رازهای موفقیت عادل فردوسي‌پور

عادل فردوسي‌پور را بايد موفق‌ترين برنامه‌ساز تلويزيون در ۳۰ سال اخير دانست. اين را نه تنها از تعداد اس‌ام‌اس‌هايي كه براي برنامه‌اش ارسال مي‌شود بلكه از اين‌رو كه او بعد از نزديك به ۱۰سال‌، هنوز آن‌قدر جالب هست كه مردم را هر دوشنبه شب پاي تلويزيون بكشاند و تا ساعت‌ها بيدار نگه دارد. حتما مي‌دانيد كه برنامه‌هاي زيادي- چه ورزشي و چه سينمايي - در اين سال‌ها توليد شده‌اند تا با عادل فردوسي‌پور و برنامه ۹۰ رقابت كنند اما هيچگاه به توفيق نرسيدند. ۹۰ همان عادل است و البته عادل فراتر از ۹۰. جدا از اين‌كه او بهترين گزارشگر فوتبال اين مملكت به شمار مي‌رود، اگر همين امروز كركره ۹۰ را پايين بكشد و برنامه‌اي تازه را راه‌اندازي كند باز هم بينندگان زيادي را جذب خواهد كرد. راستي دليل اين‌همه جذابيت چيست؟

موفقيت و محبوبيت ۲ عنصر جدا از يكديگر هستند. توماس اديسون يك آدم موفق است اما ناپلئون كه يك ديكتاتور بوده محبوب است اما موفقيت به ۲ صورت فردي و گروهي تعريف مي‌شود. موفقيت فردي يكسري برنامه‌ريزي‌هايي است كه براي خود فرد اهميت ويژه‌اي دارند و شايد براي افراد ديگر و جامعه اهميتي نداشته باشند. رسيدن به اين اهداف موفقيت فردي است اما يك نگاه كلان هم وجود دارد. اديسون ۱۰۷۹ اختراع به ثبت رسانده و همه دنيا بر اين اتفاق نظر دارند كه او فرد موفقي است. جالب است كه معمولا ما به موفقيت‌هاي كلان فكر مي‌كنيم درحالي‌كه اين موفقيت فردي است كه تبديل به موفقيت كلان مي‌شود. سهراب سپهري هيچگاه تصور اين‌كه شاعري جهاني شود را نداشته او علاقه‌مند بوده كه به موفقيت فردي برسد يعني آنچه براي رسيدن به آن برنامه داشته است.



با وجود اين‌كه اين كار ممكن است او را در حرفه‌اش دچار مشكل كند اما عادل صداقتش را با وجود اين نيز حفظ مي‌كند. اين صداقت از كجا سرچشمه مي‌گيرد؟! اين توانمندي از دوران بچگي شكل مي‌گيرد و در سن رشد به مرحله انتخاب مي‌رسد. اين توانمندي به‌گونه‌اي است كه حتي مي‌تواند آسيب‌رسان نيز باشد اما همه چيز به‌خود فرد بستگي دارد. اين‌كه چه مسيري را انتخاب مي‌كند. ما در تلويزيون كساني را داشتيم كه به‌واسطه رك‌گويي، حرفه‌شان به خطر افتاده است.



عادل فردوسي‌پور راحت حرفش را مي‌زند. او چيزي را كه در ذهنش هست بيان مي‌كند مثلا در صحبت‌هايي كه در برنامه آخرش با كاشاني داشت نتايج جالبي از گفت‌وگو استنباط مي‌كرد كه بسيار جالب بود.



خانواده محيطي است كه افراد در آن رشد مي‌كنند و خيلي از مسائل از همين دوران شكل مي‌گيرد اما مسئله‌اي كه وجود دارد اين‌ است كه بسيار ديده‌ايم در يك خانواده يكي از فرزندان موفق مي‌شود، يكي ديگر نه... !ممكن است فرزندان توانمندي‌هايي داشته باشند اما به هر دليلي از آن‌ها استفاده نكرده يا درست استفاده نكنند.



مثالي هست كه زياد زده مي‌شود. اين‌كه چه بسيار سهراب سپهري‌هايي كه پشت ميزهاي ادارات خاك مي‌خورند! چه شاملوها و چه دولت آبادي‌هايي... !اين موضوعي است كه واقعيت دارد چون هركسي جسارت اين را ندارد كه به آنچه مي‌خواهد دست يابد. چندي قبل داشتم گزارش وضع هوا را از تلويزيون مي‌ديدم؛ مجري اين برنامه كارش را به‌نحوي انجام داد كه من را به فكر فرو برد. فيلمي به نام «هواشناس» هست كه نيكلاس كيج در آن نقش يك كارشناس هواشناسي را بازي مي‌كند. مجري برنامه هواشناسي تلويزيون من را به ياد نيكلاس كيج انداخت به‌طوري‌كه احساس كردم تحت‌تاثير اين فيلم قرار دارد. با اين وصف بايد گفت كه حتي در عرض چند دقيقه هم مي‌توان توانايي‌هاي خود را نشان داد.



در كار عادل فردوسي‌پور خلاقيت وجود دارد. او خيلي از مواقع در بحث‌هايش نوعي جدل سقراطي هم دارد. او بحث را با سوال‌هاي خاص و تيزهوشانه‌اش به بن بست مي‌رساند و بعد با لبخندي كه مي‌زند تاثيري اساسي را به مخاطب منتقل مي‌كند.


فردوسي‌پور رو بازي مي‌كند و اين براي بينندگان خيلي اهميت دارد. به همين دليل هست كه حتي در مواقعي كه او به‌اصطلاح نمي‌تواند در بحث موفق باشد باز هم حق را به او مي‌دهيم.


درباره نظراتي كه در مورد زيبايي چهره عادل بيان مي‌شود، ترديد وجود دارد اما نكته جالبي كه بايد در اينجا به آن اشاره كنم اين است كه وقتي به هر بهانه‌اي تصاوير برنامه‌هاي قديمي۹۰ پخش مي‌شود، متوجه مي‌شويم كه طي اين سال‌ها چهره عادل تفاوتي نكرده است. او همان عادل است.


اعتماد به نفس و عزت نفس از مولفه‌هاي اساسي موفقيت هستند. ما هر ۲ اين موارد را در عادل فردوسي‌پور مي‌بينيم. كسي كه عزت نفس و اعتماد به نفس بالا دارد بدين معني است كه در زندگي با خودش درست رفتار كرده است. خودش را خوب مي‌شناسد. يكسري چيزها را در اين رابطه خانواده به انسان مي‌دهد و يك مقدار نيز توسط خود شخص به‌دست مي‌آيد. عادل به‌نظر مي‌رسد، خيلي خوب خودش را مي‌شناسد.

اختصاصی مجله اینترنتی برترین ها Bartarinha.ir