فان‌پرسی‌: مسی مثل سوشی است

خبرورزشی: روبین فان‌پرسی، ستاره سابق تیم‌های آرسنال و منچستریونایتد به تازگی گفت‌وگوی متفاوتی با «اسپرت بایبل» داشته و در آن درباره مسائل مختلفی از انتخاب بهترین مدافع و بهترین بازیکن گرفته تا بهترین سرمربی که داشته صحبت کرده است. در زیر بخشی از این گفت‌وگو را از نظر می‌گذرانید.

کدام مربی تأثیر بیشتری روی تو داشت: آرسن ونگر یا الکس فرگوسن؟

بیشترین تأثیر را ونگر روی من گذاشت، چون او بود که با من کار می‌کرد. وقتی شاگردش شدم یک پسر بچه بودم که ونگر کمک کرد رشد کنم و بزرگ شوم. او چیزی در من پیدا کرده بود. بعضی‌وقت‌ها اشتباه می‌کردم؛ کاری احمقانه می‌کردم و مثل بچه‌ها رفتار می‌کردم و کارت قرمز می‌گرفتم.

اشتباه داشتم ولی او همیشه به من شانس مجدد می‌داد؛ بعضی‌وقت‌ها پیاپی به من شانس حضور مجدد می‌داد. سرالکس در دوره‌ای دیگر سرمربی‌ام شد، دوره‌ای که دیگر بازیکن پخته‌ای شده بودم. با این حال، خیلی خوشحالم که با دو تا از بهترین مربیان دنیا کار کرده‌ام. فقط چند تا بازیکن هستند که می‌توانند بگویند شاگرد این دو نفر بوده‌اند!

بهترین گلت کدام است: والی که به استون‌ویلا زدی یا گلی که با سر در جام جهانی زدی؟

ضربه والی که زدم؛ گلزنی برای هلند همیشه قشنگ بود ولی خب، آن گل مربوط به بازی اول ما بود و باعث نمی‌شد قهرمان جام جهانی شویم. آن والی، اما روز بزرگ و متفاوتی برای منچستریونایتد رقم زد. ما لیگ را بردیم، چون اختلاف امتیاز زیادی داشتیم؛ داستان این است که آن گل، گل تأثیرگذاری بود.

کدام ورزشگاه را بیشتر دوست داشتی: هایبری یا امارات؟

هایبری؛ واقعاً عاشقش بودم. آنجا دو سالی بازی کردم؛ زمین کوچکی داشت و تماشاگران واقعاً تا پای زمین می‌نشستند. امارات ورزشگاه باشکوهی است؛ مثل یک سفینه فضایی بزرگ ولی در هایبری آدم می‌توانست فرهنگ و تاریخ باشگاه را حس کند. یک ورزشگاه انگلیسی به معنای تمام بود.

کدام یک مدافع بهتری بودند: جان تری یا ریو فردیناند؟

زوج ریو و ویدیچ خیلی سرسخت بودند و به راحتی نمی‌شد از آن‌ها رد شد؛ دلیلش این بود که با هم خیلی خوب کار می‌کردند. وقتی یکی از آن‌ها به سمت توپ می‌رفت، دیگری همه چیز را می‌پایید. همیشه همدیگر را عالی پوشش می‌دادند. در مورد جان تری باید بگویم هرگز نمی‌توانستید تشخیص بدهید کی قرار است روی پای شما بیاید. بعضی‌وقت‌ها او عقب عقب می‌رفت ولی بعضی‌وقت‌ها روی پایت می‌آمد؛ اگر می‌آمد هم خیلی قوی می‌آمد. منظورم این است که کثیف و خشن بازی می‌کرد فقط سفت بازی می‌کرد، که این مورد هم امری طبیعی است. هر دو مدافع بزرگی بودند ولی کدام یک مدافع سخت‌تری بود؟ ریو فردیناند.

