اسپانیا چگونه رمز دفاعی ایران را شکست؟

ورزش سه: تیم ایران بازی تدافعی را مقابل مراکش تجربه کرده و در آن موفق بود و به همین دلیل توانست مقابل تهاجم تیم هیرو، قدرتمند ظاهر شود.

تیم ملی ایران با وجود یک نمایش خوب مقابل اسپانیا با یک گل شکست خورد هرچند توان این را داشت که حداقل یک امتیاز را از حریف قدرتمندش بگیرد. در اینجا لحظه به لحظه بازی تهاجمی تیم ملی اسپانیا را بررسی کرده ایم تا بهتر با دلیل شکست ایران آشنا شویم:

ده دقیقه اول: برای تیم های تهاجمی که قدرت بیشتری از لحاظ کیفیت فردی نسبت به حریف دارند، ده دقیقه اول بازی، ده دقیقه " فشار و آزمایش" می باشد. فشار همه جانبه و از تمام ایستگاه های سیستم بازی. تیم در این تایم علاوه بر اینکه قصد دارد توان دفاعی حریف و ضعف های بالقوه ساختمان دفاعی شان را آشکار سازد، در برنامه‌های فرعی خود قصد زهرچشم گرفتن، ایجاد تسلط بر شرایط و در صورت امکان زدن زود هنگام گل اول و انجام گلباران پس از آن را نیز در سر می پروراند. اینجا در مورد بازی فشار و آزمایش اسپانیا، یک تشابه برای تیم ایران وجود داشت. تاریخ برای دومین بار ظرف شش روز گذشته در حال تکرار شدن بود. فاز دفاعی ایران این پلن تهاجمی را در مقابل مراکش نیز تجربه کرده بود و خوب هرچند لرزان اما موفق از آن عبور کرده بود. به همین دلیل واژه های تمرکز و کنترل در ادبیات دفاعی تیم کی روش در تایم ابتدایی مستتر بود و توانست مقابل تهاجم بر مبنای " ایجاد فشار جهت ذات خود فشار" تیم هیرو قدرتمند ظاهر شود.

دقیقه یازده: آرام آرام شیوه های حمله تیم تغییراتش را اعمال نمود. برای اولین بار در این دقیقه ایسکو به عنوان پست ده اسپانیا تصمیم گرفت جهت بازیسازی از درون الگوی فشرده دفاعی ایران خارج شده و شعاع حرکتی اش را در سانس مالکیت تیم تا قوس میانی زمین نیز افزایش دهد. حاصل توپگیری وی در مرکز زمین و اقدام به بازیسازی و توسعه حمله با دریبلینگ بود که عدم انجام فشار از سوی مدافعین و اجازه دادن به بازیکن پابه توپ جهت ورود به درون سازه فشرده دفاعی ایران و سپس فشار از چند زاویه باعث ایجاد خطا پشت محوطه جریمه شد.

دقیقه سیزده تا هجده: پاس های قطری راموس و پیکه شروع شدند. در رابطه با فعالیت مدافعان تیم های تهاجمی در این وضعیت، تیم مدافع باید در تفکیک روش حمله ای این پاس ها هوشیار بوده و به هر دو پرسش، هدف کیست؟ هدف چیست؟ پاسخ بدهد. یعنی چه بازیکنی قرار است مقصد ارسال پاس باشد؟ و چه برنامه ای قرار است در ادامه این پاس ها اجرا شود. خوب اسپانیا در این مرحله سرمایه گذاری اش را روی بک های کناری تیم انجام داد. پاس به جناحین برای کارواخال و آلبا و اجرای دو نقشه مختلف. کارواخال سانتر کند و آلبا بازی کنترل شده تری با نفوذ کوتاه را ترتیب دهد. در این سانس زمانی برای اولین بار در ساختمان دفاعی ایران سیستم شش چهار صفر پیاده شد. دستور هم حفظ عرض بلند خط جهت مسدود کردن کانالهای منتهی به بک ها و همچنین بازی ایستای متراکم برای مقابله مستقیم بود.

