معضل خلاقیت در جریان بازی در تیم ملی انگیس

وبسایت نود: آیا ساوتگیت برای این مشکل، راه حلی پیدا خواهد کرد؟

تیم ملی انگلیس شنبه شب برای اولین بار از زمان جام جهانی ۲۰۱۸، به میدان می رود. آن ها در اولین مسابقه شان در رقابت های لیگ ملت های اروپا در ومبلی به مصاف اسپانیا می روند. اما آیا ساوتگیت می تواند برای معضل خلاقیت تیمش در جریان بازی، راه حلی پیدا کند؟

انگلیس با راهیابی به نیمه نهایی جام جهانی ۲۰۱۸، انتظارات و توقعات را از خود بالاتر برد. تیم ساوتگیت به لطف قدرت در ضربات شروع مجدد تا پای فینال هم پیش رفت. آن ها بیش از هر تیم دیگری روی ضربات شروع مجدد موفق به گلزنی شدند ولی در نهایت در دو دیدار پایانی شان در جام بیست و یکم، شکست خوردند و به رتبه چهارمی قناعت کردند.

مهارت انگلیسی ها در استفاده از توپ های مرده و خلق موقعیت از روی ضربات شروع مجدد، اسلحه مخفی این تیم در روسیه بود و موجب شد آن ها به گل های بسیاری برسند، اما این موضوع در عین حال نشان دهنده یک نقطه ضعف در تیم ساوتگیت است که شاید به درستی دیده نشده است.

در طول جام جهانی ۲۰۱۸، انگلیس در جریان بازی فقط ده شوت در چارچوب به سمت دروازه حریفان خود داشت! که از این ده تا، چهار تایش در بازی رده بندی مقابل بلژیک رقم خورد. و در دو دیدار مرحله حذفی مقابل کلمبیا و کرواسی، آن ها در جریان بازی هیچ شوت درون چارچوبی نداشتند!

اما مشکل فقط معطوف به این تیم و این نسل از بازیکنان و این مربی نیست. مدت ها است که انگلیس در پرورش و تولید بازیکنان خلاق سابقه خوبی ندارد. بنابراین از این جهت ساوتگیت و کادرفنی اش باید مورد اعتبار قرار گیرند چرا که توانستند در روسیه راهی خوب را برای خلق موقعیت و گلزنی تیمشان ایجاد کنند. حالا چالش این است که در زمینه اشاره شده هم پیشرفت کنند:

مشکل اصلی تیم فعلی انگلیس این است که این تیم از بازیکنان خلاق پر نیست. بازیکنان خلاقی که بتوانند از دفاع های سخت و فشرده گذر کنند. یا راه عبور توپ را در میان بازیکنان حریف پیدا کنند. ترکیب خط میانی انگلیس در جام جهانی شامل لینگارد، هندرسون و دله الی بود، در کیفیت این بازیکنان شکی نیست، آن ها همه مستعد و با مهارت خوبی هستند ولی بازیکنانی نیستند که با پاس هایی خلاقانه، دفاع حریف را از هم بگشایند. هر سه بازیکن در نقش های خود خوب عمل کردند ولی تیم ملی انگلیس فاقد بازیکنی همچون دی بروین و مودریچ در ترکیب خود بود.

این موضوع می تواند به لیگ برتر هم ختم شود. فصل گذشته پنج بازیکن برتر خلاق در جریان بازی در لیگ جزیره خارجی بودند. ادن هازارد، مسوت اوزیل، کوین دی بروین، اریکسن و سانچز. در این فصل تا به اینجا، تنها بازیکن انگلیسی در میان ده بازیکن موقعیت ساز در جریان بازی، دنی اینگز بوده است. در میان بازیکنان انگلیسی هم که بیش از یک پاس گل ارسال کرده اند، تنها جیمز میلنر دیده می شود که از بازی های ملی خداحافظی کرده است.

اما در میان بازیکنانی که می توانند کمک حال انگلیس شوند، لالانایی قرار دارد که از نظر ساوتگیت، زمانی خلاق ترین بازیکن انگلیس لقب داده شده بود، ولی او این فصل فقط سه دقیقه در ترکیب لیورپول بازی کرده و در ماه های اخیر همیشه یا با مصدومیت دست و پنجه نرم کرده است یا با مشکل عدم ثبات در بازی اش روبرو بوده است.

درست مثل جک ویلشر. لوفتوس چیک نیز که در جام جهانی در ترکیب انگلیس قرار داشت، شرایط مشابهی دارد و فقط در این فصل ۳۳ دقیقه در ترکیب چلسی بازی کرده است.

ولی شاید بتوان به نسل بعدی انگلیس امیدوار بود. تیم های پایه انگلیس در سال های اخیر عملکردی ایدئال را از خود در تورنمنت های بین المللی در سطوح زیر ۱۷، زیر ۱۹ و زیر ۲۰ سال ارائه کرده اند و شاید بازیکنانی نظیر فیل فودن و جیدون سانچو به زودی بتوانند نسلی از بازیکنان خلاق را در تیم ملی انگلیس رقم بزنند.