ستاره های سرشناس دنیا که به آسیا آمدند

همشهری تماشاگر - محمد حسین عباسی: «مگه هند هم فوتبال داره؟!» این جمله پرکاربرد سریال پژمان، حالا به یکی از پرسش های اساسی فوتبالدوستان در جهان تبدیل شده است. باشگاه های هندی از سال ۲۰۱۴ تصمیم به جذب تعدادی بازیکن سرشناس و پا به سن گذاشته گرفته اند تا نام فوتبال شان را در جهان سر زبان های بیندازند.

حضور در چنین کشور پرجمعیتی به لحاظ تبلیغاتی سود وحشتناکی برای ستاره های فوتبال در پی خواهد داشت. این روند در فوتبال هند در حالی آغاز شده که لیگ های حوزه خلیج فارس، دست از خرید مهره های مسن کشیده اند و خریدهای فوق العاده ای انجام می دهند.

در این گزارش، به معرفی تعدادی از سرشناس ترین بازیکنان و مربیان شاغل در آسیا پرداخته ایم، با این توضیح که تیم های لیگ اسم جعلی کشور امارات در گزارش لحاظ نشده اند.

البته وجود این همه ستاره برای قاره ۴ میلیارد و ۴۲۷ میلیون نفری هنوز هم کفایت نمی کند. در این گزارش ستاره های ایرانی جام جهانی مثل دژاگه، مسعود شجاعی و قوچان نژاد که تا پیش از این در انگلیس و اسپانیا بازی می کردند و اخیرا به لیگ های قطر و کویت اضافه شده اند، در فهرست ستاره های سرشناس دنیا که در آسیا بازی می کنند در نظر گرفته نشده اند.

الکس دل پیرو

پیش از سال ۲۰۱۲ و انتقال به سیدنی، هیچ کس تصور نمی کرد ال پینتوریکو فوتبال را در لباسی به جز لباس بیانکونری به پایان ببرد. باشگاه فوتبال یوونتوس اما در ابتدای آن سال، در باب جدایی قریب الوقوع این بازیکن و عدم نیاز باشگاه به او بیانیه صادر کرد.

او فصل نسبتا موفقی را در باشگاه سیدنی استرالیا سپری کرد و چهره ای محبوب نزد هواداران این تیم شد. حالا به نظر می رسید وقت خداحافظی الکس از فوتبال رسیده است اما او باز هم ادامه داد و این بار با قراردادی عجیب به باشگاه دهلی دیناموز در کشور هند اضافه شد. او یکی از مهره های سرشناسی است که در پی سرمایه گذاری های جدید فوتبال هند، آمده تا به لیگ فوتبال این کشور رونق ببخشد.

دیوید ترزگه

فوتبال ترزگه در سال ۲۰۱۰ و بعد از جدایی از باشگاه یوونتوس به پایان رسید. بعد از آن نه هرکولس اسپانیا، نه بن یاس امارات و نه ریورپلاته آرژانتین روزهای خوبی را برای این مهاجم فرانسوی رقم نزدند. او هم در زمره بازیکنانی قرار دارد که تا مجبور نشوند، دنیای فوتبال را ترک نمی کنند. ترزگه فصل جدید را در پون سیتی کشور هند آغاز خواهد کرد.


خوان کاپدویلا

در جریان قهرمانی های یورو ۲۰۰۸ و جام جهانی ۲۰۱۰، دفاع چپ ثابت تیم ملی اسپانیا بود. خوان یکسال بعد از قهرمانی جام جهانی از تیم ملی خداحافظی کرد و مدتی بعد لالیگا را نیز به مقصد بنفیکا ترک گفت. این بازیکن البته بار دیگر با پیراهن اسپانیول به لیگ فوتبال اسپانیا بازگشت و دو سال در زادگاهش به میدان رفت تا اینکه سرانجام به شکلی غیرمنتظره از فوتبال هند سردرآورد.

به نظر می رسد ۳۶ سالگی برای حضور در فوتبال هند کمی زود باشد. خود او اما از این انتقال هیجان زده است: «هند کشور بزرگی است، خوشحال می شوم که بخش کوچکی از آن باشم.»

دیوید جیمز

۱۳ سال در عضویت تیم ملی انگلستان بود و البته در همه این مدت، هرگز این حس را به مردم کشورش نداد که صاحب یک دروازه ششدانگ هستند. دیوید جیمز یکی از پیرترین فوتبالیست های عصر حاضر است. او در ۴۴ سالگی هنوز هم از دنیای فوتبال خداحافظی نکرده و قرار است برای تیم کارالابلاسترس در فوتبال هند بازی کند. این گلر که حالا دیگر در دسته های پایین تر فوتبال جزیره هم خواهان ندارد، دستمزد بسیار خوبی از این باشگاه هندی می گیرد.


باتیستا

علیرغم عملکرد نه چندان موفق آرژانتین در رقابت های کوپا آمریکای سال ۲۰۱۱، بسیاری از آرژانتینی ها در آن مقطع معتقد بودند اخراج سرخیو باتیستا نمی تواند تصمیم درستی باشد. زمان اما چیز دیگری را ثابت کرد.

