مهاجمانی که فدایِ فوتبال دفاعی ایران شدند
فوتبال ایران در جام جهانی نشان داد که بیش از هر زمان دیگری نیاز به تغییر نگرش در ارائه فوتبال خود دارد.
ایسنا: جامجهانی دیگری نیز برای ایران به پایان رسید و باز هم فوتبال ایران در حسرت صعود به دور بعد جام جهانی ماند و در مرحله گروهی حذف شد. البته این بار تیم ملی ایران توانست ۴ امتیاز از ۳ دیدار خود به دست بیاورد.
شاید خیلیها بگویند اگر توپ طارمی در دقیقه آخر وارد دروازه پرتغال میشد اکنون ایران به صعودی تاریخی دست پیدا میکرد ولی فوتبال بازی حساب و کتاب نیست. چه بسا اگر پنالتی رونالدو گل می شد تیم ملی ایران گل های بعدی را هم دریافت می کرد...
شکست اسپانیا برابر روسیه و توقف برابر مراکش، برد دشوار پرتغال برابر مراکش و شکست برابر اروگوئه به خوبی نشان داد که رقیبان ما در این دوره نقاط ضعف زیادی داشتند و آنطور که درباره این تیمها گفته شد، این تیم ها شکست ناپذیر نبودند.
در تاریخ جام جهانی نیمه اول دیدار ایران - آرژانتین با ۴۷ پاس از سوی بازیکنان ایران، کمترین تعداد پاس یک نیمه جام جهانی از سال ۱۹۶۰ که مرکز آماری فوتبال ایجاد شد را داراست و نیمه اول دیدار ایران و اسپانیا با ۴۹ پاس بار دیگر از سوی ایران در رده دوم است.
تیم ملی فوتبال ایران با سبکی وارد بازیهای خود در جام جهانی شد که در آن تمام بازیکنان برای یک هدف واحد جنگیدند، (گل نخوردن). در این سیستم مهاجمان تیم ملی ایران را در زمین خودی و مرکز زمین می دیدیم. سردار آزمون در پستی که معمولا هافبک های دفاعی بازی می کنند و انصاری فرد و طارمی را در پست بکهای چپ و راست دیدیم. سختترین کار برای یک مهاجم در این پست همین است که نیاز به تلاش بسیار زیاد است و مهاجم باید دائم در حرکت باشد. همه کار کند جز عدم تمرکز در گلزنی.
فوتبال ایران میتوانست از بازی با اسپانیا و پرتغال جور دیگری استفاده کند. خیلی از بزرگان فوتبال جهان با دیدن بازیهای ایران در این دو دیدار، برداشت کلی از فوتبال ایران پیدا کردند. همانطور که الان همه برای فوتبال ژاپن احترام قائل هستند. شاید اگر اتفاق های بعد از گل خورده ایران برابر اسپانیا و پرتغال نبود، اکنون خیلی از کشورها ما را با بحرین و فوتبال چرک و دفاعی میشناختند.
بعد از قرعهکشی جام جهانی حداقل به این امیدوار بودیم که برابر دو تیم بزرگ بازی داریم و می توانیم شانه به شانه برترین بازیکنان جهان بازی کنیم و نام فوتبال خودمان را بر سر زبان بیندازیم. نام فوتبال مان را بر سر زبان انداختیم ولی نه با صفت های خوب بلکه با صفاتی چون بازی بسته، دفاعی، وقت کشی و ... بلافاصله بعد از سوت داور در نیمه اول بازی ایران و اسپانیا بود که بازیکنان بزرگ و باتجربه اسپانیا از جمله اینیستا سمت داور رفتند و به انتقاد از وقت کشی بازیکنان ایران پرداختند. سرخیو راموس به انتقاد از کیروش و سبک بازی ایران پرداخت و دیگو کاستا و کارواخال نیز چنین صحبت هایی را بیان کردند و کارواخال اعلام کرد ایران بازی را زشت کرده بود و این فوتبالی نیست که او دوست داشته باشد.
دیدیه دروگبا بازیکن سابق نامدار چلسی نیز بعد از نیمه اول بازی با اسپانیا گفت: دیگر هوادار ایران نیست چون بازیکنان با تاکتیک هایی دنبال اتلاف وقت هستند.
نکته بارز در بازیهای ایران این بود که فوتبال ایران قابلیت بازی هجومی حتی برابر بزرگان را داشت و این را می شود بعد از خوردن گل از اسپانیا و پرتغال مشاهده کرد، جایی که ایران چیزی برای از دست دادن نداشت و شروع به فوتبال بازی کردن کرد و انصافا هم بازی زیبایی را در آن دقایق به نمایش گذاشت ولی چرا نباید فوتبال ایران از ابتدا برابر حریفان با این نگرش به میدان برود.
