گفت‌وگو با زانیار خسروی
زانیار: من و سیروان را دیگر با هم نمی‌بینید!
زانیار دیگر به جرگه خوانندگان رسمی کشور پیوسته و پاداش صبر طولانی‌مدتش این است که می‌تواند شاهد تحقق رؤیاهایی باشد که سال‌ها در سر می‌پرورانید.
مجله زندگی ایده آل: سوم دی ماه 1392؛ قطعا این روز برای زانیار خسروی و هوادارانش، روز خاطره‌انگیزی است؛ روزی که زانیار پس از 6 سال فعالیت هنری بالاخره چراغ سبز فعالیت رسمی را از سوی وزارت ارشاد دریافت کرد. پسر آرامی که برخلاف آنچه بعضي‌ها تصور می‌کنند، اصلا متکبر نیست و اتفاقا بسیار خوش‌مشرب و خودمانی است، حالا دیگر به جرگه خوانندگان رسمی کشور پیوسته و پاداش صبر طولانی‌مدتش این است که می‌تواند شاهد تحقق رؤیاهایی باشد که سال‌ها در سر می‌پرورانید. انتشار آلبوم و برگزاری کنسرت، اولین قدم‌های زانیار در عرصه رسمی موسیقی ایران است. هرچند زانیار می‌گوید قصد رقابت با کسی به‌ویژه «سیروان» را ندارد اما طبیعی است که هرچه بگذرد بیش از قبل با برادرش مقایسه خواهد شد و خواه ناخواه، فعالیت‌های هنری سیروان و زانیار درهم آمیخته است.
همکاری خانوادگی
برادران خسروی در آثار زیادی با یکدیگر همکاری کرده و به گفته خودشان روی آثار هم تاثیر گذاشته‌اند. سیروان همیشه بر استفاده از نبوغ و ایده‌های زانیار تاکید کرده و زانیار هم همیشه از تاثیر سیروان در طی کردن مسیر هنری‌اش گفته است. مادر سیروان و زانیار در بیشتر کنسرت‌های فرزندانش حضور داشته و به صورت جدی فعالیت‌های آنها را دنبال می‌کند. می‌گویند خود وی نیز از صدای خوبی برخوردار است. تردیدی نیست وجود چنین فردی در پیشرفت هنری 2 برادر که حالا از سرشناس‌ترین چهره‌های موسیقی کشور محسوب می‌شوند، تاثیر بسزایی داشته است. وی که بسیار هنردوست است و گویا مشوق اصلی فرزندانش برای گرایش به موسیقی در سنین پایین بوده در حاشیه کنسرت سیروان در جشنواره موسیقی فجر سال 92 به عنوان «مادر سیروان خسروی» به پیروز ارجمند (مدیر دفتر موسیقی وزارت ارشاد) معرفی شد و ارجمند نیز به وی بابت تربیت 2 فرزند هنرمند که توانسته‌اند هواداران زیادی پیدا کنند، تبریک گفت. او نیز در پاسخ اظهار کرد: «من طرفدار بچه‌هایم هستم. وقتی کوچک‌تر بودند آنها را به نام ما می‌شناختند. حالا برای خودشان کسی شده‌اند و هر کجا می‌رویم ما را به نام آنها می‌شناسند و می‌گویند مادر فلانی است! این روزها سرشان حسابی شلوغ است و بیشتر در کنسرت‌ها آنها را می‌بینم. دیدن موفقیت‌شان و اینکه این همه هوادار دارند، برایم لذت‌بخش و شیرین است...».
جذابیت‌های شهرت از بین می‌رود
«هیچ‌کس اولش با انگیزه مالی وارد این عرصه نمی‌شود. اکثر بچه‌ها با عشق به موسیقی کار را شروع می‌کنند ولی به جایی می‌رسند که سن‌شان بالاتر می‌رود و نیازهای‌شان عوض می‌شود. آن‌وقت به خودشان می‌گویند پس شغل من چیست؟! بعد می‌فهمند که کلیپ‌های‌شان باعث شده نتوانند کنسرت بگذارند و آلبوم بدهند و در نتیجه هیچ درآمدی نخواهند داشت و فقط هزینه کرده‌اند. هیچ راهی هم ندارند جز اینکه در مراسم‌ها بخوانند! عده‌ای این کار را می‌کنند و عده‌ای هم نمی‌توانند چنین کاری انجام دهند و با روحیات‌شان جور در نمی‌آید و واقعا این بدترین حالت ممکن است. خدا را شکر من با این همه مشکلات مالی، حداقل از پس هزینه‌های خودم برآمده‌ام چون برای دیگران کار می‌سازم. اما عده‌ای فقط خواننده‌اند یعنی باید برای ترانه، آهنگ، تنظیم، ویدئوکلیپ و... هزینه کنند و آخرش هم به هیچ می‌رسند و روزی متوجه این می‌شوند که دیگر دیر شده است. چون عمر هنری یک خواننده دیگر این‌طور نیست که مثل گذشته بگوییم مثلا ۲۵ یا ۳۰ سال است، درست عین فوتبال شده است دوران اوج ۳ تا ۵ سال و اگر خیلی خوش‌شانس باشی ۱۰سال است. البته استثنا هم وجود دارد ولی شاید روزی برسد که این معروفیت هم دیگر فایده‌ای نداشته باشد و مثل اوایل برای‌تان جذاب نباشد كه از آن طرف، برای مردم هم جذاب نخواهد بود؛ چون این‌قدر شما را دیده‌اند که خسته شده‌اند!»
