضا منصوریان درباره دلیل نیامدنش به استقلال بود.

علی منصوری بعد از پشت سر گذاشتن یک فصل فوق العاده با نفت تهران، به یک قدمی آرزویش یعنی نشستن روی نیمکت استقلال رسیده بود. همه چیز برای حضور علی منصور در استقلال مهیا به نظر می رسید که یکدفعه موضع دو عضو جدید هیات مدیره باشگاه درباره سرمربی موفق نفت باعث شد تا او قید آمدن به استقلال را بزند و پرویز مظلومی روی نیمکت این تیم بنشیند.

علی منصور هم اگرچه به رسم معرفت از سرمربیگری مظلومی در استقلال، استقبال کرده و گفته او لیاقت این پست را داشته اما کیست که نداند منصوریان امسال با انگیزه بیشتری وارد لیگ می شود تا خودش را به «بعضی آقایان» در استقلال نشان دهد.

او که تیمش تنها نماینده ایران در لیگ قهرمانان است، در فصل نقل و انتقالات مهره های بسیار خوبی جذب کرده و می خواهد از فرصتی که نصیبش شده - رسیدن به مراحل بالایی لیگ قهرمانان - نهایت استفاده را ببرد.

او امسال یک تیم خوب بسته. درست است که چند بازیکن اصلی نفت جدا شده اند اما به جای آنها نفرات خوبی به این تیم آمده اند. کارلوس سانتوس، الویس نانگ، سید جلال حسینی و پیام صادقیان چهار بازیکنی هستند که امسال مشکل بی تجربگی نفت را حل خواهند کرد تا این تیم دیگر به مانند سال گذشته در بعضی از بازی های بزرگش به مشکل نخورد.

منصوریان امسال می خواهد ثابت کند که درخشش او با نفت تنها یک جرقه نبوده و می توان روی او به عنوان یک مربی درجه یک در فوتبال ایران حساب باز کرد. شاید اگر او امسال بتواند موفقیتش با نفت را تکرار کند دیگر بهانه ای برای حضور در استقلال وجود نداشته باشد.

وقت موفقیت فرا رسیده


سال ها از آخرین قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر می گذرد. آخرین باری که قرمزها قهرمان لیگ شدند به دوران افشین قطبی برمی گردد و از آن به بعد اگرچه پرسپولیس قهرمانی در جام حذفی را تجربه کرده اما در لیگ تیمی نبوده که هوادارانش را به طور کامل راضی کند. آنها امیدوارند امسال طلسم ناکامی تیم شان در لیگ برتر از بین برود و برای این امیدواری یک دلیل یک کلمه ای دارند: برانکو.

سرمربی سابق تیم ملی که از سال ۲۰۰۶ پایش را در ایران نگذاشته بود، پارسال به ایران برگشت تا تیم غیر درخشان حمید درخشان را تحویل بگیرد و آن را برای فصل جدید آماده کند. از آنجایی که هدف اصلی او ساختن تیمی برای این فصل بود، کسی بابت نتایج این تیم از او خرده نگرفت اما داستان امسال فرق می کند.

مدیران پرسپولیس مدعی اند که تقریبا تمام نفرات مورد نیاز او را جذب کرده اند (هر چند معلوم نیست که کدام طاهری و همکارانش به کدام لیست برانکو اشاره دارند) و می توانستند نفراتی مثل سید جلال و کریم انصاری فرد را هم بگیرند اما برانکو با حضور این دو بازیکن در تیم مخالفت کرده است.

مدیران پرسپولیس مدعی اند برانکو نباید هیچ دلیلی برای نتیجه نگرفتن داشته باشد اما مربی کروات هم از یکسری مسائل ناراحت است. اینکه طاهری و حسین عبدی و قنبرپور با او به طور کامل هماهنگ نیستند و اگرچه در ظاهر به دنبال موفقیت او هستند اما در باطن نمی خواهند مربی کروات در پرسپولیس نتیجه بگیرد تا زمینه اخراجش فراهم شود.

