آقا اگر به ایران نمیآمدید، شاید حالا حالاها زنده میماندید
وقتی حبیب محبیان آخرینبار به ایران بازگشت، امید داشت که خوانندگی را در مارکت داخلی ادامه بدهد، اما در این مسیر، ناکام ماند.
روزنامه هممیهن: وقتی حبیب محبیان آخرینبار به ایران بازگشت، امید داشت که خوانندگی را در مارکت داخلی ادامه بدهد، اما در این مسیر، ناکام ماند. این ناکامی دلایلی متعدد داشت و هنوز هم میتوان پیشبینی کرد اگر خوانندهای در آن سطح به ایران بازگردد با همان دلایل، توفیقی برای حضور در مارکت رسمی داخلی پیدا نخواهد کرد. از آن میان حضور دو ویژگی عمده در رزومه هنری حبیب در ممنوعیت خوانندگی او بسیار قابل بررسی است: اول، برچسب «خواننده لسآنجلسی» و دوم، شهرت او بهعنوان «خواننده پیش از انقلاب».
شاید اگر حبیب محبیان خوانندگی را دو، سهسال دیرتر آغاز میکرد حالا با حذف ویژگی دوم، اقبال بیشتری برای فعالیت هنری در سیستم رسمی داخلی داشت و البته که شهرت او پیش از انقلاب اتفاق افتاد و این یک ویژگی ناگزیر برای او محسوب میشد. او با اینکه نسبت به همسالان و همدورههایش کمی دیرتر به خوانندگی روی آورد اما با اجرای چند ترانه در سالهای پایانی حکومت پهلوی بهسرعت به شهرت و محبوبیت رسید؛ ترانههایی که نه سیاسی بودند، نه کابارهای. ترانههایی مانند «مادر»، «مرد تنهای شب»، «شهلای من»، «سلام همسایه»، «خواب سرخ بوسهها» و «فصل عشق» مشهورترین ترانههای پیش از انقلاب او محسوب میشوند که از آن میان احتمالا عاشقانههایش او را در زمره خوانندههای ممنوع پس از انقلاب قرار داد. اما از میانه دهه70 و کوتاهآمدن متولیان فرهنگی از ممنوعیت اشارههای عاشقانه در ترانهها و گذر از دوران سرود و ترانههای گلوبلبلی، این تصور در بخشی از مردم و جامعه هنری به وجود آمد که وقتی داخلیها عاشقانه و اجتماعی میخوانند، خوانندگانی مانند حبیب هم میتوانند رسما وارد گود بازار داخلی موسیقی و ترانه شوند. همین خیال خام بود که برخی از خوانندگان آنور آبی را به ایران کشاند و نامدارترین آنها حبیب بود. غافل از اینکه ویژگی اول یعنی برچسب «خواننده لسآنجلسی» در شهرت یک خواننده، بخت حضورش را در محیط سیستم فرهنگی داخلی بسیار بعید میکرد.
اصطلاح «موسیقی لسآنجلسی» اما صرفاً یک اشاره است به نوعی از موسیقی تولیدشده خارج از محدودیتهای حکومتی در خارج از کشور، بنابراین لزوماً نمیتواند مبنای ارزیابی کیفی موسیقیها و ترانهها باشد. تفسیر بخش موثر بدنه سیستم فرهنگی رسمی و تصمیمگیرندگان و رسانههای همسو با سیاست فرهنگی داخلی از «موسیقی لسآنجلسی»، اما و البته به نتایجی عموماً غیرواقعی میرسد. مفاهیمی مانند ابتذال و فساد و غربگرایی و هر تعبیری که قرار است بهانهای برای ممنوعیت باشد در این سیستم، ذیل اصطلاح «لسآنجلسی» قرار میگیرد. ولی بدیهی است که آنچه با نام موسیقی لسآنجلسی میشناسیم چیزی ورای تبلیغات سیستماتیک و جاافتاده است. موسیقی موسوم به لسآنجلسی بهدلیل رهابودن از قید محدودیتها و ممنوعیتها طبیعی است که با معیارهای گوناگون، شامل ترانههای بیکیفیت و نامناسب پرشماری هم هست اما ازطرفی در چهاردهه اخیر عمده آثار قابلدفاع و ارزشمند موسیقی و ترانهفارسی از منظر ادبی و هنری هم در همان فضا خلق و اجرا شدهاند.