مرادخانی می‌تواند خیلی به موسیقی کمک کند
«آقای مرادخانی، معاون محترم هنری وزارت ارشاد در صدور مجوز فعالیت من خیلی نقش داشتند. البته از مسئولان محترم حراست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم سپاسگزارم که خیلی نسبت به من لطف داشتند و در این زمینه همکاری کردند. در روزهای اول روی کار آمدن آقای مرادخانی، جلسه‌ای با او داشتیم، من شرایطم را توضیح دادم و آقای مرادخانی هم قول پیگیری داد. بسیار از او سپاسگزارم. به نظرم آقای مرادخانی می‌تواند خیلی به موسیقی کمک کند. یکی از ویژگی‌های مثبت وي این است که بچه‌های موسیقی را می‌شناسد و از آثارشان مطلع است. این خودش خیلی کمک بزرگی می‌کند. معمولا کسانی که قبلا در این سمت بودند صرفا مدیر بوده‌اند. ولی وي علاوه بر اینکه مدیر است، از جنس هنرمندان هم هست. ویژگی دیگر آقای مرادخانی این است که می‌شود او را دید! در حالی که پیش‌تر این امکان حتی در مورد مدیران رده پایین‌تر هم میسر نبود اما الان این امکان میسر است که هنرمندان او را رودررو ببینند و مشکلات‌شان را در میان بگذارند. امیدوارم این روند ادامه داشته باشد».
طلسم ۴ساله
زانیار حدودا از ۴ سال پیش برای دریافت مجوز اقدام کرده بود. خودش درباره طولانی شدن پروسه دریافت مجوز فعالیتش می‌گوید: «دلیلش را دقیق نمی‌توانم بگویم اما شاید این بود که از همان ابتدا، خودم به صورت مستقیم برای دریافت مجوز اقدام نکردم. یکی از تهیه‌کننده‌ها پیگیر امور مجوز من بود، چند بار خواستم خودم پیگیری کنم اما او اصرار داشت که خودش کار را پیش ببرد و متاسفانه نتیجه‌ای حاصل نشد. حدود ۲ سال و نیم وي پیگیر بود ولی بالاخره خودم پیگیر شدم و خدا را شکر نتیجه داد».
امیدوارم بقیه هم بتوانند مجاز شوند
دریافت مجوز زانیار باعث شد راه برای دیگران هموار شود و چهره‌های دیگری نیز به عرصه رسمی قدم بگذارند و این امر خوشحالی خودش را هم در پی داشته است: «این‌طور که شنیده‌ام تعداد دیگری از دوستان مجوز گرفته‌اند و من از این بابت بسیار خوشحالم. امیدوارم من نفر آخر نباشم و بقیه هم بتوانند مجاز شوند و همان‌طور که آقای مرادخانی هم گفتند چارچوب‌ها طوری باشد که وزارت ارشاد نقش «ارشادی» داشته باشد و دایره غیرمجازها کوچک‌تر شود. خیلی از بچه‌هایی که غیرمجاز هستند، کاملا این قابلیت را دارند که در حیطه مجاز کار کنند. فقط اشتباه‌شان این بوده که ویدئو داده‌اند. شاید هم اشتباه نبوده چون هیچ‌کس حاضر نیست اسپانسرشان شود. من خودم هم آهنگسازم، هم تنظیم کننده‌ام و هم ترانه می‌نویسم و کارهای خودم را انجام می‌دهم اما خیلی‌های دیگر نمی‌توانند هزینه‌های لازم را تامین کنند. برای اینکه در جایی خودشان را به نمایش بگذارند کلیپ می‌دهند و ممنوع‌الکار می‌شوند».
سیروان پرکار شده!
«در مورد سیروان این را بگویم که خدا را شکر این روزها تعداد اجراهای او چه در تهران و چه در شهرستان‌ها بیشتر شده است و به همان نسبت وقت کمتری دارد، حتی برای خودش. انرژی‌ای که کنسرت‌ها از خواننده می‌گیرد خیلی زیاد است و این‌طور نیست که فقط ۲ ساعت روی استیج بخواند و بعد قبراق و سرحال باشد. اگر سیروان ۳ سال پیش این فرصت را داشت که هر سال برای خودش یک آلبوم و یک آلبوم هم برای خواننده دیگری تنظیم کند و در کنار آنها تعدادی تک‌آهنگ هم برای دیگران بسازد، الان این زمان کلا به این محدود می‌شود که فقط برای خودش هر ۲ سال، یک آلبوم تولید کند یا اینکه چند تک‌آهنگ بسازد. فرق سیروان و من با بقیه خواننده‌ها - نه همه آنها - این است که خیلی از آنها فقط می‌خوانند یا نهایتا ملودی کارهای‌شان را می‌سازند؛ ولی کسی که رهبر ارکستر خودش است، خواننده است، آهنگساز و تنظیم‌کننده آلبومش است، میکس و مسترینگ آلبوم خود را هم انجام می‌دهد و همه کارها بر عهده خود اوست، انگار کار ۶ نفر را به تنهایی انجام می‌دهد ولی خواننده‌ای دیگر به طور همزمان به یک نفر می‌گوید شعر را شما بگو، به یک نفر دیگر می‌گوید تنظیم را شروع کن، یک نفر دیگر صدابرداری کنسرتش را انجام مي‌دهد و شخص دیگر هم رهبر ارکسترش است و او فقط می‌خواند. طبیعتا این خواننده مجال بیشتری نسبت به کسی که خودش کار ۶ نفر را انجام می‌دهد دارد. سیروان پرکار شده اما در زمینه‌ای دیگر. قطعا من هم اگر کارهایم به همین شکل پیش برود، احتمالا برای دیگران کار نمی‌سازم یا اگر هم بسازم خیلی کم است».
