لازمه صعود؛ باید بیشتر پاس بدهیم
لحظاتی پس از پایان بازی ایران و پرتغال، وقتی به سیاق گذشته انتظار شنیدن جمله‌های احساسی را داشتیم، مهدوی‌کیا که یکی از کارشناسان شبکه سه بود، رویکردی کاملا تحلیلی به ماجرا داشت.
ایران ورزشی: لحظاتی پس از پایان بازی ایران و پرتغال، وقتی به سیاق گذشته انتظار شنیدن جمله‌های احساسی را داشتیم، مهدوی‌کیا که یکی از کارشناسان شبکه سه بود، رویکردی کاملا تحلیلی به ماجرا داشت. هافبک سابق تیم ملی معتقد بود که نباید با اشاره به موقعیت لحظه آخر طارمی، او را سیبل کرد و به یکی از ضعف‌های بزرگ فوتبال ایران اشاره کرد که در رقابت با تیم‌های بزرگی مثل اسپانیا و پرتغال و حتی مراکش به چشم آمد. مهدوی‌کیا گفت: «فوتبال ایران در انتقال توپ از دفاع به حمله اشکال دارد و تیم‌های ایرانی معمولا به جای بازیسازی از دفاع از بازی مستقیم استفاده می‌کنند. پاس‌های بلندی که خط دفاع برای مهاجمان می‌فرستد، هافبک‌ها را از بازی خارج می‌کند.»
این رویه در بازی مقابل پرتغال هم دیده شد. وقتی در نیمه دوم به دنبال گل بودیم، برای کنترل بازی و طراحی حملات مشکل داشتیم. مراکش در بازی قبلی توانسته بود پرتغال را کاملا تحت فشار بگذارد و این تصور وجود داشت که تیم ملی هم می‌تواند این حریف را عقب براند، ولی خط میانی پرتغال بازی را به خوبی کنترل کرد و موقعیت‌های محدود ما روی ضدحمله یا توپ‌های بلند به دست آمد. آمار بازی هم این موضوع را تایید می‌کند. تیم ملی تنها ۳۲ درصد مالکیت توپ داشت و تعداد پاس‌های ما تنها ۱۵۵ بود در حالی که پرتغال ۶۱۹ پاس داشت. ایران از نظر دقت پاس هم شرایط بهتری نداشت و ۶۹ درصد پاس صحیح به نام ما ثبت شد، در حالی که شاگردان سانتوز ۸۹ درصد پاس صحیح داشتند. پیش از شروع جام این نگرانی وجود داشت که تیم ما در بازی سوم مشکل بدنی پیدا کند، مثل چهار سال قبل در برزیل که در بازی با بوسنی دوندگی دو بازی قبلی را نداشتیم. با این حال آمار بازی نشان داد که شاگردان کی‌روش با ۹۳ کیلومتر دوندگی چهار کیلومتر بیشتر از حریف دویدند. اگر همین بازی را ملاک قرار دهیم، برای رسیدن به سطح اول فوتبال جهان بیش از آن که مشکل بدنی داشته باشیم، باید روی کیفیت پاس، تعداد
پاس و طراحی بازی تمرکز کنیم. در آماری که قبل از بازی با پرتغال در سایت فیفا منتشر شد، ایران ضعیفترین آمار دقت پاس در میان ۳۲ تیم را ثبت کرده بود (کمتر از ۷۰ درصد). این ضعف خودش را در خلق موقعیت نشان داد و آزمون، بازیکنی که با انتقادات زیادی روبه‌رو شد به جز بازی اول مقابل مراکش فرصت چندانی برای گلزنی پیدا نکرد. ضعف پاس مهم‌ترین دلیلی است که ایران از نظر ضربه به دروازه هم یکی از ضعیف‌ترین‌‌ها باشد. تیم ملی پس از بازی با پرتغال با مجموع ۲۱ ضربه در رده بیست و ششم قرار گرفت، در حالی که تیم‌های پایین‌تر در جدول دو بازی انجام داده‌اند.