در این دوره قدرت هجومی تیم ملی ایران بالا بود. علیرضا جهانبخش آقای گل لیگ هلند بود ولی در این سیستم نتوانست کار خاصی پیش ببرد. کریم انصاری فرد بهترین گلزن المپیاکوس و سردار آزمون پدیده چند سال اخیر فوتبال ایران هم بودند جایی که رضا قوچان نژاد که در فوتبال هلند در دو فصل گذشته گلهای زیادی به ثمر رساند اصلا مجالی برای بازی کردن پیدا نکرد. همه این بازیکنان میتوانستند به مانند تاکاشی اینوی ژاپنیها در گلزنی و ارائه فوتبال هجومی موفق باشند. ژاپنی که برابر بلژیک باخت ولی شجاعانه فوتبال بازی کرد. ممکن بود این بازی را یک بر صفر ببازند و ۹۰ دقیقه دفاع کنند ولی هجومی ظاهر شدند. شاید برای همینها باشد که باشگاههاهای بزرگ به سراغ این بازیکنان میروند. کرهجنوبی هم به اولین تیم آسیایی تبدیل شد که قهرمان دوره قبل شکست داد.
با تمام این اوصاف فوتبال ایران با کارلوس کیروش بعد از ۷ سال به ثبات رسیده است. این مربی با سبک خود توانسته نظم دفاعی را به تیم ملی ایران برگرداند ولی فوتبال ایران هنوز با بازی هجومی و مالکانه فاصله زیادی دارد و زمان آن فرار رسیده تا مربی دیگری با تاکید بر بازی هجومی و مالکانه بتوانند قدرت هجومی تیم ملی ایران را بالا ببرند.
فراموش نکنیم که به زودی سهمیه تیمهای آسیایی برای جام جهانی به ۸ تیم می رسند و دیگر صعود به جام جهانی شاهکار نیست. وقت آن رسیده که ایران بتواند فوتبال هجومی حتی برای دقایقی برابر تیم های بزرگ بازی کند تا اینکه با ۱۱ بازیکن روی خط دروازه قرار گیرند و زیر توپ بزنند و به دنبال توپ های مرده و ضربات شروع مجدد باشد. فوتبال ایران میتواند حالا که قدرت دفاعی خوبی پیدا کرده تغییر تاکتیک دهد و به سمت فوتبال هجومی پیش برود.
نباید این نسل را فدا کرد. نباید مهدی طارمی را مقصر دانست. سردار آزمون که بیشتر دقایق در مرکز زمین دوید و جنگید نباید مورد انتقاد قرار بگیرد تا برای رهایی از این فشار در ۲۳ سالگی خداحافظی کند. تیم فعلی ایران جوان ترین و فانتزی ترین تیم ملی فوتبال ایران است که نیازمند هدایت است تا فوتبال روز دنیا را ارائه کند و همه از تماشای فوتبال یوزهای ایرانی لذت ببرند.
نظر کاربران
متن عالی بود..موافقم
پاسخ ها
موزامبیکی داره بااین فوتبال دفایی با فردوسی پور تیم ملی رونابودمیکنه
حرف نزن تو که اینو نوشتی همون کسی, هستی که بعد بازی ها از ایران تمجید میکرد. حالا ایران شد بد
چه عجب
بالاخره یکی حرف درست رو زد
فوتبال برای لذت بردنه نه بازی حریف رو خراب کردن
کاملا موافقم
سالها پیش قبل از آمدن کی روش ازدفاعی پرازسوراخ مینالیدیم.امیدوارم این روندحفظ شودتادرتهاجم مهارت یابیم
حالا کیروشی پورها میگن شما چی از فوتبال میفهمید؟ اما واقعیت همین هست که گفته شد
فوتبال هجومی ایران نباید فدای محبوبیت یک مربی با سبک دفاعی بشه
الحق والانصاف همینه که گفتید( احسنت)
برادرم منم باهات موافقم ... اما
آخه کو گوش شنوا هااااا
در کشوری که فوتبال و صدالبته ورزش و کسب افتخار در همه عرصه های بین المللی هیچ جایگاه و مفهوم و محتوایتی نداره !!! اونوقت فوتبال مالکانه و بابرنامه و فانتزی کیلویی چنده هاااا !!@ ؟؟؟؟@@!!!!