موسیقی، فقط «صدا» نیست
«کلیپ ساختن جذاب است چون موسیقی فقط صدا نیست؛ مجموعه‌ای از صدا و تصویر و... است. همان‌طور که سینما هم فقط تصویر نیست؛ بخش مهمی از حس یک صحنه با موسیقی القا می‌شود. این را هم باید گفت که در تمام دنیا هنرمندان رسانه دارند اما متاسفانه ما رسانه‌ای در این زمینه نداریم. صدا و سیما هم که به جز موارد خاص و با محدودیت‌های خاص خودش، حمایت نمی‌کند اما در نهایت، همان‌طور که کلیپ در دیده شدن موثر است، شاید خیلی بیشتر در محو شدن هم موثر باشد چون خواننده درگیر کلیپ‌ها می‌شود و روزی می‌رسد که به این فکر می‌کند که «کلیپ ساختم که چه شود»؛ بازگشت مالی ندارد و باید هزینه هم کرد؛ مسائلی مثل بی‌کار شدن هم وجود دارد».
آب سیب پاکتی و اپل!
«بیست و هشت»، عنوانی بود که زانیار برای نخستین آلبومش برگزید. دلیل انتخاب این نام، انتشار آلبوم در ۲۸ سالگی زانیار بود. این در حالی است که پیش‌تر Adele (خواننده مشهور بریتانیایی) عنوان ۲ آلبومش («۱۹» و «۲۱») را بر اساس سنش در زمان انتشار انتخاب کرده بود و همین باعث شد عده‌ای زانیار را به تقلید از ادل متهم کنند. زانیار نیز با انتشار یادداشت کوتاهی در فیس‌بوکش به این افراد پاسخ داد: «یک سری از دوستان گفتن که خانوم ادل هم ۲ تا آلبوم به اسم نوزده و بیست و یک داره. بله درسته. ولی آب سیب پاکتی که عکس سیب روشه دلیل نمیشه که از اپل کپی کرده باشه! بیست و هشت هم عدد سنمه...!».
سیروان؛ انگیزه و پشتیبان
« از پدر، مادر و همسر عزیزم به خاطر حمایت‌های‌شان ممنونم. از برادر عزیزم «سیروان» خیلی ممنونم که همیشه، هم انگیزه‌ام بوده و هم پشتیبانم. هیچ‌وقت در این ۶ سال نگذاشت که ناامید شوم. از همه طرفداران عزیزم که بسیار دوست‌شان دارم و در این سال‌ها در هر شرایطی پشت من بوده‌اند هم سپاسگزارم؛ بزرگ‌ترین انگیزه‌ام برای ادامه کارم آنها بوده‌اند».
بیشترین مخاطبان ما در داخل ایران هستند
شاید خیلی‌های دیگر اگر در محدودیتی چندساله گرفتار می‌شدند، بار سفر می‌بستند تا آن سوی آب‌ها بدون دغدغه «ممیزی» کارشان را ادامه دهند اما زانیار همه این سال‌ها را به دليل انگیزه‌هایش پشت سر گذاشت: «یکی از چیزهایی که در من برای ماندن انگیزه ایجاد می‌کرد، وجود ۷۵ میلیون ایرانی در خاک ایران است؛ یعنی بیشترین مخاطب در داخل کشور حضور دارد. دلیل دیگر این است که دغدغه من این نبوده که بخواهم به هر قیمتی کنسرت برگزار کنم یا مثلا بخواهم خط قرمزها را زیر پا بگذارم. سومین و مهم‌ترین دلیل این است که من نمی‌توانم برای مدت زیادی از خانواده و اطرافیانم دور بمانم. آنهایی که رفته‌اند هم لابد نظرشان چیز دیگری بوده است. یک نفر صلاح‌دیده که برود و یک نفر مثل من صلاح دیده که بماند».
برادران مستقل
هر چند سیروان و زانیار طرفداران مشترک زیادی دارند و در تولید آثار مختلف برای خود و دیگران همکاری‌هایی جدی داشته‌اند اما هر دوی آنها بر حفظ استقلال هنری‌شان و حرکت در مسیری مجزا تاکید دارند. زانیار که چند سال دیرتر از برادر بزرگ‌ترش به عرصه رسمی قدم گذاشته است، قصد دارد نامش زیر سایه سیروان قرار نگیرد در حالی که انتظار می‌رفت سیروان نقش پررنگی در تنظیم قطعات نخستین آلبوم برادرش داشته باشد اما هیچ قطعه جدیدی توسط او تنظیم نشد و تنها ۲ قطعه که قبلا با تنظیم سیروان تولید و منتشر شده بود در «بیست و هشت» قرار گرفت و یک قطعه نیز با ملودی او ساخته شد.
Sold Out در چند ساعت
تابستان سال گذشته، سیروان با رکوردشكني عجیب هوادارانش در سرعت خرید بلیت‌های کنسرت در کانون توجهات قرار گرفت. سیروانی‌ها همه بلیت‌های کنسرت او را در ۲ ساعت خریداری کردند تا حتی خود سیروان هم از این اتفاق شگفت‌زده شود!
اما این تنها سیروان نبود که با این اتفاق مواجه شد زانیار هم ۳۰ فروردین ۹۳، Sold Out چند ساعته آن هم برای اولین کنسرتش را تجربه کرد. زانیار اردیبهشت امسال ۳ شب در نمایشگاه بین‌المللی تهران روی استیج رفت تا بالاخره طعم شیرین دیدار با هوادارانش را بچشد و خاطرات ۶ساله‌اش را با آنها مرور کند.