در شرایطی که آرژانتینی ها با سابه یا به فینال جام جهانی رسیده بودند، باتیستا در فوتبال چین و در تیم شانگهای شنهووا به کار مشغول بود. او هنوز هم در شانگهای و این بار در تیم شانگهای گرینلند مربیگری می کند.

اسون گوران اریکسون

بهترین نسل دهه های اخیر فوتبال انگلیس، زیر دستان او نتوانستند هیچ افتخاری در دنیای فوتبال ملی کسب کنند. وران اریکسون که چند باری نیز به تیم های ایرانی نزدیک شده بود، بعد از ترک نیمکت مربیگری انگلستان، سرمربی من سیتی شد و بعد از نتایج ناامید کننده (با آبی ها، مکزیک، ساحل عاج و لسترسیتی را نیز امتحان کرد و به نتیجه ای به جز شکست نرسید. او این روزها هدایت تیم فوتبال گوانگ ژو در فوتبال چین را برعهده گرفته است و امید دارد تا پرونده اش را از یک شکست دیگر نجات دهد.


مارچلو لیپی

سرمربی قهرمان جام جهانی ۲۰۰۶، دو سال بعد از آن قهرمانی در هیچ تیمی کار نکرد تا شایعه وداع غیررسمی اش با فوتبال را بر سر زبان ها بیندازد. لیپی بعد از یورو ۲۰۰۸ باز هم سرمربی آتروزی شد و در جام جهانی آفریقای جنوبی در همان مرحله گروهی از تورنمنت کنار رفت. او دو سال دیگر بدون شغل بود تا اینکه در سال ۲۰۱۲ سرمربیگری گوانگ ژو اور گرند را پذیرفت. او توانسته رقابت های سوپرلیگ چین را با این باشگاه فتح کند.

رائول

پسر نیک برنابئو، یکی از دوستداشتنی ترین اسطوره های تاریخ فوتبال است. رائول گونسالس بعد از جدایی از رئال مادرید، در شالکه هم خوش درخشید و در این تیم کاری کرد تا پیراهن شماره هفت اش را به بایگانی باشگاه بسپارند. این ستاره بعد از دوس ال درخشش در گلزن کرشن، راهی فوتبال قطر شد و پیراهن باشگاه السد را بر تن کرد. او البته در این سال ها دیگر آن قدرت عجیب گلزنی را ندارد اما هنوز هم می شود با قاطعیت گفت که از سر قطری ها هم زیاد است!


پابلو هرناندس

هیچکس انتظارش را نداشت مسیر فوتبالی پابلو به سمتی برود که این بازیکن پیش از ۳۰ سالگی به یک تیم در حاشیه خلیج فارس بپیوندد. او در سال ۲۰۰۴ فوتبال را در تیم دوم والنسیا استارت زد و پس از چند بار رفت و آمد، سرانجام در سال ۲۰۰۸ به تیم اول باشگاهش رسید.

پابلو در مدت ۴ سال یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی والنسیا بود و تنها در لالیگا ۱۱۰ بازی برای این تیم انجام داد. بزرگترین اشتباه این بازیکن اما شاید تصمیم برای ترک والنسیا بود.

هرناندس با قراردادی ۶ میلیونی به سوانزی انگلیس پیوست و رکورد قیمت نقل و انتقالات تاریخ این باشگاه را نیز شکست. او شروع بدی در انگلستان نداشت اما مصدومیت های پیاپی، فرصت درخشش را از این بازیکن گرفت.

در دوران حضور دو ساله در جزیره، هیچ گاه همسترینگ او در شرایط آرمانی قرار نگرفت و اجازه درخشیدن را به این بازیکن نداد. پابلو که زمانی به تیم دل بوسکه نیز دعوت شده و سابقه انجام ۴ بازی ملی را دارد فصل جدید فوتبال را در کنار اشکان دژاگه در باشگاه العربی آغاز خواهد کرد.

ریکاردو کاستا

مدافع تیم ملی پرتغال در رقابت های جام جهانی ۲۰۱۴، بعد از جدایی از والنسیا با باشگاه السیلیه قطر قرارداد بسته است. ریکاردو کاستا، دومین بازیکن پرتغالی است که در ۳ جام جهانی برای این تیم بازی کرده است. این بازیکن در بازی نخست تیمش در برزیل برابر آلمان در نیمه دوم به بازی گرفته شد و در دیدار دوم نیز به جای په په محروم بازی کرد.

بازیکن سابق والنسیا، پورتو و وولفسبورگ، به خاطر زبان تندش در اسپانیا چهره محبوبی نبود. او چند بار علیه مربی و همبازی هایش مصاحبه انجام داده بود.


رفیق حلیش

کاپیتان تیم شگفتی ساز الجزایر در جام جهانی ۲۰۱۴، بعد از تورنمنت برزیل نتوانست مقصدی بهتر از تیم القطر برای خود دست و پا کند. این مدافع ۲۷ ساله بعد از سپری کردن دورانی ناموفق در فولام، در آکادمیکای پرتغال به شرایط بهتری رسید اما دو سال بیشتر در این تیم نماند و حالا چند روزی می شود که با تیم القطر تمرین می کند. او ۳۳ بازی و دو گل ملی در کارنامه دارد.