این شایعه ای است که از چند روز گذشته به صورت جدی در فضای رسانه ای شنیده می شود و برانکو در این شرایط باید تیمش را آماده فصل جدید کند. البته او مربی بی تجربه ای نیست که تحت تاثیر این مسائل قرار بگیرد و کارنامه قابل قبولش در تیم های قبلی (به جز الوحده امارات) باعث شده که هواداران پرسپولیس به موفقیت تیم شان با او امیدوار باشند.

امسال نوبت آسیاست


اگر بعد از باخت پرسپولیس در فینال جام حذفی فصل ۹۲-۹۱، منتقدان یحیی گل محمدی می دانستند که او تبدیل به چه مربی موفقی خواهد شد، امکان نداشت که اجازه جدایی او از پرسپولیس را بدهند. پرسپولیس یحیی تیمی بود که تماشاگرانش را بابت ارائه یک فوتبال زیبا راضی می کرد اما یحیی یک اشتباه بزرگ در پرسپولیس داشت و آن کنار گذاشتن مهدی مهدوی کیا بود؛ اتفاقی بود که باعث شد جامعه احساسی فوتبال ایران در برابر یحیی موضع بگیرد تا او بعد از نایب قهرمانی در جام حذفی قید کار در پرسپولیس را بزند.

مربی ۴۴ ساله فوتبال ایران، بعد از جدایی از پرسپولیس به نفت تهران رفت و موفق شد با این تیم در لیگ به مقام سوم برسد و مسافر آسیا شود. در حالی که همه فکر می کردند یحیی در نفت می ماند اما او تصمیم به یک چالش جدید گرفت و راهی اصفهان شد تا روی نیمکت ذوب آهن بنشیند، تیمی که چند سال قبل یکی از قدرت های اصلی فوتبال ایران محسوب می شد اما مدت ها بود که دیگر آن تیم قدر سابق نبود.

یحیی شروع خوبی با ذوب آهن نداشت و در هفته های ابتدایی لیگ آنقدر بد نتیجه گرفته بود که حتی شایعه اخراجش به گوش می رسید اما حمایت مدیریت ذوب آهن ناز او باعث شد تا یحیی و شاگردانش یکدفعه اوج بگیرند. آنها در نیم فصل دوم تبدیل به بهترین تیم لیگ شدند. تیمی ترسناک و هجومی که به هیچ حریفی رحم نمی کرد و تمام رقبایش را کنار می زد.

یحیی ذوب آهن را تبدیل به بهترین تیم فوتبال ایران کرده بود و با این تیم قهرمان جام حذفی شد. او به عنوان یک مربی شجاع (منتقدانش البته می گویند او شجاع نیست بلکه بیشتر به احساسش اعتماد می کند تا به منطق)، امسال در ذوب آهن مانده تا این بار آسیا را با فوتبال زیبایش تحت تاثیر قرار دهد.

امان از دست موبایل


لیگ برتر امسال دوباره یکی از فاکتورهای جذاب شدنش را دارد؛ علی دایی، مربی که پارسال قربانی اختلاف حمیدرضا سیاسی و علیرضا رحیمی شد تا خیلی زود پستش در پرسپولیس را از دست دهد. او که در روزهای بیکاری از فوتبال درگیر کارهای تجاری و رسیدگی به خانواده اش بوده امسال به تیمی آمده که سابقه بازی در آن را داشته و حالا که دوستش مالک باشگاه شده باید آن را برای فصل جدید آماده کند.

دایی اگرچه چهره ای جذاب و دوست داشتنی محسوب می شود اما هنوز کسی از او به عنوان یک مربی موفق در فوتبال ایران نام نمی برد. او که در پرسپولیس متهم بود مدام درگیر موبایلش است و وقتی برای رسیدگی به امور فنی ندارد، در صبا هم این روند را ادامه می دهد و حتی گفته می شود یکی از دلایل انتخاب صبا توسط دایی نزدیکی قم به تهران بوده تا او مشکلی برای رسیدگی به بیزینسش نداشته باشد.