کلیپ‌ها، کارم را عقب انداخت
من کلیپ‌ها را تقریبا ۶سال پیش، خودم به شبکه‌ها داده بودم تا پخش کنند ولی در این ۳، ۴ سال اخیر که تصمیم گرفتم به سمت کار مجاز حرکت کنم، تازه متوجه شدم که آنها موقع پخش کلیپ چقدر استقبال می‌کنند ولی وقتی به آنها می‌گویی که «دیگر پخش نکنید، برای من مشکل‌ساز است، من می‌خواهم کار مجاز عرضه کنم و...»، آنجاست که دیگر کسی جوابت را نمی‌دهد و اصلا معلوم نیست که مسئولش کیست و دیگر هیچ‌کس آنی که باید باشد، نیست. این موضوع خودش به تنهایی نزدیک به ۲سال کار مرا عقب انداخت تا ما بالاخره بتوانیم جلوی پخش این کلیپ‌ها را بگیریم.
بزرگ‌ترین آرزوی یک خواننده، برگزار کردن کنسرت است
«نظر من این است که بچه‌هایی که می‌خواهند کار کنند، سعی کنند از مشورت‌ها و راهنمایی‌های خوانندگانی که قدیمی‌ترند و چند دوست بزرگ‌تر و هر کسی که می‌شناسند، استفاده کنند و به سمت موسیقی غیرمجاز نروند. علاوه بر آن دغدغه‌های مالی، بزرگ‌ترین آرزوی یک خواننده، برگزار کردن کنسرت است؛ مثل بازی کردن در تیم ملی فوتبال؛ یعنی شما حاضری هیچی نداشته باشی ولی کنسرت داشته باشی و این انرژی مستقیم را از مردم گرفتن، خودش بحث جداگانه‌ای است که شاید به خاطر ویدئو، سال‌ها از آن محروم شوی و هیچ موقع آن لذت نصیبت نشود».
«موسیقی مجاز»، سبک نیست!
«خیلی‌ها فکر می‌کنند که مجاز شدن، کار در «سبک مجاز» را به دنبال دارد، درحالی‌که چنین سبکی وجود ندارد! از میان کارهایی که انجام داده‌ام به جز یکی، دو آهنگ اول، فکر نمی‌کنم سایر آثارم فرمی داشته باشد که قابل اجرا نباشد یا اینکه از شعری استفاده کرده باشم که قابل خواندن نباشد و به طور کلی استایلم به شکلی نبوده که بخواهم عوضش کنم. قرار نیست عوض شوم. از اولین کارم حدود ۶ سال گذشته و این زمان شاید یک عمر فعالیت هنری باشد. در این مدت به نسبت سن، شرایط، نیازها و اهداف، تغییراتی در همه ایجاد می‌شود و برای من هم همین‌طور بوده است. سبک موسیقی‌ام نیز به همان نسبتی که تا به حال عوض شده، تغییر خواهد کرد و قرار نیست اتفاق بزرگی بیفتد. همین روند را ادامه خواهم داد و شاید تغییراتی هم داشته باشم، مثل هر موزیسین دیگری. مثلاً من «بدون تو» را تغییر می‌دانم، اما تغییر مثبت؛ چون از سبک خودم فاصله نگرفته‌ام و در آن زانیاری وجود دارد که کمی بزرگ‌تر شده است».
من و سیروان تصمیم داریم با هم روی استیج نرویم!
قطعا برای بسیاری از هواداران برادران خسروی، اجرای مشترک این دو نفر جذاب خواهد بود اما گویا آنها چنین قصدی ندارند: «فکر نمی‌کنم به این زودی من و سیروان روی استیج برویم. اتفاقا تصمیم گرفته‌ایم این کار را انجام ندهيم! برای حرف زدن در این مورد خیلی زود است...»
خودم را رقیب سیروان نمی‌دانم
«من هیچ‌وقت خودم را رقیب سیروان نمی‌دانم. قصد رقابت با کسی را ندارم و کسی را هم رقیب کسی نمی‌دانم. سبک‌ها و سلیقه‌ها متنوع است و هیچ خواننده‌ای جای خواننده دیگر را تنگ نکرده است. فقط به این فکر می‌کنم که کاری انجام دهم که خودم و طرفدارانم دوست داشته باشیم».
«دوست دارم زندگی رو»؛ نسخه زانیار!
«دوست دارم زندگی رو» یکی از قطعات هیت موسیقی پاپ در سال ۹۲ بود. این قطعه از ساخته‌های زانیار بود که با صدا و تنظیم سیروان خسروی منتشر و به یکی از قطعات پرطرفدار کنسرت‌های سیروان تبدیل شد که همیشه با همخوانی مثال‌زدنی حضار همراه بود. زانیار این قطعه محبوب که ترانه و ملودی‌اش را خودش ساخته بود، در کنسرت ۱۹ اردیبهشت اجرا کرد؛ این در حالی بود که «سیروان» هم در سالن حضور داشت و از روی صندلی همراه با مردم با برادرش همخوانی می‌کرد.
انگار هویتی نداشتم...
زانیار در شب کنسرتش در گفت و گو با «نیویورک تایمز» درباره دوران ممنوع‌الكاري‌اش گفت: «من مانند فوتبالیستی بودم که زمینی برای بازی کردن نداشت. من آلبومی نداشتم و تنها یک مجموعه آهنگ بود که نمی‌توانستم کنسرتی با آنها اجرا کنم، طوری بود که انگار هویتی ندارم. تا قبل از این هیچ مقام رسمی‌ای حتی با من ملاقات نمی‌کرد اما الان این اجازه را دارم که چندین سئانس کنسرت برگزار کنم.
سال‌ها وقتی به برگزاری کنسرت فکر می‌کردم، قلبم درد می‌گرفت. فکر می‌کردم این کار تقریبا غیر ممکن است. امیدوارم همه خوانندگان زیرزمینی بتوانند کنسرت اجرا کنند. ممکن است مجبور باشیم مدت زیادی را صبر کنیم، اما حتما این اتفاق می‌افتد».
