پاییز با کام کالدرون

ایران ورزشی: کالدرون روزی که آمد از دور شبیه مردی عیالوار با قسطهای عقب افتاده بود. برعکس برانکو که با آن ظاهر آراسته و رفتار موقرانه به یک بانکدار شباهت داشت. او اما پرسپولیس را ترک کرد و هواداران اشکآلود این تیم سرگرم شمردن جامهایی شدند که با ایوانکوویچ فتح کرده بودند. نشستن روی صندلی بزرگ شده برانکو کار هر کسی نبود. همه او را با مربی قهرمان مقایسه میکردند.

قرعهکشی لیگ هم به شکلی بود که برخی گفتند او پاییز به سر نیامده تهران را ترک میکند. اتفاقاً مقابل سه مدعی شکست خوردند. با دو تک گل از شهرخودرو و تراکتور و دو گل خانگی برابر سپاهان اما پیروزی در شهرآورد مقابل استقلال با گلی که بیشتر شبیه هدیه خدایان بود امیدواریها را زنده نگه داشت. او افتان و خیزان پرسپولیس را به دندان کشید تا اینکه هفته پیش مقابل گل گهر سیرجان لحظه طلاییاش فرا رسید، وقتی که هواداران بر طبل کوبیدند و با تشویق ایسلندی نامش را فریاد زدند. این سبک تشویق تنها متعلق به برانکو بود و حالا انگار هواداران داشتند با این نشانه به او میگفتند باورت کردیم گابریل!

این هفته پرسپولیس چهارمین پیروزی پیاپیاش را جشن گرفت. سومین پیروزی در لیگ. این بار مقابل سایپا که همیشه به صورت سنتی یک تیم سختباز مقابل قرمزها است. گل دقیقه ۱۸ وحید امیری همه را یاد گلی انداخت که در بازیهای پیش فصل احمد نوراللهی به بیرانوند زد! در دقیقه ۷۶ آن مسابقه که در چارچوب تورنمنت جام شهدا برگزار شد، از پشت هجده قدم، احمد نوراللهی با سر توپ را برای بیرانوند فرستاد، توپ در یک قدمی دروازه بان ملیپوش به زمین خورد، راهش را کج کرد و درون دروازه رفت! درست مثل گلی که حامد فلاحزاده دیروز روی برگردان بیجان وحید امیری دریافت کرد. چمن گل زد.

نقطه عطف این بازی اما شیرجه رادوشویچ دروازه بان پرسپولیس بود که جای بیرانوند درون دروازه ایستاده بود. او مثل دیدار مقابل ذوبآهن که کلین شیت کرد با یک مهار شگفت انگیز قرمزها را در جریان بازی نگه داشت تا احمد نوراللهی این بار نه دروازه خودی که با یک ضربه روی پا، گل دوم و تضمین کننده پیروزی را وارد دروازه سایپا کند و نهمین پیروزی قرمزها رقم بخورد. با آن موج از انتقادات و ناباوری ها باورش شاید هنوز سخت باشد که در میان همه مربیان لیگ این کالدرون است که بیشترین برد را به نام خودش ثبت کرده است.

مهمترین شاخصه پرسپولیس این روزها ضد حملات مدرنی است که با تکیه بر مهارت مهدی ترابی و بشار رسن در حمل توپ طراحی میشوند و با اضافه شدن وحید امیری و علی علیپور رقیبان را به عقبنشینی وادار میکند. پرسپولیس هنوز به سبک برانکو پیروز میشود. حتی وقتی تیم قادر به خلق موقعیت های زیادی نیست، باز هم سه امتیاز جلوی نام قرمزها میشود.

آنها حالا یک مدعی واقعی هستند و البته جام حذفی را هم دور از دسترس نمیبینند. اینکه کالدرون علیرغم فشارهایی مانند اشباع بازیکنان، جابهجایی مهرههای دفاعی، تغییر سیستم و البته دلبستگی هواداران به برانکو و ... باز هم با میانگین دو امتیاز از هر بازی پرسپولیس را اینجای جدول نگه داشته، قابل تحسین است و البته کارش را برای ادامه دشوار میکند. وقتی حمایتها اوج میگیرد، توقعات هم به پرواز در میآیند.