ب درک
خودتون رو بگید که انگار شاخ قول رو شکونده بودند ما که هیچ از فوتبال نمیدونیم متوجه شدیم ریپ زدیم شما کیروش رو بردید تو اسمونها
واقعا نقد مثبت و سازنده ایی بود و به مسائل درست پرداخته شد.من هم این را اضافه کنم که واقعا این سبک فوتبال برای کشورهای حوزه خلیج فارس از جمله بحرین خوبه که استعداد ندارن ولی ایران با این سبک فوتبال داره میره به سمت همان فوتبالی که ما مسخره میکردیم.با این سبک بدتر بازیکن پسرفت میکنه تا پیشرفت یعنی چه به زن زیرش و اتوبوسی بازی کردن از اول گفتن تیمی که گل نزنه گل میخوره.درسته یونان با این سبک قهرمان اروپا شد ولی اون موقع یونان گلم میزد و ببینین کسی از قهرمانی یونان حرفی میزنه چون بر مبنای فوتبال زشت بنا شده بود.
اگه ایران تمجید هم شد فقط به خاطر اون دقایق هجومی بود
اگه 4 تا هم از اسپانیا میخوردیم ولی هجومی بازی میکردیم
بازهم تمجید میشدیم تا وقتی این سبک باشه پیشرفتی هم
نیست.دلیل پیشرفت ژاپن و کره تو این چند سال فقط همینه
درود بر شما
حرف حق زدی
کیروش مربی هستش که فکرش از نیمه زمین خودم عقب تر میره اماجلوتر نمیره به نظر من آقای کیروش کاملا بازیکنای ایران رو دست کم میگیره وازبازیکناوتیمهای دیگه مقابل ایران قولی میسازه که فقط جز نباختن یاکمترگل خوردن به هیچ چیزی فکرنمیکنه
پاسخ ها
غولی میسازه نه قولی.
کیروش به نظر من داره استعدادهای مارو به نابودی میبره قبل کیروش تیم میرفت جام جهانی بعد جام جهانی کم کم دوتاسه تا لژیونر رو داشتیم تو اروپا حداقل تا2میرفت اروپا
متاسفانه استعداد بازیکنای زیادی تو لین دوره از ایران کور شد بازیکنایی که الان باس تیمای درجه یک دنیا براشون سر ودست بشکنن نه مورد انتقاد وهجمه قرار بگیرن ما در فاز هجومی اگر نگم شرایطی داشتیم که بهترین تیمهای دنیا ارزوی چنین شرایطی را داشتند قطعا حداقل ده بازیکن داشتیم که تو هر تیمی به جز تیم ایران بودند یه برگ برنده حساب میشدند چه اونایی که به تیم دعوت شدند چه اونایی که به علت ترافیک سنگین بازیکنا تو فاز هجومی از تیم دور موندند
امیدوارم رویه تیم عوض بشه وما جلوی تیمهای درپیتی اسیا لااقل دفاعی بازی نکنیم
صد بار گفتم بازم میگم تا زمانی که تاج و ساکت هستند کیروش هم هست .فوتبال ایران هم همینطور خسته کننده و ضد فوتبال می مونه بخدا گل نخوردن مقابل اسپانیا و پرتقال افتخار نیست ،یازده بازیکن تو دفاع گذاشتن برا گل نخوردن جنگندگی نیست، شجاعت نیست، بزدلیه ،ضعفه ،حقارته، جای شادمانی نداره
برو مثل کره با شجاعت بازی کن اگه از گروهش صعود نکرد ولی با افتخار آلمان رو شکست دادن و باعث حذفش از جام شدن برو مثل ژاپن با شجاعت بازی کن و از هیچ حریفی نترس و فارغ از نام و قدرت حریف فوتبال خودت رو بازی کن وتا دقیقه 96 بجنگ حتی آمار عربستان با شکست 5صفر مقابل روسیه هم از ایران بهتر بود و با سر بالا اومدن خونه
مشکل اینه که همه به فکر منفعت خودشونن کسی به نام ایران و به عزت ایران کاری نداره ،فردوسی پور بخاطر فروش برنامش و جمع کردن مخاطب مجبوره از کیروش حمایت کنه وبر طبل شادانه بکوبه،تاج و ساکت به خاطر چند درصد اسکونت خودشون مجبورن با یک دلال«کیروش» قرارداد ببندن ، روزنامه ها و رسانه ها دو گروه شدن یه گروه دارن از کیروش خدا می سازن و اونو با امیر کبیر و ...مقایسه می کنند و منتقدان رو افراد نادان و زنبور های بی عسل معرفی می کنن همش به خاطر خودشیرینی و جذب مخاطب
کی روش جز دفاع کردن چیزی به فوتبال ایران اضافه نکرده...هفت سال فقط همین رو بلده
احسنت عالی بود دقیقا حرف دل ما را زدید
ایران دیگه