وقتی موسیقی پاپ داخلی از اوایل دهه۶۰ با تصمیمهای سلیقهای مدیران انقلابی به محاق رفت، خوب و بد جریان پاپ ایرانی هم عمدتاً به خارج از کشور کوچ کردند. از اینرو نمیشود هر کوچکردهای را با برچسب لسآنجلسی به ابتذال و سطحیبودن منتسب کرد و این موضوع شامل شخصیت هنری حبیب محبیان هم میشود.
حبیب پیش از انقلاب هیچوقت وارد جریانهای برجسته موسیقی پاپ نشد و شخصیتی مستقل داشت. نه به تیمی برای تولید و اجرا پیوسته و وابسته بود، نه برای نشر آثارش مانند عمده کارورزان موسیقی پاپ آنزمان سراغ تهیهکنندگان و ناشران مطرح میرفت، هرچند گاهی آنها سراغش میرفتند. او پس از انقلاب در سالهای ۵۷ و ۵۸ دو آلبوم با عناوین «جنبش» و «بُت» تولید کرد که عمدتا حاوی ترانههایی با مضامین انقلابی، اجتماعی، مذهبی و حتی با گرایشهای چپ بودند. بااینحال شخصیت مستقل او باعث میشد که چندان از جانب جریانهای موثر آن دوران حمایت نشود. حبیب همین رویه را در لسآنجلس هم ادامه داد. او کسبوکار موفقی را در لسآنجلس راه انداخته بود و با تکیه بر تواناییهای مالی و اجرایی خود، آثارش را تولید میکرد. یکی از مهمترین ویژگیهای حبیب در همین مسیر مستقل از جریان موسوم به لسآنجلسی، انتخاب اشعاری متفاوت از فرم مرسوم لسآنجلسی برای ترانههایش بود. گاهی از حافظ و مولانا میخواند و گاهی از شعر معاصر برای خلق ترانهها بهره میبرد. تا دهه70 خورشیدی، عمده ترانههای او عاشقانه بودند اما از مقطعی تصمیم به اجرای ترانههایی گرفت که بهشکلی روشن به وضعیت داخل کشور اشاره و انتقاد میکردند. ترانههای «پریا» با شعر احمد شاملو و «نفس» با شعری از شفیعی کدکنی از برجستهترین اجراهای او در آغاز این مسیر جدید بودند.
ترانه «بزن باران» با سرودهای از خود او، اما احتمالا صریحترین ترانه انتقادی اوست. زمانی آهنگ «بزن باران» او به یکی از گزینههای نخست مجامع دانشجویی در آغاز تحصنها و گردهماییهای سیاسی بدل شده بود؛ بهخصوص آنجا که بهزعم خود، از «فریب تاریخی قرن» پردهبرداری میکرد.
ترانه مشهور «خرچنگهای مردابی» هم از آثار مشهور حبیب است. محمدعلی بهمنی، شاعر نامآشنا و رئیس شورای نظارت بر شعر و ترانه در ادوار مختلف سراینده این شعر اجتماعی و انتقادی است. بااینحال از همین ترانههای بسیار باکیفیت و قابل دفاع هم در محافل رسمی باعنوان ترانه لسآنجلسی یاد میشود و با همین بهانه، حبیب محبیان هیچوقت نتوانست به آرزوی اجرای کنسرت در کشورش جامهعمل بپوشاند.
نظر کاربران
روحش شاد
خدا رحمتش کند.
کاش نمی اومد ایران.بیرون از ایران که کسی نمی میره
پاسخ ها
یعنی هرکی به خارج رفت زندگی ابدی پیدا میکنه عجبا!!!
روحش شاد حبیب بااون صدای دلنشینش خیلی حیف شد
آخه خارج از ایران همه تا 200سال عمر میکنن
جوانمرگی فقط داخل ایران
در سایه خودخواهی و تنگ نظری عدهای که گند زدن به فرهنگ و هنر کشور هنرمندان بسیاری هستند که جلای وطن کرده و دیار غربت به شکوفایی رسیده ان
البته هستند افرادی که سیاست پیشه گرفته و افراد موفقی در کشورهای مختلف جهان در عرصه سیاسی شده اند
دقیقا
ایران بوی مرگ فقر بدبختی میده الان
قدیم خوب بود ایران
همه دق میکنند مردم در سن کم بقیه سنشون بالا
مثل بازیگر خواننده کارگردان هنرمندای خوب محبوب قدیم نیومد دیگه حال کردین
ایران ....
