جنگ ستارگان؛ بازیگرانی که از هم متنفرند

روزنامه هفت صبح: وقتی فیلمی را تماشا می کنیم گاهی چنان روابط میان شخصیت های فیلم عالی و جذاب و دوست داشتنی به نظر می رسد که ناخودآگاه با خود فکر می کنیم قطعا بازیگران این نقش ها سر صحنه و در عالم واقعیت هم دوستان خوبی هستند که توانسته اند اینطور حس مثبتی در تماشاگر ایجاد کنند اما وقتی به فهرست بلندبالایی از بازیگرانی که سر صحنه با هم دچار مشکل شده اند نگاه می کنیم متوجه می شویم ماجرا به این سادگی ها هم نیست.

در این میان فهرست فیلم هایی حضور دارند که در زمره بهترین های سینمای جهان قرار می گیرند و تصور وجود مشکلاتی از این دست در پشت صحنه آنها کمی عجیب به نظر می رسد. در اینجا نگاهی داشته ایم به تعدادی از مشهورترین دشمنی های تاریخ سینما.

جولیا رابرتز و نیک نولتی

در سال 1994 فیلم کمدی رومانتیک «من عاشق دردسر هستم» با بازی جولیا رابرتز و نیک نولتی روانه اکران شد. اینکه کدام عقل سلیمی به این نتیجه رسیده بود که این دو بازیگر که در دو دنیای مطلقا متفاوت با یکدیگر به سر می برند چطور قرار است نقش زوج عاشق این فیلم را بازی کنند، نکته ای است که هیچ کس پاسخ مناسبی برایش پیدا نکرد!

سال ها بعد معلوم شد مشکل اصلی فیلم جدا از قصه ضعیف و کارگردانی سر هم بندی شده آن، اختلاف بسیار شدید دو بازیگر اصلی آن بوده است در حدی که صحنه های هر یک تا حد امکان بدون حضور دیگری فیلمبرداری شده است.


رابترز در گفتگویی در سال ۲۰۰۳ نولتی را فردی کاملا نفرت آور توصیف کرد. نولتی نیز در پاسخ اظهار داشته بود: «اینکه بگویید کسی نفرت آور است کار خوبی نیست اما او (رابرتز) هم آدم خوبی نیست. همه این را می دانند.»

مشکل بین این دو آنقدر شدید بوده که هنوز هم گاهی به آن اشاره می شود. رابرتز در سال ۲۰۰۹ نیز در یک گفتگوی تلویزیونی به شدت به نولتی حمله کرد و او را به عنوان فردی بداخلاق و بد دهن معرفی کرد.

یول برینر و استیو مک کویین

«هفت دلاور» ساخته جان استرجس (۱۹۶۰) بدون شک یکی از ماندگارترین وسترن های تاریخ سینماست؛ فیلمی که بسیاری آن را به خاطر هفت شخصیت اصلی فیلم به یاد می آورند. ستاره اصلی فیلم یول برینر در کنار بازیگرانی مثل استیو مک کویین، چارلز برانسون، جیمز کابرن و هورست بوخهولتس که بعدها هر کدام به ستاره تبدیل شدند، ترکیبی جادویی ساخته است.

با اینحال ظاهرا اوضاع آنقدرها هم سر صحنه بر وفق مراد نبوده است. استیو مک کویین بازیگر جوان و تازه کار فیلم دائما از اینکه برینر ستاره فیلم بیش از او در مرکز توجه است، ناراحت بوده و حتی این ناراحتی خود را با سایر بازیگران به خصوص رابرت وان در میان می گذاشته است.


در بسیاری از صحنه هایی که آن دو با هم بازی داشتند مک کویین رفتاری ناخوشایند نسبت به برینر از خود نشان می داده در حدی که برینر بالاخره از کوره در رفته و اعلام می کند در حضور مک کویین حاضر نیست هفت تیرش را از غلاف بیرون بیاورد!

