زندگی به سبک رونالدینیو؛ شاعر فوتبال

همشهری تماشاگر: هنوز هم به شنیدن نامش فوتبال دوستان بسیاری قند توی دل شان آب می شود. یاد آن بازی های چشم نوازش که می افتند دل شان می خواهد که باز هم جوان شود و بتواند در سطح اول دنیا فوتبال بازی کند. دل شان می خواهد باز هم ببینند که چگونه یک طرف را نگاه می کند و به طرف دیگر پاس می دهد. هنوز هم فرارهای سریع و تکنیک نابش در ذهن خیلی ها باقی مانده و به نظر نمی رسد به این راحتی ها هم به فراموشی سپرده شود.


گرمیو

رونالدینیو فوتبال را به صورت حرفه ای از تیم جوانان گرمیو شروع کرد؛ تیمی که یکی از بهترین های شهرش بود. نخستین مربی اش لوئیس فیلیپه اسکولاری بود. یعنی همان مربی که بعدها در کارش موفق به فتح جام جهانی ۲۰۰۲ شد. ستاره ۹۸ به تیم بزرگسالان باشگاه رفت و تا سال ۲۰۰۱ در این تیم توپ زد. ۱۴۵ بازی و ۷۲ گل زده ماحصل کارش در گرمیو بود.


پاریسن ژرمن

دعوت به تیم ملی برزیل در ۱۹ سالگی و همچنین درخشش در ترکیب تیم فوتبال گرمیو باعث شد تا اروپایی ها برای خریدش به تکاپو بیفتند. اگرچه پیشنهادهای بسیار خوبی برای او وجود داشت، اما به توصیه برادرش او راه پاریس را درپیش گرفت و با عقد قراردادی ۵ ساله به ارزش ۵ میلیون یورو سر از پاریسن ژرمن درآورد. او دو فصل در این تیم بازی کرد و در مجموع ۳۸ بار به میدان رفت. ۲۵ گل زده و ۱۸ پاس گل در کارنامه کاری اش در پاریس به ثبت رسیده است. رونالدینیو در مدت حضورش در پاریس به ثبت رسیده است. رونالدینیو در مدت حضورش در پاریسن ژرمن با لوئیس فرناندز، سرمربی تیم مشکلاتی داشت. این مربی مدعی بود که رونالدینیو بیش از حدر درگیر زرق و برق پاریس و مسائل حاشیه ای شده است. درخشش در جام جهانی ۲۰۰۲ و بالابردن جام باعث شد تا سیل پیشنهادات به سمت باشگاه پاریسی سرازیر شود. در تابستان ۲۰۰۳ بود که شرایط برای ترک پایتخت فرانسه مهیا شد.


بارسلونا

در روز نوزدهم ژوئیه ۲۰۰۳، رونالدینیو با مبلغ ۱۸ میلیون پوند به بارسلونا پیوست. خوان لاپورتا، رئیس وقت بارسلونا، ابتدا قول آوردن دیود بکام را به هواداران داده بود، اما پیوستن بکام به رئال مادرید او را بر آن داشت که به دنبال رونالدینیو برود و دست آخر از سد رقبایی چون منچستر یونایتد گذشت و رونالدینیو را به خدمت بارسا درآورد. بدین ترتیب رونالدینیو به تیمی رفت که قبلا برزیلی های بسیاری را داشته؛ ستارگانی همچون اواریستو، روماریو، رونالدو و ریوالدو. ستاره برزیلی در همان نخستین روزهای حضورش در بارسا نشان داد بازیکنی فوق العاده است. در روز نزودهم نوامبر ۲۰۰۵ هنرنمای رونالدینیو و به ثمر راسندن دو گل در پیروزی سه بر صفر بارسلونا مقابل رئال مادرید باعث شد تا هواداران رئال بایستند و برایش دست بزنند. رونالدینیو در سال های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ پیشرفت عجیبی داشت و به عنوان بهترین بازیکن اروپا و بهترین مهاجم لیگ قهرمانان اروپا برگزیده شد. رونالدینیو سومین فوتبالیست برزیلی تاریخ است که عنوان بهترین بازیکن سال اروپا را به ست آورد. رونالدینیو در مجموع ۵ فصل برای بارسلونا بازی کرد. روزهای پایانی حضورش همراه بود با انتقادهای شدید و تند. یک بار وقتی در کنار ساحل مشغول تفریح و استراحت بود، شکار دوربین عکاسی شد. عکس چاپ شده در روزنامه انتقادهای اخیرا را تایید می کرد. رونالدینیو چاق شده بود! موضوعی که خودش آن را به شدت تکذیب می کرد. این فشارها باعث شد تا در پایان فصل ۸-۲۰۰۷ از نوکمپ برود. او در مدت حضورش در بارسا، ۲۰۷ بازی و ۹۴ گل زده را در کارنامه اش به ثبت رساند.


