شما خبر ندارید؟ استقلال در اصفهان برد

ایران ورزشی: استقلال بزرگ‌ترین باور درباره خودش را دیروز در اصفهان به دست آورد. تمام بازی‌ها و پیروزی‌های استقلال در هفته‌های اخیر با نمایش استقلال مقابل سپاهان معنایی جدی‌تر پیدا کرد و برای استقلال چیزی از این مهم‌تر نبود که خودش را مقابل سپاهان بسنجد و دقیق و بی‌تردید درباره خودش نکته‌هایی را بداند.

استقلال در نیمه اول با دریافت گل‌ زودهنگام (۱۴ - گئورگی ولسیانی) یک بر صفر باخت اما آنچنان مسلط بر بازی بود که امید به پیروزی در اصفهان را به رغم شکست یک بر صفر در نیمه اول، زنده نگه داشت. عقب بودن از حریف و ایجاد این امیدواری که دست خالی از آن میدان سخت بیرون نمی‌روید، مهم‌ترین دستاورد استقلال بود. نیمه اول بازی با سپاهان از بهترین نمایش‌های تیم استراماچونی بود. در نیمه دوم اما استقلال فضا پیدا کرد که بتواند نتیجه را هم به نفع خودش برگرداند.

استقلالی‌ها می‌توانند مدعی باشند که پیش از بازی با سپاهان درباره داور هشدار داده بودند. خاطرات گذشته استقلال را به این باور رسانده بود که بازی بزرگ فصل در اصفهان را بدون اشتباه داوری تمام نمی‌کنند. کمیته انضباطی اما هشدار باشگاه استقلال را نشر اکاذیب خواند تا نشان دهد که دوست دارد هر بحثی را با اتهام نشر اکاذیب مختومه کند. فوتبال اما در میدان مسابقه همه چیز را دوباره با همه به بحث می‌گذارد، مثل دقیقه ۵۱ که محمدحسین زاهدی‌فر خطای هند کی‌روش استنلی، بازیکن سپاهان را ندید و استراماچونی صد بار بالا و پایین پرید و به زاهدی‌فر گفت چطور ممکن است صحنه‌ای به این واضحی را ندیده باشی. به طعنه باید نوشت حرف داور در بحث با استراماچونی چیزی شبیه نشر اکاذیب بود، وقتی زاهدی‌فر به استراماچونی گفت چیزی ندیده است. استراماچونی در کنفرانس بعد از بازی به همین نکته اشاره کرد: «مثلاً اگر داور می‌گفت توپ به شانه‌اش خورده و بعد به دستش، می‌شد این را یک جواب در نظر گرفت ولی اینکه گفتند آن صحنه را ندیدند کمی عجیب بود. هر کسی می‌تواند اشتباه کند. من و بازیکنانم هم ممکن است اشتباه کنیم. رفتاری که در مقابل اشتباه‌مان داریم مهم است که درست باشد.»

از داوری باید گذشت. استقلال بحث‌های مهم‌تر از داوری دارد و روند جذاب استقلال بیش از یک اشتباه داوری برای بحث می‌ارزد. استقلال فقط ۶ دقیقه بعد از آن پنالتی بر باد رفته فرصت می‌خواست تا با مهدی قائدی به گل برسد. قائدی باید در اصفهان نشان می‌داد که در بازی‌های بزرگ هم می‌تواند شماره ده پشت پیراهنش را به رخ بکشد.

استقلال بعد از نمایش‌های اخیرش نیاز داشت در یک بازی بزرگ بدرخشد و این درخشش با گل دیاباته در دقیقه ۷۹ تکمیل شد. استقلال بازی را برد اما سپاهان شکست را باور نکرد تا پاسخ گل دوم استقلال را در وقت اضافه با امید نورافکن بدهد.

نمایش استقلال در اصفهان آنچنان جذاب بود که تساوی در خانه حریف برای آبی‌ها حسرت‌برانگیز باشد. این توقع یک قدم بزرگ برای استقلال است و استراماچونی را دوباره به ما معرفی می‌کند. استراماچونی شاید می‌توانست نظم تیمش را برای این بازی فراموش کند و محمد دانشگر را در این بازی به میدان بفرستد اما او ترجیح داد در سخت‌ترین بازی فصل نظم را مهم‌تر از نتیجه بداند. اگر دانشگر بود، شاید ریتم دفاع استقلال بعد از تعویض یزدانی به هم نمی‌ریخت اما استراماچونی می‌داند که نظم چقدر می‌تواند تیم بهتری برای استقلال بسازد.

درباره یک تصمیم استراماچونی می‌توان بحث کرد و به نتیجه نرسید. نمی‌دانیم تعویض مهدی قائدی به قدرت دفاعی استقلال اضافه کرد یا دست و بال سپاهان را برای حملات بیشتر باز کرد اما می‌دانیم که این نوع تعویض‌ها تا همیشه در فوتبال بحث‌برانگیزند. غلط یا درست؟ آخرش معلوم نمی‌شود.

شادی عمیق امیر قلعه‌نویی آن هنگام که نورافکن بعد از گل تساوی به آغوش او رفت، نشان می‌داد که او سخت‌ترین بازی این فصل را مقابل استقلال پشت سر گذاشت. قلعه‌نویی بعد از بازی هم گفت که آمار را نمی‌توان انکار کرد و استقلال از نظر آماری بهتر از ما بود. سپاهان اگرچه همچنان صدرنشین است اما دیگر تردید ندارد که برای قهرمانی در این فصل بزرگ‌ترین جنگ را با استقلال پیش رو خواهد داشت. استقلال در اصفهان برد، چون بیش از همیشه در این فصل باور کرد که تیم استراماچونی دوست‌داشتنی و تیغ‌دار است. شما خبر ندارید؟