انتقاد دیگری که از دایی وجود دارد دستیارانی است که او با خود به صبا آورده. اگرچه مهدی تارتار و ژلکو میاچ در کادر فنی جدید صبا حضور دارند اما محمد دایی و بهزاد غلامپور افرادی نیستند که بتوانند در موقع لزوم به دایی کمک کنند. دایی امسال با جذب نفراتی مثل حامد لک، امیرحسین صادقی، هاشم بیک زاده، سامان آقازمانی، رضا حقیقی، قاسم دهنوی و محمد قاضی می خواهد در لیگ حرفی برای گفتن داشته باشد اما از خوش شانسی دایی، کسی از صبا انتظار موفقیت ویژه ای در لیگ ندارد و همین که این تیم در لیگ برتر بماند برای تماشاگران و هوادارانش - اگر قبول کنیم که این تیم تماشاگر هم دارد - کافیست.

برای همین دایی می تواند با خیال راحت در صبا مشغول به کار شود. او حالا هم دوباره در سطح اول فوتبال ایران حضور دارد هم اینکه می تواند بدون نگرانی با موبایلش حرف بزند.

مرسی که صالح را آوردی!


مدیران استقلال استاد شوک دادن به هواداران شان بودند. در شرایطی که بعد از منتفی شدن حضور علی منصوریان در استقلال صحبت از توافق آبی ها با ایگور استیماچ سرمربی سابق تیم ملی کرواسی بود، یکدفعه پرویز مظلومی سرمربی استقلال شد تا چشم های هواداران آبی از حدقه بیرون بزند.

مظلومی اگرچه به خاطر بردهای متوالی اش در دربی، محبوبیت نسبی بین طرفداران استقلال دارد اما او با یکی از پرمهره ترین تیم های تاریخ باشگاه استقلال، در طول دو فصل تنها توانست یک جام حذفی را بگیرد.

مظلومی که قبل از استقلال، در مس کرمان کارنامه فوق العاده ای داشته، بعد از رفتن از استقلال، نه در مس موفق بود نه در آلومینیوم و به همین دلیل بازگشت او به استقلال اتفاق خوشایندی برای درصد زیادی از هواداران این تیم محسوب نمی شود.

از طرف دیگر مظلومی در همان روزهای اول حضورش در استقلال آب پاکی را روی دست هواداران تیمش ریخت و گفت نباید در سال اول از این تیم انتظار قهرمانی داشته باشید و هدف استقلال در فصل جدید گرفتن سهمیه آسیاست. اظهارنظری که با واکنش هایی در بین خود آبی ها هم روبرو شد و امید ابراهیمی صراحتا از این مدل هدفگذاری انتقاد کرد.

مهدی رحمتی، امین حاج محمدی، روزبه چشمی، میثم مجیدی، جابر انصاری و ریوالدو دسوزا بازیکنان جدیدی هستند که مظلومی با آنها می خواهد استقلال مدل ۹۴ را بسازد؛ تیمی که فعلا در بازی های تدارکاتی پیش از آغاز فصل نتوانسته هیچ کدام از هوادارانش را راضی کند.

شاید تنها پوئن مثبت مظلومی، بازگرداندن مجید صالح به استقلال باشد؛ مربی که از او به عنوان یکی از تئوریسین های فوتبال ایران نام می برند و قرار است او همه کاره فنی استقلال باشد و مظلومی تنها در روز بازی و انتخاب ترکیب اصلی، نقش اول را بازی کند.

تغییر نگرش آقا معلم


مجید جلالی امسال یک تغییر بزرگ در کارش ایجاد کرده است. یک یاز افتخارات آقا معلم در طول دوران مربیگری اش کار کردن با جوانان بود و او هر سال عادت داشت در تیم هایش سراغ بازیکنان جوان برود اما برای فصل جدید دیگر خبری از این موضوع نیست و داستان را باید در خواسته مدیرعامل جدید سایپا از مجید جلالی جستجو کرد.

