سینماگر پرحاشیه، تولدت مبارک!
«رومن پولانسکی»، کارگردان سرشناس برنده اسکار و نخل طلای کن که طی سال‌های اخیر به علت حاشیه سازی‌هایش از حضور در برخی جشنواره‌ها و کشورها بازمانده است، ۸۱ ساله شد.
ایسنا: «رومن پولانسکی»، کارگردان سرشناس برنده اسکار و نخل طلای کن که طی سال‌های اخیر به علت حاشیه سازی‌هایش از حضور در برخی جشنواره‌ها و کشورها بازمانده است، ۸۱ ساله شد.
«رومن پولانسکی» روز هجدهم اوت ۱۹۳۳ در پاریس از پدر و مادری لهستانی متولد شد، دوران کودکی‌اش در بحبوحه جنگ جهانی دوم گذشت و در هشت سالگی آلمان‌ها والدین‌اش را به بازداشتگاه‌های مرگ فرستادند.
در دوران حکومت کمونیستی لهستان، «پولانسکی» وارد مدرسه فیلم «لوژ» شد و در طول سال‌های تحصیل، چند فیلم کوتاه ساخت و به واسطه آنها به شهرت رسید که مهم‌ترین آنها «دو مرد و یک گنجه» (۱۹۵۸) و «وقتی فرشته‌ها سقوط می‌کنند» (۱۹۵۹) بود که برای آنها موفق به کسب چند جایزه بین‌المللی شد و شهرتی برای خود کسب کرد.
در دهه ۵۰، «پولانسکی» وارد عرصه بازیگری شد و در فیلم «یک نسل» (۱۹۵۴) به کارگردانی «آندره وایدا» بازی کرد. وی اولین فیلم بلند خود را در سال ۱۹۶۲ با نام «چاقو در آب» ساخت. این فیلم اولین اثر مهم سینمای لهستان بعد از جنگ‌جهانی دوم بود که موضوع غیرمرتبط با جنگ داشت.
فیلم‌نامه این اثر کمدی و روانشناسانه را «یرزی اسکولیموفسکی» و «پولانسکی» نوشتند که مورد تحسین منتقدین فیلم قرار گرفت. این فیلم جایزه فیپرشی جشنواره ونیز را گرفت و نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی شد.
دومین فیلم «پولانسکی» با نام «تنفر» در انگلستان ساخته شد. این فیلم ترسناک که تاثیرگرفته از سبک آثار «آلفرد هیچکاک» و «لوئیس بونوئل» بود، اولین فیلم انگلیسی‌زبان «پولانسکی» محسوب می‌شد که موفق به کسب جایزه فیپرشی و جایزه خرس نقره‌ای جشنواره برلین شد.
در سال ۱۹۶۶، «پولانسکی» سومین فیلم‌اش را با نام «بن‌بست» روانه سینما کرد. مضمون اصلی این فیلم الهام‌گرفته از رمان «در انتظار گودو» نوشته «ساموئل بکت» و «جشن تولد» نوشته «هارولد پینتر» بود. این فیلم جایزه خرس طلای جشنواره برلین را برای «پولانسکی» به‌همراه آورد.
در سال ۱۹۶۷، وی فیلم «قاتلین بی‌باک خون‌آشام» را ساخت که اولین فیلم رنگی او محسوب می‌شد. پس از آن، «پولانسکی» به آمریکا رفت و با ساخت فیلم پرفروش و موفق «بچه رزماری»، نام خود را بیش از پیش بر سر زبان‌ها انداخت. این فیلم یکی از درخشان‌ترین آثار کارنامه سینمایی «پولانسکی» است که نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه شد و در جوایز فیلم «دوناتلو» ایتالیا جایزه بهترین کارگردانی را برای «پولانسکی» به ارمغان آورد.
در تابستان ۱۹۶۹، همسر این کارگردان سرشناس در خانه‌اش به‌طرز وحشیانه‌ای کشته شد و تاثیر روانی این حادثه تلخ به‌خوبی در فیلم «تراژدی مکبث» (۱۹۷۱) قابل درک بود؛ فیلمی که بازسازی خشن و خونین از اثر معروف شکسپیر بود.
«پولانسکی» پس از آن به ایتالیا رفت و در سال ۱۹۷۲ فیلم « چه؟» را با همکاری «مارچلو ماستریانی» بازیگر فیلم معروف «هفت و نیم» ساخت که شکستی در کارنامه سینمایی او محسوب می‌شود.
یک سال بعد، او به هالیوود بازگشت و یکی از بهترین فیلم‌هایش یعنی «محله چینی‌ها» را ساخت. این فیلم که نامزد ۱۱ جایزه اسکار شد، جایزه بهترین بازیگری را برای «جک نیکلسون» و «فای دوناوای» به‌همراه آورد و اسکار بهترین فیلم‌نامه را نیز کسب کرد.