دقیقه نوزده: شوت زنی سیلوا در موقعیتی که فقط یک خط عرضی از دفاع ایران را روبروی خود می دید صورت گرفت. چگونه این وضعیت اتفاق افتاد ؟ سیلوا برای اولین بار در طول بازی فعالیت پویا و فعالی را در بخش توسعه حمله تیم با حرکت به سمت میانه زمین و سپس کمک به ایجاد فشار از عقب جهت نفوذ به قلب دفاع فشرده را با تعداد بازیکنان بالا ترتیب داد. تعداد بازیکنان بالا که پنج نفره یک خط عرضی را روبروی خط چهارنفره میانی ایران تشکیل داده و با برتری عددی از خط عبور می کردند و آنوقت تنها یک لایه دفاعی را روبروی خود می دیدند. این برنامه و حقه ای هوشمندانه از هیرو بود که به جای ایجاد تراکم در یک سوم هجومی روبروی خط دفاعی و شکست خوردن برابر فشردگی شش نفره ایران، فعالیت در ایجاد تراکم را به تقاطع یک سوم میانی و هجومی انتقال داده و روبروی خط میانی تیم رقیب بازی کنند. شما به دقایق نوزده تا بیست و هشت دقت کنید. بیشترین تلاش موفق اسپانیا برای ورود به محوطه جریمه در شصت دقیقه ابتدایی اتفاق افتاد و البته خطاهای پرتعدادی نیز از خط هافبک عقب مانده ایران پشت باکس به دست آمد. این دلیل ذکر شده و همچنین هوشمندی اینیستا در شناسایی نقطه کور ساختمان دفاعی ایران (فضای بین ابراهیمی و عزت الهی که به علت شیفت های مداوم آنها به جناحین جهت کمک به مدافعان کناری گاهی به صورت یک شکاف مخفی خود نمایی می کرد) دلایل این موفقیت بودند. اما خوب در نقطه مقابل کی روش پس از چند فعالیت تهاجمی موفق حریف، ضعف را شناسایی کرد و چینش دفاعی را به پنج پنج صفر تغییر داد. طارمی در عرض خط میانی به دفاع کردن مشغول شد و این جابه جایی علاوه بر برابر کردن خط شروع دفاع تیم در مقابل خط پنج نفره توسعه حمله اسپانیا، با بیشتر کردن نفرات و نزدیک شدن ایستگاه ها به هم، گپ و نقطه کور مورد استفاده اینستا نیز بسته شد.

دقیقه سی: اولین بار در طول بازی در برنامه‌های تهاجمی اسپانیا، حضور اینیستا در زمین خودی و ارسال پاس بلند قطری به یک سوم هجومی برای کارواخال را تماشا نمودیم. این اتفاق و دوباره تصمیم به حمله با پاس بلند گرفتن از عواقب شکست تاکتیک خط پنج نفره بود. دو نکته اینجا لازم به ذکر است. اول اینکه ایران برخلاف بازی با مراکش به محض لورفتن حمله اش اقدام به عقب نشینی نمی کرد و بین دو تا سه ثانیه روی توپ اول پرس می کرد و دوم اینکه در دفاع فشرده ایران شاهد مقداری جلوتر بازی کردن امیری جهت پرسینگ بوسکتس بودیم که این امر به تیم کمک می کرد دچار کمبود بازیکن در دفاع از عمق( بازیکنان میانی شامل ابراهیمی و عزت الهی و آزمون) به خاطر حذف یکی از این سه نفر در مقابله با بوسکتس نشود و امیری نیز به علت سرعتش سریعا پس از عبور توپ از بوسکتس به ایستگاه خود برمی گشت.