خوشبختانه با درایت کارگردان، فیلمبرداری «هفت دلاور» بدون مشکل خاصی به پایان می رسد و مک کویین هم دست از کارهایش برمی دارد. سال ها بعد وقتی برینر بر اثر سرطان در حال مرگ بود، مک کویین به او تلفن زد و ضمن عذرخواهی بابت رفتارش از او تشکر کرد که او را از سر صحنه «هفت دلاور» اخراج نکرده است گرچه امکانش را داشته است. برینر عذرخواهی مک کویین را پذیرفت و در نهایت این دو ستاره به واسطه مرگ برینر عداوت گذشته را فراموش کردند.

بیل موری و لوسی لیو

وقتی به دنبال موفقیت فیلم نخست «فرشتگان چارلی» (۲۰۰۰)، ساخت قسمت دوم فیلم در دستور کار کمپانی کلمبیا قرار گرفت، نام بیل موری از فهرست بازیگران فیلم دوم حذف شده بود در حالی که یکی از نقش های اصلی فیلم، یعنی نقش فرمانده سه مامور زن فیلم را برعهده داشت.

موری که ظاهرا از همان ابتدا با مک جی کارگردان فیلم دچار مشکل بوده، در جریان فیملبرداری بارها به نحوه بازی لوسی لیو (بازیگر نقش الکس) معترض بوده و به طور دائم در حضور سایر بازیگران و عوامل فنی ازاو ایراد می گرفته است.


در یکی از صحنه ها درست وسط فیلمبرداری موری ناگهان بازی را متوقف کرده و خطاب به سه بازیگر زن اصلی فیلم دروبا ریمور، کمرون دیاز و لوسی لیو می گوید: «هیچ معلومه دارین چه غلطی می کنین؟ شماها بازی بلد نیستین!!»

این اظهارنظر با توجه به سابقه انتقادات بی ملاحظه قبلی، لیو را از کوره در برده و عوامل فنی و بازیگران ناگهان متوجه می شوند که لیو به موری حمله ور شده و با توجه به مهارتش در فنون رزمی حسابی دارد از خجالت موری درمی آید.

شرلی مک لین و دبرا وینگر

در دهه هشتاد هالیوود فیلم های رمانتیک اندکی تولید شد که اکنون به یاد علاقمندان سینما مانده و به فیلمی ماندگار تبدیل شده باشد. یکی از این معدود آثار «دوران مهرورزی» ساخته درخشان جیمز ال. بروکس است؛ فیلمی که به رابطه پرچالش یک مادر و دختر می پردازد و در سال ۱۹۸۳ توانست جوایز اسکار بهترین فیلم، کارگردان، بازیگر نقش اول زن (شرلی مک لین)، نقش دوم مرد (جک نیکلسون) و بهترین فیلمنامه را به دست آورد. دبرا وینگر دیگر بازیگر زن فیلم نیز نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن بود ولی رقابت را به همبازی اش شرلی مک لین (در نقش مادر) واگذار کرد.


با اینحال سر صحنه، رابطه میان بازیگران مادر و دختر به شدت تیره بوده است. دبرا وینگر اصولا بازیگر خوش اخلاقی نیست و صحبت های زیادی درباره درگیری اش با سایر همبازی هایش مطرح شده است، از جمله دعوایش با ریچارد گر سر صحنه فیلم «یک افسر، یک آقا» اما اوج این صحبت ها به درگیری دائمی اش با شرلی مک لین برای همین فیلم «دوران مهرورزی» مربوط است.

ظاهرا کارهای وینگر در حدی آزاردهنده بوده که مک لین بسیار خوش اخلاق و ملایم بارها کنترل اعصابش را از دست داده است. این دو چندین بار سر صحنه با هم درگیری فیزیکی پیدا کردند و تلاش های کارگردان و سایر عوامل فیلم برای درست کردن رابطه آنها بی نتیجه بوده است.

بتی دیویس و جوان کرافورد

دو بازیگر زن اسطوره ای سینمای کلاسیک هالیوود در فیلم «چه اتفاقی برای بیبی جین افتاده؟» (۱۹۶۲) به کارگردانی رابرت آلدریچ با هم همبازی شدند؛ اتفاقی که می توانست برای همه علاقمندان سینما حادثه ای جذاب باشد ولی این دو بازیگر هرگز نتوانستند رابطه مناسبی باهم داشته باشند.


