نگران شديم، نااميد نه

آی‌اسپورت: فارغ از نتيجه بازى، شكست مقابل تركيه درس هاى زیادی به تيم ملى ايران داد. از شكنندگى قلب خط دفاع تا دغدغه حضور يك هافبك دفاعى تا ضعف بدنى بازيكنان كه به نظر مى رسد در اين ١٧ روز بايد برطرف شود. روزبه چشمى دوباره ثابت كرد كه دفاع وسط نيست. چه اثباتى بهتر از اينكه او مقابل روسيه دو دستى به حريف پنالتى تقديم كرد و برابر تركيه هم روى دو گل مقصر بود. اولى بيشتر و دومى كمتر.به يك هفته قبل برمى گرديم. چشمى عجب نمايشى مقابل ازبكستان داشت. گل زد و جلوى خط دفاع را بى نقص جمع كرد. دليل اين اصرار براى حضور چشمى در خط دفاع مشخص نيست اما كى روش تصميم مى گيرد و نظر او قابل احترام است.

غيبت سعيد عزت اللهى بيشتر از آنكه فكرش را مى كرديم براى تيم ملى گران تمام شده. كى روش مدتهاست دنبال جانشين او مى گردد اما در بازار كسى را پيدا نمى كند. على كريمى مى توانست گزينه مناسبى باشد اما آسيب ديدگى كمر جام جهانى را از او گرفت و او را از تيم ملى و كى روش. مسعود شجاعى مقابل تركيه در اين پست آزمايش شد اما نتوانست پالس مثبتى براى كى روش بفرستد. مسعود پاس هاى اشتباه پرشمارى داد و البته در پوشش جلوى خط دفاع ناموفق بود. همين شايد بهانه اى باشد براى كى روش تا دوباره رو به اميد ابراهيمى بياورد.

يكى ديگر از نتايج بازى با تركيه، بازگشت اشكان دژاگه به تركيب تيم ملى بود. اشكان بالاخره آن آسيب ديدگى را كنار گذاشت و آمد تا خط ميانى تيم ملى جان بگيرد. هر چند او در درگيرى ها شركت نكرد اما حضورش مايه اميدوارى بود. اما سردار آزمون . براى او موقعيتى فراهم نشد تا تعداد گلهاى ملى خود را به عدد ٢٤ برساند. او البته يك بار تلاش كرد تا از اشتباه کاريوس گونه دروازه بان تركيه استفاده كند اما فقط يك وجب كم آورد تا دروازه ميزبان را باز كند.

شكست جزئى جدا نشدنى از بازى هاى تداركاتى است اما تا جام جهانى فقط دو حريف پيش رو داريم كه يكى از آنها روى هواست. بنابراين بايد زودتربه تركيب ثابت برسيم و به آزمون و خطاها پايان بدهيم تا شايد در جام جهانى روزهاى روشنى را تجربه كنيم.