سانتیاگو برنابئو دیگر ترسناک نیست

وبسایت نود: سه شنبه شب اتفاقات مهمی در برنابئو رقم خورد. در مهمترین مسابقات باشگاهی فوتبال در جهان. برای اولین بار در طی چهار سال اخیر، در این فصل از لیگ قهرمانان، قهرمان جدیدی را شاهد خواهیم بود. چرا که مدافع عنوان قهرمانی سه سال اخیر اروپا، دیگر در این جام حضور ندارد. برای اولین بار در طی نه سال اخیر، رئال مادرید در بین چهار تیم برتر این جام حضور ندارد. تمامی این اتفاقات و بسیاری رکورد منفی دیگر به دست آژاکس جوان رقم خورد.

رئال مادرید باشگاهی است که با موفقیت گره خورده است. آنها تیمی هستند که هواداران شان خیلی نگران شروع های نه چندان خوب ابتدای فصل نبوده اند، چرا که می دانند تیم شان در برهه های کلیدی فصل به اوج آمادگی می رسد تا بتواند قهرمانی را جشن بگیرد. برای هواداران مهم نبود که فصل گذشته در ومبلی مقابل تاتنهام تحقیر شدند، این اتفاق در مرحله گروهی رقم خورد و حتی باعث دوم شدن رئال در گروه خود شد. اما در نهایت تاتنهام در دور بعدی حذف شد و این رئال مادرید بود که تا فینال رفت و با برتری مقابل لیورپول، سومین قهرمانی پیاپی خود را جشن گرفت.

این بار اما تاریخ تکرار نشد. هر چند رئال مادرید در بازی رفت در مقابل آژاکس، نمایش خوبی نداشت ولی به بردی ارزشمند در خارج از خانه رسید. رکورد آنها در بازی های اروپایی در خانه آنقدر خوب بود که نگرانی خاصی بابت عدم صعود نداشته باشند ولی آژاکس جوان، پرانرژِی و دونده، رئال مادرید را تسلیم خود کرد.

شکست سه شنبه شب یک شمای کلی از فصلی کابوس وار را روشن ساخت. فصلی که بد آغاز شد، بد ادامه پیدا کرد و با این وضع بد به پایان می رسد. رئال مادرید هفته گذشته با شکست در مقابل بارسلونا، جام حذفی را در خانه به بدترین شکل ممکن از دست داد. چند روز بعد این شکست در لالیگا تکرار شد تا اندک امیدهای این تیم برای کسب قهرمانی در لالیگا رنگ ببازد و حالا آنها بعد از حدود 1300 روز فرمانروایی در اروپا، دیگر نمی توانند از قهرمانی شان دفاع کنند. این بدان معناست که فصل عملاً برای رئال مادرید پایان یافته است. اما چه چیز در پس این ناکامی قرار دارد؟

از دست رفتن فاکتور ترس

با جدایی رونالدو از رئال در تابستان، مادریدی ها در طول فصل مشکلات زیادی را تجربه کردند. مشخص بود که جایگزین کردن ماشین گلزنی‌ای همچون رونالدو آسان نیست، و البته رئال مادرید هیچ خرید مشخصی برای جانشینی مستقیم رونالدو انجام نداد. سخت است که بتوان وینیسیوس 18 ساله را برای جانشینی رونالدو در نظر گرفت.

رئال مادرید در نبود رونالدو، یک ستاره بزرگ را در کهکشان خود کم داشت، آمار گل های تیم نیز افت زیادی داشت و همۀ اینها منجر به از دست رفتن فاکتور ترس شد. فاکتوری که برای رقبا کار را مشکل می کرد و رئال مادرید را به خصوص در خانه تیمی نفوذناپذیر جلوه می داد.

اعتماد به نفس بازیکنان آژاکس در یورش به سمت دروازه رئال مادرید و انگیزه شان برای زدن گل ها یکی پس از دیگری، به خوبی نشاندهنده از دست رفتن همین فاکتور ترس است. برنابئو دیگر جایی ترسناک برای تیم های رقیب نیست. نبود راموس هم به نفع آژاکس تمام شد. در نبود این رهبر بزرگ، رئال مادرید راحت تر از همیشه آسیب پذیر بود.