دیویس و کرافورد شاید به خاطر سال ها رقابت تنگاتنگ در بالاترین سطح هالیوود یکدیگر را نه به چشم رفیق بلکه دشمن می دیدند و سر صحنه چندین بار با یکدیگر درگیر شدند.

دیویس یک بار «سهوا» با لگد به سر کرافورد کوبید و کرافورد در صحنه ای که دیوس قرار بود او را روی زمین بکشد داخل لباسش وزنه گذاشت. با مزه اینکه چند سال بعد قرار شد کرافورد و دیویس دوباره در فیلم «هیس هیس شارلوت عزیز» باز هم به کارگردانی رابرت آلدریچ با هم همبازی شوند اما چهار روز قبل از فیلمبرداری کرافورد به بهانه بیماری از همکاری انصراف داد.

می گویند علت انصراف کرافورد این بوده که دیویس یک دستگاه نوشابه کوکاکولا سر صحنه نصب کرده تا لج کرافورد را درآورد که همسر آلفرد استیلی رییس کمپانی پپسی بود!!

R۲D۲ و C۳PO

در میان همه شخصیت های سری فیلم هالی «جنگ ستارگان» بامزه ترین شانشاید R۲D۲ و C۳PO باشند؛ دو ربات بسیار جذاب و بامزه که در هر شش فیلم جنگ ستارگان حضوری موثر و مهم داشته اند.

این دو ربات همیشه در کنار هم بوده و همواره با هم در حال جدال هستند. C۳PO انسان نما رباتی پرحرف و مبادی آداب و بدبین است که بر سر همه چیز با R۲D۲ ربات استوانه ای که فقط سوت می کشد مشغول مرافعه است.

این دو ربات برخلاف این کشمکش دائمی بسیار با هم رفیق هستند و بارها در لحظات حساس فیلم های «جنگ ستارگان» به کمک یکدیگر می آیند اما ماجرا درباره بازیگران این دو شخصیت بسیار متفاوت است. کنی بیکر (بازیگر R۲D۲) و آنتونی دانیلز (بازیگر C۳PO) هرگز با هم رابطه خوبی نداشتند و خارج از جریان فیلمبرداری به ندرت با هم حرف می زدند.


بیکر در گفتگویی اشاره کرده بود که یک روز در سر صحنه به دانیلز سلام می کند اما دانیلز پشتش را به او کرده و می گوید نمی بینی دارم صحبت می کنم. بیکر از این اتفاق با عنوان «گستاخانه ترین کاری که کسی در مورد من انجام داده» یاد می کند.

او در ادامه گفته: «من به شدت عصبانی شده بودم. این کار باورنکردنی بود.» در هیچ کدام از برنامه هایی که با شرکت عوامل «جنگ ستارگان» برگزار شده این دو بازیگر همزمان حضور نداشته اند.

تایرس گیبسون و جیمز فرانکو

«آنا پولیس» (۲۰۰۶) در کارنامه بازیگری جیمز فرانکو یا تایرس گیبسون اثر قابل ذکری نیست اما این فیلم هر چه نداشت توانست رابطه دو بازیگر اصلی فیلم یعنی گیبسون و فرانکو را برای همیشه خراب کند.

بعد از اکران فیلم، گیبسون در مصاحبه ای گفته بود: «دیگر هرگز دلم نمی خواهد با او (فرانکو) کار کنم و مطمئن هستم او هم چنین حسی دارد.» گیبسون اشاره کرده بود که فرانکو سر صحنه بسیار بی ادب بوده و در صحنه ای که آنها با هم تمرین بوکس می کردند، عمدا او را زده است.


گیبسون چنان از دست فرانکو عصبانی بوده که در گفتگوی دیگری اظهار کرده بود اگر قرار باشد خانه یک ستاره سینما را منفجر کند آن خانه قطعا خانه فرانکو خواهد بود!! جیمز فرانکو در دفاع از خود گفته بود که او یک بازیگر پیر و سبک متد اکتینگ است و در نتیجه به شدت در قالب نقش خود فرو می رود و قصد آزار دادن گیبسون را نداشته است.