چرا شبیه ژاپن نیستیم؟
کی‌روش سبک مشخصی را انتخاب کرده که در رقابت با تیم‌هایی مثل اسپانیا و پرتغال عاقلانه‌ترین تدبیر است. تیم ملی با تجمع در زمین خودی راه‌های نفوذ را می‌بندد و در ضدحملات به حریف ضربه می‌زند. تیم در چنین روشی آگاهانه مالکیت توپ را به حریف می‌سپارد، چرا که به جای جنگ در میانه میدان ترجیح می‌دهد به حریف قوی‌تر فضایی ندهد، ولی در نیمه دوم بازی با پرتغال، ضعف مالکیت و انتقال از دفاع به حمله نه از روی نخواستن که به دلیل نتوانستن بود. کی‌روش توانسته ساختار دفاعی فوق‌العاده‌ای برای تیم ملی بسازد. ایران در این گروه سخت تنها دو گل خورد و به گواه آمار بیشترین اکت دفاعی در این مسابقات را داشته. ولی اصرار کی‌روش روی دفاع به معنی غفلت او از فاز حمله نیست. گروهی از منتقدان، تیم ملی ژاپن را مثال می‌زنند که در بازیسازی و طراحی حملات مثل تیم‌های طراز اول عمل می‌کند و کی‌روش را مقصر ضعف تیم ملی در این زمینه می‌دانند.
این نقطه تاریک اما بیشتر به ضعف کلی فوتبال ایران برمی‌گردد، در دوره مربیان سابق تیم ملی هم دیده شده و تمرین‌ها و اردوهای مقطعی برای برطرف شدن آن کفایت نمی‌کند. فوتبال ژاپن در سال‌های گذشته از نظر آموزش و توجه به فوتبال پایه فراتر از آسیا عمل کرده و هافبک‌های این تیم به لطف این آموزش و انتقال به فوتبال اروپا مدت‌هاست که بازی تحت فشار را در باشگاه‌های بزرگ تجربه کرده‌اند. اشاره درست مهدوی‌کیا و آماری که از عملکرد تیم ملی در جام جهانی منتشر شد، ضعف بزرگی را آشکار می‌کند که کلید موفقیت‌های بیشتر در مسابقات بین‌المللی و صعود احتمالی به مرحله حذفی جام جهانی در آن نهفته است. بالا رفتن تعداد و کیفیت پاس تنها با تاکید روی آموزش بهتر در فوتبال پایه، بالا رفتن کیفیت مسابقات باشگاهی و بهبود زیرساخت‌ها از جمله زمین‌های تمرین و مسابقه به دست می‌آید و نیاز به کار بلندمدت دارد. تیم ملی با یک گل بیشتر به مرحله حذفی می‌رسید، ولی حتی صعود نمی‌توانست این واقعیت فوتبال ایران را تغییر دهد.
نظر کاربران
تیم ملی شوتزت نداره خیلی از بردها به وسیله شوت از راه دور صورت گرفته اما بازیکنها ترس داشتند واین یک ضعف بزرگ تیم بود
تیم ملی فوتبال هر کشوری آیینه تمام نمای یک جامعه هست . جامعه ما همان ضعف های دارد که تیم ملی دارد .
مشکلات در جامعه حل نشده رها می شود تا به مرز دروازه برسد تا آنجا به امید چند مدافع خوب و دروازبان شش دانگ از گل خوردن جلوگیری شود .
تیمی که روحیه تهاجمی اش بواسطه حضور برخی عناصر دو رگه ( دو تابیعتی ) و بازیکنان سلیقه ای ( نور چشمی ها ) چشم به تک موقعیت ها داشت .
جامعه ما همان تماشاگرانی هستند که در ساختار تیم ملی نظاره گر هستند و دلخوش به مهار پنالتی و لایی زدن ها در حالیکه ما باید برنده باشیم .
تماشاگرانی که به صفحات مجازی دیگران هجوم می برند و در کنار هتل بازیکنان پرتغال بر طبل کوبیدن همان عناصر گروه فشار موجود در جامعه هستند مدافعان از وضعیت بغرنج جامعه ای که انتخاب های اشتباه مدیریتی و برنامه های غیر اصولی عملا آنرا با زانو در آورده است .