حبیب انسان بود واقعا دوست داشتنی واقعا عشق بود خبیب رو دق دادن مرد تنهایی که مردم عاشقش بودن و هستن حبیب مگه چیکار کرده بود من که همیشه دوسش داشتم مطمعنم هیچوقت از دل و قلب مردم نمیره چون حبیب همیشه حبیب دوستداشتنی بود
دلم از دنیا گرفته شب من مهتاب نداره
روز من بی تو عزیزم حتی خورشیدم نداره
درود عاشقشم
مموتی قاتل حبیب شد
حبیب ازسال ۴۶ که شهلای من راخواندمعروف شدمن کلاس هفتم بودم بین بچه هاوجوانان
خیلی معروف شد
مگه فقط حبیب دق کرد و مرد؟ نعمت الله اغاسی .. یا امین الله تاجیک خواننده ترانه هایی مثل نخلستان که در تنهایی و بی پولی دق کرد ومرد و خیلی های دیگه
به شب نشینی خرچنگ های مردابی چگونه رقص کند ماهی زلال پرست
فیروز نادری اونجا بود چرا مرد
حبیب محبیان واقعا حیف شد
او به معنای واقعی کلمه
یک هنرمند مردمی، متعهد، مودب و مومن بود،
# روحش شاد
روحش ساد من باترانهاش عاشق شدم باعشقم ازدواج کردم وهنوز هم ترانهاشو گوش میدم ولذت میبرم اون که جاش توبهشته چون مظلوم بود مظلوم زندگی کر ومظلوم این دیار خاکی را ترک کرد خدا ازسر تقصیرات اون کسایی که حبیب عزیز را رنجوندن نگذره من هروقط برم رامسر ونیاسر سرتربت پاکش میرم خدا به خانوادش صبربده واقعان حیف شد مرد بزرگ ومهربانی بود
حیف حبیب واقعا .چیزی که در سن ۵۰ سالگی بهش رسیدم اینست اگر هنر در جهت حفظ و پیشرفت منافع یه عده باشد زبانن حمایت میکنند والا حذفش میکنند. من عضو کوچکی از همین هنرم و بی مهری زیاد دیده ام .افسوس و هزاران افسوس /خدا رحمت کند صاحب این صدا رو ....در آرامش باشی حبیب عزیز که جوانیم با صدای تو سپری شد و سراسر خاطره بوووود
مگرایرج قادری قبل انقلاب کم فیلم بازی کرد مگرسعیدرادکم فیلم بازی کرد چراپس ازانقلاب هم بازی کردند بله اینجادوگانگی است بستگی دارد
برباعث و بانیش لعنت
چرت نگید روزی که داشت بر می گشت احتمالا فکر همه چیز رو کرده.هر کشوری یه چارچوبی داره که باید رعایت بشه
همیشه از خودم میپرسم چزا .واقعا چرا باید اینجوری میشد
متاسفانه کج سلیقگی و دید بسیار محدود مسئولان امر باعث آسیب جدی به پیکره موسیقی ایران شد و باعث شد سطح موسیقی ایران با عدم حضور خوانندگان و نوازندگان نخبه افت شدیدی نماید ،هر چند کلام مرا فقط افرادی که برای هنر موسیقی جایگاهی قائل هستند می پذیرند و کسی که فرق دوغ و دوشاب را نمی فهمد و با دنیای موسیقی بیگانه باشد هر تصمیم غلط خودش را بهترین میداند
روحش شاد. حیف استعدادهای تلف شده، شعرهای نخوانده، کتاب خای چاپ نشده و مردم بی خبر دل مرده.🖤🖤🖤
ماهم طرفدارحبیب هستیم!ایکاش،جزیره کیش مجوزخوانندگی به اومی دادنندوبه هیچکس برم نمی خورد!ولی دق مرگش کردن!!!!!
به هر حال ایران یکی از اسطوره های موسيقي رو از دست داد حیف که قدر این گوهر موسقی رو ندونستن مسئولان...
