خواندن نام «ماکاناقدردوئاهالیا» با آنتونی استوکس
در قرن نوزدهم جان تیندال ایرلندی اثبات کرد آسمان آبی است؛ حالا حدود دویست سال بعد یک ایرلندی دیگر به نام آنتونس استوکس بعد از مدتها آسمانآبی را به هواداران تراکتور هدیه داده است.
ایلنا: هنوز هم پنالتی ایان هارت، حسرتهای میرزاپور با لباس مشکی، پشتکهای رابی کین در دوبلین، فریادهای روی کین، تک به تک کریمی، درخشش شی گیون، شورت ورزشی مک کارتی، اشکهای یحیی، نارنجکهای استادیوم آزادی و جمعیتی که گریان به خانهها روانه شدند از یادها نرفته است. نسلی که میتوانست ۴ سال زودتر جهانی شود و در کره و ژاپن خودنمایی کند اما ایرلندیها این اجازه را ندادند.
پرده دوم؛ اینبار در آزادی با یک دورگهی ایرلندی
چندین سال گذشت تا اینکه در سال ۹۱، پرسپولیس دنیزلی خرید عجیبی را انجام داد و مهاجمی به نام ایمون زاید پیراهن شماره ۱۲ را به تن کرد. استایل این بازیکن به نحوی بود که شاید خیلیها به او امید نداشتند و کارنامهاش هم همین را نشان میداد.
اما مهاجم دو رگه متولد دوبلین یکی از عجایب تاریخ دربی های پایتخت را رقم زد. وارد زمین شد. در ۱۰ دقیقه سه گل زد تا پرسپولیس ده نفره باخت ۲-۰ مقابل رقیب سنتیاش را با پیروزی ۳-۲ عوض کند. با همین ۱۰ دقیقه ایمون به محبوب هواداران تبدیل شد اما عمر حضورش در جمع سرخپوشان کوتاه بود و بعداز حضور نافرجام در آلومینیوم هرمزگان از ایران رفت.
ایرلندی محبوب و اعجابانگیز تراکتور آمد
بازهم چند سال گذشت تا ابتدای لیگ هجدهم. تراکتورسازی پرستاره محصول دست زنوزی، دو خرید بریتانیایی انجام داد. یکی هری فورتسر بود که خیلی زود به شعبه دوم تبریز واگذار شد اما دیگری به شماره یک خط حمله تبدیل شد. مهاجمی با صورتی یخی و بیرحم. مهاجمی بداخلاق اما به شدت چارچوبشناس و یک گلزن بالفطره. مهاجمی با یک شماره نامتعارف، ۲۸!
گل از راه دور مقابل نساجی، تک گل خارج از خانه اش در برابر سپاهان، گلزنی در دربی تبریز و دبل نافرجام مقابل صنعت نفت آبادان پیش زمینهای بود برای پوکر استثنایی مقابل استقلال خوزستان. استوکس از دقیقه 35 به بعد مورتورش روشن میشود.
او حد فاصل دقیقه 35 تا 45، 4 گل برای تیتیها زده است. اوجگیری او در نیمه دوم هم در حدود 20 دقیقه نخست است. یک گل در دقیقه 48، یک گل در دقیقه 63 و دیگری در دقیقه 64. او در دقایق 73 و 84 هم سابقه گلزنی داشته تا حالا آمارش در 8 مسابقه، 9 گل باشد؛ با میانگین 1.12.
استوکس پیش از این در تیمهای زیادی به میدان رفته است. بهترین آمار او به فصل 2006-2007 برمیگردد که در لباس تیم فالکرک اسکاتلند در 16 بازی 14 گل زد و میانگینش به 0.87گل در هر بازی برسد.
در لباس سلتیک و در 135 بازی 58 گل زد و میانگین 0.42 را بر جای گذاشت. دو مقطع حضورش در هیبرنیان هم میانگین های 0.47 و 0.54 گل در هر بازی را به جا گذاشت.
حالا بعد از تجربه تلخ آپولون، استوکس در سال ورود به چهارمین دهه زندگی اش به اوج بلوغ رسیده است. ایران بازهم برای ایرلندیها، خاصه دوبلینیها خوش یمن است. آنتونی هم مانند ایمون متولد دوبلین است. او 5 سال بعد از ایمون به دنیا آمد و در زمان بازی ایران و ایرلند یک جوان 18 ساله بود و تازه میخواست راهی تیم شلبورن در فوتبال کشورش شود.
تراکتور و خواندن نام "ماکاناقدردوئاهالیا" با استوکس
در قرن نوزدهم بود جان تیندال ایرلندی اثبات کرد آسمان آبی است. حالا حدود دویست سال بعد یک ایرلندی دیگر به نام آنتونس استوکس بعد از مدتها آسمانآبی را به هواداران تراکتور هدیه داد تا با خیالی راحت به آینده تیمشان فکر کنند. ایرلندیها انسانهای عجیبی هستند و خلقیات جالبی هم دارند.
در این کشور شهری وجود دارد به نام "ماکاناقدردوئاهالیا" که از آن به عنوان سختترین اسم شهر بعد از یک شهر در تایلند یاد میشود. شاید تراکتورسازی هم داشت به مسیری میرفت که احتمال موفقیتش به سختی تلفظ اسم همین شهر بود اما استوکس به کمک ستارههای دیگر پرشورها در مسیری قدم گذاشته اند که نشان میدهد رسیدن به موفقیت و بازگشت به جاده خوشبختی، آنقدرها هم سخت نیست.
نظر کاربران
فوق العاده