از اتلتیکو تا رئال؛ دو دنیای متفاوت برای کورتوا

وبسایت نود: به نقل از مارکا، وقتی تیبو کورتوا در تابستان ۲۰۱۸ تصمیم گرفت در انتقالی جنجالی از چلسی راهی رئال مادرید شود، بسیاری انتظار داشتند تا کورتوا زندگی راحت تری در رئال مادرید نسبت به دوران حضور در اتلتیکو مادرید داشته باشد.

به هر حال در تیم سراسر تدافعی دیگو سیمئونه بار زیادی بر دوش مدافعان و دروازه بان این تیم بود و در رئال مادرید، ظاهرا قرار بود او از دروازه ای حفاظت کند که قرار نیست در طول یک مسابقه مدام تهدید شود.

با این حال، هر نامی که بتوان روی فصل اول کورتوا در سانتیاگو برنابئو گذاشت، قطعا نمی‌توان نام یک فصل راحت را برای آن انتخاب کرد. نمونه آن را نیز می‌توان در جایگاه کورتوا در لیست دروازه بانان جهت رقابت برای کسب جایزه زامورا دید؛ جایزه ای که کورتوا خود دو بار آن را فتح کرده اما در این فصل فاصله زیادی با آن دارد.

در دوران حضور دیگو سیمئونه در اتلتیکومادرید، دروازه بانان این تیم 5 بار جایزه زامورا را کسب کرده اند و تنها در دو فصل 12-2011 (ویکتور والدز) و 15-2014 (کلودیو براوو) اجازه خودنمایی را به دروازه بانان بارسلونا داده اند. از این 5 جایزه، 2 عنوان سهم تیبو کورتوا بوده است. جالب آن که تیم کنونی کورتوا، رئال مادرید، بعد از عنوان فصل 08-2007 ایکر کاسیاس دیگر نماینده ای که برنده زامورا باشد، نداشته است.

کورتوا در فصل 13-2012 با دریافت تنها 29 گل در 37 بازی (0.78 گل در هر مسابقه) جایزه زامورا را دریافت کرد و بعد از خوزه فرانسیسکو مولینا در فصل 96-1995 تبدیل به نخستین دروازه بان اتلتیکومادرید شد که موفق به کسب این عنوان شده است. آمار او در راه کسب زامورای فصل بعد حتی از این هم بهتر بود.

کورتوا در فصل 14-2013، 37 بازی انجام داد اما این بار 24 گل دریافت کرد (0.65 گل در هر مسابقه) و با 20 کلین شیت، اتلتیکومادرید را در شرایطی آرمانی به مقصد چلسی ترک کرد.

کورتوا در این فصل در 26 مسابقه لالیگایی 33 گل دریافت کرده و فقط و فقط 8 کلین شیت داشته است. با توجه به استانداردهای کورتوا و رئال مادرید، فصل اول کورتوا در برنابئو را می‌توان یک شکست مطلق قلمداد کرد. کورتوا در سال 2014 اسپانیا را با میانگین 0.6 گل خورده ترک کرد و اکنون با میانگین 1.2 گل خورده در هر مسابقه اولین فصل بازگشت خود به اسپانیا را پشت سر گذاشته است.

بهترین روند کورتوا در این فصل، گل نخوردن برای 307 دقیقه (کمی بیش از 3 بازی) بوده است؛ زمانی که او مقابل والنسیا، هوئسکا و رایو وایکانو دروازه خود را بسته نگه داشت. دریافت 2 گل از ویارئال در آخرین مسابقه کهکشانی ها به این معنا بود که کورتوا بعد از 3 فوریه و پیروزی 3-0 مقابل آلاوز، در 7 بازی بعدی نتوانسته کلین شیت کند.

البته رئال در این مقطع توانسته در مسابقاتی دروازه خود را بسته نگه دارد، اما کلین شیت مقابل سلتاویگو، اتلتیک بیلبائو و ختافه در شرایطی به دست آمد که کیلور ناواس درون قفس توری کهکشانی ها ایستاده بود.

فصل 19-2018 فصلی بود که کورتوا باید به سرعت آن را فراموش کند و تمرکز خود را معطوف فصل آینده کند، فصلی که باید ثابت کند او دروازه بان شماره یک زین الدین زیدان است.