آمار شکست های رئال مادرید در این فصل بیانگر این است که چطور از دست رفتن این فاکتور ترس در افزایش تعداد باخت ها تاثیرگذار بوده است. آنها دیگر تیمی شکست ناپذیر نیستند، تیمی نیستند که باخت برایشان سخت باشد. تعداد باخت های رئال مادرید در این فصل بیشتر از هر زمان دیگری در طی ده فصل اخیر و از زمان حضور رونالدو بوده است. آنها تا به اینجای فصل به اندازه کل دو فصل پیش شکست خورده اند.

ترکیب پا به سن گذاشته

شاید بتوان اینطور تعبیر کرد که جدایی رونالدو، گامی بود برای جوانتر کردن ترکیب تیمی که در ۵ فصل به ۴ قهرمانی در اروپا رسید. اما رئال مادرید در طی سالیان اخیر تغییرات کمی در ترکیب خود اعمال کرده است، بنابراین سخت می توان تصور کرد که این تیم بتواند به یکباره پوست اندازی کند.

اما با نگاهی دقیق تر می توان متوجه شد کار رئال مادرید در جوان کردن ترکیب تیم حداقل تا به اینجا خوب نبوده است. به جز رونالدو و په په که برنابئو را ترک کرده اند، تمام بازیکنان ترکیب اصلی فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۶، هنوز در باشگاه حضور دارند و حداقل شش بازیکن از آن ترکیب، جزو گزینه های اصلی تیم فعلی به حساب می آیند.

جایگزین ها و یا خریدهای اخیر نیز نتوانسته اند موفقیت چشمگیری داشته باشند. واران مدافع میانی فوق العاده ای است ولی جز او، دیگر بازیکنان توفیق خاصی نداشته اند. واسکز اثرگذاری خارق العاده ای نداشته است. کورتوا فقط برای این خریداری شد که ناواس (با وجود عملکرد خوبش) ستاره ای پرآوازه در حد و اندازه نام رئال مادرید نبود. اما دروازه بان بلژیکی فصلی بد را در برنابئو سپری کرده است.

لوکا مودریچ 33 ساله به نظر غیرقابل جانشین در ترکیب رئال مادرید است و البته سفیدپوشان نباید در این سن و سال در هر بازی به او تکیه کنند. او در این فصل بهترین پاسور رئال در لالیگا بوده ولی او فقط 4 پاس گل ارسال کرده است. این نشاندهنده کمبود خلاقیت در ترکیب رئال است. کریم بنزما 30 ساله هم در این فصل که تازه بهتر کار کرده است در 26 بازی لیگ، فقط و فقط 11 گل زده است.

ضعف در یک سوم هجومی و دفاعی

میانگین گل های ثبت شده رئال مادرید در این فصل، کمترین متوسط در طی ده فصل اخیر است. عجیب تر این که اختلاف فاحشی هم دیده می شود. در ده فصل اخیر همیشه میانگین گل های رئال مادرید بالای ۲.۳۹ بوده است ولی در این فصل این رقم به ۱.۹۶ کاهش یافته است. جای تعجب هم ندارد، رونالدو بازیکنی بود که در هر فصل تضمین حداقل ۴۰ گل برای رئال مادرید می داد ولی حالا او در برنابئو نیست و جایگزینی هم برای گل های وی دیده نمی شود.

یکی از تصمیمات خوب سولاری، کنار گذاشتن مارسلوی ناآماده بود که به دلیل مصدومیت هم در این فصل با روزهای اوج خود بیشتر و بیشتر فاصله گرفته بود. در عوض استفاده از یک جوان 22 ساله، اتفاق مثبتی در خط دفاع رئال مادرید بود، اما در مجموع به عنوان یک واحد، خط دفاع رئال مادرید عملکردی ضعیف از خود به جای گذاشته است. راموس هرچند فروغ سالهای قبل را ندارد ولی نبود او در بازی برگشت با آژاکس به شدت حس شد. اما نباید فراموش کرد که راموس هم پا به سن گذاشته است.

آمار گل های خورده رئال مادرید نیز افت فاحشی داشته است. رئال مادرید در این فصل به طور میانگین در هر بازی ۱.۲۴ گل خورده است که بدترین آمار دفاعی در طی ده سال اخیر در این باشگاه است. شکست ۴-۱ مقابل آژاکس، سنگین‌ترین باخت خانگی آنها در دور حذفی لیگ قهرمانان بود.

رئالی ها به این روزها و این شرایط خیلی عادت ندارند ولی اصلاً نشانه های خوبی در تیم دیده نمی شود و به نظر می‌رسد برای بازگشت به روزهای خوب، رئال مادرید باید دست به تغییر و تحولی عظیم بزند.