کارشناسان درباره یک حضور تاریخی سخن گفتند

روزنامه قانون: تیم ملی فوتبال ایران در بازی آخر خود در جام جهانی ۲۰۱۸، بازی جانانه ای را به نمایش گذاشت. تیمی که پیش از آغاز مسابقات هیچ شانسی برای کسب امتیاز نداشت، می توانست در انتهای بازی آخر خود قهرمان اروپا را از جام کنار بزند و به عنوان سرگروه گروه مرگ، حرف روسیه در مرحله یک شانزدهم نهایی بشود اما اتفاقات فوتبالی به نفع ما رقم نخورد تا وداعی تلخ با جام جهانی داشته باشیم. عملکرد خوب ایران در سه بازی نفسگیر جام جهانی باعث شد تا این بازی را از چند جنبه مورد بررسی قرار دهیم.

خداحافظ روسیه، سلام امارات

میرشاد ماجدی

تیم ملی فوتبال کشور ما در جام جهان ۲۰۱۸ بازی به بازی بهتر شد. در بازی پرتغال نیز زمان به زمان بهتر شد. خودباوری ما زمانی به اوج رسید که پنالتی رونالدو را گرفتیم. در این لحظه تیم ما آن رویکرد جدید و آن عدم ترس و به دست آوردن اعتماد کامل را توی ذهن خودش ایجاد کرد. به نظر من اگر بازی ۱۵دقیقه بیشتر ادامه پیدا می کرد ما پرتغال را شکست می دادیم. بازیکنان ما در ساختار دفاعی در سه بازی که انجام دادند، کم نظیر عمل کردند. از نظر هجومی ، در بازی اول خوب نبودیم، در بازی دوم حدود ۴۰درصد پیشرفت کردیم و در بازی سوم این پیشرفت را به ۷۰درصد رساندیم. یعنی پله به پله بهتر شدیم. موفقیت پیروز شدن نیست بلکه موفقیت با افتخار به خط پایان رسیدن است. ما با افتخار به خط پایان رسیدیم. توقعات مردم ما از این به بعد بالاست. آن ها از تیم ملی که این‌گونه مقابل قهرمان جهان و قهرمان اروپا ایستادگی کرده، چیزی جز قهرمانی در آسیا نمی‌خواهند. پس باید بگوییم خداحافظ روسیه، سلام امارات! باید از همین امروز برنامه ریزی جام ملت ها را آغاز کنیم و برای قهرمانی در این تورنمنت حرکت کنیم. من از تیمی صحبت می‌کنم که همه اعضای آن خوب بودند. اگر یک نفر در این تیم ساز ناکوک م‌زد و هارمونی نداشت، ما این تیجه را به دست نمی‌آوردیم. به نظر من از بیرانوند تا آزمون و حتی کسانی که به عنوان بازیکن ذخیره وارد زمین شدند، همه وظایف‌شان را خوب انجام دادند. نمی توانیم یکی دو نفر را سوا کنیم و بگوییم آن ها خوب بوده اند با این حال باید بگویم به نظر من، امید ابراهیمی کاپیتان خوبی برای تیم ملی در آینده خواهد بود. او بازیکنی است که نه تنها از لحاظ فنی کیفیت بالایی داشته بلکه از نظر اخلاقی نیز سطح بالایی دارد و می‌تواند سال ها به تیم ملی ما کمک کند. ضمن اینکه فکر می کنم در نیمه مربیان در هر سه بازی تیم ما عملکرد بهتری داشت؛ چرا که کی روش و دستیارانش بین دو نیمه با بازیکنان صحبت می کردند و آن ها را برای نیمه دوم به خوبی آماده می کردند. به عنوان مثال در بازی پرتغال، صحنه برخورد بیرانوند و عزت اللهی یا اشتباه بیرانوند در سیو توپ که باعث شد توپ از دستش در برود، شاید عملکرد او را در نیمه دوم ضعیف می کرد اما با صحبت ها و اعتماد به نفسی که کی روش در رختکن به او داد، این مساله برطرف و باعث شد در نیمه دوم روحیه بالایی داشته باشد و پنالتی رونالدو را مهار کند. به نظر من در کشور ما برنامه ریزی های بلند مدت زیاد جواب نمی دهند اما می توان برنامه ریزی های کوتاه مدت را مدیریت کرد. بنابراین باید اجازه بدهیم کی روش تیم ایران را حداقل تا پایان جام ملت ها رهبری کند. او می داند که بار مسئولیتش خیلی بالاست و مردم از او قهرمانی آسیا می خواهند پس بهتر است با او تعامل داشته باشیم و به او کمک کنیم تا نشان دهیم که همچنان تیم اول قاره آسیا هستیم.