روحش شاد.. البته اون تو قلب مردم ایران جای داره..
روحش شاد
خدا رحمت کند مرحوم حبیب را و انشاءاله با صالحان محشکر می شود ، اونهایی که باعث مرگش شدن تاوانش رو هم در این دنیا و در روز قیامت خواهند داد
اونی که تو خارج به رحمت خدا میره می گین غم غربت کشتش، این مرحوم برگشت تو کشورش به رحمت خدا رفت می گین اگه به ایران نمی آمدی شاید زنده می ماندی!
حبیب بهتر خواننده ای که هیچ وقت به حقش نرسبد ،من بیشر اهنگاهشو حفظم ودوسش داشتم ودارم حیف وصد حیف شد
خواننده محبوب حبیب ایران رو دوست داشت حالا شما چرا کاسه داغ تر از آش شدی
استوره ایی تکرار نشدنی
نامش ماندگار
خدا رحمتش کنه
چقدر بدبخت و خودتحقیر بین هستید چقدر
اره مثل فیروز نادری
حتما حبیب عزیز نمیومد الان زنده بود
مثل هایده و مهستی
متاسفانه نظام جمهوری اسلامی هنروفرهنگ وهرچیزدیگرروفدای حماقت بعضی از مسولین میکنندوخواست مردم هیچ اهمیتی نداره
۷مین سالگرد آسمانی شدن حبیب محبیان
مرد تنهای شب...🖤
خداوند رحمتش فرماید روحش شاد انشالله
علاوه بر نیامدن ایشون با رفتن خیلی از افراد میشه جان میلیونها نفر دیگه رو نجات داد
سلام واقعا یکی از بهترین خواننده ای هست و بود ؟ صد حیف اجل مهلت و مسئولان حمایتش نکردن ؟
روحش شادواقعادرحقش بی مهری شد
آیندگان خواهند فهمید که حبیب که بود و چه دستاوردهایی برای موسیقی ایران داشت . هنرمند واقعی و ساده زیست و اهل خانواده بود . قدرت حنجره فوق العاده و توانایی خواندن و تحریر در گامهای بالا مثل اثر هزاران از آلبوم کویر باور. حبیب در لس آنجلس احساس غربت میکرد و همیشه آرزو داشت تا برای همیشه به ایران بازگردد . این را همیشه در مصاحبه هایش میگفت. در ترانه هایش هم مشخص بود.
ما ایرانیها با این وضعی که حاکمان درست کردن خیلی وقته مردیم فقط کفن نشده و دفن نشدیم در واقع مردگان متحرکی بیش نیستیم البته بجز حاکمان مسولان جیره خورهای حکومت و آق زاده ها
کسانیکه برخی هنرمندان سلامت را از صحنه نمایش دور میکنند باید در اعمال مخفیشان دقت داشت تا نوع کینه ونفرت قدیمی آنها مشخص شود که به چه نوع بیماری مبتلا شدند تااز گزند آنها مصون گشت .آسیبهای اجتماعی به دلیل مشکلات روحی برخی مسئولین میباشد
روحش شادباد
خداوند رحمتش کنه.. روحش شاد...
اگه یه پولی گیرم بیاد فقط از ایران فرار می کنم
خدا رحمت کنه . اون صدای ویبره دار قوی . حیف از اون حنجره طلائی که زیر خاک رفت . اون دین خودشو به هنر ادا کرد . مرد بود یه مرد واقعی .
خدا از سر تفسیر این نخواهد گزشت یک روز آنان را رو صبا خواهد کرد انشاءالله
خداروشکر هایده و مهستی اونور موندن والان دارن زندگی میکنند
روح همه شون شاد ... چقدرماازخودبیگانه ومتنفر شدیم اکه ایران بمیرن هنوزفرصت زندگی داشتن وفضای ایران اوناروبه مرگ کشوندواگه توسرزمین خیالی غرب زده ها ، مثل خبرفوت فخری خوروش ، توغربت ودورازوطن مردند.اینهمه مظلوم نمایی برای یکعده سلبریتی که دست به هر جوروناجوری زدندوهمه عمر درعیش بودند چه معنایی میده ؟!!! هرچیزی ربط به ایران عزی مون داره !!!!!!!!!!!!! تاقیامت !!!!!!