دقیقه سی و پنج تا چهل و پنج: با توجه به آنارشی مداوم اسپانیا در استفاده از بازیکنان میانی در زمان های مختلف برای عدم شناسایی گزینه حمله توسط دفاع ایران، این ده دقیقه پایانی نیمه اول را باید تایم آزادسازی تاکتیکی ایسکو به عنوان پست ده تیم دانست. در واقع مهمترین پست بازی مالکیتی اسپانیا. آزادسازی به شکل اینکه هرجا می خواهی حرکت کن، اما به دنبال کلید باش. به دنبال فضا باش. ایسکو در این ده دقیقه وجب به وجب پشت محوطه جریمه را زیرورو کرد. این عمل او البته در زاویه هایی صورت می گرفت که نسبت به دریافت توپ هم موقعیت داشته باشد و خوب یک ورود موفق با توپ به باکس نیز در دقیقه چهل و یک ثبت نمود. اما این حقه که با بازی ترجیحا مخفیانه نیز توسط ایسکو صورت گرفت نتوانست مشکل را برطرف کند چون تیم ایران بیشتر از آنچه که هیرو فکر می کرد بازی خفه کردن و قیچی کردن را در فضای بین خط دفاع و هافبک خودی ترتیب می داد و در این راه از خطا کردن نیز ابایی نداشت.

شروع نیمه دوم تا لحظه به ثمر رسیدن گل: یک اصطلاح معروف برای تیم های تدافعی برابر تیم های خیلی قوی وجود دارد. " پیتزا مخلوط را بخور، پیتزا مخصوص را نه" . یعنی اگر می خواهی در برابر حریفت موفق دفاع کنی به تنوع تاکتیکی آنها توجه کن و نسبت به این تنوع دفاعی فعالیت هایت را انجام بده و هرگز بخش اعظم تاکتیک های دفاعی ات را روی مقابله با یک بازیکن هرچند فوق ستاره از حریف مصرف نکن. روش دفاعی قدرتمند کی روش نیز برگرفته از همین اصطلاح بود. فعالیت آشکار دفاعی بازی دفاع منطقه ای بود و خوب در بخش مخفی دفاع نیز با توجه به هر بازیکن ایده های متفاوتی را اجرا می کرد. یعنی خود را از همه لحاظ جهت مقابله مداوم و مستمر آماده کرده بود. به همین دلیل بود که سیستم تهاجمی اسپانیا به دردسر افتاد، به همین دلیل بود که تیم هیرو در نیمه دوم بر شدت و تنوع اقداماتش افزود. به شکلی که در بازه زمانی پانزده دقیقه اول نیمه دوم که پایانش گلزنی بود به شکل همزمان سه فعالیت تهاجمی را اجرا می کرد. فعالیت تهاجمی پاس های تکضرب پرتعداد و پشت سر هم جهت ایجاد سرعت برابر تاخیر ایران. فعالیت تهاجمی استفاده مکرر از فشارآوری آلبا در سمت چپ و فعالیت تهاجمی بازی حمایتی ایسکو در سرتاسر خط عرضی تیم در جلوی محوطه جریمه جهت انجام بازی ترکیبی و یک و دو های نفوذ کننده. شدت و تنوع. اینجا بود که هنر دفاع تیم کی روش به همه ثابت شد. بازی در کلاسیک ترین شکل یک تقابل، حمله برابر دفاع و در مدرن ترین شکل تاکتیک های بازی، شیفت بین روش های مختلف حمله برابر شیفت بین روش های مختلف دفاع واکنشی قرار داشت. شیفت برابر شیفت.

و خوب دقیقا اینجا بود که وقتی جمله "بازیکنانی که کیفیت دارند و تفاوت را رقم می زنند" را می شنویم متوجه می شویم یعنی چه!! اسپانیا در خلال شیفت های مداومش بین روش هایش، به یک باره گزینه ای دیگر رو نمود. فشار کوتاه از سمتی که تا کنون سانترهای بلند را صادر می کرد، با تکیه بر پاس دیواری سیلوا که در نیمه دوم گویی مخفیانه انتظار این لحظه را می کشید. گزاره مشخص است: اسپانیا با توانایی اش در تنوع تاکتیکی تا بی نهایت رمز دفاعی ایران را شکست و شما می دانید که تنها یک تیم در دنیا توانایی اجرای روش های حمله ای مختلفی همزمان باهم را دارد و آن تیم اسپانیا است.

نویسنده: مجتبی مرشد نژاد