از نگاه برخی منتقدین، «محله چینی‌ها» بزرگ‌ترین دستاورد سینمایی «رومن پولانسکی» است. این فیلم در جوایز «بافتا» آکادمی فیلم انگلیس در سال ۱۹۷۵ جایزه بهترین کارگردانی را گرفت و در جوایز «گلدن گلوب» آمریکا نیز همین جایزه را کسب کرد.
«پولانسکی» برای ساخت فیلم بعدی‌اش به اروپا و فرانسه رفت و در سال ۱۹۷۶ فیلم «مستاجر» را ساخت و خودش نیز در آن به ایفای نقش پرداخت. «مستاجر» را در کنار «تنفر» و «بچه رزماری» می‌توان سومین قسمت از سه‌گانه‌ی پولانسکی درباره فروپاشی‌های عصبی و روانی دانست.
فیلم بعدی «پولانسکی» نیز در فرانسه ساخته شد: «تس» محصول ۱۹۷۹. این کارگردان سرشناس فیلم‌اش را به همسرش تقدیم کرد که پرهزینه‌ترین فیلم تاریخ سینمای فرانسه تا آن سال به‌شمار می‌رفت.
این فیلم که مورد استقبال تماشاگران و منتقدین قرار گرفت، «پولانسکی» را برای دومین‌بار نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردانی کرد و جایزه «سزار» بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از آکادمی فیلم فرانسه برای او به‌همراه آورد. «تس» همچنین موفق به کسب سه جایزه اسکار بهترین فیلم‌برداری، بهترین طراحی لباس و بهترین کارگردان هنری شد.
فیلم بعدی «پولانسکی» یعنی «دزدان دریایی» (۱۹۸۹) هفت سال بعد از فیلم «تس» ساخته شد که کاری ضعیف و ناموفق بود. «دیوانه‌وار» با بازی «هریسون فورد»، «ماه تلخ» (۱۹۹۲)، «مرگ و دوشیزه» (۱۹۹۴) و «دروازه نهم» (۱۹۹۹) دیگر فیلم‌های پولانسکی در دهه ۹۰ بودند.
در سال ۲۰۰۲ بود که پولانسکی شاهکار سینمایی‌اش را به جهانیان معرفی کرد؛ «پیانیست»، فیلمی درباره جنایت نازی‌ها در جنگ‌جهانی دوم که همیشه او را آزار می‌داد. این فیلم آمیزه‌ای از خاطرات پولانسکی و رمان «مرگ یک شهر» نوشته‌ی «ولادیسلاو اشپیلمن» بود که آکادمی اسکار را مجبور کرد، سرانجام جایزه بهترین کارگردانی سال ۲۰۰۲ را به او بدهد، هرچند خود او در مراسم حاضر نبود و «هریسون فورد» آن را دریافت کرد.
«پیانیست» جایزه نخل طلای کن را گرفت و در جوایز «سزار» فرانسه، جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را نیز کسب کرد. شاهکار پولانسکی همچنین جایزه بهترین فیلم «بافتا» انگلیس، جایزه بهترین فیلم خارجی جوایز «دوناتلو» ایتالیا و جایزه بهترین فیلم خارجی «گویا» اسپانیا را نیز به افتخارات سازنده آن افزود.
در تابستان ۲۰۰۴، «پولانسکی» فیلمی با نام «اولیور توییست» را براساس رمان معروف «چارلز دیکنز» ساخت.
وی سپتامبر سال ۲۰۱۰ پس از ورود به خاک سوئیس برای حضور در جشنواره فیلم زوریخ به اتهام پرونده سوء‌استفاده جنسی در سال ۱۹۷۷ به زندان انداخته شد و پس از گذشت حدود یک سال از زندان آزاد شد. وی در طول دوره زندان برای آخرین ساخته‌اش «روح‌نگار» موفق به کسب خرس نقره‌ای جشنواره برلین برای بهترین کارگردانی شد.
این کارگردان سرشناس سینمای جهان در سال ۲۰۱۳ با فیلم «ونوس در پوست خز» در جشنواره کن امسال در بخش رقابتی نامزد نخل طلای کن بود.
جدیدترین فیلم پولانسکی «یک افسر و یک جاسوس» نام دارد که اولین فیلم پس از ساخت فیلم «چاقو در آب» محصول ۱۹۶۶ در خاک لهستان خواهد بود اما وی به دلیل این که هنوز در خاک آمریکا تحت تعقیب است، خواستار ضمانت‌هایی از دولت لهستان برای عدم استرداد به دولت ایالات متحده شده است.