همکاری خانوادگی
برادران خسروی در آثار زیادی با یکدیگر همکاری کرده و به گفته خودشان روی آثار هم تاثیر گذاشته‌اند. سیروان همیشه بر استفاده از نبوغ و ایده‌های زانیار تاکید کرده و زانیار هم همیشه از تاثیر سیروان در طی کردن مسیر هنری‌اش گفته است. مادر سیروان و زانیار در بیشتر کنسرت‌های فرزندانش حضور داشته و به صورت جدی فعالیت‌های آنها را دنبال می‌کند. می‌گویند خود وی نیز از صدای خوبی برخوردار است. تردیدی نیست وجود چنین فردی در پیشرفت هنری 2 برادر که حالا از سرشناس‌ترین چهره‌های موسیقی کشور محسوب می‌شوند، تاثیر بسزایی داشته است. وی که بسیار هنردوست است و گویا مشوق اصلی فرزندانش برای گرایش به موسیقی در سنین پایین بوده در حاشیه کنسرت سیروان در جشنواره موسیقی فجر سال 92 به عنوان «مادر سیروان خسروی» به پیروز ارجمند (مدیر دفتر موسیقی وزارت ارشاد) معرفی شد و ارجمند نیز به وی بابت تربیت 2 فرزند هنرمند که توانسته‌اند هواداران زیادی پیدا کنند، تبریک گفت. او نیز در پاسخ اظهار کرد: «من طرفدار بچه‌هایم هستم. وقتی کوچک‌تر بودند آنها را به نام ما می‌شناختند. حالا برای خودشان کسی شده‌اند و هر کجا می‌رویم ما را به نام آنها می‌شناسند و می‌گویند مادر فلانی است! این روزها سرشان حسابی شلوغ است و بیشتر در کنسرت‌ها آنها را می‌بینم. دیدن موفقیت‌شان و اینکه این همه هوادار دارند، برایم لذت‌بخش و شیرین است...».
جذابیت‌های شهرت از بین می‌رود
«هیچ‌کس اولش با انگیزه مالی وارد این عرصه نمی‌شود. اکثر بچه‌ها با عشق به موسیقی کار را شروع می‌کنند ولی به جایی می‌رسند که سن‌شان بالاتر می‌رود و نیازهای‌شان عوض می‌شود. آن‌وقت به خودشان می‌گویند پس شغل من چیست؟! بعد می‌فهمند که کلیپ‌های‌شان باعث شده نتوانند کنسرت بگذارند و آلبوم بدهند و در نتیجه هیچ درآمدی نخواهند داشت و فقط هزینه کرده‌اند. هیچ راهی هم ندارند جز اینکه در مراسم‌ها بخوانند! عده‌ای این کار را می‌کنند و عده‌ای هم نمی‌توانند چنین کاری انجام دهند و با روحیات‌شان جور در نمی‌آید و واقعا این بدترین حالت ممکن است. خدا را شکر من با این همه مشکلات مالی، حداقل از پس هزینه‌های خودم برآمده‌ام چون برای دیگران کار می‌سازم. اما عده‌ای فقط خواننده‌اند یعنی باید برای ترانه، آهنگ، تنظیم، ویدئوکلیپ و... هزینه کنند و آخرش هم به هیچ می‌رسند و روزی متوجه این می‌شوند که دیگر دیر شده است. چون عمر هنری یک خواننده دیگر این‌طور نیست که مثل گذشته بگوییم مثلا ۲۵ یا ۳۰ سال است، درست عین فوتبال شده است دوران اوج ۳ تا ۵ سال و اگر خیلی خوش‌شانس باشی ۱۰سال است. البته استثنا هم وجود دارد ولی شاید روزی برسد که این معروفیت هم دیگر فایده‌ای نداشته باشد و مثل اوایل برای‌تان جذاب نباشد كه از آن طرف، برای مردم هم جذاب نخواهد بود؛ چون این‌قدر شما را دیده‌اند که خسته شده‌اند!»
مرادخانی می‌تواند خیلی به موسیقی کمک کند
«آقای مرادخانی، معاون محترم هنری وزارت ارشاد در صدور مجوز فعالیت من خیلی نقش داشتند. البته از مسئولان محترم حراست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم سپاسگزارم که خیلی نسبت به من لطف داشتند و در این زمینه همکاری کردند. در روزهای اول روی کار آمدن آقای مرادخانی، جلسه‌ای با او داشتیم، من شرایطم را توضیح دادم و آقای مرادخانی هم قول پیگیری داد. بسیار از او سپاسگزارم. به نظرم آقای مرادخانی می‌تواند خیلی به موسیقی کمک کند. یکی از ویژگی‌های مثبت وي این است که بچه‌های موسیقی را می‌شناسد و از آثارشان مطلع است. این خودش خیلی کمک بزرگی می‌کند. معمولا کسانی که قبلا در این سمت بودند صرفا مدیر بوده‌اند. ولی وي علاوه بر اینکه مدیر است، از جنس هنرمندان هم هست. ویژگی دیگر آقای مرادخانی این است که می‌شود او را دید! در حالی که پیش‌تر این امکان حتی در مورد مدیران رده پایین‌تر هم میسر نبود اما الان این امکان میسر است که هنرمندان او را رودررو ببینند و مشکلات‌شان را در میان بگذارند. امیدوارم این روند ادامه داشته باشد».
