نوری: آرزویم مربیگری تیم ملی ایران است
الکساندر نوری برای علاقمندان به فوتبال ایران یک نام جذاب است؛ یک ایرانی موفق در بالاترین سطح فوتبال جهان هرچند تا امروز تلاش ها برای اینکه او هدایت تیمی از کشورش را به عهده بگیرد.
ایران ورزشی: وقتی برای نخستین بار نام الکساندر نوری را شنیدیم، در تیم دوم وردربرمن مربیگری می‌کرد. یک مربی جوان، با کاریزما و البته پراستعداد که آرزوهای بزرگی در سر داشت. بعد از اخراج سرمربی تیم اصلی برمن، او به عنوان مربی موقت روی نیمکت این تیم نشست و آنقدر خوب نتیجه گرفت که مسئولان تیم سبزپوش آلمانی تصمیم به ادامه همکاری با او و تمدید قراردادش گرفتند. بعدها نوری به اینگولشتات رفت و سپس به عنوان مربی هرتابرلین همکاری با یورگن کلینزمن را آغاز کرد. او که در این مدت همیشه یک مربی ایرانی نزد فوتبالدوستان ایرانی به حساب می‌آمد، بعد از استعفای کلینزمن به سرمربیگری هرتا رسید و البته نتایج شایسته‌ای هم با این تیم گرفت. هر چند مسئولان هرتابرلین اعتماد به او را ادامه ندادند و برونو لابادیا را به عنوان جانشین این مربی جوان ایرانی - آلمانی انتخاب کردند.
الکساندر نوری که قرار بود حداقل تا پایان فصل سرمربی هرتابرلین باشد، بعد از پایان همکاری با این تیم در سکوت خبری به سر برده و به هیچ‌وجه پاسخگوی رسانه‌ها نبوده. او البته علاقه‌ای به صحبت درباره هرتابرلین نشان نمی‌دهد: «من در این ماه اخیر مصاحبه‌ای انجام نداده‌ام و علاقه هم ندارم درباره حضور در هرتابرلین یا خروج از این تیم حرف بزنم. چون ممکن است برای موقعیت خودم خوب نباشد.»
نوری در آمریکا با یورگن کلینزمن آشنا شد و سرانجام آنها در هرتابرلین برای نخستین بار با یکدیگر همکاری کردند. هرچند این همکاری کوتاه بود اما باعث نشد تا ارتباط نزدیک طرفین قطع شود. الکس درباره ارتباط با کلینزمن می‌گوید: «با آقای کلینزمن رابطه دارم و شرایط هر دوی ما خیلی خوب است. منتظریم موقعیتی پیش بیاید تا دوباره با هم همکاری و کار جدیدی را آغاز کنیم. او در دوره کوتاهی که کنار هم بودیم درباره ایران صحبت کرد و اینکه یک بار به عنوان بازیکن مقابل تیم ملی بازی کرده. چون موقعیت کم بود و روی موفقیت هرتابرلین تمرکز کرده بودیم، دیگر زمان نداشتیم تا با کلینزمن درباره ایران صحبت کنیم.»
در سال‌های اخیر، هر بار که فدراسیون فوتبال ایران برای انتخاب سرمربی تیم ملی اقدام کرده، نام الکساندر نوری هم به عنوان یکی از گزینه‌ها مطرح شده. موضوعی که نوری آن را یکی از آرزوهای خود می‌داند: «من هر دقیقه و هر ساعت به خانواده‌ام می‌گویم که به ایران برگردیم تا برای مدتی استراحت کنیم و کنار دوستان‌مان و مردم باشیم. نمی‌خواهم فوتبالدوستان مرا فراموش کنند و از طرفی علاقه‌مندم دوباره ایران را بعد از یکی دو سال ببینم. انتظارم این است که یک روز سرمربیگری تیم ملی ایران را به عهده بگیرم. این یک افتخار یا آرزوی بزرگ برای من است که بتوانم در ایران که وطن پدرم است روی نیمکت تیم ملی بنشینم.»
آیا در این مدت الکساندر نوری پیشنهادی از تیم ملی ایران و باشگاه‌های لیگ برتری دریافت کرده؟ او در پاسخ می‌گوید: «چند باشگاه ایرانی صحبت‌هایی با من انجام داده بودند اما نه به صورت جدی. حرف‌های ما سطحی بود و آنچنان که باید شکل رسمی به خود نگرفت. البته از رسانه‌ها می‌شنیدم که گزینه تیم ملی یا برخی باشگاه‌ها هستم اما هیچ‌وقت این مسأله جدی نشد.»