شیوه فیلمسازی پولانسکی منبع الهام بسیاری از مطرح‌ترین سینماگران جهان چون برادران «کوئن»، «وس اندرسون»، «دارن آرنوفسکی» و «دیوید فینچر» بوده است.
«رومن پولانسکی» روز هجدهم اوت ۱۹۳۳ در پاریس از پدر و مادری لهستانی متولد شد، دوران کودکی‌اش در بحبوحه جنگ جهانی دوم گذشت و در هشت سالگی آلمان‌ها والدین‌اش را به بازداشتگاه‌های مرگ فرستادند.
در دوران حکومت کمونیستی لهستان، «پولانسکی» وارد مدرسه فیلم «لوژ» شد و در طول سال‌های تحصیل، چند فیلم کوتاه ساخت و به واسطه آنها به شهرت رسید که مهم‌ترین آنها «دو مرد و یک گنجه» (۱۹۵۸) و «وقتی فرشته‌ها سقوط می‌کنند» (۱۹۵۹) بود که برای آنها موفق به کسب چند جایزه بین‌المللی شد و شهرتی برای خود کسب کرد.
در دهه ۵۰، «پولانسکی» وارد عرصه بازیگری شد و در فیلم «یک نسل» (۱۹۵۴) به کارگردانی «آندره وایدا» بازی کرد. وی اولین فیلم بلند خود را در سال ۱۹۶۲ با نام «چاقو در آب» ساخت. این فیلم اولین اثر مهم سینمای لهستان بعد از جنگ‌جهانی دوم بود که موضوع غیرمرتبط با جنگ داشت.
فیلم‌نامه این اثر کمدی و روانشناسانه را «یرزی اسکولیموفسکی» و «پولانسکی» نوشتند که مورد تحسین منتقدین فیلم قرار گرفت. این فیلم جایزه فیپرشی جشنواره ونیز را گرفت و نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی شد.
دومین فیلم «پولانسکی» با نام «تنفر» در انگلستان ساخته شد. این فیلم ترسناک که تاثیرگرفته از سبک آثار «آلفرد هیچکاک» و «لوئیس بونوئل» بود، اولین فیلم انگلیسی‌زبان «پولانسکی» محسوب می‌شد که موفق به کسب جایزه فیپرشی و جایزه خرس نقره‌ای جشنواره برلین شد.
در سال ۱۹۶۶، «پولانسکی» سومین فیلم‌اش را با نام «بن‌بست» روانه سینما کرد. مضمون اصلی این فیلم الهام‌گرفته از رمان «در انتظار گودو» نوشته «ساموئل بکت» و «جشن تولد» نوشته «هارولد پینتر» بود. این فیلم جایزه خرس طلای جشنواره برلین را برای «پولانسکی» به‌همراه آورد.
در سال ۱۹۶۷، وی فیلم «قاتلین بی‌باک خون‌آشام» را ساخت که اولین فیلم رنگی او محسوب می‌شد. پس از آن، «پولانسکی» به آمریکا رفت و با ساخت فیلم پرفروش و موفق «بچه رزماری»، نام خود را بیش از پیش بر سر زبان‌ها انداخت. این فیلم یکی از درخشان‌ترین آثار کارنامه سینمایی «پولانسکی» است که نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه شد و در جوایز فیلم «دوناتلو» ایتالیا جایزه بهترین کارگردانی را برای «پولانسکی» به ارمغان آورد.
در تابستان ۱۹۶۹، همسر این کارگردان سرشناس در خانه‌اش به‌طرز وحشیانه‌ای کشته شد و تاثیر روانی این حادثه تلخ به‌خوبی در فیلم «تراژدی مکبث» (۱۹۷۱) قابل درک بود؛ فیلمی که بازسازی خشن و خونین از اثر معروف شکسپیر بود.
«پولانسکی» پس از آن به ایتالیا رفت و در سال ۱۹۷۲ فیلم « چه؟» را با همکاری «مارچلو ماستریانی» بازیگر فیلم معروف «هفت و نیم» ساخت که شکستی در کارنامه سینمایی او محسوب می‌شود.
یک سال بعد، او به هالیوود بازگشت و یکی از بهترین فیلم‌هایش یعنی «محله چینی‌ها» را ساخت. این فیلم که نامزد ۱۱ جایزه اسکار شد، جایزه بهترین بازیگری را برای «جک نیکلسون» و «فای دوناوای» به‌همراه آورد و اسکار بهترین فیلم‌نامه را نیز کسب کرد.