طلسم ۴ساله
زانیار حدودا از ۴ سال پیش برای دریافت مجوز اقدام کرده بود. خودش درباره طولانی شدن پروسه دریافت مجوز فعالیتش می‌گوید: «دلیلش را دقیق نمی‌توانم بگویم اما شاید این بود که از همان ابتدا، خودم به صورت مستقیم برای دریافت مجوز اقدام نکردم. یکی از تهیه‌کننده‌ها پیگیر امور مجوز من بود، چند بار خواستم خودم پیگیری کنم اما او اصرار داشت که خودش کار را پیش ببرد و متاسفانه نتیجه‌ای حاصل نشد. حدود ۲ سال و نیم وي پیگیر بود ولی بالاخره خودم پیگیر شدم و خدا را شکر نتیجه داد».
امیدوارم بقیه هم بتوانند مجاز شوند
دریافت مجوز زانیار باعث شد راه برای دیگران هموار شود و چهره‌های دیگری نیز به عرصه رسمی قدم بگذارند و این امر خوشحالی خودش را هم در پی داشته است: «این‌طور که شنیده‌ام تعداد دیگری از دوستان مجوز گرفته‌اند و من از این بابت بسیار خوشحالم. امیدوارم من نفر آخر نباشم و بقیه هم بتوانند مجاز شوند و همان‌طور که آقای مرادخانی هم گفتند چارچوب‌ها طوری باشد که وزارت ارشاد نقش «ارشادی» داشته باشد و دایره غیرمجازها کوچک‌تر شود. خیلی از بچه‌هایی که غیرمجاز هستند، کاملا این قابلیت را دارند که در حیطه مجاز کار کنند. فقط اشتباه‌شان این بوده که ویدئو داده‌اند. شاید هم اشتباه نبوده چون هیچ‌کس حاضر نیست اسپانسرشان شود. من خودم هم آهنگسازم، هم تنظیم کننده‌ام و هم ترانه می‌نویسم و کارهای خودم را انجام می‌دهم اما خیلی‌های دیگر نمی‌توانند هزینه‌های لازم را تامین کنند. برای اینکه در جایی خودشان را به نمایش بگذارند کلیپ می‌دهند و ممنوع‌الکار می‌شوند».
سیروان پرکار شده!
«در مورد سیروان این را بگویم که خدا را شکر این روزها تعداد اجراهای او چه در تهران و چه در شهرستان‌ها بیشتر شده است و به همان نسبت وقت کمتری دارد، حتی برای خودش. انرژی‌ای که کنسرت‌ها از خواننده می‌گیرد خیلی زیاد است و این‌طور نیست که فقط ۲ ساعت روی استیج بخواند و بعد قبراق و سرحال باشد. اگر سیروان ۳ سال پیش این فرصت را داشت که هر سال برای خودش یک آلبوم و یک آلبوم هم برای خواننده دیگری تنظیم کند و در کنار آنها تعدادی تک‌آهنگ هم برای دیگران بسازد، الان این زمان کلا به این محدود می‌شود که فقط برای خودش هر ۲ سال، یک آلبوم تولید کند یا اینکه چند تک‌آهنگ بسازد. فرق سیروان و من با بقیه خواننده‌ها - نه همه آنها - این است که خیلی از آنها فقط می‌خوانند یا نهایتا ملودی کارهای‌شان را می‌سازند؛ ولی کسی که رهبر ارکستر خودش است، خواننده است، آهنگساز و تنظیم‌کننده آلبومش است، میکس و مسترینگ آلبوم خود را هم انجام می‌دهد و همه کارها بر عهده خود اوست، انگار کار ۶ نفر را به تنهایی انجام می‌دهد ولی خواننده‌ای دیگر به طور همزمان به یک نفر می‌گوید شعر را شما بگو، به یک نفر دیگر می‌گوید تنظیم را شروع کن، یک نفر دیگر صدابرداری کنسرتش را انجام مي‌دهد و شخص دیگر هم رهبر ارکسترش است و او فقط می‌خواند. طبیعتا این خواننده مجال بیشتری نسبت به کسی که خودش کار ۶ نفر را انجام می‌دهد دارد. سیروان پرکار شده اما در زمینه‌ای دیگر. قطعا من هم اگر کارهایم به همین شکل پیش برود، احتمالا برای دیگران کار نمی‌سازم یا اگر هم بسازم خیلی کم است».
موسیقی، فقط «صدا» نیست
«کلیپ ساختن جذاب است چون موسیقی فقط صدا نیست؛ مجموعه‌ای از صدا و تصویر و... است. همان‌طور که سینما هم فقط تصویر نیست؛ بخش مهمی از حس یک صحنه با موسیقی القا می‌شود. این را هم باید گفت که در تمام دنیا هنرمندان رسانه دارند اما متاسفانه ما رسانه‌ای در این زمینه نداریم. صدا و سیما هم که به جز موارد خاص و با محدودیت‌های خاص خودش، حمایت نمی‌کند اما در نهایت، همان‌طور که کلیپ در دیده شدن موثر است، شاید خیلی بیشتر در محو شدن هم موثر باشد چون خواننده درگیر کلیپ‌ها می‌شود و روزی می‌رسد که به این فکر می‌کند که «کلیپ ساختم که چه شود»؛ بازگشت مالی ندارد و باید هزینه هم کرد؛ مسائلی مثل بی‌کار شدن هم وجود دارد».
آب سیب پاکتی و اپل!