این فوتبال را دوست ندارم

نوید مظفری

کاش صعود می کردیم. بازیکنان ما خیلی جنگیدند. کاش به مرحله بعدی می‌رفتیم و یک شانزدهم را نیز تجربه می کردیم. به هرحال با سربلندی از مسابقات خداحافظی کردیم. شاید گفته شود که داور، بازی را برای پرتغال درآورد که در این صورت باید بگویم خیلی بی عدالتی کرده ایم. در نیمه اول شاهد اعلام ۹ خطا از داور پاراگوئه ای بودیم که به دلیلی نگرانی هایی که مردم عزیز ما به خاطر همزبان بودن او با بازیکنان پرتغال داشتند، به نظر می رسید او علیه تیم ما خواهد بود اما باید بگویم داور در نیمه اول قضاوت بسیار خوبی داشت. صحبت کردن او با بازیکنان پرتغال دلیلی نیست که بگوییم برای آن ها خطای بی مورد گرفته است. هیچ صحنه ای در نیمه اول وجود نداشت که از چشم داور دور بماند. در کل بازی، هشت خطا از بازیکنان پرتغال سر زده و ۱۵خطا از بازیکنان تیم ایران. از هشت خطای پرتغالی ها، داور چهار مورد آن را با کارت زرد جریمه کرد اما تیم ما از ۱۵خطا تنها دو کارت زرد گرفت. پس نمی توانیم بگوییم که بازی را به نفع پرتغال سوت زده است. در نیمه دوم تمام اشکالات داوری به VAR مربوط می‌شود. در قانون نوشته شده که بازیکن و مربی نمی توانند تقاضای VAR بدهند اما در عمل آن‌قدر روی داور فشار وارد می شود که مجبور است به سراغ VAR برود. این ها مواردی است که روی کاغذ می نویسند اما در عمل درست در نمی‌آید. بازیکنان و مربیان انسان هستند، احساس دارند و نسبت به تصمیات و اتفاقات واکنش نشان می‌دهند در صورتی‌که نمی توان روی کاغذ این مسائل را پیش‌بینی و کنترل کرد. چند صحنه بود که داور درست قضاوت کرد اما VAR او را به اشتباه انداخت. به عنوان مثال، پنالتی رونالدو به هیچ وجه پنالتی نبود چرا که او خودش را به مدافع تیم ایران زد و داور دستور به ادامه بازی داد اما VAR اعلام پنالتی کرد! وقتی شما خوب قضاوت می کنید و چنین اتفاقی می افتد، به خودتان شک می کنید و پس از آن، تمام بازیکنان نیز به شما شک می کنند! مثال دیگر در مورد اشکال VAR؛ این سیستم برای کارت قرمز باید استفاده شود. در صحنه خطای رونالدو، چون ضربه او شدت نداشت داور نمی توانست اخراجش کند با این حال او را صدا زدند و به کنار زمین رفت. در این لحظه داور باید چکار کند؟ به چه علت کارت قرمز بدهد؟ در گزارش بازی چه چیزی بنویسد؟ پس اینجا همخوانی ندارد و داور مجبور شد برگردد و جریمه درست را اعمال کند. همه این ها باعث می شود، تعادل روانی داور از بین برود. در یک صحنه طارمی درمحوطه جریمه پرتغال به زمین افتاد و این تصور به وجود آمد که روی او خطا شده و باید برای ایران پنالتی گرفته می شد اما مدافع پرتغال پشت او بود و مهاجم ما فقط به زمین افتاد که تشخیص داور در این صحنه نیز صحیح بود. ما از داوری این بازی هیچ ضربه ای نخوردیم. امیدوارم سیستم VAR برود به جایی پیش از این بوده و دیگر در فوتبال از آن استفاده نکنند. شما ببینید چقدر در بازی ها وقفه ایجاد می شود. جالب است که با وجود این سیستم هنوز هم اشتباه می کنند. فوتبال با این سیستم به سبک فوتبال آمریکایی نزدیک می شود و من این فوتبال را دوست ندارم!

