قیچی معز بر رکورد دایی؛ مصونیت از دست رفته
برای علی دایی و فوتبال ایران حالا فقط یک رکورد شخصی در جام ملت‌ها باقی‌مانده و آن هم رکورد ۱۴ گل زده یک بازیکن در این تورنمنت است.
وبسایت نود: سال ۱۹۹۶ دو اتفاق ویژه افتاد. دو اتفاقی که هر دوی آنها برای ایرانی‌ها بخشی از تاریخشان شد. اولین اتفاق گل‌های علی دایی در جام‌ملت‌های آن سال بود. ۸ گلی که شاید تصور نمی‌شد قرار است یکی از رکوردهای جام ملت‌ها تا سال‌ها باشد.
علی دایی در آن جام ۷ بازی انجام داد و در ۶ مسابقه گل زد. او تنها در یک بازی مقابل عربستان موفق به گلزنی نشد و در همان بازی هم ایران باخت و رنگ فینال را ندید.
اتفاق دوم در آن سال تولد بازیکنی در سودان بود. بازیکنی که بعد به قطر آمد و در مدرسه فوتبال این کشور پرورش پیدا کرد و معزعلی‌ای شد که ۲۲ سال بعد رکورد دایی را شکست. در تورنمنتی که با یک اتفاق بد مقابل ژاپن برایمان به پایان رسیده بود و جامی را که مدعی آن بودیم به قطری‌ها دادیم رکورد علی دایی را هم اشانتیون تقدیمشان کردیم.
حالا با خیال راحت می‌توانیم بنشینیم و منتظر جام بعد باشیم تا احتمالا تنها رکورد باقی‌مانده دایی هم از دستمان دربرود و هیچ نامی از فوتبالمان در آسیا به جا نماند.
سایت عربی کوره با تیتر "تخت پادشاهی دایی همچنان استوار است" از رکورد باقی‌مانده دایی با 14 گل زده نوشت، رکوردی که احتمالا هدف بعدی خواهد بود تا دیگر نه خبری از تختی باشد و نه تاجی.
تختی که علی دایی خودش با تلاش و پشتکار خودش بنا کرد و حالا هیچ بازیکن دیگری را محافظ آن نمی‌بیند. بازیکنی که سال‌ها با ردیف کردن نام‌هایی مانند مالدیو و گوام گل‌هایش را بی‌ارزش کردند و سال‌های پایانی با تیز کردن تیغ انتقادات هر روز فشار را بیشتر کردند تا هر چه زودتر از فوتبال برود.
حالا خط حمله‌ای که دایی آن را بیهوده اشغال کرده بود در این سال‌ها حتی یک بازیکن تحویل نداده تا بتواند به آقای گل دنیا نزدیک شود. چه داستان آشنایی. اگر تاریخ فوتبالمان را ببینیم تا دلتان بخواهد از این تیغ‌ها و ازاین فشارهای روزافزون داریم. تیغ‌هایی که مشخص نیست چه هدفی دارند و چه چیزی می‌خواهند و چرا تیشه‌ای هستند به ریشه خودی‌ها.
داستان تاریخی ما همیشه در همین خلاصه شده. خراب کردن داشته‌هایمان. و حالا کشورهای همسایه با قانونی کاملا برعکس در حال پیشرفت هستند. آنها با شعار «ساختن نداشته‌هایشان» یکی پس از دیگری قله‌هایی که ما فتح کرده‌بودیم را طی می‌کنند و پرچم‌هایشان را جانشین پرچم‌هایمان می‌کنند. حالا دیگر داستان‌های تک قهرمانه ختم به خیر نمی‌شود و آنهایی که یک تیم می‌شوند و مسیری را می‌سازند در پایان آن مسیر رستگار می‌شوند. شاید دیر و شاید سخت اما بالاخره می‌شود آن چیزی که باید.
حالا ما و همه آن تیغ‌های تیز که هدف‌های دیگری برای خودشان پیدا کرده‌اند و مشغول دریدنش هستند نشسته‌ایم و آنهایی که پیش‌بینی قهرمان شدنشان به خنده‌مان می‌انداخت نه تنها رویاهایمان را از ما می‌گیرند که خاطراتمان را هم تصاحب می‌کنند.
نظر کاربران
شوربختانه ما قدرنشناس حسود و نسبت به هم تنگ‌نظریم واین ماتم عظمای جامعه کنونی ایرانی‌ها شده است
امثال خیابانی وذوالفقارنسب فقط بلدند خودمون رو بکوبند همش می‌گفتند دایی به تیمهای ضعیف گل زده .همین معز علی بیشترگلهاشو به تیم ضعیفی چون کره شمالی زد توی برنامه شون با افتخار از رکوردشکنی اش حرف میزدند
هنرفدراسيون فوتبال بسرکردگي شادابيان وتاج مهينه که بازيکنان مايابه قطرميرندياترکيه زماني بازيکنان ماتوالمان وبايرمرنيخ توپ ميزدندالان ازسرصدقه اقايان دراينده حتي قطرهم ازخريدبازيکن مامنصرف ميشه ،همه افتخارات گذشته فوتبال کشوربه بادرفت واقايان فکرصدارت براريکه قدرت درفوتبال هستندبدون برنامه ،بدون احساس مسيوليت ،اقاي شادابيان فقط بخند،
کاشکی فقط همین بود. کاشکی فقط فوتبالمان بود. افسوس، افسوس و افسوس.
خب مگه غیرازاینه که تیمهایی مثل مالدیوکه فقط تودوتابازی 29 گل ازایران خوردن وگوام و...باعث شدن این اقا.اقای گل دنیابشه.انصافاگلهای پله به بهترین تیمهای دنیاروباگلهای این شخص میشه مقایسه کرد؟پله فکرواردبودواینم فوروارد؟.
همون هایی که امروز کیروش رو می کوبند از جنس همون هایی هستند که علی دایی رو مسخره می کردند
اشانتیون چی بهشون دادین شما؟!
ارزه داشتن قهرمان شدن، شما به فینال نرسیدین که اشانتیون بدین
پاسخ ها
عرضه
حالاکه بعضیابرای بازیکن سودانی باگلاش به تیم بی دروپیکر وزهوار دررفته کره شمالی حنا بندان گرفتن، انگار قهرمان ملی پرسپولیسه،همونایی که همیشه تیم ملی رو سرکوب میکردن وگلهای علی دایی رو تحقیر میکردن ،فقط خدا شفاشون بده