«بیست و هشت»، عنوانی بود که زانیار برای نخستین آلبومش برگزید. دلیل انتخاب این نام، انتشار آلبوم در ۲۸ سالگی زانیار بود. این در حالی است که پیش‌تر Adele (خواننده مشهور بریتانیایی) عنوان ۲ آلبومش («۱۹» و «۲۱») را بر اساس سنش در زمان انتشار انتخاب کرده بود و همین باعث شد عده‌ای زانیار را به تقلید از ادل متهم کنند. زانیار نیز با انتشار یادداشت کوتاهی در فیس‌بوکش به این افراد پاسخ داد: «یک سری از دوستان گفتن که خانوم ادل هم ۲ تا آلبوم به اسم نوزده و بیست و یک داره. بله درسته. ولی آب سیب پاکتی که عکس سیب روشه دلیل نمیشه که از اپل کپی کرده باشه! بیست و هشت هم عدد سنمه...!».
سیروان؛ انگیزه و پشتیبان
« از پدر، مادر و همسر عزیزم به خاطر حمایت‌های‌شان ممنونم. از برادر عزیزم «سیروان» خیلی ممنونم که همیشه، هم انگیزه‌ام بوده و هم پشتیبانم. هیچ‌وقت در این ۶ سال نگذاشت که ناامید شوم. از همه طرفداران عزیزم که بسیار دوست‌شان دارم و در این سال‌ها در هر شرایطی پشت من بوده‌اند هم سپاسگزارم؛ بزرگ‌ترین انگیزه‌ام برای ادامه کارم آنها بوده‌اند».
بیشترین مخاطبان ما در داخل ایران هستند
شاید خیلی‌های دیگر اگر در محدودیتی چندساله گرفتار می‌شدند، بار سفر می‌بستند تا آن سوی آب‌ها بدون دغدغه «ممیزی» کارشان را ادامه دهند اما زانیار همه این سال‌ها را به دليل انگیزه‌هایش پشت سر گذاشت: «یکی از چیزهایی که در من برای ماندن انگیزه ایجاد می‌کرد، وجود ۷۵ میلیون ایرانی در خاک ایران است؛ یعنی بیشترین مخاطب در داخل کشور حضور دارد. دلیل دیگر این است که دغدغه من این نبوده که بخواهم به هر قیمتی کنسرت برگزار کنم یا مثلا بخواهم خط قرمزها را زیر پا بگذارم. سومین و مهم‌ترین دلیل این است که من نمی‌توانم برای مدت زیادی از خانواده و اطرافیانم دور بمانم. آنهایی که رفته‌اند هم لابد نظرشان چیز دیگری بوده است. یک نفر صلاح‌دیده که برود و یک نفر مثل من صلاح دیده که بماند».
برادران مستقل
هر چند سیروان و زانیار طرفداران مشترک زیادی دارند و در تولید آثار مختلف برای خود و دیگران همکاری‌هایی جدی داشته‌اند اما هر دوی آنها بر حفظ استقلال هنری‌شان و حرکت در مسیری مجزا تاکید دارند. زانیار که چند سال دیرتر از برادر بزرگ‌ترش به عرصه رسمی قدم گذاشته است، قصد دارد نامش زیر سایه سیروان قرار نگیرد در حالی که انتظار می‌رفت سیروان نقش پررنگی در تنظیم قطعات نخستین آلبوم برادرش داشته باشد اما هیچ قطعه جدیدی توسط او تنظیم نشد و تنها ۲ قطعه که قبلا با تنظیم سیروان تولید و منتشر شده بود در «بیست و هشت» قرار گرفت و یک قطعه نیز با ملودی او ساخته شد.
Sold Out در چند ساعت
تابستان سال گذشته، سیروان با رکوردشكني عجیب هوادارانش در سرعت خرید بلیت‌های کنسرت در کانون توجهات قرار گرفت. سیروانی‌ها همه بلیت‌های کنسرت او را در ۲ ساعت خریداری کردند تا حتی خود سیروان هم از این اتفاق شگفت‌زده شود!
اما این تنها سیروان نبود که با این اتفاق مواجه شد زانیار هم ۳۰ فروردین ۹۳، Sold Out چند ساعته آن هم برای اولین کنسرتش را تجربه کرد. زانیار اردیبهشت امسال ۳ شب در نمایشگاه بین‌المللی تهران روی استیج رفت تا بالاخره طعم شیرین دیدار با هوادارانش را بچشد و خاطرات ۶ساله‌اش را با آنها مرور کند.
کلیپ‌ها، کارم را عقب انداخت
من کلیپ‌ها را تقریبا ۶سال پیش، خودم به شبکه‌ها داده بودم تا پخش کنند ولی در این ۳، ۴ سال اخیر که تصمیم گرفتم به سمت کار مجاز حرکت کنم، تازه متوجه شدم که آنها موقع پخش کلیپ چقدر استقبال می‌کنند ولی وقتی به آنها می‌گویی که «دیگر پخش نکنید، برای من مشکل‌ساز است، من می‌خواهم کار مجاز عرضه کنم و...»، آنجاست که دیگر کسی جوابت را نمی‌دهد و اصلا معلوم نیست که مسئولش کیست و دیگر هیچ‌کس آنی که باید باشد، نیست. این موضوع خودش به تنهایی نزدیک به ۲سال کار مرا عقب انداخت تا ما بالاخره بتوانیم جلوی پخش این کلیپ‌ها را بگیریم.
بزرگ‌ترین آرزوی یک خواننده، برگزار کردن کنسرت است
«نظر من این است که بچه‌هایی که می‌خواهند کار کنند، سعی کنند از مشورت‌ها و راهنمایی‌های خوانندگانی که قدیمی‌ترند و چند دوست بزرگ‌تر و هر کسی که می‌شناسند، استفاده کنند و به سمت موسیقی غیرمجاز نروند. علاوه بر آن دغدغه‌های مالی، بزرگ‌ترین آرزوی یک خواننده، برگزار کردن کنسرت است؛ مثل بازی کردن در تیم ملی فوتبال؛ یعنی شما حاضری هیچی نداشته باشی ولی کنسرت داشته باشی و این انرژی مستقیم را از مردم گرفتن، خودش بحث جداگانه‌ای است که شاید به خاطر ویدئو، سال‌ها از آن محروم شوی و هیچ موقع آن لذت نصیبت نشود».