فرانکو در گفتگویی اظهار کرده بود: «ما با هم آشتی کردیم، یعنی من سعی کردم با او آشتی کنم. شاید من بیش از حد در نقش خودم فرو رفته بودم. من هیچ وقت نمی خواهم با کسی سر صحنه بی ادبانه و بد برخورد کنم. قبلا من سعی می کردم خودم را ایزوله کنم تا بهتر در قالب نقش فرو بروم ولی بقیه فکر می کردند من آدم خودخواه و بی ادبی هستم و از آنها دوری می کنم ولی اصلا اینطور نبوده است.»

پیتر سلرز و اورسن ولز

در سال ۱۹۶۷ و زمانی که فیلم های جیمز باند دنیا را تسخیر کرده بود، فیلمی خارج از مسیر تهیه کنندگان جیمز باند (بروکولی و سالتزمن) توسط چارلز فلدمن تهیه شد که حق برگردان کتاب «کازینو رویال» ایان فلمینگ را پیش از موفقیت جهانی باند خریداری کرده بود.

این فیلم برخلاف آثار رایج باند یک کمدی هجوآلود بی سرو ته است که در تیتراژ آن نام پنج کارگردان دیده می شود و البته ستارگان بزرگی چون دیوید نیون، پیتر سلرز، اورسن ولز و وودی آلن در آن بازی می کنند. «کازینو رویال» به دلیل فیلمنامه ضعیف، کارگردانی ضعیف تر و از همه بدتر مشخص نبودن قصد و هدف سازگاندن از هجو کردن جیمز باند آن هم با محوریت خودش به شکست همه جانبه ای منتهی شد.


اما جدا از این، سر صحنه هم مشکلاتی وجود داشت. نخستین مشکل زمانی پدیدار شد که پیتر سلرز خشم و ناراحتی خود را از شرایط تهیه فیلم ابراز کرد. او انتظار داشت در یک جیمز باند جدی بازی کند نه یک هجویه.غرولندهای سلرز خیلی زود با اعتراض اورسن ولز روبرو می شود. ولز، سلرز را یک آماتور خطاب می کند و سلرز هم از ولز به عنوان کسی که اصرار دارد هر غلطی که دلش می خواهد انجام دهد یاد می کند.

کم کم تنش بین این دو اسطوره سینما در حدی بالا می گیرد که هیچ کدام حاضر نبودند در حضور دیگری سر صحنه حاضر شوند، در نتیجه تمام صحنه های مشترک آنها با حضور یک بدل در نقش دیگری فیلمبرداری شد.

فی داناوی و رومن پولانسکی

البته برخلاف موارد قبلی این بار یک بازیگر و کارگردان سر صحنه با هم دچار مشکل شده اند. رومن پولانسکی بزرگ سر صحنه «محله چینی ها» که به عقیده بسیاری بهترین فیلم دوران کاری اوست به شدت با ستاره زن فیلم فی داناوی به مشکل خورده است.

ماجرا از جایی آغاز می شود که در صحنه ای از فیلم داناوی در حال دویدن است و چند تار مو روی پیشانی اش می ریزد. پولانسکی بی مقدمه جلو می رود و موهای او را می کند!


در قسمت دیگری از فیلم داناوی برای درک بهتر شخصیتش از پولانسکی درباره انگیزه های این شخصیت سوال می کند اما پولانسکی فریاد می زند که: «اون دیالوگ لعنتی رو بگو... انگیزه تو پولی یه که می گیری!» اما بدترین اتفاق زمانی افتاده که داناوی از پولانسکی خواهش می کند اجازه دهد به دستشویی برود اما کارگردان به او اجازه نمی دهد. ظاهرا مدتی بعد داناوی یک فنجان ادرار را به طرف پولانسکی پرتاب می کند!

داناوی درباره هیچ یک از این اتفاقات اظهار نظری نکرده است. خوشبختانه اختلاف این کارگردان و بازیگر تاثیری در نتیجه کار نداشته است و داناوی بهترین بازی عمرش را در یک یاز بهترین فیلم های پولانسکی ارائه داده است.