کدام یک بازی سخت‌تری است: شهرآورد شمال لندن یا شهرآورد منچستر؟

توضیح دادنش سخت است، چون در دوره‌های متفاوتی از زندگی حرفه‌ای‌ام با این بازی‌ها روبه‌رو شدم. من با شهرآورد لندن بزرگ شدم. در هلند، شما مثلاً تقابل فاینورد با آژاکس را می‌بینید و از آن به عنوان بزرگترین بازی فصل یاد می‌کنید. این حس، دقیقاً همان چیزی است که من در تقابل‌های آرسنال با تاتنهام احساسش می‌کردم.

با VAR موافقی یا مخالف؟

بله، اساساً موافق استفاده از این تکنولوژی هستم ولی موردی هم دارد که کمی اذیتم می‌کند. مثلاً وقتی شما زیر نظر VAR بازی می‌کنید و گل می‌زنید از لحاظ احساسی و هیجانی شرایط به‌هم ریخته می‌شود؛ شما می‌خواهید گلی که زده اید را جشن بگیرید ولی باید یک دقیقه‌ای منتظر باشید تا داوران بررسی کنند که گل بوده یا نه. این موضوع شما را از حس و حالی که دارید دور می‌کند، چون همیشه تردید دارید که گل‌تان سالم بوده یا نه.

قبلاً داور خط تنها بود و با نیم‌نگاهی به او، اگر حرکتی نمی‌کرد، متوجه می‌شدید گلی که زدید گل بوده. حالا، اما شما باید صبر کنید، خود این موضوع زمان زیادی می‌گیرد. با این حال، من ایده‌ای که پایه‌گذار یک بازی صادقانه باشد را دوست دارم هرچند که سخت باشد.

کدام یک توانایی بیشتری داشتند: تیری آنری یا وین رونی؟

توانایی؟ تیری آنری. در تمرینات او کار‌هایی می‌کرد که هرگز کسی به عمرش ندیده بود. او کار‌هایی می‌کرد که من پیش خودم می‌گفتم: «ووواوو، هرگز این حرکات را به عمرم ندیده‌ام» همین حس را درباره کار‌های رایان گیگز و یا پاس‌های دنیس برگکمپ و پل اسکولز داشتم.

سخت‌ترین لحظه برایت کدام است: ناکامی در فینال جام جهانی ۲۰۱۰ یا ناکامی در فینال لیگ قهرمانان اروپا؟

فینال جام جهانی. زمانی که در فینال لیگ قهرمانان بازی کردم هنوز جوان بودم و تازه فوتبالم را به معنای واقعی شروع کرده بودم. انگار حس نمی‌کردم که تورنمنت من باشد. مثلاً، شاید مسخره به نظر بیاید ولی شکست در فینال کارلینگ کاپ برابر ویگان، خیلی خیلی بیشتر ناراحتم کرد، چون حس می‌کردم این جام و تورنمنت متعلق به من است.

من در آن جام گلزنی کرده بودم و به تیم کمک زیادی برای قهرمان شدن کردم ولی بعد در وقت‌های اضافه به ویگان باختیم. این موضوع برایم خیلی سخت‌تر از شکست در لیگ قهرمانان اروپا بود که حس می‌کردم متعلق به من نیست؛ با این حال برای باشگاه، شکست در لیگ قهرمانان اروپا همیشه بزرگترین ناکامی است.

کدام یک بهترین بازیکن هستند: مسی یا رونالدو؟

واقعاً هر دو نفر را دوست دارم و به آن‌ها احترام می‌گذارم، چون کار‌هایی که در طول یک دهه انجام داده‌اند واقعاً باورنکردنی است. بحث درباره مسی و رونالدو مثل بحث درباره ذائقه است؛ مثل اینکه بعضی مردم سوشی را دوست دارند ولی بعضی غذا‌های مراکشی یا دیگر غذا‌ها را ترجیح می‌دهند... خب، من مسی را خیلی دوست دارم، همین‌طور سوشی را! مسی بی‌نظیر و بسیار خاص است.

رونالدو هم در نوع خودش بی‌نظیر و باورنکردنی است ولی شخصاً خیلی دوست دارم بازی‌های مسی را نگاه کنم. کار‌هایی که او می‌کند شبیه آثار هنری است! وقتی مسی بازی می‌کند انگار به یک اثر هنری نگاه می‌کنید.