بیرانوند مرا رو سفید کرد

نیما نکیسا

بازی بسیار خوب و زیبایی را از ایران مقابل پرتغال مشاهده کردیم. این بازی باعث افتخار همه ملت ایران شد. من نیز مانند تمام هموطنانم از موفقیتی که در جام جهانی به دست آوردیم خوشحالم. به نظر من بازی هایی که در روسیه انجام دادیم یک پیشرفت برای فوتبال ما به حساب می آید. صحبت های بسیار خوبی از مهدی مهدوی کیا در تلویزیون شنیدم و کاملا با او موافق هستم. ما احتیاج به تقویت زیرساخت‌ها داریم برای اینکه همان توپ آخرمان گل شود. فرق بین صعود کردن و صعود نکردن همان توپ آخر است اما متاسفانه هنوز که هنوز است به دنبال این هستیم که ۲۰سال دیگر نیما نکیسا یا مهدی طارمی یا هر فرددیگری را مواخذه کنیم و بگوییم چرا آن توپ را گل خوردی یا چرا آن توپ را گل نکردی! آدم‌هایی که جریان سازی ندارند و ریشه ندارند، به دنبال یک موضوع در گذشته می روند و مدام در مورد آن صحبت می‌کنند. درحالی‌که علم روز ورزش و فوتبال دنیا همین‌طور با سرعت به روزرسانی می‌شود و جلو می رود. هر کشوری به دنبال این است که خودش را با پیشروی دانش همگام کند و از این موقعیت برای کسب افتخارات ورزشی یا غیر ورزشی استفاده کند. همه ما دیدیم که مراکش خودش را یک حذف شده نمی دانست. اسپانیا را با نتیجه ۲-۲ متوقف کرد چون می خواست آبروی خودش را برگرداند. ما با متوقف کردن پرتغال و نتیجه خوبی که مقابل قهرمان جام ملت های اروپا گرفتیم، دنیا را تکان دادیم. نه تنها نتیجه خوبی گرفتیم بلکه مردم ایران را به خاطر ارائه یک فوتبال مالکانه خوشحال کردیم. به دفاع مطلق فرو نرفتیم و نخواستیم که در زمین خودمان بمانیم و به دروازه بچسبیم. کریستیانو رونالدو را متوقف کردیم، فوتبال بازی کردیم و حریف بزرگ‌مان را تحت فشار قرار دادیم. روی اتفاق گل خوردیم و معتقدم هر دروازه بان دیگری هم بود آن گل را می‌خورد. امیدوارم این اتفاق خوبی که برای فوتبال ایران افتاده است، تداوم داشته باشد. باید بتوانیم ساختار سازی و جریان سازی کنیم. باید تیم های نوجوانان، جوانان و امیدهای ما در آسیا مقام بیاورند و در دنیا به موفقیت های بزرگ برسند تا این شخصیت صعود ازگروه از سنین پایه در فوتبالیست های ما پرورش پیدا کند. پیش از سفر تیم ملی به روسیه، من انتخاب های کارلوس کی روش به خصوص درون دروازه را تایید کردم و گفتم انتخاب خود من نیز بدو ن چون و چرا علیرضا بیرانوند است و همه دیدیم که خداراشکر او، من و دیگر ایرانی‌ها را روسفید کرد. او با بیرانوندی که در لیگ دیده بودیم خیلی تفاوت داشت. اشتباه خاصی از او ندیدیم، هیچ تنشی از او ندیدیم و توانست مهره مطمئنی برای تیم ما باشد. در کل تیم ملی ما برخلاف آنچه تصور می‌شد توانست نتیجه بسیار خوبی از مسابقات این دوره جام جهانی بگیرد. شاید ما تنها انتظار بازی زیبا و آبرومندانه را از تیم ملی داشتیم اما این تیم نتایج خوبی نیز گرفت و حالا باید به فکر پیشرفت بیشتر در آینده باشیم.