بعد از پایان همکاری با هرتابرلین، الکساندر نوری بیکار ننشسته و همچنان چند ساعت از روز را به بررسی تاکتیک‌های جدید و علم روز فوتبال جهان صرف می‌کند: «من یک مربی هستم و همیشه باید به روز باشم. زمان استراحت بهترین زمانی است که می‌توانم به بررسی نکته‌های جدید فوتبال دنیا بپردازم و بتوانم چیزی یاد بگیرم. الان همراه خانواده در نزدیکی هامبورگ هستم و فعلاً کارم این است که به تمرینات تیم‌های مختلف بروم و عملکرد بازیکنان و مربیان را از نزدیک ببینم. همچنین فیلم مسابقات هفته‌های پایانی لالیگا، لوشامپیونا و خیلی از لیگ‌های دیگر که قبل از شیوع ویروس کرونا برگزار شده را نگاه می‌کنم و نکته‌هایی را برداشت می‌کنم. دقایقی از فیلم‌ها را جدا و آنالیزشان می‌کنم تا شاید چیز جدیدی یاد بگیرم. آنقدر این کارها را انجام می‌دهم که بعضی وقت‌ها پدرم می‌گوید تو چکار می‌کنی؟»
بوندس‌لیگا از جمله لیگ‌هایی بود که مسابقات و تمرینات تیم‌ها به دلیل شیوع ویروس کرونا برای مدتی قطع شد. از نوری می‌پرسیم مگر تمرینات تیم‌ها آغاز شده که به تماشای آنها می‌روی که اینگونه پاسخ می‌دهد: «بله، تیم‌های مختلف حدود دو هفته است که تمرینات خود را شروع کرده‌اند. البته در تمرین، بازیکنان به گروه‌های مختلف تقسیم می‌شوند و کارشان را انجام می‌دهند. به عنوان نمونه شش نفر یک سمت می‌ایستند و یک گروه هشت نفره هم آنطرف تمرین می‌کند. بازیکنان سعی می‌کنند به یکدیگر نزدیک نشوند و تمرین دسته‌جمعی هم در دستور کار هیچ‌یک از باشگاه‌ها قرار نمی‌گیرد. من می‌روم تمرین آنها را می‌بینم، با مربیان‌شان که خیلی از آنها دوستانم هستند صحبت می‌کنم و سپس به خانه برمی‌گردم تا هم فوتبال نگاه کنم و هم کنار خانواده‌ام باشم.»
در ماه‌های اخیر زندگی خیلی از افراد در قرنطینه سپری شده. الکساندر نوری هم از جمله این افراد است که در کنار خانواده خود و همچنین فرزندانش مینو و آریان در خانه مانده و تازه چند روزی است که برای تماشای تمرینات بیرون می‌رود. او در این باره می‌گوید: «اینجا قرنطینه تمام شد و ما هم می‌توانیم از خانه خارج شویم. البته در ماه‌های اخیر سعی‌مان این بود که موارد بهداشتی را رعایت کنیم تا زنجیره کرونا قطع شود. الان هم فقط می‌توانیم در گروه‌های حداکثر پنج نفره باشیم و به داخل شهر برویم. همه باید با ماسک از خانه خارج شویم و البته نمی‌توانیم از شهر هم بیرون برویم. اینجا کسی حق مسافرت به شهری دیگر را ندارد و به همین دلیل فقط باید در اطراف خانه خودمان باشیم.»
به عنوان سؤال پایانی، از الکس می‌پرسیم چه تیمی قهرمان بوندس‌لیگا می‌شود که او پاسخ جالبی می‌دهد: «ما هنوز نمی‌دانیم آیا تیم‌ها تا پایان فصل اجازه دارند بازی کنند یا نه. شاید لیگ در این فصل نیمه کاره بماند و اینها همه‌اش مبهم است. به همین دلیل من نمی‌توانم نظری درباره قهرمان بوندس‌لیگا بدهم.»
پدر الکساندر نوری که در انجام این مصاحبه کمک‌مان کرد، از آنسوی خط و وقتی سؤال درباره پیش‌بینی قهرمان بوندس‌لیگا را شنید، گفت: «من فوتبال را پیگیری می‌کنم و هوادار بایرن مونیخ هستم. همیشه بعد از تیم‌هایی که الکساندر هدایت‌شان را برعهده دارد، دوست دارم بایرن مونیخ بتواند بوندس‌لیگا را فتح کند.»
ارسال نظر