۲۰۰۶ تا ۲۰۱۸؛ صفحه آخر این کتاب قرمز بود!

ورزش سه: قصه برای جان لوییجی بوفون هم مانند زیدان تمام شد؛ قدم های سنگین یک افسانه به سمت پایان.

مرور آنچه برای بوفون در ثانیه های پایانی دیدار برابر رئال مادرید رخ داد، برای مرد فرانسوی لب خط آشنا بود؛ یک دژاوو برای پایانی با تلخ ترین سناریوی ممکن.

در تابستان سال 2006 و در آلمان، افسانه زین الدین زیدان در استادیوم المپیک برلین و در اوقات اضافه، پس از درگیری با مارکو ماتراتزی و کوبیدن یک ضربه محکم به سینه او، آخرین سکانس دوران پرافتخار هنرنمایی او در مستطیل سبز بود که با دریافت کارت قرمز به پایان برسد.

بعد از اخراج زیزو، بیش از همه جان لوییجی بوفون بود که به کاپیتان تیم ملی فرانسه دلداری می داد تا زیدان با قدم برداشتن از کنار جام، با دنیای فوتبال خداحافظی کند.

بدون توجه به تردیدها در خصوص صحت یا عدم صحت تصمیم مایکل اولیور، حداقل می توان اطمینان داشت تصمیم او مبنی بر اخراج سنگربان ایتالیایی یوونتوس حتی اگر از لحاظ قوانین داوری نیز درست بود، یک از بی رحمانه ترین اتفاقات فوتبال در سالهای اخیر بود.

بر خلاف زیدان که آرام و قدم زنان آخرین قدم های خود در زمین را برداشت، بوفون با عصبانیت راهی رختکن شد تا فریم های پایانی سالها حضور او در لیگ قهرمانان، با یک حذف تلخ و خداحافظی بیانکونری با این رقابت ها همراه باشد.