از نگاه برخی منتقدین، «محله چینی‌ها» بزرگ‌ترین دستاورد سینمایی «رومن پولانسکی» است. این فیلم در جوایز «بافتا» آکادمی فیلم انگلیس در سال ۱۹۷۵ جایزه بهترین کارگردانی را گرفت و در جوایز «گلدن گلوب» آمریکا نیز همین جایزه را کسب کرد.
«پولانسکی» برای ساخت فیلم بعدی‌اش به اروپا و فرانسه رفت و در سال ۱۹۷۶ فیلم «مستاجر» را ساخت و خودش نیز در آن به ایفای نقش پرداخت. «مستاجر» را در کنار «تنفر» و «بچه رزماری» می‌توان سومین قسمت از سه‌گانه‌ی پولانسکی درباره فروپاشی‌های عصبی و روانی دانست.
فیلم بعدی «پولانسکی» نیز در فرانسه ساخته شد: «تس» محصول ۱۹۷۹. این کارگردان سرشناس فیلم‌اش را به همسرش تقدیم کرد که پرهزینه‌ترین فیلم تاریخ سینمای فرانسه تا آن سال به‌شمار می‌رفت.
این فیلم که مورد استقبال تماشاگران و منتقدین قرار گرفت، «پولانسکی» را برای دومین‌بار نامزد جایزه اسکار بهترین کارگردانی کرد و جایزه «سزار» بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از آکادمی فیلم فرانسه برای او به‌همراه آورد. «تس» همچنین موفق به کسب سه جایزه اسکار بهترین فیلم‌برداری، بهترین طراحی لباس و بهترین کارگردان هنری شد.
فیلم بعدی «پولانسکی» یعنی «دزدان دریایی» (۱۹۸۹) هفت سال بعد از فیلم «تس» ساخته شد که کاری ضعیف و ناموفق بود. «دیوانه‌وار» با بازی «هریسون فورد»، «ماه تلخ» (۱۹۹۲)، «مرگ و دوشیزه» (۱۹۹۴) و «دروازه نهم» (۱۹۹۹) دیگر فیلم‌های پولانسکی در دهه ۹۰ بودند.
در سال ۲۰۰۲ بود که پولانسکی شاهکار سینمایی‌اش را به جهانیان معرفی کرد؛ «پیانیست»، فیلمی درباره جنایت نازی‌ها در جنگ‌جهانی دوم که همیشه او را آزار می‌داد. این فیلم آمیزه‌ای از خاطرات پولانسکی و رمان «مرگ یک شهر» نوشته‌ی «ولادیسلاو اشپیلمن» بود که آکادمی اسکار را مجبور کرد، سرانجام جایزه بهترین کارگردانی سال ۲۰۰۲ را به او بدهد، هرچند خود او در مراسم حاضر نبود و «هریسون فورد» آن را دریافت کرد.
«پیانیست» جایزه نخل طلای کن را گرفت و در جوایز «سزار» فرانسه، جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را نیز کسب کرد. شاهکار پولانسکی همچنین جایزه بهترین فیلم «بافتا» انگلیس، جایزه بهترین فیلم خارجی جوایز «دوناتلو» ایتالیا و جایزه بهترین فیلم خارجی «گویا» اسپانیا را نیز به افتخارات سازنده آن افزود.
در تابستان ۲۰۰۴، «پولانسکی» فیلمی با نام «اولیور توییست» را براساس رمان معروف «چارلز دیکنز» ساخت.
وی سپتامبر سال ۲۰۱۰ پس از ورود به خاک سوئیس برای حضور در جشنواره فیلم زوریخ به اتهام پرونده سوء‌استفاده جنسی در سال ۱۹۷۷ به زندان انداخته شد و پس از گذشت حدود یک سال از زندان آزاد شد. وی در طول دوره زندان برای آخرین ساخته‌اش «روح‌نگار» موفق به کسب خرس نقره‌ای جشنواره برلین برای بهترین کارگردانی شد.
این کارگردان سرشناس سینمای جهان در سال ۲۰۱۳ با فیلم «ونوس در پوست خز» در جشنواره کن امسال در بخش رقابتی نامزد نخل طلای کن بود.
جدیدترین فیلم پولانسکی «یک افسر و یک جاسوس» نام دارد که اولین فیلم پس از ساخت فیلم «چاقو در آب» محصول ۱۹۶۶ در خاک لهستان خواهد بود اما وی به دلیل این که هنوز در خاک آمریکا تحت تعقیب است، خواستار ضمانت‌هایی از دولت لهستان برای عدم استرداد به دولت ایالات متحده شده است.
شیوه فیلمسازی پولانسکی منبع الهام بسیاری از مطرح‌ترین سینماگران جهان چون برادران «کوئن»، «وس اندرسون»، «دارن آرنوفسکی» و «دیوید فینچر» بوده است.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
معرکه هست این آدم..... نابغه ی سینما