بیت الله رضایی از روزی که مدیرعامل سایپا شده بارها و بارها به این نکته اشاره کرده که از سایپا انتظار نتیجه گیری و موفقیت در لیگ برتر را دارد و همین خواسته باعث تغییر استراتژی جلالی شده است.

او البته تنها به خاطر خواسته مدیرعاملش این کار را انجام نمی دهد بلکه او از جوانگرایی هم دلسرد شده چرا که به قول خودش تیم های نظامی به راحتی بازیکنانی که او سال ها با آنها کار کرده را به عنوان بازیکن سرباز به تیم هایشان می برند و همین موضوع روی روحیه آقا معلم تاثیر گذاشته است.

تمام این مسائل دست به دست هم داده تا سایپای مجید جلالی، امسال با تیم متفاوتی وارد مسابقات شود. مهمترین خرید نارنجی پوشان در فصل جدید، جواد نکونام است و جلالی از سوءتفاهم های به وجود آمده بین کاپیتان سابق تیم ملی و استقلال نهایت استفاده را برد و شاگرد سال های دورش در پاس تهران را به سایپا آورد. به جز نکونام، نوروزی ۳۲ ساله و غلامرضا رضایی ۳۰ ساله هم دیگر خریدهای باتجربه جلالی محسوب می شوند که قرار است در کنار میلاد میداودی مردان هجومی سایپا را تشکیل دهند. به این نفرات باید مهدی ترابی را هم اضافه کنید؛ بازیکن جوانی که به خاطر عملکرد خوبش در سایپا به تیم ملی دعوت شد و به ازبکستان گل زد. باید دید این تغییر نگرش مجید جلالی باعث نتیجه گرفتن سایپا می شود یا نه؟

فرصت طلایی امیر


یک زمانی نام امیر قلعه نویی به معنای موفقیت و گرفتن جام در فوتبال ایران بود اما پرافتخارترین مربی لیگ برتر دو سال است که در گرفتن جام ناکام بوده و بدترین روزهای دوران مربیگری اش را پشت سر می گذارد. امیر که بعد از ناکامی دو فصل قبلش در استقلال، با وعده ساختن یک تیم جدید و جوان در این تیم ماندنی شده بود، سال قبل به رغم شروع خوب در لیگ برتر، دوباره نتوانست استقلال را به مسیر کسب جام هدایت کند تا به رغم میل باطنی اش، پرونده حضورش در این تیم بسته شود.

قلعه نویی که یک زمان باشگاه های لیگ برتری برای جذب او سر و دست می شکستند امسال هیچ پیشنهاد خاصی نداشت و نهایتا این ملوان بود که بعد از عدم توافق با دایی سراغ قلعه نویی رفت. قلعه نویی در انزلی فرصت خوبی برای اثبات خودش به فوتبال ایران خواهد داشت. یکی از انتقادات همیشگی از امیر، عدم کار کردن او در تیم هایی بوده که ابزار و امکانات لازم برای قهرمانی را نداشتند.

اگر مس کرمان را فاکتور بگیریم، قلعه نویی تا امروز در انتخاب هایش سراغ تیمی رفته که فاکتورهای مورد نیاز برای قهرمانی را داشته اما ملوان نه به اندازه تراکتورسازی و سپاهان و استقلال تیم پرمهره و پرستاره ای است و نه به اندازه آنها پول دارد. به همین دلیل قلعه نویی در صورتی که بتواند در انزلی به موفقیت برسد، می تواند حداقل این انتقاد همیشگی را از بین ببرد و نشان دهد که هنوز دوران مربیگری اش به سر نرسیده است. انزلی می تواند سکوی پرتاب قلعه نویی باشد و ملوان این فرصت را در اختیار امیر قرار داده تا خودش را به منتقدانش ثابت کند. او حالا یک فرصت طلایی دارد که باید از آن نهایت استفاده را ببرد.