میلان

در روز هفدهم ژوئیه ۲۰۰۸ رونالدینیو با امضای قراردادی ۳ ساله به ارزش ۲۱ میلیون یورو از بارسلونا جدا شد و به میلان رفت. او تمامی سه فصل از قراردادش را در سن سیرو ماند و در ۹۵ بازی ۲۶ گل هم به ثمر رساند.


فلامینگو

سال ۲۰۱۱ به لیگ برتر برزیل بازگشت و پیراهن فلامینگو را بر تن کرد. در این تیم شماره ۱۰ و بازوبند کاپیتانی به او رسید تا مشخص شود که هنوز مقبول است. در دو فصل حضورش در این تیم، ۷۱ بازی و ۲۸ گل را در کارنامه اش ثبت کرد.


اتلتیکو مینیه رو

رونالدینیو پس از جداشدن از فلامینگو به مینیه رو پیوست. او از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴ در این تیم توپ زد. رونالدینیو با پوشیدن پیراهن شماره ۴۹ به نوعی به مادرش ادای احترام کرد؛ چرا که سال تولد مادرش ۱۹۴۹ است. ۷۱ بازی و ۲۸ گل حاصل کارش در دو فصل بازی در مینیه رو بود.


کوئرتارو

رونالدینیو گویا قصد ندارد از دنیای فوتبال خداحافظی کند. او شاید می خواهد راهی را برود که ریوالدو رفته! به همین دلیل فصل گذشته را در یک تیم مکزیکی بود و البته عملکرد خوبی نداشت. فصل پیش او در ۲۱ بازی تنها ۵ گل به ثمر رساند و رفتار و اخلاقش هم کمی از حرفه ای گری به دور بود. رونالدینیو در این تیم مکزیکی هم پیراهن شماره ۴۹ را بر تن کرد.


دینیو در فلومیننسه

بعد از اینکه شایعه پیشنهاد آنتالیااسپور ترکیه به رونالدینیو مطرح شد، تصور می شد که او راه سوپرلیگ را در پیش بگیرد، اما دینیو ترجیح داد در برزیل دنبال تیم باشد و دست آخر هم راهی فلومیننسه شد.

تیم ملی

رونالدینیو در رده های سنی مختلفی برای برزیل بازی کرده است. او در سال 1996 در تیم زیر 17 سال توپ زد. 6 بازی ملی و 2 گل زده ماحصل کارش بود. در سال 1999 در تیم زیر 20 سال بود و 5 بازی و 3 گل زده را به کارنامه اش افزود. بین سال های 1999 تا 2005 نیز در ترکیب تیم ملی زیر 23 سال 27 بازی و 18 گل زده داشت. البته او از سال 1999 به تیم ملی دعوت شد. رونالدینیو هنوز به صورت رسمی از تیم ملی خداحافظی نکرده و خیلی امید داشت که در جام جهانی 2010بار دیگر به ترکیب سلسائو بازگردد، اما دونگا از این کار طفره رفت. حتی با آمدن اسکولاری این شایعه به وجود آمد که او شاید بخواهد رونالدینیو را به تیم ملی برگرداند، اما ستاره پیشین تیم ملی در شرایطی قرار نداشت که بتوان از او دعوت کرد.


حامیان مالی

رونالدینیو قراردادهای بزرگ و خوبی را با چندین شرکت منعقد کرده بود. او در سال ۲۰۰۶ با ۱۹ میلیون دلار، پردرآمدترین بازیکن سال شناخته شد و ستارگانی همچون دیوید بکام و تیه ری آنری را پشت سر گذاشت. از جمله شرکت ها و برندهایی که رونالدینیو با آن ها قرارداد امضا کرده بود می توان به نایکی، پپسی، کوکاکولا و شرکت هنرهای الکترونیکی که سری بازی های فیفا را تولید می کند اشاره کرد.

ازدواج

رونالدینیو با ژاناینا مندس ازدواج کرد و در روز ۲۵ فوریه سال ۲۰۰۵ میلادی صاحب فرزند پسری شد که نامش را به احترام پدربزرگش ژوآئو گذاشت.

خانواده

مادرش دونا میگوئلینا الوی آسیس دوس سانتوس یک فروشنده بود که درس خواند و پرستار شد. پدرش ژائو ده آسیس موریرا یک کارگر ساده کشتی بود که برای باشگاه اسپورته کلوبه کروزیرو بازی می کرد. زمانی که رونالدینیو ۸ ساله بود، پدرش در استخر دچار حمله قلبی شد و از دنیا رفت. برادرش روبرتو یک فوتبالیست تراز اول بود که برای گرمیو بازی می کرد. باشگاه برای اینکه کمکی به پیشرفت بازیکنش کرده باشد، برای او خانه ای نزدیک باشگاه گرفت و بدین ترتیب خانواده به آنجا نقل مکان کردند. البته روبرتو به دلیل آسیب دیدگی شدید نتوانست به فوتبال ادامه دهد و بعدا نقش مدیر برنامه های رونالدینیو را بازی کرد.