بهترین بازیکن ما، تیم ملی بود

حسین اوجاقی

من نیز مانند بقیه مردم خیلی شاد شدم و حس غرور پیدا کردم. بچه‌های ما با جان و دل بازی کردند. هیچ‌کس کم نگذاشت و همه برای پرچم کشورشان از جان‌شان مایه گذاشتند. کی روش یک وزنه بسیار سنگین و ستون بسیار محکم برای تیم ملی است. او یک مغز متفکر و یک قلب شجاع دارد و به واسطه همین شخصیت، روح شجاعت را در تیم ملی دمیده است. او آنالیز بسیار خوبی از حریفان داشت و من پیش از بازی با پرتغال نیز گفتم تفکر کی روش بالاتر از عملکرد رونالدو خواهد بود و دیدیم که همین‌طور هم شد. در هر سه بازی بازیکنان حریف ما مانند کاستا یا رونالدو، مقابل ملی پوشان‌مان بداخلاقی کردند اما بچه‌های ما خیلی با شخصیت و با کلاس بودند. آن‌ها بازی محکمی ارائه دادند و خیلی جنگیدند اما اخلاق را رعایت کردند. من در این موفقیت و اتفاق خوبی که برای فوتبال ایران افتاد، قطره کوچکی هستم. از کی روش و دیگر مربیان که ستون اصلی بودند تا حمایت روانی مردم عزیزمان و همین‌طور تلاش مدیران و مسئولان. در مقابل این‌‌ها مانند یک قطره مقابل یک دریا هستم. ما اگر می خواهیم پیشرفت بیشتر و بهتری در آینده داشته باشیم، باید بگویم فقط و فقط کی‌روش می‌تواند به ما کمک کند. در بازی پرتغال دیدیم که او با چه حرارت و انرژی و جنگندگی با داور صحبت می کرد یا بازیکنان تیم ملی را راهنمایی می‌کرد. این نشان می‌دهد تعصب او از خود ما ایرانی‌ها اگر بالاتر نباشد، پایین‌تر نیست. او علم و تجربه دارد و انسان متفکری است. کاریزمایی که دارد باعث می‌شود تیم‌ملی فوتبال ما یک شخصیت برنده داشته باشد. بعید می‌دانم کسی به جز کی‌روش برای جام جهانی چهار سال بعد به درد ما بخورد. در بازی آخر به خوبی مشخص شد که همه ما یک تیم بودیم. بهترین بازیکن ما، تیم ملی بود. همه ملی‌پوشان‌مان با هم کار گروهی انجام دادند و تلاش کردند. اما شاید چند بازیکن مانند امید ابراهیمی، وحید امیری و بیرانوند بیشتر به چشم بیایند. به نظرم این نفرات جنگندگی بیشتری داشتند. ضمن اینکه برخلاف تصورات، رامین رضایيان نیز خیلی تلاش کرد و جنگندگی بالایی داشت و من از بازی و عملکرد او شگفت‌زده شدم. البته این به سلیقه من است که جنگندگی بازیکنان به چشمم آمده است. امكان دارد برخی بازیکنان تکنیک بالاتری داشته باشند و برخی تاکتیک‌پذیری بیشتری اما به نظرم جنگندگی این نفرات بسیار چشمگیر بود. به عنوان یک ایرانی قلبم برای این بازیکنان تپید و حس خوبی داشتم و از این به بعد نیز هرکاری از دستم بر بیاید به عنوان یک سرباز برای این کشور انجام خواهم داد. ما در سه بازی نتیجه خوبی گرفتیم اما سوای نتیجه ای که گرفتیم چیزی که مهم بود این بود که مردم ما شاد شدند و رضایت داشتند. همه افتخار کردند و حس خوب داشتند. از گروه‌مان بالا نرفتیم اما همین که مردم به فوتبالیست های‌شان افتخار کردند به اندازه قهرمانی ارزش دارد.