دیدیه یاکونان

دوره ۵ ساله موفقیت آمیز حضور این فوتبالیست ساحل عاجی در در تیم هانوفر، سرانجام با حضور او در باشگاه الاتحاد تمام شد. در سال ۲۰۰۶، او یکی از ۳ بازیکنی بود که برای انتخاب به عنوان مرد سال فوتبال ساحل عاج انتخاب شد؛ جایزه ای که البته در نهایت به دیدیه دروگبا رسید. این مهاجم در باشگاه هانوفر ۱۳۷ بازی انجام داده و ۴۳ گل نیز به ثمر رسانده است.


مارکینیو

بسیاری از تیم های اروپایی این روزها در تکاپوی امضای قرارداد با مارکینیوش، مدافع جوان سابق رم و حال حاضر پی اس جی هستند. تیم فوتبال رم یک بازیکن نیز با نام نسبتا مشابه با مارکینیوش در اختیار داشت و دارد.

مارکینیوی برزیلی دو سال قبل به رم رفت و شروع نسبتا خوبی را در این تیم رقم زد. این مدافع چپ ۲۸ ساله سپس برای مدتی به ورونا قرض داده شد و حالا نیز به صورت قرضی در اختیار باشگاه الاتحاد قرار گرفته است. ستاره برزیلی با شماره ۷ برای الاتحاد بازی خواهد کرد.

کاکائو

تعقیب کننده های رقابت های بوندس لیگا حتما این بازیکن را به خوبی می شناسند. این فوروارد برزیلی از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۴ در تیم اشتوتگارت عضویت داشته و در این مدت، نزدیک به ۳۰۰ بازی برای باشگاه آلمانی انجام داده است.

کاکائو بعد از ۱۱ سال سرانجام اشتوتگارت را ترک کرده و فصل را در باشگاه سرزو ازواکای ژاپن آغاز می کند. این بازیکن سابقه حضور در تیم یوآخیم لوو را نیز دارد. او ۲۶ بار برای مانشافت بازی کرده و ۳ گل نیز با لباس سفید ژرمن ها وارد دروازه رقبا کرده است.


آلبرتو جیلاردینو

حضور مارچلو لیپی در رأس کادر فنی باشگاه گوانگ ژو، ستاره های ایتالیایی را برای حضور در این باشگاه مجاب کرده است. مدتی پس از امضای قرارداد با دیامانتی، حالا لیپی به سراغ جیلاردینو رفته و این بازیکن را پس از ۱۵ سال حضور مداوم در سری A به سوپرلیگ چین برده است.

مهاجم سابق پارما، میلان و فیورنتینا این روزها به همراه تیمش در لیگ قهرمانان آسیا حضور پیدا خواهد کرد. جیلاردینو که ۵۷ بازی و ۱۹ گل ملی در کارنامه دارد، با شماره ۳۸ برای تیم چینی بازی می کند. آنها برای امضای قرارداد با او، ۵ میلیون دلار هزینه کرده اند.

والتر مونتیو

دقیقا یک سال پیش، مونتیو جزو ۱۱ بازیکن ثابت آرژانتین در دیدار مقدماتی جام جهانی با کلمبیا بود. این بازیکن تا روزهای آخر مد نظر سابه یا بود اما در نهایت نتوانست در لیست نهایی بازیکنان حاضر در جام جهانی قرار بگیرد.

این مهاجم ۳۰ ساله آرژانتینی، ۴ سال گذشته را در باشگاه های کروزیرو و سانتوس سپری کرده بود و حالا با تیم شاندونگ چین قرارداد امضا کرده است.


الساندرو دیامانتی

چه کسی فکرش را می کرد ستاره ایتالیا در رقابت های یورو ۲۰۰۸، جایی در ترکیب این تیم برای جام جهانی نداشته باشد؟

دیمانتی بعد از سه سال عالی در بولونیا، ناگهان رقابت های سری A را به مقصد چین ترک کرد تا شاگرد مارچلو لیپی شود. این در حالی است که تقریبا همه معتقدند او در صورت ماندگاری در رقابت های سری A، می توانست به جام جهانی ۲۰۱۴ برود.

دیامانتی حالا در ۱۸ بازی تنها ۳ گل برای گوانگ ژو گرند به ثمر رسانده است.

دیه گو فورلان

در جام جهانی ۲۰۱۰، یکی از بهترین بازیکنان تورنمنت به شمار می رفت. یک سال بعد از اتلتیکو راهی اینتر شد و همانجا بودکه پایان فوتبالش را کلید زد.

دیگو فورلان در اینتر یک ناکام مطلق بود و بعد از تنها یک سال، راهی ناسیونال برزیل شد تا برای این تیم بازی کند. او در ناسیونال هم آمار موفقی نداشت و در سال ۲۰۱۴ پیراهن سرزو اوزاکا در جی لیگ ژاپن را بر تن کرد؛ تیمی که به نظر می رسد بار دیگر فوتبال او را به مرز احیا شدن نزدیک کرده است.