«موسیقی مجاز»، سبک نیست!
«خیلی‌ها فکر می‌کنند که مجاز شدن، کار در «سبک مجاز» را به دنبال دارد، درحالی‌که چنین سبکی وجود ندارد! از میان کارهایی که انجام داده‌ام به جز یکی، دو آهنگ اول، فکر نمی‌کنم سایر آثارم فرمی داشته باشد که قابل اجرا نباشد یا اینکه از شعری استفاده کرده باشم که قابل خواندن نباشد و به طور کلی استایلم به شکلی نبوده که بخواهم عوضش کنم. قرار نیست عوض شوم. از اولین کارم حدود ۶ سال گذشته و این زمان شاید یک عمر فعالیت هنری باشد. در این مدت به نسبت سن، شرایط، نیازها و اهداف، تغییراتی در همه ایجاد می‌شود و برای من هم همین‌طور بوده است. سبک موسیقی‌ام نیز به همان نسبتی که تا به حال عوض شده، تغییر خواهد کرد و قرار نیست اتفاق بزرگی بیفتد. همین روند را ادامه خواهم داد و شاید تغییراتی هم داشته باشم، مثل هر موزیسین دیگری. مثلاً من «بدون تو» را تغییر می‌دانم، اما تغییر مثبت؛ چون از سبک خودم فاصله نگرفته‌ام و در آن زانیاری وجود دارد که کمی بزرگ‌تر شده است».
من و سیروان تصمیم داریم با هم روی استیج نرویم!
قطعا برای بسیاری از هواداران برادران خسروی، اجرای مشترک این دو نفر جذاب خواهد بود اما گویا آنها چنین قصدی ندارند: «فکر نمی‌کنم به این زودی من و سیروان روی استیج برویم. اتفاقا تصمیم گرفته‌ایم این کار را انجام ندهيم! برای حرف زدن در این مورد خیلی زود است...»
خودم را رقیب سیروان نمی‌دانم
«من هیچ‌وقت خودم را رقیب سیروان نمی‌دانم. قصد رقابت با کسی را ندارم و کسی را هم رقیب کسی نمی‌دانم. سبک‌ها و سلیقه‌ها متنوع است و هیچ خواننده‌ای جای خواننده دیگر را تنگ نکرده است. فقط به این فکر می‌کنم که کاری انجام دهم که خودم و طرفدارانم دوست داشته باشیم».
«دوست دارم زندگی رو»؛ نسخه زانیار!
«دوست دارم زندگی رو» یکی از قطعات هیت موسیقی پاپ در سال ۹۲ بود. این قطعه از ساخته‌های زانیار بود که با صدا و تنظیم سیروان خسروی منتشر و به یکی از قطعات پرطرفدار کنسرت‌های سیروان تبدیل شد که همیشه با همخوانی مثال‌زدنی حضار همراه بود. زانیار این قطعه محبوب که ترانه و ملودی‌اش را خودش ساخته بود، در کنسرت ۱۹ اردیبهشت اجرا کرد؛ این در حالی بود که «سیروان» هم در سالن حضور داشت و از روی صندلی همراه با مردم با برادرش همخوانی می‌کرد.
انگار هویتی نداشتم...
زانیار در شب کنسرتش در گفت و گو با «نیویورک تایمز» درباره دوران ممنوع‌الكاري‌اش گفت: «من مانند فوتبالیستی بودم که زمینی برای بازی کردن نداشت. من آلبومی نداشتم و تنها یک مجموعه آهنگ بود که نمی‌توانستم کنسرتی با آنها اجرا کنم، طوری بود که انگار هویتی ندارم. تا قبل از این هیچ مقام رسمی‌ای حتی با من ملاقات نمی‌کرد اما الان این اجازه را دارم که چندین سئانس کنسرت برگزار کنم.
سال‌ها وقتی به برگزاری کنسرت فکر می‌کردم، قلبم درد می‌گرفت. فکر می‌کردم این کار تقریبا غیر ممکن است. امیدوارم همه خوانندگان زیرزمینی بتوانند کنسرت اجرا کنند. ممکن است مجبور باشیم مدت زیادی را صبر کنیم، اما حتما این اتفاق می‌افتد».
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
سیروان یه دونه هست من که عاشقشم اصلا نمیشه اونو با زانیار مقایسه کرد
بدون سیروان چه جوری میخواد کار کنه آخه؟
سیروان عااالیه وو تکه ...
این آهنگه من عاشقت شدمش شاهکاره خدایی
به نظر من سیروان صد شرف ب زانیار داره ، قطعا آهنگای سیروان از زانیار بهترن ، کارای سیروان خیلی قشنگن و حسی که من ب آهنگای سیروان دارم ، به آهنگای زانیار ندارم ، دددووووسسسستتتتتت دددااارررررییییییممممم سسسیییییرررررووووواااااااننننن ، زانیار باهات نمیخونه ک نمیخونه ، .....
زانیار عالیه منم طرفدارشم
نمونه بارز دو هنرمند کامل ایرانی
زانیار عشقه بنظر من که زانیار عالیییییییی البته سیروان جای خودش رو داره واقعا این دو برادر شگفت انگیزیند دو تاشونو ععععععشششششقققققهههههههههه
اصلا هیچ کدوم از اینا خوب نیستن
سیروان چه بخواد چ نخواد من عاااااااشقـــتـــم
دوستتتتتتتتتتتتتت دارممممممممممممممم❤❤❤❤❤❤❤❤❤